Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sama nie wiem jak zacząć, bo początek był tak cudny, że przepadłam i miałam takie motylki w brzuchu, że nie mogłam się oderwać od książki, ale jakieś sto stron przed końcem, te endorfiny gdzieś uleciały. I to nie oznacza, że było źle, nie, nie! Ale zaczęłam zwracać uwagę na błędy fabularne. W jednym rozdziale była sobota, na drugi dzień była sobota, jeden rozdział nie wiem do teraz jaki miał sens i zamierzenie. Ale ogólnie całościowo podobało mi się.

Nowy początek to fajnie zapowiadająca się dylogia. I choć ubolewam też nad tym, że nie wszystko się wyjaśniło i ogromnie czekam na drugi tom, to myślę, że warto, bo będzie większe zaskoczenie. Choć przyznam wam, że czegoś tam się domyślam i jestem ciekawa, czy faktycznie się to sprawdzi.

Ta książka jest świetną młodzieżówką. Taką nie przesadzoną, lekką, wciągającą. Naprawdę warto po nią sięgnąć i polecam tu szczególnie czytelnikom 16+,bo może wam przypaść do gustu. Ja lubię motyw szkoły, a tu mamy nową uczennicę i sportowca, a dokładnie koszykarza. Było to połączenie idealne. Dlatego myślę, że fajnie poczytać o czymś innym, bo dawno nie spotkałam się z tym sportem w książce. (Zastanawiam się czy w ogóle coś o koszykarzach czytałam)

No i na sam koniec muszę nadmienić o bohaterach. Jest ich tu masa. Ale główne skrzypce gra Adrian, Dalia i Dorian z Janet. Dorian to taki typ śmieszka, docinki, żarciki, sposoby na podryw to jego chleb powszedni i tak mega mu kibicowałam. Serio polubiłam gościa niemal od razu. Adrian to też świetna postać, dojrzały, mądry, opiekuńczy. Dalia to dziewczyna z przeszłością, która chce zacząć od nowa i poznając tych dwóch chłopaków nie wie, że teraz nuda w jej życiu nie będzie obecną. Jest naprawdę dobrą główną bohaterką. Janet jako jedna z trzech przyjaciółek pojawia się najczęściej i naprawdę ją polubiłam, a jej docinki z Dorianem to mistrzostwo. Inni Bohaterowie też zyskali w moich oczach oprócz wrednej Madison, ale to nie ma co się nią przejmować 🤭

Więc słowem podsumowania, polecam. Sięgnijcie, bo spędzicie miło czas pomimo tych kilku zgrzytów naprawdę czytało mi się super! I jest więcej plusów niż te 2 minusy 🤭

Sama nie wiem jak zacząć, bo początek był tak cudny, że przepadłam i miałam takie motylki w brzuchu, że nie mogłam się oderwać od książki, ale jakieś sto stron przed końcem, te endorfiny gdzieś uleciały. I to nie oznacza, że było źle, nie, nie! Ale zaczęłam zwracać uwagę na błędy fabularne...

Rozwiń

Zwiń

Powiem wam, że już trochę tych romansów mafijnych było w mój życiu, ale ten mogę śmiało zaliczyć do jednych z fajniejszych i na pewno ciekawych.

Już od samego początku jesteśmy wrzucenie w wir wydarzeń, a z każdą kolejną stroną on nie słabnie. A wręcz przybiera na sile. Nie ma tu czasu na nudę, a nasze serce nie raz zabije mocniej. Sceny 18+ są napisane w takim stylu, że nie odczujemy zażenowania czy zniesmaczenia. Ale też jak na książkę z wątkiem mafii nie było ich co stronę, co niewątpliwie jest również na plus.

Autoska pokazuje nam, że więzy rodzinne nie zawsze oznaczają miłość i dobro, a czasem wręcz przeciwnie. I czasem wróg może okazać się bardziej przyjacielem niż rodzony ojciec. Podobała mi się relacja Dalii i Cosimo, jak powoli rozwijało się między nimi coś głębszego, do czego nie chcieli się przyznać. Bo czy można ufać komuś takiemu?

