Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie dwa, a przynajmniej kilkanaście, grzybów w barszczu. Ale to nie największy problem tej książki. Najgorsze, że wszystkie są niejadalne...

Wiem mniej więcej czego mogę spodziewać się sięgając po książki Pana Remigiusza - w skrócie: szału nie ma, ale coś tam można z nich wyciągnąć. Zazwyczaj na początku jest jakiś ciekawy pomysł, który mniej więcej do połowy książki nawet się trzyma. Później historia zaczyna się rozmywać, pojawiają się bezsensowne plot twisty i na samym końcu zamiast delikatnych nici które łączą ze sobą wszystkie wydarzenia autor nieudolnie obwija fabułę zardzewiałym drutem byle by tylko zupełnie się nie rozpadła. Ogólnie mówiąc, jest przeciętnie, ale przymykając oczy (czasem dość często) na nielogiczności można wyciągnąć z książek Pana Mroza odrobinę przyjemności z czytania. Przy Ekspozycji najlepiej byłoby ich w ogóle nie otwierać...

Głupota goni głupotę.Teraz uwaga - zaspoileruje. Zaangażowanie głównych bohaterów w śledztwo z którym nie mają praktycznie nic wspólnego, ale niejednokrotnie poświęcają dla niego życie. Superbohater Forst z nadludzkimi możliwościami regeneracji organizmu, który niejednokrotnie zostaje niemal śmiertelnie pobity, tylko po to by w następnej scenie poruszać się z szybko i zwinnie jak kot. Nawet jego zęby wydają się odrastać w nieskończoność tylko po to by móc wypaść w kolejnej scenie pobicia. Rosyjskie więzienie z którego nie da się uciec - no chyba, że jest się Forstem. Polityka, monety, skrypty, sekty, UPA. Jedyne czego w tej książce brakuje to tak naprawdę góry. Myślę, że służyły one tylko po to żeby bezczelnie zainteresować tą pozycją fanów górskich wędrówek. Poza tytułem i w zasadzie nic nie znaczącym miejscem znalezienia pierwszych zwłok - nie występują.

Podsumowując. Nie oczekując na wiele dostałem jeszcze mniej. Za dalsze dania od tego szefa kuchni serdecznie podziękuję.

Nie dwa, a przynajmniej kilkanaście, grzybów w barszczu. Ale to nie największy problem tej książki. Najgorsze, że wszystkie są niejadalne...

Wiem mniej więcej czego mogę spodziewać się sięgając po książki Pana Remigiusza - w skrócie: szału nie ma, ale coś tam można z nich wyciągnąć. Zazwyczaj na początku jest jakiś ciekawy pomysł, który mniej więcej do połowy książki nawet...