"Debit" przenosi do zimnego, surowego świata, w którym naprzemiennie obserwujemy trzy historie, opisywane z perspektyw: Hannah, która budzi się wśród ciał ofiar katastrofy autokaru, przewożących uczniów akademii do tajemniczego Azylu; Meg, która budzi się z kilkoma osobami unieruchomionymi w kolejce linowej w górach - również na trasie do Azylu; Cartera zamieszkującego Azyl, który zmaga się z nieoczekiwanymi zagrożeniami w jego wnętrzu.

Od pierwszych stron czytało mi się te książkę rewelacyjnie. Autorka w przemyślany sposób dawkuje informacje, tworząc niepokojącą atmosferę, pełną niebezpieczeństw czyhających z nieoczekiwanych kierunków.

Trzy perspektywy sprawiają, że czyta się jakoby różne historie, z których każda jest w inny sposób interesująca i zastanawiająca. Prawie do samego końca Tudor trzyma w zanadrzu to, co najważniejsze, czyli nie tylko to, jak się te opowieści zakończą, ale też w jaki sposób się łączą. Miałam swoje koncepcje, ale autorka mnie bardzo zaskoczyła ostatecznym rozwiązaniem i bardzo zgrabnym, kreatywnym zabiegiem (którego nie będę spojlerować, żeby nie psuć zabawy 😉),które zdecydowanie do mnie trafiło. Znakomicie poprowadzona książka!

Mroźny świat jest tu trudnym przeciwnikiem, ale i podobnie bohaterowie w walce o przetrwanie wyzbywają się resztek człowieczeństwa. Dylematy moralne, brutalność, konflikt interesów i dbanie o rzekome wyższe dobro - to wszystko tu znajdziecie w wielu mocnych, dających do myślenia scenach. Kolejne trudności w minimalistycznych przestrzeniach napawają dreszczem udzielających się emocji.

To moje pierwsze zderzenie z piórem Tudor i z pewnością nie ostatnie. Bawiłam się świetnie w czasie lektury i na długo zapamiętam te historię i towarzyszące jej emocje. Jeśli cenicie dobre thrillery w postapokaliptycznej przestrzeni, to koniecznie sięgnijcie - warto! 🥰

"Debit" przenosi do zimnego, surowego świata, w którym naprzemiennie obserwujemy trzy historie, opisywane z perspektyw: Hannah, która budzi się wśród ciał ofiar katastrofy autokaru, przewożących uczniów akademii do tajemniczego Azylu; Meg, która budzi się z kilkoma osobami unieruchomionymi w kolejce linowej w górach - również na trasie do Azylu; Cartera zamieszkującego...

Jak ta książka trzyma w napięciu, to klękajcie narody! Wkręciła mnie od razu swoją tajemniczością. Bardzo długo nic tu nie wiadomo, oprócz tego, że każdy rozdział to niepokojąca opowieść innej osoby. U każdego z nich dzieje się coś innego, jednak mają jeden wspólny łącznik jakim jest Azyl, tajemnicze miejsce, którego nikt z nich nie zna. Każda z postaci mierzy się z niebezpieczeństwem w którym bierze udział kilka do kilkunastu osób. Są uwięzieni w różnych miejscach i nikt z nich nie pamięta co się stało zanim doszło do tragedii. Wielu z nich zginęło, a ci co przeżyli muszą ze sobą współpracować, gdyż inaczej nie przetrwają. Autorka wybrała naprawdę trudne warunki do przetrwania. Jednym z nich jest zamieć śnieżna. Jadący autokarem pasażerowie ulegają wypadkowi. Nie mają jak wezwać pomocy, nie wiedzą nawet gdzie jechali i po co. Wszystkie drzwi zablokowane, brak zabezpieczeń w środku, odizolowanie ich od komórek. Muszą poruszać się między trupami i zrobić wszystko by przeżyć. Nawet pomimo tego, że nikt nie będzie ich szukał. Kolejnym tajemniczym motywem jest kolejka górska i szlak liniowy w którym utykają podczas zamieci. Wagonem buja na różne strony i również jest tam podobnie. Nie wiedzą skąd się tam znaleźli i po co. Są nieufni, bo wymagano od nich wszelkiej tajemniczości. Do tego i między nimi jest krwawo. Co tu się zadziało? Są prowadzone nauki, jakieś eksperymenty i nikt nie wie po co ani dlaczego. To była dopiero pokręcona i znakomita jednocześnie opowieść! Jedynym maluśkim minusem były tylko drobne sprawy, które nie zostały wyjaśnione. Widać je tylko wtedy, kiedy zaczynamy myśleć podczas czytania. Poddając się opowieści całkowicie, nie będą dla nas istotne, jednak kto dociekliwy, zwróci na nie uwagę. Myślę, że jednak wysokość adrenaliny nam tu wszystko rekompensuje. Do tego średni druk i bardzo duża ilość dialogów. To rozmową opowiadają nam co się dzieje, co robią i jak bardzo są zagubieni. Według mnie naprawdę mega thriller psychologiczny. Bardzo go polecam!!!

