Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Reanimacja” to kontynuacja powieści „Narkoza”, w której walka o życie drugiego człowieka przeplata się z równie emocjonującą walką o miłość.

No i kto znowu zaczął czytać książkę, od drugiej części? Powiedzcie, że nie jestem w tym sama 😈😈
Musiałam nadrobić poprzednie dzieło autora i mogę powiedzieć Wam, że tamta część była świetna 🔥

Nie jest do książka dla każdego. Nie każdy przecież lubi czytać o parach jednopłciowych, a tutaj mężczyźni byli ze sobą blisko. Jak doskonale wiecie, osobiście chętnie sięgam po takie pozycje, więc z chęcią oddałam się lekturze. Wiadomo natomiast jak w Polsce reaguje się na takie tematy, są one nadal „dziwnie” postrzegane przez społeczeństwo, czego zupełnie nie rozumiem, jednak to nie jest temat, który warto teraz poruszyć. Wracając do książki… Nie spodziewałam się, że spotkam w środku tyle wątków politycznych, czy religijnych. Osobiście za tym nie przepadam, jednak nie przeszkadzało mi to aż tak w czytaniu, chociaż miejscami jednak możemy poczuć się przytłoczeni tym wszystkim.

Ogromnym plusem jest dla mnie opis tej medycznej strony. Z miłą chęcią zanurzałam się w te wątki i żałuję, że nie było ich dużo więcej. Ba! Chętnie przeczytałabym coś od autora, co skupiałoby się tylko na pracy lekarza, na przypadkach, które możemy spotkać w szpitalach i myślę, że @lekarz.emigrant mógłby nam to wszystko fajnie opisać.

Polubiłam duet Mariusza i Artura. Są ciekawi jako para, ale przede wszystkim jako lekarze. Ich uczucie kwitnie, widać tę miłość. Dostajemy też masę zbliżeń, które miejscami nawet dla mnie były niestety trochę śmiesznie opisane, jednak ich relacja mi się podobała i czytałam to wszystko z zaciekawieniem.

Nie jest to rewelacyjna książka, pierwsza części podobała mi się trochę bardziej, mimo to jest to dobra lektura, która porusza wiele ciężkich tematów, które dotyczą par jednopłciowych i dlatego warto ją poznać.

Reanimacja” to kontynuacja powieści „Narkoza”, w której walka o życie drugiego człowieka przeplata się z równie emocjonującą walką o miłość.

No i kto znowu zaczął czytać książkę, od drugiej części? Powiedzcie, że nie jestem w tym sama 😈😈
Musiałam nadrobić poprzednie dzieło autora i mogę p...

Rozwiń

Zwiń

Mroczny thriller, który zabiera nas w ciemne zaułki ludzkiej psychiki…

Kilka książek @katarzyna_wolwowicz_pisarka miałam już okazję czytać i za każdym razem byłam zadowolona z intryg, które uknuła. Byłam bardzo ciekawa, jak będzie tym razem, w końcu czytałam kilka pozytywnych opinii o „Jaskiniach umarłych” i wiecie co? Do mnie ta pozycja też trafiła, świetna lektura.

Zaczyna się mocno. W jednej z jaskiń zostaje odnalezione okaleczone ciało kobiety. Nie będę zdradzać szczegółów, bo to było brutalne morderstwo, a ofiara wykrwawiła się. Nie jest to jedyne zabójstwo. Niedługo później zostaje odnalezione kolejne i kolejne ciało. Ale czy to jeden, seryjny morderca? A może kilku? Sprawa nie jest prosta.

Carmen przeprowadza się do Jeleniej Góry, gdzie rozpoczyna pracę w policji. Ma za zadanie stworzyć portret psychologiczny sprawcy. Kobieta sama boryka się z dziwnymi sytuacjami w swoim życiu i zaburzeniami świadomości, przez które nie możemy być niczego pewni. Autorka sprytnie podrzuca nam tropy, które wyprowadzają czytelnika w maliny. Bardzo lubię taki zabieg w książkach i trzeba przyznać, że @katarzyna_wolwowicz_pisarka świetnie się to udało. Mamy tu zawiłe śledztwo, mnóstwo zakrętów i zaskakujący finał, którego się po części spodziewałam, jednak przez to, jak autorka mieszała, podejrzewałam już każdego.

