Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Józef Wybicki nie tylko był autorem naszego hymnu. Swoje życie i działalność opisał w pamiętnikach. A to ciekawy kawał historii i spojrzenie na nią oczami człowieka będącego w jej środku. W książce przewija się wiele nazwisk, stanowisk i opinie Wybickiego na ich temat. Są przyjaciele i osoby mu niemiłe. Jest też konfederacja barska, jest targowica, jest Kościuszko i Napoleon. Opis tych czasów daje do myślenia. Warto przeczytać.

Józef Wybicki nie tylko był autorem naszego hymnu. Swoje życie i działalność opisał w pamiętnikach. A to ciekawy kawał historii i spojrzenie na nią oczami człowieka będącego w jej środku. W książce przewija się wiele nazwisk, stanowisk i opinie Wybickiego na ich temat. Są przyjaciele i os...

Rozwiń

Zwiń

Opowieść o awansie rodziny, ale czy to awans rodziny w dzisiejszym rozumieniu awansu. Jeżeli chodzi o możliwość uczenia to tak jak opisał to autor każde następne pokolenie w rodzinie jest bardziej wykształcone. A awans społeczny rozumiany jako pewny dobrobyt i możliwość finansowania lepszego życia, stanowisko pracy dające satysfakcje i prestiż zawodowy to już niezupełnie. Książka kazała mi się zastanowić nad awansem w mojej rodzinie. Odchodząc od tytułu do treści, jest to esej ciekawy, dobrze napisany, poruszający wiele tematów dotyczących rodziny autora. Polecam

Opowieść o awansie rodziny, ale czy to awans rodziny w dzisiejszym rozumieniu awansu. Jeżeli chodzi o możliwość uczenia to tak jak opisał to autor każde następne pokolenie w rodzinie jest bardziej wykształcone. A awans społeczny rozumiany jako pewny dobrobyt i możliwość finansowania lepsz...

Rozwiń

Zwiń

Ostatnio rzadko czytam kryminały, a tym bardziej powieści szpiegowskie. Jednak po przeczytaniu "Szkoły szpiegów" Pytlakowskiego sięgnęłam po leżącą na półce pozycję nieżyjącego już autora i jednocześnie byłego pracownika brytyjskich służb zagranicznych. Książka bardzo mi się spodobała. Stąd wniosek, że nie warto sugerować się tytułem ani klasyfikacją rodzaju książki ale czasami sięgnąć po inną lekturę niż pierwszego wyboru. Polecam przenieść się do Wielkiej Brytanii, tuż bo brexicie i zagłębić się w strukturach siatek szpiegowskich i losach ludzi z tym powiązanych.

Ostatnio rzadko czytam kryminały, a tym bardziej powieści szpiegowskie. Jednak po przeczytaniu "Szkoły szpiegów" Pytlakowskiego sięgnęłam po leżącą na półce pozycję nieżyjącego już autora i jednocześnie byłego pracownika brytyjskich służb zagranicznych. Książka bardzo mi się spod...

Rozwiń

Zwiń