Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Droga tej książki do moich rąk była kompletnie przypadkowa. Zakupiona została przez jednego z domowników na charytatywnej aukcji, bardziej z chęci wzięcia udziału w akcji i pomocy potrzebującym niż z chęci posiadani tej właśnie pozycji i polecona mi do czytania gdy w Wielkanoc (po prawie dwutygodniowej izolacji w domu z powodu covida) przeczytałam wszystkie dostępne w domu pozycje (zostały mi tylko reporterskie relacje z wojny w Bośni oraz ludobójstwa w Rwandzie Wojciecha Tochmana lub Zmierzch demokracji Anne Applebaum, a kompletnie nie miałam ochoty na ten kaliber lektur w święta). I tak oto, dzięki rodzinnej rekomendacji zaczęłam czytać powieść obyczajową o problemach rodzeństwa Plumb żyjących w Nowym Yorku. I tylko dzięki tej rekomendacji i z braku alternatywy (choć nie do końca, bo gdybym zdecydowała kupić coś na czytnik, to od razu miałabym książkę dostępną, brakło mi jednak pomysłu na zakupy oraz determinacji) czytałam kawałek po kawałku bez zachwytu, czekając że może się rozkręci, może coś mnie zainteresuje, coś się wydarzy. No i nic takiego nie nastąpiło, jednolicie niemrawo opowieść się toczyła rozdział za rozdziałem. Rekomendacje z okładki, że nie mogli czytelnicy się oderwać, że dobrze opowiedziana, że świetny debiut okazały się w moim przypadku kompletnie nietrafione. Dobrnęłam do końca nieustannie się dziwiąc, że w ogóle to czytam. Chyba jednak historia spadku rodzeństwa Plumb i jego utraty przez nierozwagę jednego z braci oraz prób odzyskania pieniędzy oraz co z tego wyniknęło nie była "nieczytalna", bo wydawnictwo Znak ją wydało i jednak nie porzuciłam lektury w trakcie czytania. Co nie zmienia faktu, że radości z czytania nie miałam.