@katarzyna_wolwowicz_pisarka kolejny raz pokazała, że potrafi pisać, ma na to świetny pomysł i umie stworzyć intrygę, która wciąga i trzyma w napięciu od pierwszej, do ostatniej strony. Takich autorów potrzebujemy na naszym rynku. Liczę na kontynuację, czy się doczekam? Mam ogromną nadzieję, że tak będzie. Polubiłam się z tymi bohaterami i myślę, że fajnie byłoby się wybrać z nimi na ponowne śledztwo, w końcu jaskinie mogą skrywać wiele sekretów, a samo zakończenie wiele nam sugeruje 😜
Koniecznie sprawdźcie sami.

Mroczny thriller, który zabiera nas w ciemne zaułki ludzkiej psychiki…

Kilka książek @katarzyna_wolwowicz_pisarka miałam już okazję czytać i za każdym razem byłam zadowolona z intryg, które uknuła. Byłam bardzo ciekawa, jak będzie tym razem, w końcu czytałam kilka pozytywnych opinii o „Ja...

Rozwiń

Zwiń

„W jakiś prze­dziw­ny spo­sób pod­skór­nie wie­dzia­ła, co robić. Jak kształ­to­wać ener­gię i do­pa­so­wy­wać ją do swo­ich myśli. Jakby to ro­bi­ła od za­wsze.”

Fantastyka. Czytacie, czy raczej jesteście na nie?
Kiedyś czytałam tylko fantastykę, uwielbiałam to, że nigdy nie można być pewnym, co się stanie i gdzie zaprowadzi nas autor. Z biegiem lat odeszłam trochę od tego gatunku, otworzyłam się na inne, ale kiedy trafiam na taką perełkę, jak teraz, przypomina mi się, za co kochałam ten gatunek, chcę więcej!

@adamska.mag to debiutantka. Zaskoczyło mnie to. Książka jest bardzo dopracowana, pomysł genialny, a cała historia absolutnie nieodkładalna. Przeczytanie jej zajęło mi jeden wieczór, kiedy już do niej usiadłam, a czekałam na nią długo, nie mogłam jej odłożyć nawet na moment. Magda świetnie poprowadziła to wszystko, ciekawie wykreowała światy i ich bohaterów.

Tutaj nic nie jest pewne. Mamy masę tajemnic, mało odpowiedzi, a autorka powoli odkrywa przed nami karty. Jest to idealna książka młodzieżowa, która zabierze nas w świat, który dostarcza mnóstwa wrażeń. Jane, nasza główna bohaterka, dostrzega odkształcenia przestrzeni i śni powtarzające się sekwencje wzorów. Jej dar jest wyjątkowy, a dziewczyna nie może być pewna komu ufać, a komu nie. W końcu przeszłość odgrywa dużą rolę w tym, co się dzieje. Czy odnajdzie się w tym wszystkim?

Chciałabym wam tak wiele opowiedzieć o fabule, ale mam wrażenie, że wszystko co teraz napiszę, będzie spojlerem. Ten fantastyczny świat warto zgłębiać samemu, ale jedno jest pewne, to bardziej złożona opowieść, niż może Wam się wydawać. Dajcie porwać się tej magicznej przygodnie.

Polecam Wam z całego serca ten debiut. @adamska.mag bardzo przyłożyła się do tej pozycji i już nie mogę się doczekać, co pokaże nam następnym razem, a wierzcie mi, widać że ma wiele pomysłów w głowie.

CZYTAJCIE!

„W jakiś prze­dziw­ny spo­sób pod­skór­nie wie­dzia­ła, co robić. Jak kształ­to­wać ener­gię i do­pa­so­wy­wać ją do swo­ich myśli. Jakby to ro­bi­ła od za­wsze.”

Fantastyka. Czytacie, czy raczej jesteście na nie?
Kiedyś czytałam tylko fantastykę, uwielbiałam to, że nigdy nie można być pe...

Rozwiń

Zwiń

Patronat medialny 🌺

‚‚Chłop­cze, to jest młoda brzo­za. Drze­wo, które chcę ci po­da­ro­wać. Bę­dzie tylko twoje. Każdy męż­czy­zna powinien mieć w swoim życiu wła­sne drze­wo. Za­sadź je i o nie dbaj. Patrz, jak ro­śnie i jak zrzu­ca li­ście je­sie­nią oraz jak wy­pusz­cza młode wio­sną. Ob­ser­wuj, jak sobie radzi, gdy miota nią wiatr. Jak re­agu­je na słoń­ce. Czerp siłę z jej soków i szu­kaj przy niej wy­tchnie­nia”.

