Tajemnice cierniowego dworu

Przyjemny dodatek do Magii Ciernii, jednak wprowadził mnie w zastój na chyba dwa miesiące. Bardzo luźna i przyjemna lektura ale nie wiem dlaczego ciężko było mi przez nią przebrnąć. Mimo to uważam że warto dopełnić sobie historię czytając dodatkowo ten sequel jeśli w kręciliście się w główną fabułę. Na pewno uzupełnia nam relacje głównych bohaterów i informacje dotyczące Silasa.
Podobało mi się ale nie na tyle by dać więcej niż 6/10, taka ocena też z powodu trudności w czytaniu jej. Brakowało mi więcej o Silasie, na pewno rozdziału z jego perspektywy i szczerze to więcej też romansu między Nathanielem i Elizabeth.

Przyjemny dodatek do Magii Ciernii, jednak wprowadził mnie w zastój na chyba dwa miesiące. Bardzo luźna i przyjemna lektura ale nie wiem dlaczego ciężko było mi przez nią przebrnąć. Mimo to uważam że warto dopełnić sobie historię czytając dodatkowo ten sequel jeśli w kręciliście się w główną fabułę. Na pewno uzupełnia nam relacje głównych bohaterów i informacje dotyczące...

Sequele — tak czy nie? 🏰 Mnie zdarza się po nie sięgać, acz bardzo rzadko. W przypadku "Magii Cierni" byłam bardzo ciekawa, co autorka wymyśliła w tej cieniutkiej książce, jaką jest "Tajemnice Cierniowego Dworu".
.....

Początkowo zastanawiałam się, czy fabuła w ogóle mnie zainteresuje, ale zagadka rodzinnego domu Nathaniela mocno angażowała. Nie tylko lepiej pozwoliła zrozumieć realia, w których żyją bohaterowie, ale również poznać bohaterów. W "Tajemnicach Cierniowego Dworu" pojawia się znacznie więcej bezpośrednich interakcji między postaciami, zdecydowanie częściej rozmawiają. Nie tylko żartobliwie, ale również na poważne tematy. Podoba mi się także to, że Mercy nie została zepchnięta w kąt, tylko dostała kilka swoich scen oraz własny wątek, jakim było udowodnienie Silasowi swojej wartości.
.....

Mimo wszystko należy pamiętać, że ten dodatek nie wnosi niczego nowego do sprawy z Arcturusem. Delikatnie nawiązuje do Silasa i jego poświęcenia, ale jeśli ktoś liczył na masę nowych informacji w tej sprawie, to się rozczaruje. Odrobinę boli mnie zakończenie. Jest słodko-gorzkie, takie jak lubię, ale w tym przypadku będę sobie wmawiać, że ostatnich akapitów nie było 🥲
......

Wydanie pasuje do poprzedniego, językowo bardzo dobrze.
......

"Tajemnice Cierniowego Dworu" to przyjemny dodatek. Myślę, że warto się z nim zapoznać, jeśli "Magia Cierni" przypadła do gustu. 8/10 🏰

Sequele — tak czy nie? 🏰 Mnie zdarza się po nie sięgać, acz bardzo rzadko. W przypadku "Magii Cierni" byłam bardzo ciekawa, co autorka wymyśliła w tej cieniutkiej książce, jaką jest "Tajemnice Cierniowego Dworu".
.....

Początkowo zastanawiałam się, czy fabuła w ogóle mnie zainteresuje, ale zagadka rodzinnego domu Nathaniela mocno angażowała. Nie tylko lepiej pozwoliła...

Minęło już tyle lat od wydania "Magii Cierni", że choć po skończeniu powieści oczekiwałam kontynuacji, tak w "Tajemnice cierniowego dworu" nie mogłam się wgryźć. Słuchałam tego w audiobooku i możliwe, że to był mój błąd, więc jest też duża szansa, że wrócę do tego w wersji do czytania. Ta opowieść to takie siłowanie się z magicznym dworem, który najwyraźniej nie był usatysfakcjonowany z relacji łączącej Elizabeth i Nathaniela, ale nie umiałam poczuć zagrożenia. Trochę się zawiodłam, a trochę biorę wszystko na siebie, że ani nie chciało mi się przypomnieć MC, ani nie pokusiłam się, by "Tajemnice" przeczytać, a nie przesłuchać.