Jak ta książka trzyma w napięciu, to klękajcie narody! Wkręciła mnie od razu swoją tajemniczością. Bardzo długo nic tu nie wiadomo, oprócz tego, że każdy rozdział to niepokojąca opowieść innej osoby. U każdego z nich dzieje się coś innego, jednak mają jeden wspólny łącznik jakim jest Azyl, tajemnicze miejsce, którego nikt z nich nie zna. Każda z postaci mierzy się z...

Czarne kruki trzepoczą skrzydłami osaczając przerażeniem. Ośmielone rzucają się na martwe ciała leżące pośród bieli śniegu. Wyżerają, pozostawiając tylko krwawe strzępy. Szaleją błądząc w przestworzach, nieświadome niebezpieczeństwa. Wkrótce siła trzepotu osłabnie i bezwładne zaczną spadać z nieba. Szept przeciwności losu, a wokół mrok szarpany obłędem. Rzeczywistość osnuta strachem ciemności i upadkiem cywilizacji. Ziemię opętała zaraza. Atakuje niosąc zagładę.
"Albo jesteś dobry, albo przeżywasz. Ziemia jest pełna martwych dobrych ludzi".
Zawsze jesteśmy bliżej krawędzi, niż przypuszczamy. Codziennie stoimy na skraju przepaści. Po prostu nie ośmielamy się spojrzeć w dół.

Przenikliwy mróz, szalejąca burza śnieżna i niepewność chwili. Trzy historie. Trzy grupy ludzi. Wiele dramatów. Łączy je jedno.

Tajemniczy wirus niszczy ludzkość, a społeczeństwo potrzebuje plazmy. Przeprowadzane są eksperymenty, a w obliczu tych wydarzeń w ludziach ożywają najdziksze instynkty. Nastroje są coraz gorsze. Narasta terroryzm skierowany przeciwko naukowcom. Wybuchają zamieszki i nikt nie może czuć się bezpiecznie. Ośrodek odosobnienia, który miał być spokojnym miejscem, gdzie uczeni mogliby walczyć z mutującym przeciwnikiem, staje się miejscem zła.

Głodne zwierzęta są coraz bardziej agresywne i atakują. A wokół gwizdacze. Odrażające bestie w ludzkiej skórze, przypominające żywe trupy, w ich oczach nienawiść. Tworzą obozowiska i polują. Wszyscy są w pułapce. I zdrowi i chorzy. Jedynym sojusznikiem okazuje się pogoda. Gdy uspokoi się burza śnieżna, chwile każdego będą policzone. Nic nie jest pewne. Dzień, godzina, minuta. Szaleńca walka z czasem trwa.

Niepokojąco mroczny thriller, mrożący krew w żyłach, owiany grozą. Postapokaliptyczna historia, której mogliśmy nie tak dawno być częścią, przedstawia obraz społeczeństwa w obliczu zagłady. Zaistniałe zdarzenia zmieniają życie wielu. Ludzie zakleszczeni w lęku i impasie beznadziei. Pełna napięcia i emocji opowieść. Ponura wizja świata. Do czego zdolny jest człowiek w obliczu zagłady?

