Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Toronto. Urokliwa kawiarenka. Tutaj na co dzień pracuje Fern Brookbans w przerwie między zajęciami. Lada dzień kończy studia i za kilka dni wraca w rodzinne strony. Matka zaplanowała już dla niej przyszłość. Według rodzicielki, córka przejmie po niej dorobek rodowy - pensjonat Brookbans Resort. Problem w tym, że Fern ma inny pomysł na siebie i z pewnością nie planuje wracać do miejsca, w którym anonimowość nie istnieje. Tylko jak to oznajmić matce?

Odwagi do stawienia czoła mamie, dodaje Fern nowo-poznany Will Baxter, który podczas pobytu w domu rodzinnym wykonuje graffiti w kawiarni, w której pracuje bohaterka. Początkowo ich znajomość nie zanosi się na bliższą relację. Jednak z każdym wypowiedzianym słowem stają się sobie bliżsi. Will, podobnie jak Fern, nie widzi swojej przyszłości tak, jak jego rodzina, na stabilnym i pewnym stanowisku.
Bohaterowie spędzają ze sobą 24 godziny, podczas których eksplorują Toronto, dobrze się bawią i przede wszystkim dużo rozmawiają. Gdy ich wspólny czas dobiega końca, tworzą dla siebie roczny plan i umawiają się, że za rok o tej samej porze znów się spotkają.

Kiedy nadchodzi dzień spotkania, Fern z niecierpliwością zjawia się i wyczekuje Willa przez wiele godzin. Ten się jednak nie pojawia…

Mija 10 lat. Fern porzuca ostatecznie swoje marzenia i w związku ze śmiercią matki, przejmuje ośrodek wypoczynkowy. Pewnego dnia w recepcji pensjonatu zjawia się niepasujący do całokształtu ośrodka, ubrany w drogi garnitur mężczyzna. Fern ledwo rozpoznaje w nim dawnego Willa, ale to z pewnością on.

Co sprawiło, że zjawił się właśnie teraz? Co kryją za sobą minione 10 lat?

Uwielbiam pióro autorki! Zawiera w swoich opowieściach motyw, który lubię w książkach najbardziej - małomiasteczkowy klimat.
Ponadto autorka umiejętnie poprowadziła powieść na dwóch liniach czasowych, przeplatając teraźniejszość z wydarzeniami przeszłymi.

Z przykrością muszę przyznać, że postać Willa - tego po 10 latach, nie zyskała mojej sympatii. Irytowały mnie jego zachowania, które miały dla mnie jasny przekaz - zero zaangażowania w poprawę relacji z Fern. Traktował ją jako typową odskocznię od prawdziwego życia, jak taki letni romans, o którym się zapomina po minionych wakacjach. Odniosłam wrażenie, że Fern dawała dużo więcej w tej relacji. Zasługiwała na wszystko, a Will nie potrafił być nawet z nią szczery.

Nie mniej jednak, spędziłam przy tej książce bardzo miło czas. Urokliwość miejsca, w którym znajdował się pensjonat sprawiała, że momentami miałam wrażenie, iż mogę poczuć na sobie ten letni, ciepły wiaterek, z którym będzie mi się kojarzyć ta opowieść.

Toronto. Urokliwa kawiarenka. Tutaj na co dzień pracuje Fern Brookbans w przerwie między zajęciami. Lada dzień kończy studia i za kilka dni wraca w rodzinne strony. Matka zaplanowała już dla niej przyszłość. Według rodzicielki, córka przejmie po niej dorobek rodowy - pensjonat Brookbans Resort. Problem w tym, że Fern ma inny pomysł na siebie i z pewnością nie planuje wracać...

„Przykro mi, że ktoś wpędził Cię w poczucie, że trudno Cię kochać”. To mój ulubiony cytat z książki Abby Jimenez pt. „Twój na zawsze”. 💝

Briana Ortiz jest młodą, ambitną lekarką na oddziale ratunkowym szpitala Royaume Northwestern. Sprawia wrażenie twardo stąpającej po ziemi kobiety. Jednak to tylko pozory. Po niespełna 10 latach małżeństwa, głęboko zraniona finalizuje rozwód. Zdradzona przez męża z najbliższą przyjaciółką całkowicie zamyka się na tworzenie poważnej relacji. Na domiar złego, jej codzienność skupia się wokół chorego na niewydolność nerek brata, Benny’ego, który bezzwłocznie potrzebuje przeszczepu. Jedynym pozytywnym aspektem w jej życiu jest praca. Szpital i cały zespół są obecnie jej azylem. Zwłaszcza, że wkrótce czeka ją awans na szefa oddziału ratunkowego. Przecież jest jedyną kandydatką, co może pójść nie tak?

