Trochę przekombinowane zakończenie, za dużo trupów

Trochę przekombinowane zakończenie, za dużo trupów

Słowiański demon "pizga" złem, powoli mam alergię na wciskanie słowiańskich motywów bez ładu i składu do wszystkiego gdzie przydałby się klimat grozy. Na szczęście ten wątek szybko zarzucono (to po co się w ogóle pojawiał). Potem była powolna mroczna kryminalna historia, no i po co te dorabiane współczesne niewiarygodne zakończenie? Środek na 7.

Słowiański demon "pizga" złem, powoli mam alergię na wciskanie słowiańskich motywów bez ładu i składu do wszystkiego gdzie przydałby się klimat grozy. Na szczęście ten wątek szybko zarzucono (to po co się w ogóle pojawiał). Potem była powolna mroczna kryminalna historia, no i po co te dorabiane współczesne niewiarygodne zakończenie? Środek na 7.

Ciekawy i zaskakujący thriller.

Ciekawy i zaskakujący thriller.

Bardzo solidny kryminał. Porządnie napisany i porządnie wymyślony.

Bardzo solidny kryminał. Porządnie napisany i porządnie wymyślony.

Ma swój klimat, trzyma w napięciu i ma nieoczekiwane zakończenie. Czegóż chcieć więcej od kryminału?

Ma swój klimat, trzyma w napięciu i ma nieoczekiwane zakończenie. Czegóż chcieć więcej od kryminału?

Opowieść dobrze się czyta, a zakończenie jest dosyć filozoficzne, jak na kryminał.

Opowieść dobrze się czyta, a zakończenie jest dosyć filozoficzne, jak na kryminał.

Jedna z lepszych książek, które ostatnio czytałam. Jest styl...jest realne zarysowanie charakterów...jest intryga! Polecam!

Jedna z lepszych książek, które ostatnio czytałam. Jest styl...jest realne zarysowanie charakterów...jest intryga! Polecam!

Początek szybko mnie zainteresował, końcówka lat siedemdziesiątych, mała osada odcięta od świata podczas "zimy stulecia".
Jednak wszystkiego było za dużo, za dużo ofiar, za dużo brutalności, za dużo samogonu.
Za to poszczególni bohaterowie wydawali mi się dość "papierowi" (ich działaniom brakowało spójności),szczególnie Michał Antczak który przecież był tak bardzo zakochany w Alicji, a jakoś praktycznie do końca jego działania miały tylko popchnąć fabułę "byle dalej".
Do tego szybko domyśliłem się kto jest sprawcą, a na koniec powód dla którego cała tragedia się rozpoczęła wydaje się nieprawdopodobny, a kolejne zbrodnie nieuzasadnione.
Pozycja moim zdaniem mocno przeciętna.

Początek szybko mnie zainteresował, końcówka lat siedemdziesiątych, mała osada odcięta od świata podczas "zimy stulecia".
Jednak wszystkiego było za dużo, za dużo ofiar, za dużo brutalności, za dużo samogonu.
Za to poszczególni bohaterowie wydawali mi się dość "papierowi" (ich działaniom brakowało spójności),szczególnie Michał Antczak który przecież był tak bardzo...

“Osada” Michała Śmielaka to powieść, która z zimnym powiewem wciąga czytelnika w głębiny mrocznej tajemnicy. Akcja książki rozgrywa się podczas legendarnej zimy stulecia, która w 1978 roku sparaliżowała Polskę, przynosząc ze sobą nie tylko rekordowe mrozy i zaspy śniegu, ale i serię niewyjaśnionych zbrodni.

Śmielak z niezwykłą precyzją oddaje atmosferę tej niezwykłej zimy, kiedy to świat wydawał się stać na krawędzi zagłady. W maleńkiej osadzie, odciętej od reszty świata przez śnieżne zaspy, mieszkańcy muszą stawić czoła nie tylko brutalnym warunkom pogodowym, ale i własnym lękom oraz mrocznym sekretom, które zaczynają wychodzić na światło dzienne po znalezieniu ciała młodej dziewczyny.

Autor zręcznie splata losy bohaterów, ukazując, jak izolacja i strach mogą wpływać na ludzkie zachowania. Postaci są wyraziście nakreślone, a ich dialogi i działania odzwierciedlają realia tamtych trudnych czasów. Śmielak nie stroni od głębokich psychologicznych portretów, pokazując, że prawdziwe zło często kryje się nie na zewnątrz, w siarczystym mrozie, ale wewnątrz ludzkich serc.

“Osada” to nie tylko kryminał. To również opowieść o przetrwaniu, sile wspólnoty i walce z niewidzialnym wrogiem, którym jest natura. Śmielak z wirtuozerią operuje językiem, tworząc obraz świata, gdzie każdy ślad może być kluczowy, a każdy cień skrywać może zagrożenie. To książka, która nie pozwala o sobie zapomnieć, trzymając w napięciu do ostatniej strony.

Podsumowując, “Osada” to doskonała lektura na długie zimowe wieczory, która nie tylko dostarcza solidnej dawki emocji, ale również skłania do refleksji nad ludzką naturą i tym, co dzieje się, gdy zostajemy zmuszeni do stawienia czoła ekstremalnym warunkom. Zdecydowanie polecam tę książkę każdemu, kto ceni sobie dobrze skonstruowany thriller psychologiczny z głęboko ludzkim wymiarem.

“Osada” Michała Śmielaka to powieść, która z zimnym powiewem wciąga czytelnika w głębiny mrocznej tajemnicy. Akcja książki rozgrywa się podczas legendarnej zimy stulecia, która w 1978 roku sparaliżowała Polskę, przynosząc ze sobą nie tylko rekordowe mrozy i zaspy śniegu, ale i serię niewyjaśnionych zbrodni.

Śmielak z niezwykłą precyzją oddaje atmosferę tej niezwykłej zimy,...

To było świetne! Mroźna zima, końcówka lat 70 i maleńka, polska wieś, w której giną młode dziewczyny. Michał Śmielak stworzył genialny kryminał, od którego dosłownie nie mogłam się oderwać. Końcówka mnie totalnie zaskoczyła i wiem jedno – przeczytam wszystko, co wyszło spod pióra autora! : )

To było świetne! Mroźna zima, końcówka lat 70 i maleńka, polska wieś, w której giną młode dziewczyny. Michał Śmielak stworzył genialny kryminał, od którego dosłownie nie mogłam się oderwać. Końcówka mnie totalnie zaskoczyła i wiem jedno – przeczytam wszystko, co wyszło spod pióra autora! : )