Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Recenzja, tak samo jak książka skierowana jest do osób, które czytały poprzednie tomy. Postaram się jednak nie spoilerować za dużo.
Jeśli jednak jesteście już po lekturze Mgły i Burzy to dobrze znacie Konrada Gronczewskiego. Znaczy na tyle, na ile Konrad dał się poznać. Bo on jest jak cebula - tak go trafnie podsumował Anton 😁 Czasem tylko na chwilę opuści gardę i pokaże nam, co tkwi w nim głębiej. Możliwe, że sam Konrad nie wie, jaki jest na prawdę, a to czyni jego postać jeszcze bardziej ciekawą.
.
Muszę wam powiedzieć, że jest to mój ulubiony typ bohatera. Ten sarkastyczny, nie okazujący uczuć i zamknięty w sobie, który skrywa w sobie wiele przeróżnych uczuć, wiele warstw. Nic więcej dziwnego, że Konrad już od pierwszej książki podbił moje serce. Oczywiście razem z Adamem, a teraz do tego grona dołączył również Antek. Choć żeby nie było uwielbiam prawie wszystkich bohaterów z Miasta gasnących świateł.
.
Ale wróćmy do Równonocy. O czym tak naprawdę jest ta książka? O tym co robił Konrad, gdy go nie było. Jeśli czytając Burze mieliście miliony pytań, to Równonoc jest dobrym sposobem by szukać odpowiedzi. Choć nie obiecuję, że nie zostawi was z nowymi pytaniami.
Jeśli chcecie wiedzieć co robił Konrad, gdy go nie było. Co zdarzyło się w tytułową równonoc. Dlaczego Antek znalazł swoje miejsce u jego boku i co ta dwójka musiała przeżyć, zanim wrócili do Wrocławia - to wiecie co robić 😁
Jeśli jesteście ciekawi, czy Konrad ma w sobie coś z Jamesa Bonda i poznać kolejne osoby z jego przeszłości to Równonoc jest waszym must read!
.
Aleksandra jak zwykle stworzyła genialną historię. Mogłabym płakać, że mało tu Adama, ale nie zrobię Ci tego 😁 Konrad i Antek z całą swoją ekspresyjnością zajmują tyle miejsca, że dla biednego Adama już tu nie było miejsca. Jednak nie martwcie się, to co tu się dzieje rozwala głowę. Akcja goni akcję, bohaterowie przemieszczają się z jednego państwa do drugiego. Najpierw poszukują wiadomej kobiety, później ich uwagę odciąga inny zły typ i to właśnie z nim przyjdzie im rozegrać śmiertelnie niebezpiecznego pokera.
.
Równonoc wciągnęła mnie od pierwszego słowa i nie puściła aż do ostatniego. Tyle tu się dzieje, a przy tym poznajemy Antka i Konrada jeszcze bliżej. Pomiędzy akcją autorka znalazła miejsce na przemyślenia postaci, na ich historię, tęsknotę, ból, przyjaźń i wiele innych. Do tego bohaterowie drugo planowi, którzy tworzą tu barwne tło. Każdy z nich jest wyjątkowy i chętnie przeczytała bym osobną książkę na temat każdego z nich, nawet tego złego typa 😂
.
Myślę, że jeśli czytaliście Mgłę i Burzę to nie muszę was więcej namawiać. Jeśli jednak jeszcze się zastanawiacie to przestańcie. Przeczytajcie to a potem mi podziekujecie 😁

Recenzja, tak samo jak książka skierowana jest do osób, które czytały poprzednie tomy. Postaram się jednak nie spoilerować za dużo.
Jeśli jednak jesteście już po lekturze Mgły i Burzy to dobrze znacie Konrada Gronczewskiego. Znaczy na tyle, na ile Konrad dał się poznać. Bo on jest jak ceb...