Minęło już tyle lat od wydania "Magii Cierni", że choć po skończeniu powieści oczekiwałam kontynuacji, tak w "Tajemnice cierniowego dworu" nie mogłam się wgryźć. Słuchałam tego w audiobooku i możliwe, że to był mój błąd, więc jest też duża szansa, że wrócę do tego w wersji do czytania. Ta opowieść to takie siłowanie się z magicznym dworem, który najwyraźniej nie był...

cóż mogę innego powiedzieć jak tylko zaznaczyć iż zarówno “Magia cierni”, jak i “Tajemnica Cierniowego Dworu” to naprawdę dobre młodzieżowe fantasy! Chodź nie powiem przy sequelu bawiłam się przednio, który przeplatany z lekka sarkastycznymi nutami humoru Nathaniel’a, i niekiedy jego ironiczno-kpiącej postawy, ale jak również nostalgicznymi wręcz momentami smutku i żalu, jak i klimatem wręcz, aż przesiąkniętym magią, pełnym grymuarów, czarowników, demonów i innych stworzeń nie powiem niezaprzeczalnie "kupiło mnie to"!, jednakże również musze to zaznaczyć , iż czuje niedosyt… oczekiwałam, iż zostanie rozwinięty wątek samego Silasa zważywszy na fakt iż zakończenie przynajmniej w moim odczuciu oprócz otwartego zakończenia, pozostawia zarówno wiele niewiadomych, nie zapominając chociażby o samej postaci Nathaniela!

Liczę, na kontynuację!

cóż mogę innego powiedzieć jak tylko zaznaczyć iż zarówno “Magia cierni”, jak i “Tajemnica Cierniowego Dworu” to naprawdę dobre młodzieżowe fantasy! Chodź nie powiem przy sequelu bawiłam się przednio, który przeplatany z lekka sarkastycznymi nutami humoru Nathaniel’a, i niekiedy jego ironiczno-kpiącej postawy, ale jak również nostalgicznymi wręcz momentami smutku i żalu,...

Jestem fanem pierwszej części i miałem spore oczekiwania dotyczące "Tajemnic Cierniowego Dworu". Liczyłem na dobrą kontynuację tej młodzieżowej opowieści fantasy w świecie książek i wiktoriańskiej Anglii. Natomiast mam z tą książką pewien problem i nie jest on stricte związany z czynami literackimi, a raczej kwestiami wydawniczymi.

Przyznaję, że nie śledziłem uważnie, czy to oficjalnie drugi tom, czy jednak rozszerzenie świata. Na okładce jak byk jest napisane "sequel", co dla mnie jest jednoznaczne z drugą częścią, z kolei na LC jak byk jest napisane, że to część 1,5. I bliżej prawdy jest zdecydowanie ta druga informacja, bo co innego można powiedzieć o książce, która ma ok. 150 stron (e-book tylko 123)? Wiem, że jakość książki nie zależy od rozmiaru (choć daje on lub odbiera pewne możliwości),ale trudno mi nazwać to pełnoprawnym sequelem. Nie będę ukrywał - widzę tutaj wysunięcie marketingu przed literaturą. Dobrze, że chociaż ta pozycja nie jest taka droga.

Co do treści, to mam mieszane uczucia, choć wynikają one raczej z moich oczekiwań. Całość dzieje się w dworku Nathaniela i zapoznajemy się z nim trochę dokładniej. Jest zachowany styl, grymuary są pocieszne oraz ponownie pojawia się lekki humor. Natomiast nie ma co ukrywać - to jest bardzo bliskie romansidłu. Jeśli w tę stronę ta seria będzie zjeżdżać, to niestety, miło będę wspominał tylko pierwszą część. A szkoda, to styl pisania autorka ma świetny, a bohaterowie naprawdę wzbudzają sympatię.