To moja pierwsza książka autorki i śmiało mogę powiedzieć, że nie ostatnia. Spodobało mi się co tutaj Angelika zrobiła z czytelnikiem. Wartka akcja i jej różne zwroty, niebezpieczeństwo, intrygi, kłamstwa, aż wreszcie oddanie i głębsze uczucia. To wszystko sprawiło, że przez książkę się plynelo. Ach no i jeszcze klimat Włoch, który za każdym razem mnie kupuje. Ja jestem usatysfakcjonowana i polecam całym sercem zarówno fankom romansów mafijnych, jak i osobom które chcą spróbować nowego gatunku. Spodoba wam się! ❤️

Powiem wam, że już trochę tych romansów mafijnych było w mój życiu, ale ten mogę śmiało zaliczyć do jednych z fajniejszych i na pewno ciekawych.

Już od samego początku jesteśmy wrzucenie w wir wydarzeń, a z każdą kolejną stroną on nie słabnie. A wręcz przybiera na sile. Nie ma tu czasu na...

Rozwiń

Zwiń

Zaczniemy moi drodzy dziś od końca. Okładka tej książki, jest tak fantastyczna, piękna, że nie możecie przejść obok niej obojętnie! A do, tego ta treść! 🔥

Holly i Mila to bliźniaczki, których nie można wręcz rozróżnić. No może poza ubiorem i charakterem, ale gdy jedna wejdzie w rolę drugiej, są nie do podrobienia. Tylko czy to gra warta świeczki?

Ja uwielbiam motyw właśnie wcielania się w kogoś kim się nie jest. Dostarcza to dreszczyku emocji, czy Bohaterce się ucz, czy może zostanie zdemaskowana? A tu dodatkowo na jaw wychodzą tajemnice, intrygi. No dzieje się bardzo dużo! Ale powiem wam, że jak już usiądziecie to nie odłożycie tej książki, ani na chwilę. Tu nie ma nudy. Cały czas akcja pędzi do przodu, porywając nas ze sobą. Ja nawet się nie zorientowałam kiedy przełożyłam ostatnią stronę. Nikt mi nie przeszkadzał i po prostu dałam się porwać.

Cóż z mafią japońską książek nie czytałam i mogę śmiało przyznać, że ta bardzo przypadła mi do gustu. Z początku ciężko było mi wyobrazić sobie japończyka zamiast jakiegoś wiecie włoskiego mafioso, do których przez lata przywykłam, ale ogólny rozrachunku wyszedł na plus. No i mamy tu trochę scen erotycznych, ale Monia pisze je tak, że jest 🔥, a nie zażenowanie.

Nie pozostaje mi nic innego jak gorąco zachęcić was do sięgnięcia po tę pozycję. Naprawdę warto! ❤️

Pa. Pragnę drugiego tomu na już! ❤️

Zaczniemy moi drodzy dziś od końca. Okładka tej książki, jest tak fantastyczna, piękna, że nie możecie przejść obok niej obojętnie! A do, tego ta treść! 🔥

Holly i Mila to bliźniaczki, których nie można wręcz rozróżnić. No może poza ubiorem i charakterem, ale gdy jedna wejdzie w rolę drugi...

Rozwiń

Zwiń

Kolejna książka Agnieszki, która jest naprawdę dobra. Tym razem młodzieżówka i naprawdę dla tych młodszych (ale i starszych) odbiorców będzie super! ❤️ A dlaczego?

Nadia od najmłodszych lat ma spełniać oczekiwania matki. Ma być najlepsza w tym co robi. Akrobatyka, jak każdy sport jest wymagającą dyscypliną. Nie ma czasu na przyjaźnie. Wszystko ustawiane jest pod wykonywany sport. Jednak czasem warto spojrzeć na życie trochę szerzej, by dostrzec, że to rodzina, miłość i szczęście są największym bogactwem w życiu człowieka. I wiecie fajnie mieć pasję, w której się człowiek rozwija, ale by w tym nie czuć się samotnym. A Nadia właśnie taka była.