Rozwiń

Zwiń

Autor "Live is hard. Filozofia na trudne czasy" prowokuje do refleksji na temat istoty ludzkiego życia w obliczu różnorodnych trudności, takich jak ból, cierpienie, samotność, żałoba czy niesprawiedliwość, przy czym zachowuje dystans i humor, co sprawia, że mimo tematu, lektura jest lekka w odbiorze.
.
Jego głębokie rozważania skłaniają czytelnika do przemyśleń nad sensem egzystencji i poszukiwania własnej ścieżki w obliczu życiowych wyzwań.
.
Przy wykorzystaniu filozofii jako narzędzia, Setiya ukazuje, jak możemy znaleźć siłę oraz motywację do pokonywania trudności, zachęcając nas do głębszego zrozumienia świata i samych siebie.
.
Poradniki psychologiczne często mówią, żeby czerpać z życia. Cieszyć się tym co mamy i tego też uczą. Powyższa książka nie jest jednak takim poradnikiem, a filozoficznymi rozmyślaniami, które mogą doprowadzić czytelnika do wielu wniosków, a na pewno skłonią do przemyśleń. Przede wszystkim autor mówi nam, już na samym początku, że nie musimy być szczęśliwi. Możemy czuć ból, złe emocje czy ogólnie pojętą niedolę.
.
"Nie po­win­ni­śmy od­wra­cać się od trud­no­ści, a to, co naj­lep­sze, jest czę­sto nie­osią­galne. Dą­że­nie do ide­ału przy­nosi tylko fru­stra­cję."
Jest to więc książka, która pokazuje myślenie trochę inne, ale równie warte zwrócenia uwagi. Nasze życie nie musi być idealne, żeby było dobre.
.
Sama książka jest wydana skromnie ( mam tu na myśli brak ilustracji, czy kolorów) ale solidnie dzięki chociażby grubej oprawie. Jest to coś, co warto czytać fragmentami i zostawiać sobie pomiędzy czas na przemyślenia. Dla opornych jest też audiobook, ja część przesłuchałam, więc sprawdzine - słucha się równie miło.
.
Ta książka nie dostaje ode mnie oceny. Uważam, że jest pełna przemyśleń i teorii autora, nad którymi muszę się dłużej zastanowić. I wam również polecam ją do przeczytania i podumania. Myślę, że wraz z czytaniem, a nawet po lekturze wasze wrażenia będą się zmieniać, w jedną i drugą stronę na przemian, tak jak moje.

Autor "Live is hard. Filozofia na trudne czasy" prowokuje do refleksji na temat istoty ludzkiego życia w obliczu różnorodnych trudności, takich jak ból, cierpienie, samotność, żałoba czy niesprawiedliwość, przy czym zachowuje dystans i humor, co sprawia, że mimo tematu, lektura j...

Rozwiń

Zwiń

Zastanawialiście się kiedyś co jest po Disney'owskim żyli długo i szczęśliwie?
Rabel rose to odpowiedź na to pytanie. Bella pokochała Bestię i złamała czar. Co dalej? Jak wygląda ich szczęśliwe zakończenie, a właściwie początek wspólnego życia?
❤️❤️❤️/5
.
Główna myśl książki bardzo mi się podobała, opis bardzo zaciekawił. Uwielbiam retellingi i baśniowe historię. Jednak w tej książce zabrakło owej baśniowości. Pierwotna historia ma w sobie trochę magii - czarodziejka, Bestia i ludzie przemienieni w róże rzeczy. Tutaj tej magii nie ma w ogóle. Jest opowieść o biednej dziewczynie, która zbiegiem wydarzeń staje się księżną. Bella jest rozdarta między swoim kiedyś i teraz, a także życiem, o jakim zawsze marzyła.
.
Bella czuje się uwięziona pomiędzy dwoma światami. Już nie wieśniaczka, jeszcze nie arystokratka. Nadchodzi powstanie ludu i Bella najlepiej rozumie trudną sytuację i żądania mieszkańców, i ma nadzieję, że Lio wysłucha jej nawoływań, aby uczynić ich prowincję lepszym miejscem dla wszystkich.
.
Żadna z postaci w książce nie przypadła mi do gustu. Książę Lio był tu tłem, na dodatek opowiedziany w taki sposób, że ciężko było cokolwiek do niego poczuć. Bella też nie była tą ciepłą osobą, której mogą się spodziewać fani bajki. Często nie zgadzałam się z jej zachowaniem, albo go nie rozumiałam.
.
Ciekawym wątkiem jest rewolucja francuska i wszystkie te nadchodzące zmiany. Fabuła jest tu tym, za co daje wyższą opinię. Pomysł, by osadzić bajkową historię w historycznych wydarzeniach jest ciekawy, choć nie tego oczekiwałam. Jeśli jednak sięgasz po tę książkę, bo kochasz "Piękną i Bestię" i tak, jak ja, chciał*byś spotkać ponownie te postacie, to odłóż ją. To nie są te postacie, które tak kochamy i w ogóle inna historia.
.
Zauważyłam informacje, że inne książki z tej serii będą napisane przez innych autorów, więc na pewno sięgnę po kolejne. Tutaj byłam trochę znużona i zastanawiam się czy to nie kwestia stylu autorki. Więc będę obserwować inne książki z serii i może przeczytam 🫣