Książki Kasi znam doskonale i każda z nich trafia głęboko do mojego serca. Jestem dumna, że mogę mieć pod swoimi skrzydłami kolejną historię spod jej pióra. Dziękuję Kasiu za zaufanie ❤️

„Dom przy brzozie” to kontynuacja „Werandy pachnącej jaśminem”. Cieszę się, że taka historia powstała, byłam ciekawa co stanie się z córką Ani, jak sobie poradzi ze stratą matki, oraz to, jak Łukasz odnajdzie się w tym wszystkim, co się stało. Podoba mi się to, że @kasia.przybysz_autor nie koloryzuje w swoich dziełach. Tutaj wszystko jest bardzo życiowe.

Tym razem poznajemy lepiej historię Marty, siostry Ani. Wraz z mężem Miłoszem kupuje dom w Konstancinie. Są oni rodziną zastępczą Jagody, która ma już dwanaście lat. Wydaje się, że ich życie jest poukładane, ale czy napewno? Kobieta dowiaduje się, że jej mąż skrywa tajemnicę, o której nie chce mówić. Czy małżeństwo Miłosza i Marty przetrwa próbę czasu?

To nie jest łatwa lektura, nie mamy tutaj kwiatków i motylków. Kasia zawsze narzuca sobie ciężki temat. Czytamy o życiu po stracie Ani, która miała za sobą ciężkie życie. Już sam fakt, że kobieta nie przeżyła tego strasznego morderstwa sprawił, że pękło mi serce. Cieszę się, że jej córka trafiła na ludzi, którzy ją kochają i że został przy niej Łukasz.

Kasia pokazuje nam, jak ważna jest rozmowa i do czego może doprowadzić jej brak. Ta książka zmusza do refleksji, a końcówka tej pozycji jak zawsze zaskakuje czytelnika. Pokochałam Marcela, to świetny mężczyzna. Jestem ciekawa co tym razem wymyśli autorka. Jedno jest pewne, jest to moja ulubiona pisarka i kocham jej książki. Kasiu, pisz więcej ❤️

Patronat medialny 🌺

‚‚Chłop­cze, to jest młoda brzo­za. Drze­wo, które chcę ci po­da­ro­wać. Bę­dzie tylko twoje. Każdy męż­czy­zna powinien mieć w swoim życiu wła­sne drze­wo. Za­sadź je i o nie dbaj. Patrz, jak ro­śnie i jak zrzu­ca li­ście je­sie­nią oraz jak wy­pusz­cza młode wio­sną....

Rozwiń

Zwiń

Dzisiaj przychodzę do Was z kolejnym debiutem i kolejnym autorem, który jest praktycznie niewidoczny na bookstagramie, co według mnie jest nie do przyjęcia. Książka „Ogrody Ciszy” @marekadamgrabowski to ciekawie napisana pozycja, gdzie fabuła może Was trochę zaskoczyć. U mnie właśnie tak się stało, nie spodziewałam się tego, co tutaj przeczytałam. Pan Marek zaskakuje.

Panie @marekadamgrabowski , dlaczego to jak takie krótkie?! Przecież ta historia powinna być rozciągnięta przynajmniej na trzysta stron! Nie zgadzam się, żeby tak szybko się skończyła! Chciałabym chociaż przeczytać historię, lub ciąg dalszy widziany oczyma Arete, to byłoby coś.

Dawno nie przeczytałam tak szybko książki. Orfeusz pracuje jako psycholog w Ogrodach Ciszy, w miejscu, które pokazuje, że śmierć jest czymś dobrym. Jest to obóz koncentracyjny, a ludzie to zwykłe numerki, z których robi się dereż, a z dereżu powstaje wiele rzeczy, takich jak np lakiery do paznokci, pasty do butów, i mnóstwo innych takich. Autor wykazał się wielką wyobraźnią, mamy tu elementy fantastyki, obóz koncentracyjny, a to wszystko zawarte w kilkudziesięciu stronach i to mi się nie podoba! Ta historia serio powinna być dłuższa, bo autor pokazał, że jego wyobraźnia działa na najwyższych obrotach i ta lektura aż prosi się, żeby dopisać do niej sceny.

Powiem Wam jedno, dawno nie czytałam tak pokręconej historii. Ale pokręconej w dobry sposób i podoba mi się to, o czym tu przeczytałam.

