Wojna makowa

Uwaga jest to złożona opinia wieloskładnikowa.
Książka i jej fabuła jest całkiem wciągająca.

Jednakże jest to już skrajnie oklepany schemat. Identyczne pozycje to przecież cykl "Czarny mag" oraz o wiele lepsza "Lewa ręka Boga". Praktycznie ten sam schemat i także trylogie :-)

Fakty. Naród chiński nie tylko w książce ale i w życiu jest nieludzki, niemal zwierzęcy względem standardów europejskich. Nie mają uczuć i odruchów ludzkich względem siebie. Widać to widać w tej książce, takie emanacje. Mimo że autorka mieszka już w stanach, narodowy brak empatii jest skrajnie silny. To ogólnie standard faktyczny ich zerowa empatia w chińczykach.

Książka jest mocno przewidywalna, gdyż to jest nowa opowieść włożona w ugruntowany schemat. Jest to więc odtwórcza powieść, oparta na innych takich samych z nowym wypełniaczem.

W książce jest też wiele błędów logicznych i samo zaprzeczeń. Choćby u kogo uczy się altan, potem że jednak gdzie indziej bo cesarzowa, tam było zaprzeczanie potrujne samemu sobie. Takich przykładów wyłapałem około 20-30 w tej literaturze.

Oceny od 1 negatywna do 10 pozytywna.
Fabuła: 6 standardowy schemat
Pomysł: 6 odtwurczy
Logika: 3
Jakość treści: 6
Przewidywalność: 2
Oparcie w faktach: nie dotyczy.
Chęć do następnych książek autora: 5
Zakończenie: 5
Wartość płynąca z książki: 4
Ogólna ocena odbioru: 6

Uwaga jest to złożona opinia wieloskładnikowa.
Książka i jej fabuła jest całkiem wciągająca.

Jednakże jest to już skrajnie oklepany schemat. Identyczne pozycje to przecież cykl "Czarny mag" oraz o wiele lepsza "Lewa ręka Boga". Praktycznie ten sam schemat i także trylogie :-)

Fakty. Naród chiński nie tylko w książce ale i w życiu jest nieludzki, niemal zwierzęcy względem...

Podchodziłam do książki ostrożnie z myślą, że pewnie mi się nie spodoba. Dlaczego? Nie wiem, ale pożarłam ponad 600 stron w tydzień i wcale nie jest mi mało. Na bank sięgnę po II tom!
Autorka dotyka wielu tematów: uzależnienie od opium, brutalność wojny, klasowość, masa trudnych wyborów, z których tak naprawdę żadne rozwiązanie nie będzie idealne, bezsensowne śmierci w wojennym starciu, nadludzkie moce i tak mogę wymieniać jeszcze długo. Główna bohaterka zostaje rzucona w szkolne mury, a potem w wojnę. Próbuje odnaleźć się w roli, której kompletnie się nie spodziewała. A ja jako czytelnik obserwowałam jedynie podejmowane przez nią decyzję i albo je rozumiałam albo kompletnie mnie dziewczyna wkurzała. A jednak coś w sobie miała, bo powracałam do fabuły z ogromną chęcią.

Podchodziłam do książki ostrożnie z myślą, że pewnie mi się nie spodoba. Dlaczego? Nie wiem, ale pożarłam ponad 600 stron w tydzień i wcale nie jest mi mało. Na bank sięgnę po II tom!
Autorka dotyka wielu tematów: uzależnienie od opium, brutalność wojny, klasowość, masa trudnych wyborów, z których tak naprawdę żadne rozwiązanie nie będzie idealne, bezsensowne śmierci w...