Epidemia zbiera żniwo siejąc smierc, "odziera człowieka z godności". Wirus rozprzestrzenia się, a szczepionki nie są skuteczne.

Kłamstwo jest wszechobecne. Każdy skrywa tajemnice. Poznajemy powoli przeszłość bolesną i trudną.
Umysł płata figle tworząc nieistniejące obrazy. Niczym ćma latająca w ciemności pojawia się myśl, po czym znika. Co jest jawą, a co snem?
.
Bohaterowie wycieńczeni walką o przetrwanie. Bez pożywienia, bez wody, bez schronienia. Tracą poczucie czasu, a ten jest ich wrogiem. Pragnienie. Zimno. Głód.

W trakcie kryzysu dochodzi do podziałów. Sekrety wynurzają się, a stery przejmuje chęć zemsty. Zaczynają sie spory i niesnaski. Wszyscy znajdują sie na krawędzi. Muszą zacząć działać choć i tak nikłe szanse na przeżycie. Odwlekają nieuniknione.

Wszystko może zakończyć się w jednej chwili. Decyzje, które podejmiesz dziś określają jutro. To suma możliwości. Dokonujemy wyborów, które splatają się tworząc tkaninę. A ta jest naszą życiową historią.

Autorka wciąga w fascynującą przygodę.
Wybierzcie się w tę podróż. Warto.

Polecam bardzo.

Czarne kruki trzepoczą skrzydłami osaczając przerażeniem. Ośmielone rzucają się na martwe ciała leżące pośród bieli śniegu. Wyżerają, pozostawiając tylko krwawe strzępy. Szaleją błądząc w przestworzach, nieświadome niebezpieczeństwa. Wkrótce siła trzepotu osłabnie i bezwładne zaczną spadać z nieba. Szept przeciwności losu, a wokół mrok szarpany obłędem. Rzeczywistość osnuta...

Książka o intrygującym tytule „Debit” to na pewno nie jest oczywisty wybór na słoneczny, majowy czas. Zwłaszcza gdy czytamy w opisie – mroczny thriller postapo. Jeśli jednak świadomie wybierasz, cóż- możesz tylko cieszyć się lekturą. Bo lektura jest całkiem dobra. Mamy tu trzy wątki, początkowo słabo powiązane ze sobą, ale wszystkie jednakowo straszne. Uwięzieni w autokarze po wypadku, uwięzieni w rozchybotanym wagoniku kolejki górskiej (to mój osobisty koszmar 😊) i wreszcie również odcięci od świata w dziwacznym schronisku górskim, zwanym Azylem. To w nim też odbywają się badania naukowe nad ofiarami ogarniającego świat wirusa. Jednak i w Azylu nikt nie może czuć się bezpiecznie.
Wszystkie watki łączy bardzo trudna, zimowa pogoda oraz wciąż nowe osoby, które okazują się „zakażonymi”. Także wszechogarniający strach. Gdyż najważniejsze są tutaj okoliczności oraz czasy, w jakich autorka umieściła te historie. Znajdujemy się w takim momencie funkcjonowania naszego świata, gdy większość ludzi zakażona jest śmiercionośnym wirusem. Część, która przeżyła zakażenie to jacyś upiorni gwizdacze, a niewielu pozostałych, jeszcze zdrowych, chce wynaleźć antidotum za wszelką cenę.
Myślę, że po 2020 roku książki o podobnej tematyce czytamy już jednak inaczej. Jakże niedawno mieliśmy wprost do czynienia z bardzo niefajnym zachowaniem ludzi, którzy dla ratowania własnej skóry czy po prostu większego komfortu, byli gotowi zrobić wszystko. Oczywiście w książce pokazane wydarzenia są spotęgowane, historia zagęszczona i przekazana bardziej drastycznie. Jednak u podstaw leży jednaka konstatacja- w momencie próby, zagrożenia życia, niepewności jutra, większość z nas przechodzi metamorfozę. Z człowieka w… właśnie, w co?
Nie jest to miła konstatacja, jednak po wydarzeniach ostatnich lat wydaje się coraz bardziej prawdziwa. Non-fiction niestety.
Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca oraz PRart Media za egzemplarz recenzencki książki.