Moją ulubioną postacią jest bez wątpienia żona Orfeusza, Arete, która była zwyczajnie głupia. Nie zliczę ile razy śmiałam się pod nosem, ta kobieta jest mistrzem. Jest to zupełne przeciwieństwo męża, który wydaje się mieć głowę na karku. Mieli oni także syna, którego trzymali w słoiku życia, rozumiecie to? Dziecko w słoiku, któremu mamusia kupowała zabawki 🫣

Przy tej lekturze nie ma czasu na nudę, dzieje się tutaj wiele, akcja jest szybka i ciekawa, dlatego tak nie mogę przeżyć, że czyta się ją w moment. Muszę przyznać, że autor sobie to ciekawie wymyślił, a przede wszystkim zmusił swojego czytelnika do refleksji, a wiem, że lubicie takie pozycje.

Polecam!

Dzisiaj przychodzę do Was z kolejnym debiutem i kolejnym autorem, który jest praktycznie niewidoczny na bookstagramie, co według mnie jest nie do przyjęcia. Książka „Ogrody Ciszy” @marekadamgrabowski to ciekawie napisana pozycja, gdzie fabuła może Was trochę zaskoczyć. U mnie właśnie tak s...

Rozwiń

Zwiń

Mam jedno ważne pytanie… Czy @gorzka.czekolada.wydawnictwo wydaje tylko książki, które łamią serce?
Kolejny raz udało im się sprawić, że po moim policzku poleciały łzy 🥹🥹

Zaczyna się mocno… Ember traci ojca, który zginął na wojnie. Dziewczyna nienawidzi wojska, chociaż jej tata nie był żołnierzem, a lekarzem, który ratował ich życie. Niestety, jego życia nie udało się uratować. Dziewczyna musi być silna, bo jej matka się rozpadła, a przecież ma jeszcze siostrę i młodszego brata… W jej życiu pojawia się Josh, który pomaga jej w trudnych chwilach. Ale czy jest w stanie poradzić sobie z żałobą?

Co to była za historia 🥹 smutna i jednocześnie dająca nadzieję na lepsze jutro. Było mi strasznie żal Ember, która musiała być silna, nie mogła się rozkleić i która straciła tak wiele. Okazuje się także, że dziewczyna też wiele zyskała, bo Josh to chodzący ideał. Czy można skreślać kogoś za jego przeszłość? Pewnie można, ale czy nie są ważniejsze czyny i zachowanie, jakie ma teraz?

Nie jest to łatwa pozycja. Uroniłam na niej trochę łez i kiedy już myślałam, że wszystko skończy się dobrze, przeszłam mini zawał. Chciałabym Wam zdradzić ten olbrzymi plot twist, ale musicie dojść do tego samodzielnie, powiem Wam jedno, zaczęłam krzyczeć ze złości. Ile złego może przejść jedna osoba, żeby zaznać w końcu szczęścia?

W książce elementy militarne, trochę hokeja i historię miłosną, która powoli dojrzewa. Co prawda bohaterowie rzucają się na siebie już w początkowych scenach, jednak wszystko poszło w zupełnie inną stronę, niż myślałam i to był ciekawy zabieg.

Autorka ma fajne pióro, czytałam zaledwie garstkę jej książek, ale wiem, że chętnie sięgnę po resztę, bo potrafi ona zachęcić czytelnika. To jedna z tych lektur, od których ciężko było mi się oderwać i muszę Wam powiedzieć, że chłonęłam ją każdym skrawkiem duszy. Wciągnęłam się niesamowicie i chociaż nie jest to łatwa historia, zostanie w moim sercu na dłużej.

Uwaga! Ta książka zmusza do refleksji!

Polecam Wam, jest warta poznania. To jedna z tych pozycji, obok której nie można przejść obojętnie.

Mam jedno ważne pytanie… Czy @gorzka.czekolada.wydawnictwo wydaje tylko książki, które łamią serce?
Kolejny raz udało im się sprawić, że po moim policzku poleciały łzy 🥹🥹

Zaczyna się mocno… Ember traci ojca, który zginął na wojnie. Dziewczyna nienawidzi wojska, chociaż jej tata nie był ż...

Rozwiń

Zwiń

„Pewnego dnia znowu się spotkamy…”

Ostatnio cztery razy trafiłam na książki, które rozerwały moje serce. Rzadko płaczę, zazwyczaj oszczędzam łzy, w końcu mam zespół suchego oka, ale czasem się nie da powstrzymać płaczu. Nie przy takiej pozycji…

Przy tej książce potrzeba chusteczek, nie da się przy niej nie wylać łez, przynajmniej ja nie dałam rady.

