Siła kobiet

To moje trzecie spotkanie z autorką i muszę przyznać, że chyba najlepsze. Bardzo wciągnęła mnie ta opowieść. Poznałam świetnie napisane bohaterki - tak rożne, z różnymi historiami, ale nie godzące się ze światem rządzonym przez mężczyzn. Kobiety, które łączy osoba Ignacego Lubowickiego - dla Rozalii to mąż, dla Zuzanny to kochanek, dla Ady to brat. Cokolwiek napiszę dalej, zdradzę fabułę, a naprawdę jest ona warta poznania. To naprawdę kawał dobrej lektury - znajdziemy tu miłość, złość, nienawiść, dojmujący smutek, nadzieję i beznadzieję. Mnóstwo emocji. Obok świetnie napisanych postaci kobiecych, są i bohaterowie męscy, a wszystko to z historią Polski międzywojennej.
Brawo dla autorki!

To moje trzecie spotkanie z autorką i muszę przyznać, że chyba najlepsze. Bardzo wciągnęła mnie ta opowieść. Poznałam świetnie napisane bohaterki - tak rożne, z różnymi historiami, ale nie godzące się ze światem rządzonym przez mężczyzn. Kobiety, które łączy osoba Ignacego Lubowickiego - dla Rozalii to mąż, dla Zuzanny to kochanek, dla Ady to brat. Cokolwiek napiszę dalej,...

Zawsze chętnie sięgam po powieści historyczne i "Siła kobiet" okazała się kolejnym przyjemnym doświadczeniem z tego gatunku. Nie mogę co prawda powiedzieć, że to moja ulubiona książka Barbary Wysoczańskiej, ale trzyma poziom.
Szybko się w nią wciągnęłam i bardzo chciałam wiedzieć, jak dalej potoczą się losy bohaterów, nawet jeśli momentami fabuła była dość naiwna lub po prostu zbyt uproszczona. Było w niej też sporo przewidywalnych momentów.
Jeśli chodzi o wątek historyczny, nie przywiązywałam do niego zbyt wielkiej wagi - był wg mnie raczej tłem dla akcji, nie miał wnosić do niej jakiejś dodatkowej wartości. Myślę jednak, że dwudziestolecie międzywojenne to idealny czas na umiejscowienie opowieści o walce kobiet o liczenie się w społeczeństwie.

Zawsze chętnie sięgam po powieści historyczne i "Siła kobiet" okazała się kolejnym przyjemnym doświadczeniem z tego gatunku. Nie mogę co prawda powiedzieć, że to moja ulubiona książka Barbary Wysoczańskiej, ale trzyma poziom.
Szybko się w nią wciągnęłam i bardzo chciałam wiedzieć, jak dalej potoczą się losy bohaterów, nawet jeśli momentami fabuła była dość naiwna lub po...

Taka sobie bajeczka.

Nie podobało mi się, bo autorka nawydziwiała, wprowadziła tyle wątków, że dałoby się nimi obdzielić kilka książek.
Nie podobało mi się, bo to de facto romansidło, a ja takowych nie lubię.
I jeszcze mi się nie podobało, bo to prymitywna opowieść, z przekłamanym tłem historycznym i masą bzdur, napisana językiem dla pensjonarek.
A najbardziej mi się nie podobało, że piękny okres dwudziestolecia międzywojennego, w którym autorka osadziła powieść, potraktowany jest po macoszemu, klimatu międzywojennej Warszawy - brak. Znajomość epoki na poziomie podstawówki.

Podobało mi się tylko kilka drobiazgów - wątek produkcji perfum, Tamary Łempickiej i willa Magnolia. Ale to tylko trzy kropelki w morzu.

Nie będę się pastwić nad powieścią, że marna, bo widzę prawie same entuzjastyczne opinie i bardzo wysoką ocenę. Szanuję więc zbiorową mądrość większości, już milczę, ale zdania nie zmieniam. Nie podobało mi się i już.

PS. Pani Autorko, proszę poczytać o postaciach politycznych w tym okresie, bo coś Pani pokręciła. A z batystu nie szyje się męskich kamizelek, raczej chustki do nosa.

Taka sobie bajeczka.

Nie podobało mi się, bo autorka nawydziwiała, wprowadziła tyle wątków, że dałoby się nimi obdzielić kilka książek.
Nie podobało mi się, bo to de facto romansidło, a ja takowych nie lubię.
I jeszcze mi się nie podobało, bo to prymitywna opowieść, z przekłamanym tłem historycznym i masą bzdur, napisana językiem dla pensjonarek.
A najbardziej mi się...

Fabuła osadzona w tematyce feministycznej z 20-lecia międzywojennego. Wplecione wątki kryminalne, polityczne i historie miłosne. Nie jest to książka historyczna, ale beletrystyka oparta na realiach epoki.

Fabuła osadzona w tematyce feministycznej z 20-lecia międzywojennego. Wplecione wątki kryminalne, polityczne i historie miłosne. Nie jest to książka historyczna, ale beletrystyka oparta na realiach epoki.

Książka historyczna z dwudziestolecia międzywojennego ,życie polityczne i społeczne.

Jeden mężczyzna i trzy kobiety z nim związane. Ignacy Lubowidzki, poseł na sejm II Rzeczpospolitej zostaje zastrzelony pewnej nocy przez zamachowca.
Los jakby kpi sobie z całej trójki pań i plącze nici nierozerwalne pomiędzy nimi.
Żona, kochanka z nieślubną córką Lilką zamordowanego, siostra. Portrety kobiet na tle historycznym.