Nie nauczyli mnie pisać lładnie

Nie nauczyli mnie pisać lładnie

Dzisiaj z biblioteczki odkurzyłem pierwszy tom Wojen Makowych, doceniony przez krytyków tytuł pióra Rebecca F. Kuang. Jest to książka oddająca nastroje panujące w Chinach przed wybuchem drugiej wojny Chińsko – Japońskiej. Porusza ona również problem narkotyków wywołany dostawami Brytyjskiego opium do dziewietnastowiecznych Chin. Autorka wydarzenia te przenosi do fikcyjnego kraju Nikan w którym mit i magia przeplata się z rzeczywistością. Protagonistką oraz główną osią powieści staje się Rin, młoda ambitna oraz zdeterminowana dziewczyna, starająca się nie wpaść w objęcia planowanego przez jej przybranych rodziców małżeństwa. Jedyną dla niej ucieczką okazuje się Keju, ogólnokrajowy test wiedzy, który wyłania talenty pośród pospólstwa i pozwala im studiować w Sinegardzie, elitarnej szkole wojskowej.
Wydarzenia w szkole oraz nauka Rin u mistrza Jianga, który wprowadza główną bohaterkę w dziedzinę szamanizmu to moja ulubiona część książki, pokazuje powolny rozwój bohaterki oraz podkreśla jej determinację by osiągnąć zamierzone cele. Tutaj też rozpoczyna się wprowadzanie małymi krokami mistyczne moce będącą w przyszłych wydarzeniach game changerem.
Niestety młoda adeptka zostaje wystawiona na wichry wojny, kiedy Mugen cesarstwo, które występuje zbrojnie przeciw Nikan rozpoczynając inwazję. Pisarka w mojej ocenie dobrze poradziła sobie z przedstawieniem znoju oraz trudów wojny, pokazując pełną brutalność działań prowadzących przez Mugen, którego archetypem jest cesarska Japonia w okresie wojny 1937-1945.

Książka choć w późniejszych rozdziałach mocno depresyjna, to jednak warta przeczytania 🤗

Dzisiaj z biblioteczki odkurzyłem pierwszy tom Wojen Makowych, doceniony przez krytyków tytuł pióra Rebecca F. Kuang. Jest to książka oddająca nastroje panujące w Chinach przed wybuchem drugiej wojny Chińsko – Japońskiej. Porusza ona również problem narkotyków wywołany dostawami Brytyjskiego opium do dziewietnastowiecznych Chin. Autorka wydarzenia te przenosi do fikcyjnego...

Nie do końca wiedzialam czego sie spodziewac. Fantastyka z kobieta jako glowna bohaterka-spodziewalam sie pelnych wzniesien opisow rzeczywistości, podkoloryzowanych bohaterow i oczywiście historii od zera do bohatera. Uwielbiam fakt, ze sie mylilam!
Autorka bez ogrodek opisuje brutalnosc wojny-gwalty na kobietach, brak poszanowania do cial trupow, bezkarnosc oprawcow- slowem-nie sa to opisy dla wrazliwych.
Opisy podzialow spolecznych- nie dosc ze roznica miedzy bogatymi a biednymi to jeszcze konkurowanie miedzy znakomitymi rodami.
Motyw fantastyczny-opis panteonu bogow i to, jak glowni bohaterowie sie po nim poruszaja i łączą ze swoimi patronami.
Glowna bohaterka, ktora przez cale zycie musiala dawac z siebie wiecej nic inni-przyzwyczajona do ciazkiej pracy nad soba i swoimi słabościami dostosowuje sie do zasad panujacych w szkole dla elity kraju, by w niedlugim czasie stac sie najlepsza. Nim jednak jej rocznik odebral dyplomy-wybuchla wojna, a wraz z nia mozliwosc sprawdzenia sie w praktyce.
Mimo obszernych rozmiarow-bardzo szybko sie czyta. Bohaterowie sa nieprzekolorowani, maja wady i sa ich swiadomi. Ciekawa historia i opisy. Polecam!

Nie do końca wiedzialam czego sie spodziewac. Fantastyka z kobieta jako glowna bohaterka-spodziewalam sie pelnych wzniesien opisow rzeczywistości, podkoloryzowanych bohaterow i oczywiście historii od zera do bohatera. Uwielbiam fakt, ze sie mylilam!
Autorka bez ogrodek opisuje brutalnosc wojny-gwalty na kobietach, brak poszanowania do cial trupow, bezkarnosc oprawcow-...

Spodziewałem się zgrabnie opisanej przygody w stylu "od zera do bohatera" - dostałem niesamowitą, pełną szczegółów, a jednocześnie niezwykle wartką akcję wypełnioną naprawdę dobrymi wątkami. Czy to walka o wyrwanie się z zapadłej dziury, czy to wątki dotyczące szkoły (zapomnijcie o Hogwarcie!),czy to niezwykle realistyczne, pełne okrucieństwa opisy działań zbrojnych i nieludzkich tortur - zdecydowanie polecam. Sam bawiłem się świetnie odnajdując liczne odniesienia do rzeczywistych wydarzeń i postaci.

