Emma Stonex

Kornawalia, grudzień 1972. W oddalonej ok. 25km na południowy zachód od Land’s End, położonej wśród morza latarni Maiden Rock znika bez śladu trzech latarników. Zaginieni to główny latarnik Arthur Black, jego pomocnik William (Bill) Walker oraz nadetatowy latarnik Vincent Bourne. Odkrycia dokonała załoga łodzi, która przywiozła zmiennika i miała zabrać Billa na ląd po 8-tygodniowej zmianie. Drzwi wejściowe do latarni zostały zamknięte od środka, wewnątrz panuje grobowa cisza. Oba zegary zatrzymały się na tej samej godzinie – 8:45. Znaleziony dziennik pogodowy opisuje potężną burzę, choć nic takiego nie miało miejsca. W kuchni przygotowano dwa nakrycia, a przecież było ich trzech. Dwadzieścia lat później z wdowami po Arthurze i Billu oraz narzeczoną po Vinnym kontaktuje się znany pisarz – Dan Sharp. Chce on rozwikłać zagadkę zaginięcia latarników, nie wierzy w wyjaśnienia, które podało kierownictwo Trident House – zarządca latarni morskich. Powrót do przeszłości dla każdej z kobiet okazuje się niezwykle bolesny, przywołuje wspomnienia, niewypowiedziane dotąd sekrety i dramaty rodzin. Co tak naprawdę stało się z trzema latarnikami? Jakie tajemnice kryją kobiety zaginionych mężczyzn? Zakończenie - trzy razy myślałam, że już odgadłam prawdę a jednak nie! Rozwiązanie było całkowicie inne! Powieść zainspirowana zaginięciem trzech latarników w grudniu 1900 z odciętej od świata skalistej wyspy Eilean Mor. Strasznie podoba mi się ta książka: liczne zwroty akcji, odkrywanie kolejnych tajemnic, ukazywanie, że nic nie jest takie, jakim być się wydaje. Ta książka idealnie pokazuje ile twarzy może mieć ten sam człowiek, jak z pozoru idealnie wyglądające rodziny nie mają nic wspólnego z tym słowem. Powieść może nie trzyma w napięciu jak to zwykle bywa w przypadku thrillerów, jednak ja miałam ciągły niedosyt związany z ciekawością – co było dalej? A! i ta okładka – dla mnie jedna z najładniej wydanych książek 😊