Pomnik Cesarzowej Achai - Tom I

Ta opowieść miała spory potencjał, niestety bardzo źle wykorzystany.

Ta opowieść miała spory potencjał, niestety bardzo źle wykorzystany.

Śmiała próba połączenia światów, ciekawa przepowiednia bitwy trzech stron, trochę się ciągnie lecz łatwo złapać się nad haczyki 🙂 polecam

Śmiała próba połączenia światów, ciekawa przepowiednia bitwy trzech stron, trochę się ciągnie lecz łatwo złapać się nad haczyki 🙂 polecam

Podobao mi się. Ahaja (Seria) jest jak wino. Im starsza tym lepsza

Podobao mi się. Ahaja (Seria) jest jak wino. Im starsza tym lepsza

Ciekawie zawiązana akcja, do bohaterów już zdążyliśmy się przyzwyczaić. Ksiązka rozni się od poprzednich + fajny pomysł na dwa swiaty

Ciekawie zawiązana akcja, do bohaterów już zdążyliśmy się przyzwyczaić. Ksiązka rozni się od poprzednich + fajny pomysł na dwa swiaty

Zmieniają się reguły panujące w miarę ustalonym świecie, któy gówniany, bo gówniany ale był swój.
Nowy gracz przedarł się przez Góry.
Ma pod kątem mieszkańów Imperium niezdobytą armię i jest niezwykle bogaty.
Nowe sojusze. Smaczki pokazujące pracę wywiadu i jak pomagając innym w rozwoju można siebie wzmocnić.
Młoda czarownica zachłysnęła się pewnością siebie przybyszów i poznała smak władzy.
I czy zwykły imperialny żołnierz z gminu może wsadzić kij w szprychy pędzących wydarzeń?

Zmieniają się reguły panujące w miarę ustalonym świecie, któy gówniany, bo gówniany ale był swój.
Nowy gracz przedarł się przez Góry.
Ma pod kątem mieszkańów Imperium niezdobytą armię i jest niezwykle bogaty.
Nowe sojusze. Smaczki pokazujące pracę wywiadu i jak pomagając innym w rozwoju można siebie wzmocnić.
Młoda czarownica zachłysnęła się pewnością siebie przybyszów i...

Po przeczytaniu w internecie, że pojawia się wątek Polacy z łodzią podwodną to nie chciałem tego czytać, bo na samą myśl mi to nie pasowało do uniwersum świata Achai. Zdecydowałem się kupić i po przeczytaniu Tomu I muszę stwierdzić, że autor dobrze połączył "dwa światy", uniwersum Achai z magami, dzikusami, imperium z Cichymi braćmi czyli Europejczykami, inżynierami itd.. Czytało mi się lekko, zauważyłem progres autora i brak tej dużej ilości wulgarnego języka, który był w Achai. W mojej ocenie to dobra zmiana. Jest to rozwinięcie wątku Góry Bogów, Mereditha, pojawia się nawet postać Wirusa i kilka wspomnień postaci z poprzedniej serii. Polecam osobom, do których trafiła treść książki Achaia.

Po przeczytaniu w internecie, że pojawia się wątek Polacy z łodzią podwodną to nie chciałem tego czytać, bo na samą myśl mi to nie pasowało do uniwersum świata Achai. Zdecydowałem się kupić i po przeczytaniu Tomu I muszę stwierdzić, że autor dobrze połączył "dwa światy", uniwersum Achai z magami, dzikusami, imperium z Cichymi braćmi czyli Europejczykami, inżynierami itd.....

Cos z tym bylo nie tak. Z jakiegos powodu nie moglam sie wciągnąć. Niby z grubsza plan był, a po prawdzie jakieś pomieszzanie z poplątaniem. Jeszcze ci polacy w tm wszystkim. Jak dla mnie nie umywa się do innych Achai.

Cos z tym bylo nie tak. Z jakiegos powodu nie moglam sie wciągnąć. Niby z grubsza plan był, a po prawdzie jakieś pomieszzanie z poplątaniem. Jeszcze ci polacy w tm wszystkim. Jak dla mnie nie umywa się do innych Achai.

Powiem krótko: fajnie kontynuuje uniwersum "Achai", z ciekawymi bohaterami i ujawnieniem kilku ukrytych do tej pory elementów świata.

Powiem krótko: fajnie kontynuuje uniwersum "Achai", z ciekawymi bohaterami i ujawnieniem kilku ukrytych do tej pory elementów świata.

Super się czytało, z zapartym tchem. Bardzo ciekawy motyw z przekroczeniem gór. Trochę tak dziwnie, że na jednej półkuli są prawdziwe państwa, wygląda na to że tylko europejskie. Sam początek sugeruje, że Kai się nie będzie dało polubić, ale ciekawa się zrobiła, trafiając do Polaków. Bardzo interesująco się czytało, jak armia imperium i Kai zapoznawały się z „cudami” techniki. I ostatnia linijka tomu mega zaskakująca i budząca ciekawość. Interesujące też bardzo co się będzie działo z Shen, no i wielkie tajemnice, czego szuka imperialna armia, co planuje sztab generalny Polaków i jaka w tym rola inżynierów. No i nie wiadomo czy też inżynierowie jakoś zaistnieją w dalszych tomach. Polacy będą się dalej zachowywać przyjaźnie, czy będzie polityka kolonialna…

Super się czytało, z zapartym tchem. Bardzo ciekawy motyw z przekroczeniem gór. Trochę tak dziwnie, że na jednej półkuli są prawdziwe państwa, wygląda na to że tylko europejskie. Sam początek sugeruje, że Kai się nie będzie dało polubić, ale ciekawa się zrobiła, trafiając do Polaków. Bardzo interesująco się czytało, jak armia imperium i Kai zapoznawały się z „cudami”...

Kilka pierwszych kartek zapowiadało się całkiem dobrze. A potem prostactwo i idiotyzm autora wziął górę i już zaczęła się jego specjalność. Czyli brak logiki a także zaprzeczanie tekstom sobie nawzajem. Szkoda bo zapowiadało się nieźle. I tak lepsze niż Achaja 2 i 3. Szkoda że autor nie potrafi się powstrzymać od niechlujnego pisania, aby się pokrywało, a nie zaprzeczało co któreś zdanie poprzednim.

Książka absolutnie sprzeczna z poprzednim cyklem. Błędy logiczne idą w niej w setki.

Kilka pierwszych kartek zapowiadało się całkiem dobrze. A potem prostactwo i idiotyzm autora wziął górę i już zaczęła się jego specjalność. Czyli brak logiki a także zaprzeczanie tekstom sobie nawzajem. Szkoda bo zapowiadało się nieźle. I tak lepsze niż Achaja 2 i 3. Szkoda że autor nie potrafi się powstrzymać od niechlujnego pisania, aby się pokrywało, a nie zaprzeczało co...