Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię książki Jędrzeja Pasierskiego.

"Wodnik". Psycholog, Szczepan Turski, podejmuje się konsultacji na Roztoczu, w domu siedmioletniego Michała, którego rodzice zaniepokojeni są wybuchami złości syna. Chłopiec uparcie twierdzi, że widział śmierć swojego starszego brata, który utopił się parę lat wcześniej, a nad stawy prowadziła go tajemnicza postać - tytułowy wodnik.
Szczepan próbując rozwikłać tę zagadkę, odkrywa wcześniejsze zaginięcie w okolicy, młodej dziewczyny- Heleny, której historię chciałaby opisać miejscowa pisarka - Ula Radziwiłowicz.

Przyznam szczerze, że nie jest to może mocny kryminał, jednak jego świetną stroną są ukazane tutaj ludzkie relacje - szczególnie te, które powinny być bardzo bliskie, a często jest wręcz przeciwnie. Niedopowiedzenia i zadry w małżeństwie, które z każdym rokiem tracą na wzajemnym zaufaniu, budząc żale i uczucie niezrozumienia.
Skomplikowane związki, dawne traumy, rzucane mimochodem półsłówka, podkreślają nastrój niejasności, a rzetelne sylwetki bohaterów sprawiają, że historia zaciekawia i angażuje.

Lubię książki Jędrzeja Pasierskiego.

"Wodnik". Psycholog, Szczepan Turski, podejmuje się konsultacji na Roztoczu, w domu siedmioletniego Michała, którego rodzice zaniepokojeni są wybuchami złości syna. Chłopiec uparcie twierdzi, że widział śmierć swojego starszego brata, który ...

Rozwiń

Zwiń

“Czynności wyjaśniające”- debiut literacki Sebastiana Bachniaka - to zupełnie dobry kryminał z ciekawie skonstruowanym bohaterem głównym. Nie ma tu sytuacji wyłącznie dobrych i złych, jest miejsce na szarą strefę, zarówno emocjonalną jak i moralną.
Szymon Hołysz nie może się pozbierać po wydarzeniach z przeszłości, w dodatku nie radzi sobie w pracy ze względu na nowego szefa. Do przodu pcha go nie tylko frustracja, ale też chęć udowodnienia wszystkim, że nie jest najgorszym człowiekiem na świecie. Jego zawód, profilera śledczego, jeszcze bardziej utrudnia sprawę. W dodatku mało kto nie chce podważać jego wiarygodności. Książka trzymała mnie w napięciu.

“Czynności wyjaśniające”- debiut literacki Sebastiana Bachniaka - to zupełnie dobry kryminał z ciekawie skonstruowanym bohaterem głównym. Nie ma tu sytuacji wyłącznie dobrych i złych, jest miejsce na szarą strefę, zarówno emocjonalną jak i moralną.
Szymon Hołysz nie może się pozbierać po ...

Rozwiń

Zwiń

“Dewajtis” czytałam jakieś 15 lat temu. Ponieważ nadal mam tę książkę w swojej bibliotece, postanowiłam sięgnąć po nią ponownie. Cieszę się, że klasyki literatury polskiej wracają i z przyjemnością widzę ich wznowienia. Odczuwamy lekką ekscytację, bo przecież autorka pisała w okresie pozytywizmu. Pisała to, co przeżywała. Znała ten czas, także realizm wydarzeń nie może z niczym innym porównać. Książka pozwala przenieść się na tereny Żmudzi w czasy, kiedy Polski nie ma na mapach, opada kurz po powstaniu styczniowym. Poznajemy wieś, w której ludzie żyją według pór roku, w swoim własnym rytmie, według własnych zasad. Ciężka praca, honor nie pozwala zapomnieć im, skąd się wywodzą. Autorka idealnie ukazała obyczaje, wierzenia. Oddała całą wrażliwość epoki. I ten język. Piękne jest czytać książki, która została napisana w tak odległej epoce.Czy to nie jest piękne, czytać książkę, która została napisana w odległej epoce. Dla mnie, to niezapomniana podróż w czasie.

Miłość, zaufanie, oddanie wartościom, patriotyzm. Dewajtis to pradawny dąb. Wielki, dostojny z olbrzymimi konarami. Jest symbolem ludzkiej siły, mocnego charakteru, wiary, niezniszczalności. Dużo widział i wiele słyszał. Szczególny sentyment miał do niego główny bohater, Marek Czertwan.

“Dewajtis” czytałam jakieś 15 lat temu. Ponieważ nadal mam tę książkę w swojej bibliotece, postanowiłam sięgnąć po nią ponownie. Cieszę się, że klasyki literatury polskiej wracają i z przyjemnością widzę ich wznowienia. Odczuwamy lekką ekscytację, bo przecież autorka pisała w okresie pozyt...

Rozwiń

Zwiń