Książka o intrygującym tytule „Debit” to na pewno nie jest oczywisty wybór na słoneczny, majowy czas. Zwłaszcza gdy czytamy w opisie – mroczny thriller postapo. Jeśli jednak świadomie wybierasz, cóż- możesz tylko cieszyć się lekturą. Bo lektura jest całkiem dobra. Mamy tu trzy wątki, początkowo słabo powiązane ze sobą, ale wszystkie jednakowo straszne. Uwięzieni w autokarze...

Debit C. J.Tudor to thriller z postapokaliptyczną wizją świata. Co  w kontekście do niedawnej pandemii koronowirusa robi ogromne wrażenie i działa na naszą wyobraźnię. Stawia pytanie - czy coś takiego może się zdarzyć w przyszłości?!

Akcja dzieje się płaszczyznowo w trzech różnych miejscach. 
Hannah wraz z innymi studentami Akademii zostaje uwięziona w autobusie, który wypadł z szosy  i po wypadku  utknął  w zaspie. Budzi się wśród ciał, metalu i potłuczonego szkła - nie pamięta co się stało.  Meg z innymi zostaje uwięziona wysoko nad ziemią podczas awarii kolejki górskiej,  lecz nie pamięta jak się znalazła w wagoniku.  Carter  mieszkaniec Azylu - odkrywa zwłoki. Co się stało w tym  pozornie bezpiecznym miejscu?

Każdy z trójki bohaterów w swoim miejscu i czasie,  jest zdany na siebie. To walka  o przetrwanie i choć w pewnym sensie musi współpracować z innymi jest na swój sposób zdany na siebie.   Odczłowieczenie już postępuje, bo nikt nie wie co może zrobić człowiek - człowiekowi.  "Czasami trzeba zabić by przeżyć"- czy w takich warunkach  można sobie jeszcze  ufać?!
Azyl - tajemnicze miejsce dla wybranych,  obiecywało przetrwanie i miało ustrzec  ludzi przed zakażeniem tajemniczym wirusem. Taka symboliczna Arka Noego...ale  w wyniku szerzącej się epidemii przestał spełniać swoją rolę....Bo tylko dzięki plaźmie pobranej od zakażonych
( tzw.gwizdaczy) mieszkańcy mogli przedłużyć swoją odporność,  by żyć nadal.  To prawdziwy paradoks ....

Autorka  w dość ciekawy ale i zawiły sposób przedstawia nam losy bohaterów, wplatając ich historie, pokazując motywy i ich wzajemne relacje...Książka trzyma w napięciu, wymaga uwagi. A czytając i zagłębiając się w niektóre sceny -  jesteśmy wstrząśnięci i mamy ciarki.  To  z jaką łatwością człowiek może odebrać życie drugiemu człowiekowi by przetrwać  Na ile śmierć przestaje budzić emocje  bo  liczy się tylko "zabić by przeżyć...."


Dziękuję Agencji PRart Media oraz Wydawnictwu Czarna Owca za możliwość przeczytania książki. 

Debit C. J.Tudor to thriller z postapokaliptyczną wizją świata. Co  w kontekście do niedawnej pandemii koronowirusa robi ogromne wrażenie i działa na naszą wyobraźnię. Stawia pytanie - czy coś takiego może się zdarzyć w przyszłości?!

Akcja dzieje się płaszczyznowo w trzech różnych miejscach. 
Hannah wraz z innymi studentami Akademii zostaje uwięziona w autobusie, który...