Zastanawialiście się kiedyś co jest po Disney'owskim żyli długo i szczęśliwie?
Rabel rose to odpowiedź na to pytanie. Bella pokochała Bestię i złamała czar. Co dalej? Jak wygląda ich szczęśliwe zakończenie, a właściwie początek wspólnego życia?
❤️❤️❤️/5
.
Główna myśl książki bardzo mi się...

Rozwiń

Zwiń

Historia oparta na prawdziwych wydarzeniach. Już sam ten fakt działa zawsze na moją wyobraźnię i pewnie nie tylko moją. To jasny przekaz, że taka historia się zdarzyła. Gdzieś tam komuś, ale mogła się zdarzyć też tutaj, nawet tobie!
.
Manipulacją, oszustwo i kłamstwa, którym padła nie jedna kobieta. One wszystkie były po rozwodzie, albo w trakcie. Potrzebowały mężczyzny, który będzie zupełnie inny niż ich mężowie, który będzie o nią dbał, zabiegał, kochał. I wtedy pojawiał się on - mężczyzna ideał, potwór pod piękną maską. Iwo Rak był świetnym aktorem. Każdą z nich, choć wydawało się,że każda z nich jest inna, zauroczył i omamił. Był ideałem. Dopóki wszystko szło po jego myśli. Gdy ofiara próbowała się uwolnić lub walczyć pokazywał swoją straszliwą, prawdziwą twarz. Szantarz, zastraszanie, przemoc psychiczna i fizyczna. Rak nie cofnie się przed niczym.
.
Już od początku książka jest bardzo ciekawa. Małym minusem jest pojawienie się wielu postaci na raz, które zwyczajnie mi się mieszały. Musiałam się zastanowić kto jest czyim mężem, żoną, dzieckiem. Dalej już zaczęłam ogarniać i mogłam dać się całkiem wciągnąć w historię.
.
Oglądam dużo programów kryminalnych, w nich również historię podobne do tej. Historię przemocy i niemocy. O tym jak dziewczyna zakochuje się w miłym chłopaku, który okazuje się potwornym manipulatorem, przy którym boi się o własne życie. Więc z jednej strony temat znany, z drugiej to wciąż porusza. Im więcej poznaje się takich historii, tym bardziej jest się przekonanym, że niczego nie można być pewnym. Nie chciałabym, żeby na mojej drodze stanął ktoś taki jak Rak, ale przecież mógłby. Ta historia nie wydarzyła się gdzieś tam, za oceanem. Wydarzyła się w Polsce i na pewno nie jest jedynym przypadkiem. Może nikt nie działał aż na taką skalę jak Rak, ale Ci, którzy zranili chociaż jedną kobietę są równie źli.
Książka do przeczytania ku przestrodze. Dla fanów mocnych klimatów zdecydowanie polecam.

Historia oparta na prawdziwych wydarzeniach. Już sam ten fakt działa zawsze na moją wyobraźnię i pewnie nie tylko moją. To jasny przekaz, że taka historia się zdarzyła. Gdzieś tam komuś, ale mogła się zdarzyć też tutaj, nawet tobie!
.
Manipulacją, oszustwo i kłamstwa, którym padła nie jed...

Rozwiń

Zwiń

Miłość na święta to krótka, świąteczna historia. Jak widzę taką długość i motyw świąt to już wiem, czego się spodziewać. Moje oczekiwania spełniła. To urocza, niezbyt skomplikowana opowieść o prostych ludziach. Layla i Ian to bohaterowie, których polubiłam od początku. Podobała mi się ich naturalna relacja. Przede wszystkim bohaterowie rozmawiali ze sobą, bo nie ma nic gorszego niż brak komunikacji, co w romansach jest dość często spotykane. Tą dwójkę można brać na przykład rozmowy, no może poza jednym faktem z życia Jana, którym podzielił się z dziewczyną może za późno.
.
Z całej opowieści bije ciepło, takie typowe dla świątecznych romansów, ale nie tylko. To taka komfortowa historia, przy której można się odprężyć, uwierzyć w magię, nowe początki i nadzieję na lepsze.