Rozalia Lubowidzka pozostaje wdową. Małżeństwo było dla niej piekłem. Mąż był tyranem. To było małżeństwo z przymusu przez jej ojca. A czarę goryczy przepełnia stosunek teściowej do jej osoby.
Kochanka Ignacego - Zuzanna Grembińska pisze list do Rozalii, błagając o pieniądze, które mogą uratować życie jej córeczki, posuwa się nawet do szantażu, ujawniającego kompromitujące fakty.
Rozalia zamierza spotkać się z kochanką , jedzie do Warszawy i zatrzymuje się tam u siostry Ignacego i Gustawa /lekarza/ – Adrianny.

Wszystkie trzy chcą zacząć życie na nowo, czasy jednak nie sprzyjają kobietom.
Każdy przejaw feministyczny i jakiekolwiek prawa dla kobiet są duszone w zarodku, wyśmiewane.
Trudne to były czasy do życia dla płci pięknej.

Książka o niezłomnej sile kobiet, nieugiętej postawie, odwadze, determinacji, uporze, heroicznej walce do działania o swoje marzenia, miłość i przetrwanie w nowej rzeczywistości. Często muszą dokonywać dramatycznych wyborów.
Opowieść o różnorakich odcieniach miłości tej namiętnej, destrukcyjnej i matczynej.

Rozalia chce zacząć na własny rachunek. Zawsze interesowała ją produkcja perfum, jeszcze we Francji skąd pochodzi. Jednak perfumy były wiązane wtedy z kobietami lekkich obyczajów.
Zuzanna walczy o życie córki. Jest bez środków do życia. Utrzymywał ją kochanek. Teraz nie ma nic i nie chcą jej nigdzie przyjąć do pracy ze względu na dziecko z nieprawego łoża.
Ada chce się wyrwać spod dyktatury matki i zacząć studia prawnicze, jej największe marzenie. To były czasy ,że kobiety nie były mile widziane na studiach, a jeśli już jakoś się zaczepiły , to szybko pod byle jakim pretekstem pozbywano się ich z gry.

Jeszcze należy wspomnieć o jednej bohaterce Klarze Tyszkowskiej, ciotce Rozalii, która była kobietą wyzwoloną i walczącą o losy kobiet.

Czy naszym bohaterkom się uda? Czy wszystkie mogą być jeszcze szczęśliwe?

Piękna książka, czyta się szybko, wywołuje emocje i jest bardzo ciekawa. Nie jest lekturą łatwą, gdy czyta się o dramacie kobiet, o tragizmie.

Polecam!

Książka historyczna z dwudziestolecia międzywojennego ,życie polityczne i społeczne.

Jeden mężczyzna i trzy kobiety z nim związane. Ignacy Lubowidzki, poseł na sejm II Rzeczpospolitej zostaje zastrzelony pewnej nocy przez zamachowca.
Los jakby kpi sobie z całej trójki pań i plącze nici nierozerwalne pomiędzy nimi.
Żona, kochanka z nieślubną córką Lilką zamordowanego,...

Zaskakująca. To co najbardziej podobało mi się w tej książce to umiejętność autorki w przedstawianiu oraz analizowaniu emocji bohaterów. Polecam

Zaskakująca. To co najbardziej podobało mi się w tej książce to umiejętność autorki w przedstawianiu oraz analizowaniu emocji bohaterów. Polecam

Wciągnęła mnie ta przejmująca opowieść, osadzona w przekonująco oddanych, społeczno-politycznych realiach międzywojnia.
Bardzo kibicowałam wszystkim trzem głównym bohaterkom.
Współczucie, gniew, bezradność, wzruszenie, nadzieja, ból i smutek, pokrzepienie, satysfakcja - to wszystko stało się moim udziałem podczas lektury. A, jeszcze zaskoczenie - nie tylko wtedy gdy nagle objawił się duch ministra Czarnka...

Autorka nie epatuje brutalnością, z ulgą przyjęłam fakt, że akcja powieści rozpoczyna się już po śmierci Ignacego. Niemniej dopóki nie odejdą do przeszłości takie sprawy jak: obojętność wobec przemocy, hipokryzji i obłudy, chęci posiadania i wykorzystania drugiego człowieka - dopóty książka ta będzie aktualna.

Wciągnęła mnie ta przejmująca opowieść, osadzona w przekonująco oddanych, społeczno-politycznych realiach międzywojnia.
Bardzo kibicowałam wszystkim trzem głównym bohaterkom.
Współczucie, gniew, bezradność, wzruszenie, nadzieja, ból i smutek, pokrzepienie, satysfakcja - to wszystko stało się moim udziałem podczas lektury. A, jeszcze zaskoczenie - nie tylko wtedy gdy nagle...

Książka bardzo mi się podobała. Nie potrafię również wskazać konkretnych wad oprócz "za krótkie!". Chciałam by ta historia się nie kończyła, zauroczyłam się bohaterami.

Książka bardzo mi się podobała. Nie potrafię również wskazać konkretnych wad oprócz "za krótkie!". Chciałam by ta historia się nie kończyła, zauroczyłam się bohaterami.

Nie wiem skąd takie wysokie oceny. Uważam, że jest to zwykły romans, na pewno nie książka historyczna. Kupiłam tą książkę sugerując się bardzo dobrymi opiniami, ale to nie moja bajka.

Nie wiem skąd takie wysokie oceny. Uważam, że jest to zwykły romans, na pewno nie książka historyczna. Kupiłam tą książkę sugerując się bardzo dobrymi opiniami, ale to nie moja bajka.

Losy kobiet, sinych kobiet, które w swoich czasach nie miały prawa głosu. Polecam. Autorka nadal mnie nie zawiodła, wciagajaca opowieść szybko się czyta.

Losy kobiet, sinych kobiet, które w swoich czasach nie miały prawa głosu. Polecam. Autorka nadal mnie nie zawiodła, wciagajaca opowieść szybko się czyta.