W momencie, gdy szpital zatrudnia nowego lekarza, perspektywa pewnego awansu Briany zostaje zagrożona. Jacob Maddox, zmuszony do zmiany miejsca pracy, w nowym szpitalu nie ma łatwego startu. Już pierwszego dnia pielęgniarki nazywają go „doktorem śmierć”. Nowy lekarz sprawia wrażenie niedostępnego zarozumialca. W rzeczywistości to cichy i spokojny człowiek z na przekór głośną i przebojową, dużą rodzinką. Do szpitala Royaume Northwestern przeniósł się, ponieważ nie chciał współpracować z byłą partnerką. Która notabene wychodzi za mąż za jego brata. Z tego powodu, najbliżsi Jacoba martwią się o jego stan psychiczny. Dlatego ten postanawia skłamać i powiedzieć, że już się z kimś spotyka. Problem w tym, że cała rodzina chce poznać jego ukochaną. Tylko jak do tego doszło, że myślą, iż to Briana skradła mu serce?

Ach, pokochałam bohaterów i tę historię! Jacoba szczególnie. 🩷 Autorka wykreowała wspaniałą osobowość i poruszyła wrażliwe tematy, tj. przewlekła choroba, fobie społeczne i stany lękowe. Z wszystkim tym, główna bohaterka miała styczność i muszę przyznać, że okazała niezwykłą siłę, współczucie oraz empatię.
Ponadto rodzina Jacoba… cudowni ludzie! Nie wiem kogo polubiłam bardziej, mamę czy dziadka Jacoba. 🤭 Dodatkowo autorka świetnie poprowadziła motyw udawanego związku, a wątek pisania listów na początku znajomości bohaterów skradł moje serce! 🩷

„Przykro mi, że ktoś wpędził Cię w poczucie, że trudno Cię kochać”. To mój ulubiony cytat z książki Abby Jimenez pt. „Twój na zawsze”. 💝

Briana Ortiz jest młodą, ambitną lekarką na oddziale ratunkowym szpitala Royaume Northwestern. Sprawia wrażenie twardo stąpającej po ziemi kobiety. Jednak to tylko pozory. Po niespełna 10 latach małżeństwa, głęboko zraniona finalizuje...

Głównym powodem, który sprawił, że zainteresowałam się książką Katarzyny Bondy pt. „Krew w piach” było to, że jest to powieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami.

Autorka przedstawia historię mężczyzny, który rozkochiwał w sobotę kobiety, mordował je, a następnie przejmował ich majątek.
Co takiego miał w sobie ten „dżentelmen”, że skradał serce każdej napotkanej na swojej drodze kobiety? Niezwykle miłą aparycję. Wysoki, postawny, zawsze dobrze i drogo ubrany, poruszający się prestiżowym autem. Robił wrażenie.
Znakomity manipulant. Ukochane spełniały wszystkie jego zachcianki i polecenia. Oślepione miłością i obietnicami potrafiły podawać się za kogoś innego podpisując akty notarialne.

Nie sądziłam, że ta historia wywrze na mnie aż takie wrażenie. Czytając, niejednokrotnie łapałam się za głowę i myślałam „Jeny, naprawdę? I ty w to wierzysz?”. Autorka doskonale zobrazowała czytelnikom, jakie zachowanie przejawia człowiek zaślepiony miłością. W pewnym momencie było mi tych kobiet po prostu żal. Każda z nich szukała czegoś innego: bezpieczeństwa, miłości, spokoju, przyszłości, partnera biznesowego, ale każda koniec końców została ze złamanym sercem, a niektóre nawet przypłaciły tę miłość życiem.

Niewiarygodna i wciągająca! Książka, po którą zdecydowanie warto sięgnąć!

Głównym powodem, który sprawił, że zainteresowałam się książką Katarzyny Bondy pt. „Krew w piach” było to, że jest to powieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami.

Autorka przedstawia historię mężczyzny, który rozkochiwał w sobotę kobiety, mordował je, a następnie przejmował ich majątek.
Co takiego miał w sobie ten „dżentelmen”, że skradał serce każdej napotkanej na...