Miłość na święta to krótka, świąteczna historia. Jak widzę taką długość i motyw świąt to już wiem, czego się spodziewać. Moje oczekiwania spełniła. To urocza, niezbyt skomplikowana opowieść o prostych ludziach. Layla i Ian to bohaterowie, których polubiłam od początku. Podobała mi się ich ...

Rozwiń

Zwiń

Laney stara się żyć na uboczu, nikomu nie rzucać się w oczy. Ludzkiej uwagi miała aż za dużo, gdy w liceum była wyśmiewana z powodu blizny na policzku. Z resztą dorośli też potrafią czasem zranić ją swoją relacją. Wszystko zmienia się, gdy poznaje jednego ze swoich sąsiadów Dax'a. Mężczyzna zdaje się być nie zrażony jej wyglądem. Do tego pojawia się ktoś, kto wie kim jest dziewczyna i o tym, że dwadzieścia lat wcześniej zabiła swojego brata. Czego chce tajemniczy podpalacz i kim jest?
.
Pióro autorki znałam wcześniej tylko z paru opowiadań i z genialnego "Po godzinach". Ta książka okazała się równie dobra. Przede wszystkim mamy lekki i wciągający styl, od początku wpadamy w fabulę i nie nudzi ona nawet przez chwilę.
.
Z jednej strony tajemniczy ktoś, kto wie o tajemnicy Laney, z drugiej Dax i dziwna relacja jaka przez pewien czas powstała między tą dwójką i przyjaciółką dziewczyny. Swoją drogą nie polubiłam przyjaciółki od pierwszej strony i aż do ostatniej nic się nie zmieniło. W tej postaci wyczuwam pewne braki, czekałam na jakąś refleksję z jej strony, ale ona do samego końca była jak jakaś pusta blondynka 🫣 Za to głównych bohaterów bardzo polubiłam i to uczucie między nimi, chemia była wyczuwalna.
.
Autorce udało się mnie zwieść jeśli chodzi o złą postać. Takie rozwiązanie brałam pod uwagę, ale raczej jako mało prawdopodobne. Były tu momenty, gdy podejrzewałam dosłownie każdego. To właśnie to uczucie, które zapamiętałam z "Po godzinach". Każdy jest podejrzany i nie wiadomo komu można ufać. To napięcie bardzo mi się podobało. Do tego sam wątek paranoalny czyli władanie ogniem. Po prostu lubię takie niespotykane umiejętności.

Laney stara się żyć na uboczu, nikomu nie rzucać się w oczy. Ludzkiej uwagi miała aż za dużo, gdy w liceum była wyśmiewana z powodu blizny na policzku. Z resztą dorośli też potrafią czasem zranić ją swoją relacją. Wszystko zmienia się, gdy poznaje jednego ze swoich sąsiadów Dax'a. Mężczyzn...

Rozwiń

Zwiń

"Detektywi z podstawówki" to trzeci tom serii opowiadającej o młodych detektywach, stworzonej specjalnie dla dzieci. Poprzednie książki mi się podobały i chętnie sięgnęłam po kolejną.
.
Książka jest ciekawa i niezbyt długa, co sprawia, że świetnie nadaje się zarówno do czytania wspólnie, jak i do samodzielnej lektury przez uczące się czytać dziecko. Dodatkowo wzbogacona jest o rysunki w środku oraz posiada twardą oprawę, co sprawia, że czytanie staje się jeszcze bardziej przyjemne.
.
W tym tomie bohaterowie wyruszają na fascynującą wycieczkę klasową, podczas której kierowcą autobusu okazuje się być naburmuszony pan Stanisław Ogórek. Na gospodarstwie dzieci zajmują się dojeniem krów, karmieniem kur, jazdą konną i innymi fajnymi zajeciami. Jednak kiedy suczka wlascicielki znika, dzieci podejrzewają, że pan Ogórek może mieć coś wspólnego z tajemniczym zniknięciem. W końcu suczka obsikała jego torbę.
.
Po raz kolejny mamy tu zagadkę i tajemnicę, które utrzymują młodego czytelnika w napięciu. Książka emocjonuje i zostawia delikatną puentę, przez co dla rodzica zostaje poczucie, że nie była to tylko rozrywka, ale też życiowa lekcja. Warto przeczytać ☺️

"Detektywi z podstawówki" to trzeci tom serii opowiadającej o młodych detektywach, stworzonej specjalnie dla dzieci. Poprzednie książki mi się podobały i chętnie sięgnęłam po kolejną.
.
Książka jest ciekawa i niezbyt długa, co sprawia, że świetnie nadaje się zarówno do czytania ...