Mamy tu perspektywę nie tylko Nadii, ale też Pawła, jej mamy czy taty. Każda z tych postaci nie tylko wnosi coś do historii, ale pokazuje nam pewien motyw działania, niespełnionych ambicji, wysokich oczekiwań. To książka, która dla przyszłych matek może okażac się pomocna, w tym jak nie traktować swojego dziecka. To, że nam się nie udało osiągnąć tego czy tamtego, by zabłysnąć w świetle flesz, to nie znaczy, że dziecko spełni i zaspokoi te chore wymagania.

"Trenerka" to świetna książka, pełna pasji do akrobatyki, chęci niesienia pomocy wujkowi, ale przede wszystkim to książka o pokonywaniu własnych barier, własnych traum. To historia, która podnosi na duchu, sprawia, że się uśmiechamy. To idealna lektura na nadchodzące dni! Ja jestem jak najbardziej na tak! Jeśli szukacie czegoś na chwilę wytchnienia, albo komuś na prezent, ona będzie idealna!

Kolejna książka Agnieszki, która jest naprawdę dobra. Tym razem młodzieżówka i naprawdę dla tych młodszych (ale i starszych) odbiorców będzie super! ❤️ A dlaczego?

Nadia od najmłodszych lat ma spełniać oczekiwania matki. Ma być najlepsza w tym co robi. Akrobatyka, jak każdy sport jest wym...

Rozwiń

Zwiń

Kolejna z serii Nadmorskiej książka, która bardzo przypadła mi do gustu. Do tego stopnia, że pochłonęłam ją praktycznie na raz. A co dokładnie tak mi się spodobało?

Maria to dobra, skromna dziewczyna. Pomimo iż jej ojciec jest biznesmenem, ona woli spokojne życie zdala od blasku fleszy i świecznika, na którym jako dziecko już się znalazła. Woli obcowanie z naturą i swoje cietrzewie, którym poświęca sporo czasu. Natomiast jej partner wolałby czegoś więcej od życia i nie rozumie dlaczego Maria woli skromnie mieszkać, niż przejąć schedę po ojcu. I wiecie co? Ja strasznie polubiłam tę skromność. To było takie niewymuszone i nienachalne. Ona po prostu wiedziała jak pieniądze zniszczyły życie jej i jej matki. Nie chciała tego.

Łukasz natomiast to tancerz i mnie osobę, która również uwielbia ten sport, strasznie intrygowała jego praca. A serce jakie w to wkładał również bardzo mi się podobało. Smutno mi jedynie było, że ojciec nie do końca pogodził się z tym "nie męskim" zajęciem.

Podobało mi się to, jak Łukasz rozmawiał z Marią. Jak interesował się tym jej życiem w sposób taki prosty. Co stanowiło zupełny kontrast z jej ówczesnym partnerem, któremu tylko majątek i luksus były w głowie. I tutaj autorka pokazała nam, że pieniądze szczęścia nie dają, a czasami wręcz mieszają ludziom w głowach. Sprawiają, że inne wartości, jak rodzina, miłość idą w odstawkę, bo tylko liczy się pieniądz, a co za tym idzie mniej czasu poświęcanego na inne, ważniejsze rzeczy.

Historia Marii i Łukasza jest piękna. Prosta, a przy tym dająca poczucie, że każdy zasługuje na szczęście. To taka swojska, ciepła opowieść, która sprawi, że się uśmiechniecie. Na nadchodzącą majówkę jest idealna! Dlatego nie wahajcie się i sięgnijcie po nią. Plaża, morze, smażalnia ryb, hotel, tancerz i biolożka, która została milionerką - to wspaniały przepis, by spędzić fantastycznie czas. Ach... i nie musicie znać poprzednich tomów, by poznać ten. Ale powiem Wam, że warto nadrobić zaległości. Mnie osobiście ta seria bardzo przypadła do gustu. Polecam!

Kolejna z serii Nadmorskiej książka, która bardzo przypadła mi do gustu. Do tego stopnia, że pochłonęłam ją praktycznie na raz. A co dokładnie tak mi się spodobało?

Maria to dobra, skromna dziewczyna. Pomimo iż jej ojciec jest biznesmenem, ona woli spokojne życie zdala od blasku fleszy i ...