Pierwsze co, chciałabym wam powiedzieć, jest to, żebyście doceniali to, co macie. Życie jest strasznie przewrotne i może zmienić się w moment. Ta pozycja zmusiła mnie do refleksji i nie potrafię sobie wyobrazić tego, przez co przeszedł Josh, to doprowadza mnie do kolejnej fali łez. Myślę, że ta książka trafiła do mojego serca, bo nie wyobrażam sobie życia bez mojego męża, ogromnie doceniam to, co mam, a że jest to mój największy fan, wiem, że to przeczyta. Dawid, kocham Cię.

Już na samym początku moje serce pękło. Nie wiem co mam Wam napisać. Chciałabym, żeby wystarczyło „ta książka jest warta poznania, sięgnijcie po nią, tylko nie zapomnijcie o chusteczkach.” To jak, takie coś Wam wystarczy?
Wiem, że dla wielu tak, jednak napisze Wam coś więcej…

Ta historia to prawdziwa bomba emocjonalna. Listy Lauren łamały moją duszę. Cieszę się, że kobieta miała czas, żeby je napisać. Josh bez słów od niej był wrakiem człowieka, a te listy wyciągały go na powierzchnię. Piękne jest to, że żona dba o niego nawet zza grobu. O niego i o ich pieska. Czekałam na te kilka słów od niej, tak samo jak jej mąż. Były one najlepszą częścią tej książki.

Nie dałam rady przeczytać tej lektury na raz. Za bardzo mnie poruszała, musiałam przy niej usiąść, pomyśleć, docenić to co mam, żeby za moment wrócić do lektury i tak przez trzy dni. Wiem, że ta historia zostanie w moim sercu na długo. Takich emocji się nie zapomina, takie książki zapamiętuje się na długo.

Sprawdźcie, takie dzieła warto znać, warto się przy nich zatrzymać i pomyśleć, docenić to, co mamy obok siebie, na wyciągnięcie ręki.

„Pewnego dnia znowu się spotkamy…”

Ostatnio cztery razy trafiłam na książki, które rozerwały moje serce. Rzadko płaczę, zazwyczaj oszczędzam łzy, w końcu mam zespół suchego oka, ale czasem się nie da powstrzymać płaczu. Nie przy takiej pozycji…

Przy tej książce potrzeba chusteczek, nie d...

Rozwiń

Zwiń

Zaczęło się niewinnie, wręcz spokojnie, żeby z czasem wydarzenia zmieniły się w coś niespotykanego. Bardzo podoba mi się taki zabieg. Ta historia, sprawia, że ciężko jest się od niej oderwać i chociaż ma ponad 500 stron, połknęłam ją na raz i nie chciałam odłożyć jej nawet na moment.

Polecam Wam tę pozycję, tutaj nic nie jest oczywiste. Są momenty grozy, a także takie, przy których można się pośmiać. Czy wiecie, że można załatwić potwora, który wychodzi spod łóżka, krówkami? Tak, zwykłymi, słodkimi krówkami. Nie powiem, uśmiechnęłam się pod nosem podczas czytania. Miejscami jest zabawnie! Sprawdźcie to sami.

Zaczęło się niewinnie, wręcz spokojnie, żeby z czasem wydarzenia zmieniły się w coś niespotykanego. Bardzo podoba mi się taki zabieg. Ta historia, sprawia, że ciężko jest się od niej oderwać i chociaż ma ponad 500 stron, połknęłam ją na raz i nie chciałam odłożyć jej nawet na moment.

Pol...

Rozwiń

Zwiń

Meg żyje w cieniu swojego brata Caspara, który jest gwiazdą popu. Nawet jej rodzice skupiają się bardziej na sławnym bracie, a ona zostaje zepchnięta na drugi plan. Dziewczyna jest influencerką, a każda marka chce z nią współpracować, w końcu jej brat to wielka gwiazda. Pomyślicie, że to przecież idealne życie, nie? Dziewczyna dostaje za darmo wszystko, co tylko chce, wystarczy, że pokaże to w Internecie, czego chcieć więcej? No właśnie to tak nie do końca, jak może się wydawać. Meg nie czuje się z tym dobrze, uważa, że znalazła się w pułapce rodzinnej marki McCarthy. Ciągle jest porównywana do brata i nękana przez internetowych hejterów. Ukrywa przed światem swoją miłość i talent do muzyki. Nawet jej najbliżsi nie wiedzą, jaki sekret skrywa.

