Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z uwagi na tematykę, łączącą opowieść o teatrze z narracją o emancypacji gejów i lesbijek w Ameryce od lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku ta książka powinna spodobać się Walpurgowi . Autorka Joanna Krakowska pokazuje teatr gejów i lesbijek i jego kontekst polityczno – społeczny. Opowieść o queerze, performansie, emancypacji, kampie to także dyskurs o walce o swoje prawa, równouprawnienie, obecność w sztuce i życiu społeczno-politycznym. Autorka przedstawia scenę teatralną od małych teatrzyków i klubów offowych po wielką politykę, protesty w kościele czy obcinanie grantów niepokornym i nieprawomyślnym artystom. To powiązanie sztuki z polityką, walki o wolność w sztuce i życiu wydaje się w tej pozycji bardzo ważne. Oczywiście analogie z Polską dzisiejszą narzucają się same. Krakowska przypomina wiele nieznanych dziś szerzej nazwisk, opisuje nierzadko smutny koniec życia awangardowych artystów, pokazuje ich nowatorskość. Mnie zafascynowała w tej naprawdę porywającej książce jeszcze kwestia przenikania/ wykluczania się offu, undergroundu i mainstreamu. Ta opozycja, kiedy najpierw homoseksualni twórcy nie mogli mówić o pewnych sprawach wprost i na przykład przedstawiać osób nieheteronormatywnych w swoich utworach lub pokazywać je w zniekształcony i marginalny sposób. Ale także potem, kiedy w utworach mainstremowych na przykład „ Filadelfii „ czy „ Aniołach w Ameryce „ ukazanie problematyki LGBT+ spotkało się z krytyką twórców, wywodzących się z tych środowisk.