Rozwiń

Zwiń

Liceum to specyficzny czas. Jedni uwielbiają, inni za to szczerze nienawidzą tego okresu w swoim życiu. Dwanaście lat to sporo czasu, by ułożyć sobie życie. Co też niejako naszym bohaterom się udało. Ona ma wspaniałą córkę i choć jest po rozwodzie to z mężem ma super relacje, prowadzi kwiaciarnie. On za to przenosi się z Anglii do Polski, gdzie zostaje otwarta filia firmy, w której pracuje. Brzmi idealnie. Ale czy spotkanie po latach to już szansa na sukces?

Klaudia w swojej najnowszej historii przenosi nas do czasów młodzieńczych, gdzie można czytając śpiewać znane utwory, które każdy z nas gdzieś tam nucil kilka lat temu. Melancholia jaka dopada wiktorie przydadzą się i nam. Bo cała ta historia myślę, że nie raz zdarzyła się naprawdę. I to jest w tym fantastyczne. Spotkanie po latach i licealna miłość to cudowny przepis na piękną, wzruszającą i przejmującą książkę.

Ogromnie przypadła mi do gustu. Bawiłam się świetnie. I powiem wam, że odsłona Klaudii w odważnych scenach 18+ również zasługuje tu na uznanie. Było pikantnie i ze smakiem, więc czyta się to z przyjemnością. Całość jest bardzo dobrze skonstruowana i przemyślana. Ta książka to niewątpliwie cudowna historia. Jeśli szukacie lekkiej, wciągającej (uwaga! Sięgnięcie po książkę grozi utratą kontaktu ze światem 🙈) książki, która umili wam nadchodzące ciepłe dni, to koniecznie sięgajcie! ❤️ Ja jestem na tak. To fantastyczna książka!

Liceum to specyficzny czas. Jedni uwielbiają, inni za to szczerze nienawidzą tego okresu w swoim życiu. Dwanaście lat to sporo czasu, by ułożyć sobie życie. Co też niejako naszym bohaterom się udało. Ona ma wspaniałą córkę i choć jest po rozwodzie to z mężem ma super relacje, prowadzi kwia...

Rozwiń

Zwiń

Nie wiem czy to przez narrację w trzeciej osobie, czy przez język, którym posługuje się auroka, ale książkę czytało mi się topornie. Zabierałam się do niej, by za chwilę odłożyć ja na kilka dobrych dni i tak w kółko. W końcu stwierdziłam dość, muszę się z nią uporać. Więc śmiało mogę stwierdzić, że do pięciu razy sztuka.

"Zrozum to Dani Brown", to drugi tom przygód sióstr Brown. Nie czytałam jednak pierwszego tomu i chyba już raczej po poprzedniczkę nie sięgnę. Ta książka jest tak pełna wulgaryzmów. I ja naprawdę jestem ostatnią osobą, której może to przeszkadzać, ale ludzie kochani, tego tu było aż za dużo. Tak samo opisów, była cała masa, że czasem po prostu gubiłam się co z czym i do czego ma pasować.

Ogólnie książka porusza ważne tematy jak np. Okres żałoby, depresję, brak zaufania. Jest też komedią romantyczną, która może spodobać się osobą lubiącym się pośmiać, poczytać pikantne sceny, ale i takim którzy w książkach szukają też poważnych tematów.

Mnie niestety nie zachwyciła. Męczyłam ją okropnie, ale warto wyrobić sobie własne zdanie, bo wielu czytelnikom przypadła do gustu. A postać Dani jest ciekawa, natomiast Zafir również odbiega od takiego badboya, których teraz pełno w książkach. Do tego udawany związek, od przyjaciół do kochanków, to zawsze wzbudza ciekawość. IJeśli macie ochotę skusicie się.

Nie wiem czy to przez narrację w trzeciej osobie, czy przez język, którym posługuje się auroka, ale książkę czytało mi się topornie. Zabierałam się do niej, by za chwilę odłożyć ja na kilka dobrych dni i tak w kółko. W końcu stwierdziłam dość, muszę się z nią uporać. Więc śmiało mogę stwie...