Po opisie ta książka nie powinna mi się spodobać, a na pewno nie tak bardzo jak się spodobała.
Zdecydowałam się na nią, bo zaciekawiła mnie trójwątkowość tej historii.
Nie przepadam jednak za tematem dystopii czy walki z końcem świata lub żywiołem, który jest tu wszechobecny. Jednak ku mojemu zdziwieniu opowieść Hannah, Meg i Cartera wciągnęła mnie bez reszty. Cała trójka bohaterów zmaga się z niekonwencjonalną sytuacją, balansując na cienkiej granicy życia i śmierci. Wypadek autokaru, awaria wagonika kolejki liniowej oraz problemy w funkcjonowaniu ośrodka badawczego. Wszystkich łączy odcięcie od świata, zaciekła walka z mrozem oraz strach przed nadchodzącą lawiną. Jednak prócz pogody grożą im jeszcze inne niebezpieczeństwa. Nie mogą też zapomnieć, że największym zagrożeniem dla człowieka jest często drugi człowiek.
Czy uda im się dotrzeć do celu i ocalić życie?

Pełen napięcia thriller, który nie pozwoli wam się oderwać póki nie skończycie. Zaskakujące zwroty akcji i połączenie wątków, którego nikt się nie spodziewał. To wszystko gwarantuje świetną przygodę i ochłodę w ciepły dzień 😉

Po opisie ta książka nie powinna mi się spodobać, a na pewno nie tak bardzo jak się spodobała.
Zdecydowałam się na nią, bo zaciekawiła mnie trójwątkowość tej historii.
Nie przepadam jednak za tematem dystopii czy walki z końcem świata lub żywiołem, który jest tu wszechobecny. Jednak ku mojemu zdziwieniu opowieść Hannah, Meg i Cartera wciągnęła mnie bez reszty. Cała trójka...

Ta książka to była totalna jazda bez trzymanki! C.J. Tudor znowu sypie plot twistami jak z rękawa i trzyma czytelnika w niepewności do ostatniej strony. "Debit" to nie kryminał, w których autorka się specjalizuje, a postapokaliptyczny thriller z elementami horroru, w którym ludzkość zdziesiątkował zabójczy wirus, wywołujący szaleństwo i przemieniający tych, którym udało się przeżyć chorobę w budzących grozę gwizdaczy.

Autokar z grupą studentów na pokładzie rozbija się podczas burzy śnieżnej. Kilkoro z nich przetrwało kraksę, by rozpocząć walkę o przetrwanie w ekstremalnych warunkach.
Mała grupa pozornie przypadkowych osób utknęła w wagoniku górskiej kolejki linowej. Co wywołało brak prądu? Czy nadejdzie pomoc?
Obie grupy zmierzają ku położonemu w górach Azylowi. To ośrodek, w którym niezarażone osoby znajdują schronienie, lecz ta pozorna idylla okazuje się skrywać mroczne sekrety. Zagrożenie czai się nie tylko na zewnątrz.

Czytając zastanawiałam się czy i w jaki sposób połączą się ze sobą trzy linie fabularne. Odpowiedź przychodzi dopiero w końcowych rozdziałach, które mocno trzymają w napięciu. Czy finał jakoś mocno mnie zaskoczył? Nie, ale rozwiązanie jest tutaj niesamowicie sprytne.
Szkoda, że w Polsce książka miała premierę wiosną, bo to tytuł idealny na długi, ciemny i śnieżny wieczór zimą...

Ta książka to była totalna jazda bez trzymanki! C.J. Tudor znowu sypie plot twistami jak z rękawa i trzyma czytelnika w niepewności do ostatniej strony. "Debit" to nie kryminał, w których autorka się specjalizuje, a postapokaliptyczny thriller z elementami horroru, w którym ludzkość zdziesiątkował zabójczy wirus, wywołujący szaleństwo i przemieniający tych, którym udało się...

Co to był za thriller! Nie mogłam się od niego oderwać!
A mowa o książce C. J. Tudor: „Debit”.
Czytelnicy mogą przenieść się do świata, w którym rozprzestrzenił się śmiertelny wirus. Osoby nim zarażone umierają w męczarniach, jednakże są wyjątki – mały odsetek populacji, którym udaje się przetrwać. Nazywani są gwizdaczami (od świszczącego, pochorobowego oddechu),od których zdrowi ludzie mogą pobrać plazmę, uodparniającą na działania wirusa. Jednym z takich miejsc, w którym znajdują się uodpornione osoby i mają szanse na przeżycie, jest Azyl.