Rozwiń

Zwiń

❤️❤️❤️/5
"Adam Bede" przenosi czytelnika w zupełnie inny czas i przestrzeń, zabierając go do XIX-wiecznej angielskiej prowincji, gdzie życie toczy się w rytmie prostych ludzi. George Eliot nie tylko zwykłe życie ludzi na wsi. Ukazuje pragnienie miłości i akceptacji, które napędza bohaterów, choć nie zawsze przynosi im szczęście. A wręcz może ich zaprowadź nawet do więzienia.
Każdy z głównych bohaterów miłuje, ale zmagają się z brakiem wzajemności, co sprawia, że relacje stają się skomplikowane i bolesne.
.
Mimo że "Adam Bede" nie jest lekturą łatwą i może nie zapadnie na długo w pamięć, to zdecydowanie nie można nazwać jej złej. Sama miałam do niej kilka podejść, w końcu skusiłam się na audiobooka.
Powieść ta skupia się na emocjach i relacjach międzyludzkich, co sprawia, że czytelnik ma okazję zagłębić się w psychologiczne portrety bohaterów i ich zmagania z życiem.
.
"Adam Bede" to książka, która może nie pozostać w pamięci na zawsze, ale z całą pewnością warto dać jej szansę, by zanurzyć się w świat XIX-wiecznej angielskiej prowincji i zrozumieć pragnienia i konflikty bohaterów. Jeśli jesteście wielbicielami klasyki, to koniecznie przeczytajcie i sami sprawdźcie czy warto!

❤️❤️❤️/5
"Adam Bede" przenosi czytelnika w zupełnie inny czas i przestrzeń, zabierając go do XIX-wiecznej angielskiej prowincji, gdzie życie toczy się w rytmie prostych ludzi. George Eliot nie tylko zwykłe życie ludzi na wsi. Ukazuje pragnienie miłości i akceptacji, które napędza...

Rozwiń

Zwiń

"Jak oswoić swoją mroczną stronę" to niezwykle głęboka i inspirująca książka, która zagłębia się w obszary wątpliwości, fałszywych przekonań o sobie, kompleksów oraz przykrych doświadczeń, które mogą budować nasze "toksyczne ja" i negatywnie wpływać na nasze życie. Autorka nie tylko identyfikuje problemy związane z toksycznymi relacjami, ale również wychodzi z propozycją rozwiązania dla czytelnika, by pokonać te trudności.

Jednym z głównych atutów tej książki jest sposób, w jaki przedstawia toksyczne relacje oraz sposób ich rozpoznawania. Dodatkowo, fakt że każdy przykład jest poparty komentarzem terapeuty, dodaje jej wartości i profesjonalizmu. Druga część książki skupia się na drodze do wolności i uzdrowienia, oferując czytelnikowi konkretną ścieżkę, jak poradzić sobie z własnymi demonami. Ćwiczenia praktyczne pomagają czytelnikowi zastosować teorie na codzień.

Wniosek po lekturze "Jak oswoić swoją mroczną stronę" jest taki, że dostajemy nie tylko teoretyczną wiedzę na temat negatywnych wzorców myślowych i zachowań, ale również praktyczne narzędzia do pracy nad sobą i ewoluowania ku lepszemu "ja". To książka, która może posłużyć jako przewodnik dla każdego, kto pragnie zgłębić własne uczucia i przekształcić swoje życie w bardziej pozytywną i harmonijną przestrzeń.

"Jak oswoić swoją mroczną stronę" to niezwykle głęboka i inspirująca książka, która zagłębia się w obszary wątpliwości, fałszywych przekonań o sobie, kompleksów oraz przykrych doświadczeń, które mogą budować nasze "toksyczne ja" i negatywnie wpływać na nasze życie. Auto...

Rozwiń

Zwiń