Spodziewałem się zgrabnie opisanej przygody w stylu "od zera do bohatera" - dostałem niesamowitą, pełną szczegółów, a jednocześnie niezwykle wartką akcję wypełnioną naprawdę dobrymi wątkami. Czy to walka o wyrwanie się z zapadłej dziury, czy to wątki dotyczące szkoły (zapomnijcie o Hogwarcie!),czy to niezwykle realistyczne, pełne okrucieństwa opisy działań zbrojnych i...

Wow! 'Wojna makowa' to prawdziwa cegła – audiobook ma ponad 18 godzin. Niestety, mam wrażenie, że to jest główny problem tej książki – jest zbyt przegadana. Choć pomysł i fabuła są bardzo interesujące, to w natłoku treści brakuje głębszego zarysowania bohaterów i ich relacji. Wszystko toczy się jakby po powierzchni, a motywacje bohaterów nie są do końca jasne. Słynny rozdział 21, moim zdaniem, niewiele wnosi poza chęcią szokowania i budowania rozgłosu wokół książki. Być może kolejne tomy będą lepsze, ale perspektywa spędzenia 23 godzin przy drugim tomie trochę mnie zniechęca.

Wow! 'Wojna makowa' to prawdziwa cegła – audiobook ma ponad 18 godzin. Niestety, mam wrażenie, że to jest główny problem tej książki – jest zbyt przegadana. Choć pomysł i fabuła są bardzo interesujące, to w natłoku treści brakuje głębszego zarysowania bohaterów i ich relacji. Wszystko toczy się jakby po powierzchni, a motywacje bohaterów nie są do końca jasne. Słynny...

Zapowiadało się naprawdę zacnie, ale...
Jest kilka powodów, dla których raczej nie sięgnę po kolejny tom. Przede wszystkim kwestia głównej bohaterki. Potraktowana niczym postać z komiksów Marvela, początkowo super postać, potem długo długo nic, nuda, przeciętność, by na koniec eksplodować do wymiarów bóstwa. W sumie to przyczepię się do każdej postaci, bo żadna nie skradła mi serca. A dlaczego? Bo prawie ich nie poznałam, nie dowiedziałam się kim są, co myślą itp. Szkoda.
Kolejna sprawa, świat niematerialny. Nie rozumiem podejścia autorki. Niby proste, a skomplikowane to przejście między wymiarami. Czuje się oddech mitologii greckiej/rzymskiej, a jednocześnie jakby kulturę wschodu. Dlaczego tak?
Czarę goryczy dopełnia zakończenie.
Może to bardziej literatura dla młodzieży, a może po prostu nie dla mnie. Gwiazdki za kilka pięknych scen. I pomysł generalnie.

Zapowiadało się naprawdę zacnie, ale...
Jest kilka powodów, dla których raczej nie sięgnę po kolejny tom. Przede wszystkim kwestia głównej bohaterki. Potraktowana niczym postać z komiksów Marvela, początkowo super postać, potem długo długo nic, nuda, przeciętność, by na koniec eksplodować do wymiarów bóstwa. W sumie to przyczepię się do każdej postaci, bo żadna nie skradła...

Książka wywołuje bardzo mieszane uczucia, jednak ja jestem w grupie osób, którym naprawdę się podobała. Początek trochę mi się ciągnął, ale po pewnym czasie niw miałam ochoty odkładać książki. Zaskoczyły mnie jednak dość obrazowe opisy niektórych okrucieństw i te fragmenty ciężko mi się czytało, ze względu na ich ładunek emocjonalny. Czy znalazło by się kilka głupotek? Oczywiście. Czy niektóre wątki były schematami, które już czytałam w inny g książkach? Tak. Ale czy polecam? Jeszcze bardziej, naprawdę chcę sięgnąć po kolejną część.

Książka wywołuje bardzo mieszane uczucia, jednak ja jestem w grupie osób, którym naprawdę się podobała. Początek trochę mi się ciągnął, ale po pewnym czasie niw miałam ochoty odkładać książki. Zaskoczyły mnie jednak dość obrazowe opisy niektórych okrucieństw i te fragmenty ciężko mi się czytało, ze względu na ich ładunek emocjonalny. Czy znalazło by się kilka głupotek?...

Moja słaba psycha is not okay

Moja słaba psycha is not okay