Hannah, Meg i Carter, trójka bohaterów przedstawia swoją historię walki o przetrwanie. Hannah – ocalała w wypadku autokarowym, z którego stara się wydostać, Meg – uwięziona w wagoniku kolejki liniowej oraz Carter – zmagający się z problemami w Azylu. Będziecie zaskoczeni, że tak odmienne historie mogą mieć tyle wspólnego.

C. J. Tudor świetnie przedstawiła ludzkie, brutalne i dzikie zachowania, wynikające z sytuacji zagrożenia życia i nieustępliwej walki z czasem.
Należy przyznać, że poszczególne sytuacje bohaterów są przerażające i drastyczne. Zostały zaprezentowane z niezwykłą dokładnością i realnością, co bardzo mi się podobało. Akcja książki zdecydowanie trzyma w napięciu, a zakończenie historii mnie zaskoczyło. Uwielbiam książki zawierające wizje postapokaliptyczne, dlatego polecam ją wszystkim tym, którzy mają podobny gust czytelniczy!

Co to był za thriller! Nie mogłam się od niego oderwać!
A mowa o książce C. J. Tudor: „Debit”.
Czytelnicy mogą przenieść się do świata, w którym rozprzestrzenił się śmiertelny wirus. Osoby nim zarażone umierają w męczarniach, jednakże są wyjątki – mały odsetek populacji, którym udaje się przetrwać. Nazywani są gwizdaczami (od świszczącego, pochorobowego oddechu),od...

Książka na maksa wciągająca, skończona w 2 wieczory. Naprawdę wcisnęła mnie w fotel od początku do samego końca. Inna od pozostałych pozycji autorki, ale to dobrze. Niekoniecznie leży mi zakończenie (dlatego 9/10) ale dobrze się bawiłam. Polecam jeśli lubicie C. J Tudor

Książka na maksa wciągająca, skończona w 2 wieczory. Naprawdę wcisnęła mnie w fotel od początku do samego końca. Inna od pozostałych pozycji autorki, ale to dobrze. Niekoniecznie leży mi zakończenie (dlatego 9/10) ale dobrze się bawiłam. Polecam jeśli lubicie C. J Tudor

Dobry, wciągający thriller z nutką postapo i horroru :)

Akcja toczy się tu trzytorowo: mamy wypadek autokaru ze studentami, utknięcie grupki ludzi w wagoniku kolejki linowej i wreszcie dramatyczne wydarzenia w ośrodku, zajmującym się badaniami ofiar tajemniczej zarazy. Wszystkie te wątki się w pewnym momencie zazębią, losy bohaterów wzajemnie się splotą. Ale czytelnik będzie musiał cierpliwie na to poczekać, poznając kolejne pełne grozy wydarzenia, odkrywając kolejne sekrety bohaterów.

Akcja trzyma w napięciu, trup ściele się gęsto. Autorka zadbała tu o niesamowity klaustrofobiczny klimat: czy to w uwięzionym w śnieżnej zaspie autokarze, gdzie ocaleńcy musieli dzielić przestrzeń z trupami, czy to w kołyszącym się w podmuchach mroźnego wiatru wagoniku, w którym wśród pasażerów był zarówno trup, jak i osoba, która się do jego śmierci przyczyniła. No i wreszcie wydarzenia w samym ośrodku - dotąd bezpiecznie ogrodzonym, chronionym przed tajemniczym zagrożeniem z zewnątrz, nagle pozbawiony zasilania i ostatniej bariery ochronnej...

Polecam wszystkim, którzy lubią porządne dreszcze emocji w czasie lektury :)

Dobry, wciągający thriller z nutką postapo i horroru :)

Akcja toczy się tu trzytorowo: mamy wypadek autokaru ze studentami, utknięcie grupki ludzi w wagoniku kolejki linowej i wreszcie dramatyczne wydarzenia w ośrodku, zajmującym się badaniami ofiar tajemniczej zarazy. Wszystkie te wątki się w pewnym momencie zazębią, losy bohaterów wzajemnie się splotą. Ale czytelnik...