„Charles Dickens na tropie. Opowieść o dwóch morderstwach” autorstwa Heather Redmond to nie lada gratka dla fanów Dickensa, kryminału i wiktoriańskiego klimatu.

Autorka bardzo powoli buduje naięcie powieści i początkowo nawet można odnieść wrażenie, że mało się w niej dzieje. Jednak strona za stroną niesamowity klimat epoki, rasowej powieści z dreszczykiem, gdzie rodzinne tajemnice, niedomówienia, urazy grają pierwsze skrzypce sprawiają, że od książki tej ciężko się oderwać. Z czystym zaciekawieniem przyglądamy się jak powoli debiutujący dziennikarz ,,Evening Chronicle’’ - Charles Dickens przy pomocy córki swego pracodawcy, Katherine Hogarth rusza tropem zagadki i stara się wyjaśnić śmierć młodych panien. Nawet jeżeli początkowo śledztwo duetu nie wygląda zbyt obiecująco, to z czasem wszystko się zmienia, a dwójka ta wpadła w sidła konspiracji i rozwiązuje zagadkę, która wbrew pozorom wcale nie była taka jednoznaczna.

Miło było także przyglądać się wątkowi miłosnemu, który się tutaj pojawił. Uczucie rodzące się pomiędzy Charlesem, a Kate nie zostało pozbawione pikanterii, a niektóre sceny z ich udziałem potrafią przyprawić o wypieki na twarzy. Jednak wszystko to zostało przez Autorkę opisane z niesamowitym smakiem i wyczuciem, dzięki czemu wraz z wątkiem kryminalnym, ciekawymi kreacjami bohaterów i ich dyskusjami tworzą niesamowitą całość.

„Charles Dickens na tropie. Opowieść o dwóch morderstwach” to powieść wciągająca, intrygująca, udowadniająca że pozory mogą mylić i nic nie jest takie jak nam się wydaje. Intryga jest świetnie poprowadzona, momentami chaotyczna, ale to właśnie sprawia, że tak ciężko się od niej oderwać. Serdecznie 𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠!

„Charles Dickens na tropie. Opowieść o dwóch morderstwach” autorstwa Heather Redmond to nie lada gratka dla fanów Dickensa, kryminału i wiktoriańskiego klimatu.

Autorka bardzo powoli buduje naięcie powieści i początkowo nawet można odnieść wrażenie, że mało się w niej dzieje. Jednak strona za stroną niesamowity klimat epoki, rasowej powieści z dreszczykiem, gdzie rodzinne...

Heather Redmond w swojej powieści “Opowieść o dwóch morderstwach” zabiera czytelników w podróż do wiktoriańskiego Londynu, gdzie młody Charles Dickens, jeszcze przed sławą wielkiego pisarza, staje się detektywem-amatorem. Warto zaznaczyć, że oczywiście jest to fikcja literacka, która splata w sobie elementy klasycznego kryminału z kilkoma biograficznymi niuansami.

Redmond kreuje Londyn jako miasto tajemnic i skrywanych sekretów, gdzie śmierć młodej Christiany Lugoson podczas Świąt Objawienia Pańskiego staje się początkiem mrocznej zagadki. Dickens wraz z pełną życia Kate Hogarth, wyrusza na poszukiwanie prawdy, która prowadzi przez zawiłe ścieżki wyższych sfer. Charles i Kate to postacie dynamiczne, pełne pasji i determinacji. Ich współpraca, pełna gorączkowych dysput i teatralnych mistyfikacji, dodaje powieści dynamiki.

Autorka zręcznie oddaje ducha epoki, tworząc atmosferę pełną napięcia z mrocznym gotyckim dreszczykiem. Opisane sceny, od bogatych salonów po ubogie zaułki, są malownicze i pełne detali, co pozwala nam bardzo realnie zanurzyć się w ówczesnym Londynie. Redmond zaskakuje nas nieoczekiwanymi zwrotami akcji i skomplikowanymi konspiracjami, a intryga, choć chaotyczna i przewrotna, jest przemyślana i trzyma w napięciu do samego końca.

“Opowieść o dwóch morderstwach” to powieść, która z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom wiktoriańskich kryminałów oraz fanom twórczości Dickensa. Redmond udowadnia, że potrafi stworzyć historię angażującą, zaskakującą i pełną emocji. To lektura, która nie tylko dostarcza rozrywkę, ale i skłania do refleksji nad ludzką naturą i społecznymi konwenansami epoki.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od @skarpawarszawska (współpraca reklamowa) 🩷.

Heather Redmond w swojej powieści “Opowieść o dwóch morderstwach” zabiera czytelników w podróż do wiktoriańskiego Londynu, gdzie młody Charles Dickens, jeszcze przed sławą wielkiego pisarza, staje się detektywem-amatorem. Warto zaznaczyć, że oczywiście jest to fikcja literacka, która splata w sobie elementy klasycznego kryminału z kilkoma biograficznymi niuansami.

Redmond...