Rozwiń

Zwiń

Trylogia, której zakończenia nie mogłam się doczekać, choć bardzo nie chciałam go poznać. Zapytacie dlaczego. A no dlatego, że teraz nic nie jest już takie samo. Skończyła się pewna era. Skończyły się losy Ellie, Ashera i małego Maxa. Ludzi, których choć nie spotkałam naprawdę, pokochałam jakby byli moimi przyjaciółmi. Śmiałam się, płakałam razem z nimi przez ostatnie trzy tomy. I już na zawsze pozostaną w moim sercu.

To piękna, choć trudna powieść. Okraszona traumami, problemem alkoholowym, stanami lękowymi, samotnością, wczesnym dojrzewaniem. To książka, którą każdy powinien przeczytać. Złamie was, ale i otuli. Pokaże, że czasem nie więzy krwi, a przypadkowi ludzie potrafią wesprzeć, okazać serce i pokochać bezwarunkowo.

Ellie, Asher i Max to niewątpliwie silni, mądrzy ludzie, których los potraktował okropnie, ale nie poddali się. Walczą o siebie, swoje szczęście i gdy już wydaje się, że wszystko zmierza ku dobremu, dzieje się coś co sprowadza ich z chmurki na ziemię. Boleśnie. Pozostawiając po sobie rany, blizny. To historia, która może być bliska sercu nie jednemu z was. Ale podnosi na duchu, otwiera oczy na otaczający nas świat. Bo czasem poprosić o pomoc nie jest wstydem, a największą odwagą. Odwagą o swój lepszy los.

Musicie przeczytać tę trylogię. Musicie poznać tych bohaterów i zakochać się tak bardzo jak ja to zrobiłam. Jest tego warta. Jest piękna. I wrócę do niej jeszcze nie raz. Polecam wam całym sercem.

Trylogia, której zakończenia nie mogłam się doczekać, choć bardzo nie chciałam go poznać. Zapytacie dlaczego. A no dlatego, że teraz nic nie jest już takie samo. Skończyła się pewna era. Skończyły się losy Ellie, Ashera i małego Maxa. Ludzi, których choć nie spotkałam naprawdę, pokochałam ...

Rozwiń

Zwiń

Książki Moni są różnorodne, ale łączy je pożądanie i pomysłowość autorki, która za każdym razem zaskakuje w inny sposób. Tym razem Monia postawiła na świat lekarzy, w którym nie braknie intrygi, tajemnic, ale też wzruszeń.

Celia to młoda, ambitna i przede wszytskim zraniona w przeszłości kobieta. To właśnie lekarz, nazywany samym Bogiem, odmówił podania leku, który mógł uzdrowić jej siostrę. Teraz jest zdeterminowana, by pokazać światu, że ten który ma się za Boga szufladkuje ludzi na lepszych (tych co dostaną lek) i gorszych (tych którzy pomocy nie zyskają).

Ralph to gbur, bądźmy szczerzy na początku pokazuje nam się od jak najgorszej strony. Ale! Ja go tam polubiłam 🙈 w książkach uwielbiam takich dupków. No, a z każdą kolejną stroną przekonujemy się, ze wcale taki zły nie jest. Przy bliższym poznaniu zyskuje, serio.

Autorka a swojej najnowszej książce zabiera nas do świetnie wykreowanego świata, w którym nie sposób się nudzić. Cały czas coś się dzieje. A zakończenie wprawia nas w osłupienie. Ja pragnę poznać dalsze losy tej dwójki i mam nadzieję, że nastąpi to szybko.

To pełna energii, uporu, dążenia do celu, ale też motyli w brzuchu historia, którą warto przeczytać. Różnica wieku między bohaterami też jest bardzo pożądanym wątkiem, który z pewnością wielu z was przypadnie do gustu. To książka, której nie sposób odłożyć, az nie wybrzmi ostatnie zdanie. To powieść warta przeczytania! Zobaczycie, spodoba wam się! ❤️ Ja jest totalnie na tak.

Książki Moni są różnorodne, ale łączy je pożądanie i pomysłowość autorki, która za każdym razem zaskakuje w inny sposób. Tym razem Monia postawiła na świat lekarzy, w którym nie braknie intrygi, tajemnic, ale też wzruszeń.

Celia to młoda, ambitna i przede wszytskim zraniona w przeszłości ...

Rozwiń

Zwiń