Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Idealny czas na smuteczek” to powieść bardzo refleksyjna. Historia dzieje się na przestrzeni zmieniających się pór roku, a każda z nich inaczej oddziałuje na główną bohaterkę. Głównym motywem tego utworu są złożone relacje międzyludzkie, międzypokoleniowe, szacunek do drugiego człowieka, nieuchronność przemijania i dysonans poznawczy między młodością a starością.

Dwudziestoletnia Chizu, zmęczona pouczeniem przez matkę postanawia zamieszkać w Tokio u pani Ginko. Dziewczyna nie potrafi cieszyć się życiem, mimo że jest młoda. Jest zaskoczona, że kobieta korzysta i żyje pełnią życia, nie przejmując się przemijaniem czasu. Cały czas porównuje się z panią Ginko, patrzy na nią z góry, bo na starsze osoby już nic w życiu nie czeka. A pani Ginko manifestuje każdy dzień i korzysta, wszak przeżyła już wiele i stara się przekazać tę życiową mądrość Chizu, że każda chwila jest cenna, jednak nie mówi tego wprost. Dziewczynę męczą różne myśli i uczucia, jest bowiem u progu dorosłości, szuka pracy, chce odkładać pieniądze, znaleźć swoje miejsce na świecie, partnera, czuje się samotna w wielkim mieście, a w wyniku tego nawiązuje ekscentryczne relacje. Przeżywa kilkakrotnie rozstania. Relacja z matką też nie wygląda na wzorową. Kiedy matka ją krytykowała dokładnie wiedziałam co mogła czuć. Nie ważne co by robiła, gdzie by pracowała - nigdy nie będzie wystarczająco dobra dla niej, bo nie postępuje według jej uznania. Dla jej matki najważniejsza była szkoła, a Chizu nie chciała się uczyć, chciała pracować, żyć na własnych zasadach. Nie polubiłam głównej bohaterki, brakowało jej pokory i nie traktowała dobrze pani Ginko, która mimo wszystkich złośliwości, cały czas dziewczynę wspierała i okazywała jej ciepło.

Książkę czytało mi się dobrze i szybko. Pióro autorki bardzo przyjemne w odbiorze, ciekawe dialogi, w których można znaleźć wiele ukrytych emocji. Powieść nastraja w pozytywne myśli. To lektura idealna dla czytelników, którzy szukają głębi w przekazie, autorka bawi się słowem i symbolami. Jest to specyficzna lektura, ale warto się nad nią pochylić.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Mova.


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

„Idealny czas na smuteczek” to powieść bardzo refleksyjna. Historia dzieje się na przestrzeni zmieniających się pór roku, a każda z nich inaczej oddziałuje na główną bohaterkę. Głównym motywem tego utworu są złożone relacje międzyludzkie, międzypokoleniowe, szacunek do drugiego człowieka, nieuchronność przemijania i dysonans poznawczy między młodością a...

Hannah budzi się wśród okaleczonych ciał, doszło do wypadku autokaru. Tkwi wraz z nieznajomymi w zaspie śnieżnej.

Meg budzi się w wagonie kolejki linowej wraz z pięcioma nieznajomymi osobami. Nikt nie pamięta jak się w niej znalazł, ale wiedzą, że zmierzają do Azylu.

Carter, mieszkaniec schroniska narciarskiego. Podczas zamieci psuje się generator. Wzrasta napięcie i powoduje konflikty w grupie.

Trzy historie przepełnione lękiem i niepewnością o przyszłość, oblepiającym strachem i nieufnością wobec nieznanych towarzyszy. Pewne jest, że wobec sytuacji w której się znaleźli, nie mogą nikomu zaufać, muszą zachować ostrożność jeśli chcą przeżyć oraz pozostać w zamknięciu. Świat ogarnięty pandemią, niebezpiecznym wirusem. Wirusem, postępującym bardzo szybko i zmieniający ludzi w niebezpieczne istoty. Napięcie i mroczny klimat oblepiają czytelnika od samego początku i trzymają do końca. Oryginalna budowa sprawia, że nie sposób przewidzieć w jakim kierunku to wszystko zmierza i jak się połączy. Autorka świetnie wykreowała zagadkę, w której nic nie jest pewne, teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Powieść jest dynamiczna, bogata w zwroty akcji, nieprzewidywalna, elektryzująca wizja świata, w której człowiek traci swoje wartości i moralność, staje się brutalny i egoistyczny by przetrwać za wszelką cenę. Pełna sekretów i tajemnic, które wstrząsną czytelnikiem po wyjściu na jaw.