Skojarzenie z klasycznym tytułem jest tutaj jak najbardziej właściwe, bowiem to młody Charles Dickens jest bohaterem powieści. Utrzymana w wiktoriańskim klimacie, łącząca dwa morderstwa książka mocno kojarzy się z pisarstwem Dickensa, a zawiłości śledztwa można śmiało porównać z tymi kreowanymi przez mistrzów gatunku. Nie jest to powieść wybitna ale na pewno świetnie oddająca klimat czasów i ulic Londynu.

Język opowieści bywa tu niezgrabny, niemniej niesie ona ze sobą sporo prawd na temat warunków socjalnych, różnorodności społecznej i skomplikowanych układów rodzinnych epoki. Sporo osób wysoko urodzonych ubożało i często uciekało od sztywnych konwenansów do zajęć mniej szanowanych przez stare rody. Mamy tu więc aktorki i osoby, które tylko z pozoru wiodą życie zgodne z tradycją. Sam Dickens pracuje jako dzienikarz, w wolnych chwilach zarabiając pisaniem szkiców literackich, często zaangażowanych społecznie. W rodzinach dochodzi do przemocy, rodzą się dzieci z nieprawego łoża, a każda szlachecka posiadłość kryje brudne tajemnice. No, może z wyjątkiem tej jednej, w której mieszka wybranka serca bohatera.

Postaci są rozrysowane barwnie, co daje sporo przyjemności podczas podążania szlakiem śmierci dwóch młodych dziedziczek. Sprawy dzieli cały rok ale nie można uniknąć wrażenia, że łączy je bardzo wiele. Przez kilkaset stron Dickens stara się połączyć nitki i znaleźć winnego, Często ulega przy tym mylnym wrażeniom i wyciąga pochopne wnioski by potem prostować podejrzenia. A jest co prostować, trzeba skupienia by relacje łączące bohaterów nie związały nam się w ciasny supeł.

Sensacja i tło społeczne czynią z książki Heather Redmond powieść ciekawą i angażującą, może nieco przydługą i pod koniec zbyt zagmatwaną, ale nadal momentami zaskakującą i trudną do rozszyfrowania. Sporo tutaj ważnych kwestii - od miłości i zazdrości po biedę i trud przetrwania w mieście, sporo też urokliwych momentów i mrocznych spowiedzi z grzechów życia. Sprawia to, że książka jest dobrą lekturą dla tych, którzy prócz kryminalnych treści lubią zanurzyć się w epokę, w której są one umiejscowione.
Warto przeczytać w wolnej chwili.

Katarzyna
we współpracy z Wydawnictwem Skarpa Warszawska

Skojarzenie z klasycznym tytułem jest tutaj jak najbardziej właściwe, bowiem to młody Charles Dickens jest bohaterem powieści. Utrzymana w wiktoriańskim klimacie, łącząca dwa morderstwa książka mocno kojarzy się z pisarstwem Dickensa, a zawiłości śledztwa można śmiało porównać z tymi kreowanymi przez mistrzów gatunku. Nie jest to powieść wybitna ale na pewno świetnie...

,,Opowieść o dwóch morderstwach’’ pióra Heather Redmond – pisarki, anglofilki, prywatnie także miłośniczki dzieł Charlesa Dickensa – to fantastycznie nastrojowa i wcale nie mniej angażująca historia. Stworzona w oparciu o klasyczny wiktoriański kryminał oraz o postać wspomnianego Dickensa, składa się na powieść lekką, nieco rozrywkową, choć w znacznej mierze także nieprzeciętną.
Główną oś fabularną stanowią bowiem nieoczekiwane zgony młodych panien; dziewczęta, w pewien sposób podobne przez wzgląd na aparycję, szlachetne urodzenie, wysoką pozycję społeczną i materialną, umierają podczas Świąt Objawienia Pańskiego. Ów okoliczności, co prawda tajemnicze, lecz nie niepokojące, mimo wszystko zaczynają wzbudzać zainteresowanie dziennikarza ,,Evening Chronicle’’ – powolnie debiutującego Charlesa Dickensa. Przy pomocy czarującej córki swego pracodawcy, Katherine Hogarth, Dickens rusza tropem zagadki. Śledztwo początkowo niekoniecznie obiecujące, z czasem zyskuje na wartości - podejrzenia samozwańczych detektywów okazują się być słuszne, zaś oni sami siłą przeznaczenia i przypadku, wikłają się w sieć skomplikowanych konspiracji.
Zasadnicza część akcji zostaje więc zawiązana, a wątek morderstw pcha fabułę do przodu. Ta toczy się nieśpiesznym tempem, ma się nawet wrażenie, że i utartym, ale – nic bardziej mylnego - Heather Redmond sięga po szereg atrakcyjnych środków oraz bogaty wachlarz nietypowych rozwiązań. Skrzętnie budowane napięcie, malownicze tło epoki, klimat rasowej powieści z dreszczykiem otoczonej rodzinnymi sekretami, głęboko chowanymi urazami, spiskami, knowaniami i mglistą przeszłością, czynią z ów zbiorowiska sensacyjny kąsek, w sam raz dla pasjonatów literatury gatunkowej. Na tym jednak nie koniec.
Usatysfakcjonowani będą również ci, którzy przepadają za momentami miłosnych uniesień. Uczucie rodzące się pomiędzy fikcyjnymi kreacjami Charlesa Dickensa i Kate Hogarth, może przyprawić o rumieńce. Odrobina pikanterii zresztą nie zaszkodzi – wątek prezentowany przez Redmond, napisany ze smakiem i właściwą mu wrażliwością, nadaje ogółowi niepowtarzalnego charakteru. Wspólnie prowadzona sprawa, gorączkowe dysputy, teatralne mistyfikacje, brawurowe prowokacje… Trudno nawet określić moment, gdy atmosfera piekielnej nadpobudliwości udziela się i nam. Autorka kreśli chaotyczną, niemal przewrotną intrygę, nie do końca zrozumiałą dla zdezorientowanego czytelnika – wszak pozory mylą, tropy się urywają, kłamstwa zwodzą; narasta za to suspens i namacalna groza. Śmiertelne niebezpieczeństwo czyha tuż za rogiem.

