Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Obniżyłam opinie o jedną gwiazdkę, bo im więcej czasu mija, tym mniej mi się podoba. A właściwie w ogóle. Zacznijmy od opisu z tylnej okładki, który obiecuje kompletnie co innego niż znajdziemy w środku książki. Bohaterowie są niezwykle naiwni tak samo jak fabuła. Szkoda tracić czasu.

Obniżyłam opinie o jedną gwiazdkę, bo im więcej czasu mija, tym mniej mi się podoba. A właściwie w ogóle. Zacznijmy od opisu z tylnej okładki, który obiecuje kompletnie co innego niż znajdziemy w środku książki. Bohaterowie są niezwykle naiwni tak samo jak fabuła. Szkoda tracić czasu.

Tę książkę widywało się swego czasu niemal wszędzie. Jak zwykle największy hype już przeszedł zanim dostałam ją w swoje ręce. Od początku mnie interesowała, ale nie na tyle, żeby rzucić wszystko i od razu ją zamawiać. Potem kupiłam egzemplarz swojej przyjaciółce i przy okazji sobie. Wow, jaka to jest dobra i mądra historia! Główny bohater Junjae cierpi na aleksytymię, co sprawia, że nie przeżywa żadnych emocji. Od początku swojego życia uznawany jest w najlepszym razie są dziwaka. Jego mama i babcia starają się tłumaczyć mu emocje posługując się schematami i tłumacząc, jak powinien się zachowywać w danej sytuacji. Co jakiś czas w życiu bohatera zachodzą incydenty, jak Junjae nazywa pewne istotne wydarzenia ze swojego życia. W pewnym momencie spotyka Gona. Przebywanie w jego obecności jest niczym obcowanie z bombą. Nigdy nie wiadomo co sprawi, że straci nad sobą panowanie. Ciekawym jest obserwować swoisty kontrast pomiędzy tymi dwoma bohaterami. Po jednej stronie nie mamy emocji, a po drugiej doświadczamy ich aż w nadmiarze. Autorka w posłowiu wyjaśnia, jaki był cel stworzenia takiej opowieści. Przypadłość głównego bohatera jest tylko środkiem przekazu choć trzeba przyznać, że to główne przyciąga do książki. "Almond" to opowieść o relacjach, o niebezpieczeństwach wynikających z nadmiernego okazywania emocji bądź ich braku. O społecznej alienacji. O szansach i przywilejach wynikających z pochodzenia. Maksimum treści zawarte w zaledwie dwustu stronach

Tę książkę widywało się swego czasu niemal wszędzie. Jak zwykle największy hype już przeszedł zanim dostałam ją w swoje ręce. Od początku mnie interesowała, ale nie na tyle, żeby rzucić wszystko i od razu ją zamawiać. Potem kupiłam egzemplarz swojej przyjaciółce i przy okazji sobie. Wow, jaka to jest dobra i mądra historia! Główny bohater Junjae cierpi na aleksytymię, co...

Ta książka przyciąga uwagę przede wszystkim tytułem. Od razu człowiek się zastanawia, jaką historię skrywa tak zatytułowana książka. Mam słabość do uroczych romansów i ta książka właśnie taka jest - urocza. Choć nie brakuje w niej poważniejszych wątków. Liczyłam na to, że dostanę lekką i zabawną opowieść. Nie pomyliłam się. Nie liczyłam natomiast, że tak bardzo mnie wciągnie. To opowieść o nastolatkach i choć sama dawno nią już nie jestem, bawiłam się świetnie. Choć muszę przyznać, niektóre typowe szkolne zagrania sprawiały, że przewracałam oczami. Cóż, nastoletnie lata rządzą się swoimi prawami. Nie jestem również osobą, która ucieka na wzmiankę o wattpadzie. Tak samo jak wszędzie, można tam znaleźć dobre i średniej jakości historie. Podoba mi się relacja głównych bohaterów, czyli Aleca i Riley. Jest taka naturalna. Ogólnie bohaterowie są super. Spodobało mi się poczucie humoru autorki i przede wszystkim to, że wyszło jej wykreowanie najlepszej przyjaciółki Riley. Zazwyczaj są one moim największym koszmarem w książkach.

Ta książka przyciąga uwagę przede wszystkim tytułem. Od razu człowiek się zastanawia, jaką historię skrywa tak zatytułowana książka. Mam słabość do uroczych romansów i ta książka właśnie taka jest - urocza. Choć nie brakuje w niej poważniejszych wątków. Liczyłam na to, że dostanę lekką i zabawną opowieść. Nie pomyliłam się. Nie liczyłam natomiast, że tak bardzo mnie...