Pierwszy raz spotkałam się z taką książką. Tutaj muzyka gra główne skrzypce i nawet na moment nie została zepchnięta na bok, co jest mało spotykane. Owszem, są inne wątki, ale wszystko kręci się w koło nutek. Polubiłam zarówno Meg, chociaż na początku się na to nie zapowiadało, a także Alanę, która odegrała ważną rolę w tej historii, nie tylko jako nowa przyjaciółka Meg, ale także osoba, która najbardziej ją wspierała, podczas odkrywania kart.

Lekturę czyta się szybko, dzięki temu, że mamy tu krótkie rozdziały, które poruszają trudne tematy. Mamy tu między innymi doskonały przykład tego, do czego może doprowadzić hejt w sieci. Pamiętajmy, że po drugiej stronie monitora też jest człowiek, który ma uczucia i chociaż potrafi wiele znieść, jego tama może w końcu pęknąć.

Według mnie jest to świetna młodzieżówka. Bez dwóch zdań jest to historia, po którą mogą sięgać młodsze osoby. Ta pozycja otwiera oczy na wiele kwestii. Widzimy jak bohaterowie przekraczają swoje granice, jak przełamują bariery. Znajdziemy tu także rozterki miłosne, które okazywane są w różny sposób.

Polecam Wam sięgnąć po ten tytuł, chociaż początkowo nie zapowiadało się na tak dobrą historię, okazuje się, że z czasem taka właśnie wyszła. Dajcie zanurzyć się w świecie pełnym muzyki.

Meg żyje w cieniu swojego brata Caspara, który jest gwiazdą popu. Nawet jej rodzice skupiają się bardziej na sławnym bracie, a ona zostaje zepchnięta na drugi plan. Dziewczyna jest influencerką, a każda marka chce z nią współpracować, w końcu jej brat to wielka gwiazda. Pomyślicie, że to p...

Rozwiń

Zwiń

Marion żyje w slamsach. Jej życie nie jest kolorowe. Kiedy dziewczyna trafia na ogłoszenie, w którym poszukiwana jest krwionpanna, wie doskonale, że to jest szansa dla niej na lepsze życie. Chociaż początki są wręcz idealne, a jej życie faktycznie się zmienia, to dziewczyna nie jest gotowa na to, co czeka na nią w domu Pożądania, do którego trafiła.

Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Z jednej strony mi się faktycznie podobała, jednak z drugiej czuję niedosyt. Czekałam na krwawy horror i faktycznie mamy tu masę krwi, w końcu krwiopanny ciągle ją oddają, to ten horror rozpętał się na samym końcu i trzymał w napięciu. Początek był trudny. Nie mogłam się wciągnąć w historię. Dopiero w momencie, kiedy Marion przekroczyła Dom Pożądania, zaczęło robić się lepiej. Ciekawiły mnie reguły tam panujące i autorka ciekawie to przedstawiła.

Podoba mi się, że mamy tutaj nawiązanie do Elżbiety Batory. Uważam, że to bardzo ciekawy zabieg. Co do Marion, to mam do niej mieszane uczucia. Miejscami była mocno irytująca, zachowywała się jak niedojrzała nastolatka. Mamy też masę scen, w których dziewczyna pokazuje, jak bliska stała się jej Lisavet. Baronowa również okazuje jej uczucie, możecie domyślić się, do czego to prowadzi.

Sam pomysł na fabułę jest bardzo fajny. Mamy trochę tajemnic, które wybuchają na ostatnich stronach. Żałuję jednak, że tak szybko to się kończy, bo faktycznie ten wątek mocno mnie przyciągnął. Jest krwawo, bardzo krwawo. Gęsia skórka murowana.

Polecam Wam sięgnąć po ten tytuł i wyrobić sobie zdanie na jego temat. Były momenty, kiedy faktycznie odnalazłam się w tym gotyckim klimacie. Może i Wy się odnajdziecie? Kto wie! Warto to sprawdzić !

Marion żyje w slamsach. Jej życie nie jest kolorowe. Kiedy dziewczyna trafia na ogłoszenie, w którym poszukiwana jest krwionpanna, wie doskonale, że to jest szansa dla niej na lepsze życie. Chociaż początki są wręcz idealne, a jej życie faktycznie się zmienia, to dziewczyna nie jest gotowa...

Rozwiń

Zwiń