,,Opowieść o dwóch morderstwach’’ pióra Heather Redmond – pisarki, anglofilki, prywatnie także miłośniczki dzieł Charlesa Dickensa – to fantastycznie nastrojowa i wcale nie mniej angażująca historia. Stworzona w oparciu o klasyczny wiktoriański kryminał oraz o postać wspomnianego Dickensa, składa się na powieść lekką, nieco rozrywkową, choć w znacznej mierze także...

Kryminały retro? Tak czy nie? Ja wychowałam się na tych Agathy Christie, więc jestem na tak. Dlatego też z zaciekawieniem sięgnęłam po tę książkę. Jest to pierwszy tom nowego cyklu Charles Dickens na tropie i powiem Wam, że nawet ciekawie się zapowiada.
Akcja toczy się w 1835 roku w Londynie a głównym bohaterem jest autentyczna postać Charles Dickens, młody dwudziestodwulatek. Oczywiście pomysł autorki, że był w młodości detektywem amatorem, to tylko fikcja literacka, ale to moim zdaniem ciekawy zabieg.
Młody Dickens to dziennikarz "Evening Chronicle" i z tej racji spotyka na swej drodze, różne ciekawe osoby. Jest też świadkiem śmierci młodej kobiety, która to śmierć nie daje mu spokoju, więc rozpoczyna swoje śledztwo. Co odkryje, czego się dowie i kto będzie jego sprzymierzeńcem, tego dowiecie się podczas lektury.
Muszę powiedzieć, że autorce udało się oddać klimat wiktoriańskiego Londynu, bogatych domów, ubogich zaułków czy pubów. Przy czym zrobiła to w sposób obrazowy, więc czytając, możemy na własne oczy "zobaczyć", to co znajdujemy w książce.....poczuć smaki i zapachy, nierzadko również te nieprzyjemne.
Fabuła jest dobrze przemyślana i choć akcja raczej nie galopuje a z wolna się toczy, to ta historia nawet wciąga. Bohaterowie są wyraziści i choć momentami trochę się gubiłam, bo pojawiło się ich całkiem sporo, to koniec końców, całkiem miło spędziłam czas z tą książką.
I po raz kolejny okazało się, że tak wtedy jak i teraz, ludzkie namiętności są takie same. Kochamy, nienawidzimy, pragniemy zemsty...ani czas ani status społeczny tego nie zmienią.
Teraz czekam na kolejny tom tej serii, a Wy możecie przeczytać, jeśli oczywiście lubicie takie klimaty.

Kryminały retro? Tak czy nie? Ja wychowałam się na tych Agathy Christie, więc jestem na tak. Dlatego też z zaciekawieniem sięgnęłam po tę książkę. Jest to pierwszy tom nowego cyklu Charles Dickens na tropie i powiem Wam, że nawet ciekawie się zapowiada.
Akcja toczy się w 1835 roku w Londynie a głównym bohaterem jest autentyczna postać Charles Dickens, młody...

Nie jest to arcydzieło. Mimo, że jestem miłośniczką klasycznych angielskich kryminałów i pasjonatką opowieści z XIXw, ta książka zupełnie do mnie nie trafiła. Przesłuchałam do końca, ale lektura nie sprawiła mi satysfakcji. Jak dla mnie ta opowieść jest sztuczna i naiwna, a główny bohater zupełnie rozmija się z moim wyobrażenie Dickensa. No właśnie, przywołanie takiego nazwiska przy tak średniej prozie jest sporym nadużyciem...

Nie jest to arcydzieło. Mimo, że jestem miłośniczką klasycznych angielskich kryminałów i pasjonatką opowieści z XIXw, ta książka zupełnie do mnie nie trafiła. Przesłuchałam do końca, ale lektura nie sprawiła mi satysfakcji. Jak dla mnie ta opowieść jest sztuczna i naiwna, a główny bohater zupełnie rozmija się z moim wyobrażenie Dickensa. No właśnie, przywołanie takiego...