Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatnia część. Albo raczej ostatnia, w której głównym bohaterem był Daniel, bo widzę, że już jest w planach nowa seria kręcąca się wokół Klementyny.

Mniej więcej w połowie zaczęłam się nudzić, choć z początku historia miała spory potencjał, później trochę popłynęło. Część średnia, ale wziąwszy pod uwagę, że to końcówka serii, powiem tak: mogło być gorzej. Nie ma nic gorszego niż dobra seria z koszmarnie rozczarowującym zakończeniem, a to zakończenie może nie było najlepsze, ale znośne. Czekam na serię o Klementynie, a w mięczyczasie zrobię podejście do Chąśby i Sąpierza (fantasy tej samej autorki).

Generalnie nie żałuję czasu poświęconego na tę serię. Owszem było kilka naprawdę słabych tomów (ekhem, Nora, ekhem), ale jednak zdecydowanie przeważały te ciekawe. Fanom wątków nadprzyrodzonych, magii, strzyg i takich tam, zdecydowanie tę serię polecam; natomiast jeśli ktoś za tym nie przepada, to nie warto się męczyć, kryminałów na rynku dostatek.

Ostatnia część. Albo raczej ostatnia, w której głównym bohaterem był Daniel, bo widzę, że już jest w planach nowa seria kręcąca się wokół Klementyny.

Mniej więcej w połowie zaczęłam się nudzić, choć z początku historia miała spory potencjał, później trochę popłynęło. Część średnia, ale w...

Rozwiń Zwiń

Całkiem udane połączenie horroru z kryminałem. Kolejna część pretendująca do miana mojej ulubionej w tej serii.

Wszystkie błędy kilku poprzednich tomów, które utrudniały przebrnięcie przez nie, tutaj zostały wyeliminowane – o wiele mniej irytujących miłosnych zawirowań, które tylko odwracały uwagę od śledztwa; mniejsza ilość bohaterów i wątków, wszystko skupione wokół akcji. A do tego ludowe wierzenia i duchy.

Całkiem udane połączenie horroru z kryminałem. Kolejna część pretendująca do miana mojej ulubionej w tej serii.

Wszystkie błędy kilku poprzednich tomów, które utrudniały przebrnięcie przez nie, tutaj zostały wyeliminowane – o wiele mniej irytujących miłosnych zawirowań, które tylko odwra...

Rozwiń Zwiń

Świetnie mi się czytało, jest jedną z moich ulubionych części, mocno w stylu Utopców. Po kilku słabych częściach w końcu powrót autorki do formy.

Jeśli ktoś nie lubi tematyki zjawisk nadprzyrodzonych, to z góry mu się nie spodoba.

Świetnie mi się czytało, jest jedną z moich ulubionych części, mocno w stylu Utopców. Po kilku słabych częściach w końcu powrót autorki do formy.

Jeśli ktoś nie lubi tematyki zjawisk nadprzyrodzonych, to z góry mu się nie spodoba.

Kolejna średniawka, ale w końcu coś się dzieje ciekawego w wątku obyczajowym i nie jest to trójkąt miłosny, jak to było póki żyła Emilia.

Kolejna średniawka, ale w końcu coś się dzieje ciekawego w wątku obyczajowym i nie jest to trójkąt miłosny, jak to było póki żyła Emilia.

Mam bardzo podobne odczucia jak przy Czarnych Narcyzach. Znów klimaty magii, które lubię, zapowiadało się ciekawie, ale pod koniec jakoś tak się rozlazło.

Na plus jak zwykle wątek Klementyny, za to miłosny trójkąt głównych bohaterów jest już naprawdę irytujący. Aż się nasuwają porównania do Mody na Sukces.

Podsumowując, tragedii nie ma, ale szału też nie, średniak.

Mam bardzo podobne odczucia jak przy Czarnych Narcyzach. Znów klimaty magii, które lubię, zapowiadało się ciekawie, ale pod koniec jakoś tak się rozlazło.

Na plus jak zwykle wątek Klementyny, za to miłosny trójkąt głównych bohaterów jest już naprawdę irytujący. Aż się nasuwają porównania...

Rozwiń Zwiń

Wątek kryminalny spoko. Ale! :) Wątek obyczajowy od kilku tomów leciał na łeb, na szyję, a w tym tomie osiągnął ostatecznie poziom brazylijskiej telenoweli.
Trudno jeszcze lubić któregokolwiek z głównych bohaterów. Co ciekawsze poboczne postacie już praktycznie się nie pojawiają. Obecnie czytam głównie dla wątku Klementyny i dlatego, że nie lubię porzucać serii. Łudzę się z każdym kolejnym tomem, że będzie lepszy, ale od Czarnych Narcyzów, że o Norze nie wspomnę, rozczarowuję się, albo w najlepszym razie uznaję tom za "średniaka".

Wątek kryminalny spoko. Ale! :) Wątek obyczajowy od kilku tomów leciał na łeb, na szyję, a w tym tomie osiągnął ostatecznie poziom brazylijskiej telenoweli.
Trudno jeszcze lubić któregokolwiek z głównych bohaterów. Co ciekawsze poboczne postacie już praktycznie się nie pojawiają. Obecnie ...

Rozwiń Zwiń

Zdecydowanie najsłabszy tom jak do tej pory. Porażka. Do Domu Czwartego byłam w szoku, ze każda kolejna część jest jeszcze lepsza, ale od Czarnych Narcyzów zdecydowanie widac spadek formy. Nora dogłębnie utwierdziła mnie w tym przekonaniu, a kolejne tomy też już szału nie robią.

Przez pierwsze 200 str nie dzieje się absolutnie nic – fabularnie czułam się, jakbym przeczytała może z 30. Za to liczba postaci i wątków, które niewiele wnosiły jest przytłaczająca. Bardzo ciekawa historia Nory, niestety okolona na siłę mnóstwem pobocznych wątków, przez co zaczęłam się gubić. Spokojnie można by skrócić długość książki i listę bohaterów, na pewno historia by na tym nie ucierpiała. Grubością ten tom był porównywalny do Łaskuna, ale w przeciwieństwie do niego, Norę męczyłam ładnych parę dni.

Zdecydowanie najsłabszy tom jak do tej pory. Porażka. Do Domu Czwartego byłam w szoku, ze każda kolejna część jest jeszcze lepsza, ale od Czarnych Narcyzów zdecydowanie widac spadek formy. Nora dogłębnie utwierdziła mnie w tym przekonaniu, a kolejne tomy też już szału nie robią.

Przez pi...

Rozwiń Zwiń