Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oj, mocno się zawiodłem. Po pierwszej części, która rozwijała się dość powoli, lecz koniec końców budowała jakieś napięcie, tutaj nie odnalazłem go wcale. Wynudziłem się niemiłosiernie.

Obyczajówka z długimi opisami przyrody i jakimś tam niby (kompletnie niestrasznym) horrorem w tle. Przeczytam kolejną część, bo po przeczytaniu pierwszej hurtem kupiłem dwie kolejne, lecz gdybym tego nie zrobił, na pewno nie sięgnąłbym po ostatnią już część.

Jakoś mi tu tak płytko było, prosto, nierealistycznie. Autor poświęcił więcej uwagi na zbędne opisy oraz tu i ówdzie jakieś historyczne bądź miejscowe ciekawostki, niż na faktyczną fabułę. Wrzućmy trochę tego i trochę tamtego, nie klei się to jakoś specjalnie, ale jest: udało się napisać wystarczającą ilość stron.

Może ostatnia część będzie lepsza, albowiem zapewne wyjaśni to co nie zostało wyjaśnione tutaj, czyli tak na dobrą sprawę wszystko.

Oj, mocno się zawiodłem. Po pierwszej części, która rozwijała się dość powoli, lecz koniec końców budowała jakieś napięcie, tutaj nie odnalazłem go wcale. Wynudziłem się niemiłosiernie.

Obyczajówka z długimi opisami przyrody i jakimś tam niby (kompletnie niestrasznym) horrorem w tle. Prz...

Rozwiń Zwiń

Bardzo dobra rozrywka z cennym przekazem. Dodatkowo trzyma w napięciu.

Opowiedziana historia jest tak abstrakcyjna, że gdy próbowałem postawić siebie w sytuacji bohaterów, przychodziło mi do głowy rozłożenie rąk i poddanie się. Dlatego, że nie mogę nawet pojąć tego, że mogłoby być to możliwe. Zbyt dużo niewiadomych, zbyt dużo nieścisłości. Myślę, że w rzeczywistości spowodowałoby to spustoszenie i chaos na znacznie większą skalę niż tylko oddziaływanie na życie głównych bohaterów.

Chciałoby się kontynuacji, albo choćby dokończenia niektórych wątków.

Bardzo dobra rozrywka z cennym przekazem. Dodatkowo trzyma w napięciu.

Opowiedziana historia jest tak abstrakcyjna, że gdy próbowałem postawić siebie w sytuacji bohaterów, przychodziło mi do głowy rozłożenie rąk i poddanie się. Dlatego, że nie mogę nawet pojąć tego, że mogłoby być to moż...

Rozwiń Zwiń

Z perspektywy osoby, która już z niejednej pomocy oraz samopomocy korzystała, książka nie była w stanie mi wiele zaoferować. Natomiast, uważam, że jako pierwsza deska ratunku dla niektórych może okazać się bardzo przydatna.

Treść dostajemy w bardzo przystępnej formie, nie jest to wysokich lotów treść analizującą szczegóły, raczej dostajemy mniej lub bardziej poważne pogaduchy z kumpelą przy kawie, która bądź co bądź, jednak zna się na rzeczy. Tematy potraktowane po macoszemu, bo i sama książka jest dość krótka.

Niemiłosiernie irytowała mnie odmiana przez rodzaj żeński w nawiasie. Czy na prawdę jesteśmy tacy(-kie) delikatni(-e)? Czy gdyby książka trzymała się poprawnych zasad języka polskiego, czyli używania rodzaju męskiego w odniesieniu do podmiotu mieszanego, to bylibyśmy(-łybyśme) urażeni(-one)? Dla mnie to jest komedia. Jeśli już tak bardzo autorom(-kom) na tym zależy, to czy zwracanie się do odbiorców w pierwszej liczbie rodzaju mnogiego jest tak trudne? Przecież i tak siedzimy przy kawce, więc możemy przejść na Ty, a nawet to nie raz robimy. Jako czytelnik(-czka) odnosiłem(-łam) wrażenie, że ktoś tu musi wykrzesać z treści większą ilość znaków, bo książka jest zbyt chuda.

Z perspektywy osoby, która już z niejednej pomocy oraz samopomocy korzystała, książka nie była w stanie mi wiele zaoferować. Natomiast, uważam, że jako pierwsza deska ratunku dla niektórych może okazać się bardzo przydatna.

Treść dostajemy w bardzo przystępnej formie, nie jest to wysokic...

Rozwiń Zwiń

Miałem całkiem wysokie oczekiwania wobec tej książki i niestety się zawiodłem. Nie w zupełności oczywiście, bo ogólnie przyjemnie brnęło mi się przez kolejne strony.

Mroczna hacjenda, latynoski klimat sprzed blisko dwóch wieków, dobrze zarysowane główne postacie. A jednak gdzieś miałem wrażenie, że ten język hiszpański, który bardzo lubię, wadził mi w trakcie lektury. Moim zdaniem albo tłumaczymy albo nie tłumaczymy; tłumaczmy oczywiście rzeczy, których nie sposób przetłumaczyć wprost i trzeba wyjaśnić kontekst kulturowy, ale może darujmy sobie podstawowe zwroty. Chyba jak czytamy książkę napisaną w języku angielskim, to przywitań i pożegnań oraz tym podobnych, nie czytamy w oryginale tylko po polsku, więc po co ten zabieg? Żeby lepiej oddać klimat? Mnie to koliło w oczy osobiście.

Skupiając się już na samej treści, zapowiadało się dobrze, ale dwa, niestety dość prominentne, wątki, wykoleiły coś co mogło być znacznie lepszym opowiadaniem. To są jednak tylko moje odczucia i zapewne komuś te dwa wątki właśnie podobały się najbardziej. Natomiast mi, o ile romans jeszcze tak bardzo nie wadził, choć był wyświechtany, najbardziej przeszkadzały elementy nadprzyrodzone/fantastyczne. Niby czytam horror dla dorosłych, a tu jednak pod koniec odnoszę wrażenie, że to straszydło dla nastolatków.

Nie żałuję przeczytania, wciągnęła mnie, ale na pewno do wybitnych nie należy.

Miałem całkiem wysokie oczekiwania wobec tej książki i niestety się zawiodłem. Nie w zupełności oczywiście, bo ogólnie przyjemnie brnęło mi się przez kolejne strony.

Mroczna hacjenda, latynoski klimat sprzed blisko dwóch wieków, dobrze zarysowane główne postacie. A jednak gdzieś miałem wr...

Rozwiń Zwiń

Dobre, choć trochę przekombinowane. Kilka ostatnich rozdziałów to zwrot akcji co dwie strony. Nie byłoby to takie złe, gdyby nie to że z każdym kolejnym całość traciła styczność z rzeczywistością i zaczęła szybować w przestworzach obok filipińskich telenoweli, gdzie wszystko jest możliwe. To właśnie ze względu na ostatnie rozdziały, oceniłem książkę trochę niżej, bo do momentu było na prawdę bardzo dobrze. Niemniej, przyzwoity thriller i z pewnością sięgnę po kolejna książkę autora.

Dobre, choć trochę przekombinowane. Kilka ostatnich rozdziałów to zwrot akcji co dwie strony. Nie byłoby to takie złe, gdyby nie to że z każdym kolejnym całość traciła styczność z rzeczywistością i zaczęła szybować w przestworzach obok filipińskich telenoweli, gdzie wszystko jest możliwe. ...

Rozwiń Zwiń