Jestem fanem pierwszej części i miałem spore oczekiwania dotyczące "Tajemnic Cierniowego Dworu". Liczyłem na dobrą kontynuację tej młodzieżowej opowieści fantasy w świecie książek i wiktoriańskiej Anglii. Natomiast mam z tą książką pewien problem i nie jest on stricte związany z czynami literackimi, a raczej kwestiami wydawniczymi.

Przyznaję, że nie śledziłem uważnie, czy...

"Magię cierni" miałam przyjemność czytać parę lat temu i pamiętałam, że była świetna, więc gdy dowiedziałam się o "Tajemnicy Cierniowego Dworu" miałam pewność iż muszę zrobić reread żeby w 100% móc zagłębić się w ten sequel. Przy "Tajemnicy Cierniowego Dworu" bawiłam się zankomicie! Był to idealny dodatek do "Magii Cierni", zwięczenie historii, które mimo wszystko zostawia kilka znaków zapytania. Nathaniel i jego humor były moim zdaniem perfekcyjne, a postać Silasa wzbudza we mnie wiele uczuć: nostalgię, smutek, ale również wielki szacunek. Elisabeth w swojej naiwności nie jest denerwująca (co spotyka się bardzo rzadko, zazwyczaj gdy bohaterka jest naiwna to jest irytująca, a tutaj tak nie było ). Miło było zobaczyć postacie które w książce znaczyły trochę mniej, a tutaj wysunęły się odrobinę do przodu. Całe zaklęcie i sama postać Clothilde była niezwykle ciekawa i zabawna, uwielbiałam fragmenty o niej!
Ta książka była naprawdę fajnym i przyjemnym dodatkiem!

"Magię cierni" miałam przyjemność czytać parę lat temu i pamiętałam, że była świetna, więc gdy dowiedziałam się o "Tajemnicy Cierniowego Dworu" miałam pewność iż muszę zrobić reread żeby w 100% móc zagłębić się w ten sequel. Przy "Tajemnicy Cierniowego Dworu" bawiłam się zankomicie! Był to idealny dodatek do "Magii Cierni", zwięczenie historii, które mimo wszystko zostawia...

Miło wrócić do tego świata, poznać kilka odpowiedzi na nurtujące pytania, jednak historia przedstawiona w tej części nie była już tak porywająca jak poprzednia.

Myślę, że nie warto podchodzić do tego sequelu z dużymi oczekiwaniami. Fabuła była dość prosta, nie dostajemy powiewu niczego świeżego, a także ku mojemu zawodowi autorka nie zagłębia się w postać Silasa, na tyle ile bym oczekiwała. Niemniej jednak, przyjemnie się czytało, a za większe skupienie się na relacji Elisabeth i Nathaniela daję książce plusa.

Miło wrócić do tego świata, poznać kilka odpowiedzi na nurtujące pytania, jednak historia przedstawiona w tej części nie była już tak porywająca jak poprzednia.

Myślę, że nie warto podchodzić do tego sequelu z dużymi oczekiwaniami. Fabuła była dość prosta, nie dostajemy powiewu niczego świeżego, a także ku mojemu zawodowi autorka nie zagłębia się w postać Silasa, na tyle...

Przyjemna, zabawna nowelka, pełna magii z małym dodatkiem flirtu. Taki przedłużony epilog.

Przyjemna, zabawna nowelka, pełna magii z małym dodatkiem flirtu. Taki przedłużony epilog.

Ot taki krótki sequel, jednak cieszę się, że mogłam wrócić do świata "Magii cierni".
Gdzieś przeczytałam opinię, że pomiędzy Elisabeth i Silasem było więcej chemii niż Elisabeth i Nathanielem. Muszę przyznać, że to zdanie nie daje mi spokoju.

Ot taki krótki sequel, jednak cieszę się, że mogłam wrócić do świata "Magii cierni".
Gdzieś przeczytałam opinię, że pomiędzy Elisabeth i Silasem było więcej chemii niż Elisabeth i Nathanielem. Muszę przyznać, że to zdanie nie daje mi spokoju.

Sympatyczna, ale jednocześnie niepotrzebna.

Sympatyczna, ale jednocześnie niepotrzebna.