Gęsta atmosfera, zimowa zawierucha, w mroku czai się groza, a oni walczą o przetrwanie. Trzy niezwykle wciągające historie, które mają jeden wspólny mianownik. Odpowiedź znajdziecie na kartach powieści. Polecam!

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Czarna Owca.


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

Hannah budzi się wśród okaleczonych ciał, doszło do wypadku autokaru. Tkwi wraz z nieznajomymi w zaspie śnieżnej.

Meg budzi się w wagonie kolejki linowej wraz z pięcioma nieznajomymi osobami. Nikt nie pamięta jak się w niej znalazł, ale wiedzą, że zmierzają do Azylu.

Carter, mieszkaniec schroniska narciarskiego. Podczas zamieci psuje się generator. Wzrasta napięcie i...

Pewnego dnia dochodzi do masakry w szkole, a sprawca popełnia samobójstwo. Julia i Marcin starają się rozwiązać sprawę. Okazuje się, że napastnikiem jest chłopak, który zaginął kilka lat temu. Pojawiają się kolejne dzieci, które podejmują próby samobójcze i które tak samo były uznane za zaginione. Incydenty te poprzedza tajemnicze zdanie wypowiadane przez dzieci.

„Zbawca” podobał mi się dużo bardziej niż pierwsza książka autora. Od samego początku intryga bardzo mnie wciągnęła, choć nie przepadam za motywem sekt. Fabuła skupia się na toczącym się śledztwie, gdzie mnie osobiście to bardzo odpowiada. Lubię sam proces śledztwa, jak policjanci szukają sprawcy, poszlak, śladów, jak łączą wszystko w jedną całość krok po kroku. Praca policyjna jest świetnie odwzorowana, wszak autor jest policjantem i czuć rękę fachowca, akcje, odprawy, praca operacyjna. Śledziłam z zaangażowaniem cały proces wraz z bohaterami, którzy są prawdziwi, autentyczni. Nie tylko zmagają się z trudnym przeciwnikiem, ale i własnymi słabościami, demonami. Najbardziej polubiłam Julię, mimo na prawdę trudnych chwil, nie poddała się i walczyła, potrafiła poprosić o pomoc. Historia przedstawiona w powieści wywołuje ogrom emocji, mamy traumę po stracie osoby bliskiej, emocje jakie targają policjantami po przeżyciach na służbie, opis tortur, zaginięcie dziecka. Momentami ciężko było czytać, nie tylko ze względu na krzywdę dziecka, ale i też na emocje policjantów, którzy codziennie zmagają się z prawdziwymi tragediami i muszą jakoś żyć z tymi obrazami, które zostają z nimi na zawsze, historia Wiktora bardzo mnie poruszyła. Dzieje się dużo, jednak autor wszystkie wątki sprawnie połączył w spójną całość. Nie dało się oderwać od lektury, która przepełniona jest zwrotami akcji, mylnymi tropami podrzucanymi przez autora, cliffhanger na koniec rozdziału i na przemienna zmiana miejsca akcji, a do tego zaskakujące zakończenie.

Druga powieść autora, w moim odczuciu jest dużo lepsza i jestem pewna, że jeszcze przed nami wiele świetnych pozycji spod pióra pana Krystiana. Nie mogę się doczekać kolejnego spotkania. Emocje i satysfakcja gwarantowana, polecam!

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka.


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

Pewnego dnia dochodzi do masakry w szkole, a sprawca popełnia samobójstwo. Julia i Marcin starają się rozwiązać sprawę. Okazuje się, że napastnikiem jest chłopak, który zaginął kilka lat temu. Pojawiają się kolejne dzieci, które podejmują próby samobójcze i które tak samo były uznane za zaginione. Incydenty te poprzedza tajemnicze zdanie wypowiadane przez dzieci.

„Zbawca”...