Książka daje sporo wskazówek jak można zmienić swoje życie aby czuc sie szczesliwszym. Mozna zdac sobie sprawe z tego czym jest prawdziwy dobrostan. Ksiazka motywuje do kontaktu z przyroda i ruchu na swiezym powietrzu, zdrowej diety itp. Dzięki niej zrozumialem tez, ze sport mozna wplatac w swoje codzienne zycie. Cos z tej ksiazki we mnie zostalo wiec mysle ze warto bylo ja przeczytac.

Książka daje sporo wskazówek jak można zmienić swoje życie aby czuc sie szczesliwszym. Mozna zdac sobie sprawe z tego czym jest prawdziwy dobrostan. Ksiazka motywuje do kontaktu z przyroda i ruchu na swiezym powietrzu, zdrowej diety itp. Dzięki niej zrozumialem tez, ze sport mozna wplatac w swoje codzienne zycie. Cos z tej ksiazki we mnie zostalo wiec mysle ze warto bylo ja...

Nie przyznaję tej książce żadnej oceny, ponieważ w znacznej mierze różni się autorka wiedzą i poglądami ode mnie, a poglądy nie powinny podlegać ocenie, szczególnie jeśli chodzi o uznanie tego, co jest zdrowe i służy, a co nie. Gdybym miała ocenić samą książkę bez zawartości merytorycznej, również nie byłaby to wysoka ocena. Książka jest napisana przez entuzjastkę Finlandii, która zachwyca się na każdym kroku swoimi odkryciami, rozwleka opisy tego, o czym pisze w sposób nienaturalny i nie uznaje innych możliwości. Dla mnie to już dyskwalifikacja. Poza tym jestem przeświadczona, że jeśli ktoś ma cudowną receptę na szczęście, zdrowie i co tam jeszcze, dla wszystkich taką samą, to już wiem, że to nie ma prawa zadziałać, bo takie recepty nie istnieją. Cóż, książka przeczytana na spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki tym razem zawiodła mnie na całej linii. Cieszę się, że była krótka, bo nie zajęła mi dużo czasu, czyli czyta się szybko i łatwo. Jest klarownie podzielona na rozdziały i ma piękną okładkę (WUJ zazwyczaj ma okładki, które mi się podobają). Nie polecam.

Nie przyznaję tej książce żadnej oceny, ponieważ w znacznej mierze różni się autorka wiedzą i poglądami ode mnie, a poglądy nie powinny podlegać ocenie, szczególnie jeśli chodzi o uznanie tego, co jest zdrowe i służy, a co nie. Gdybym miała ocenić samą książkę bez zawartości merytorycznej, również nie byłaby to wysoka ocena. Książka jest napisana przez entuzjastkę...

Przypomniały mi się stare czasy, kiedy to pomieszkiwałam w Finlandii, a rzeczywieście skrupulatne opisy sisu, kąpieli w lodowatej wodzie czy wizytach w saunie są wyborne. Należałoby też zwrócić uwagę na mini-wywiady z Finami i ich perspektywę na hartowanie ciała i ducha.

Przypomniały mi się stare czasy, kiedy to pomieszkiwałam w Finlandii, a rzeczywieście skrupulatne opisy sisu, kąpieli w lodowatej wodzie czy wizytach w saunie są wyborne. Należałoby też zwrócić uwagę na mini-wywiady z Finami i ich perspektywę na hartowanie ciała i ducha.

Po pierwsze osobiście lubię książki subiektywne, pisane przez konkretną osobę, w której autor opisuje swoje własne doświadczenia, dodatkowo posiłkując się jakimiś naukowymi czy powszechnie znanymi definicjami, bądź też dialogiem z ludźmi. Żyjemy w czasach liberalnych, w których jednostka jest ciekawsza i ma więcej do powiedzenia niż grupa. Podobno. Każdy z nas jest zatem osobą, dla której praca, dom, rodzina to nie tylko podstawowe cele w życiu, ale również droga do szczęścia. Dążenie do szczęścia jest jednak bardzo trudne, bo dla każdego znaczy co innego. Niektórzy starają się żyć jak inni, po to, aby poczuć to samo co ci inni, a jednak odkrywają, że idąc tą drogą znajdują pustkę i ich życie nie jest pełne. Bo nie ich.
W tej książce nie są opisane metody to dojścia do szczęścia, a raczej do walki z depresją i poprawą dobrostanu ducha. Jednak jak się nad tym zastanowić, to przy poczuciu stanu ogólnego zadowolenia i silnego ducha, chyba łatwiej odnaleźć szczęście? Wszystko zaczyna się od myśli, a one tworzą plany i strategie, a przy dobrych wiatrach zamieniają się w działania. Jeśli założymy, że chcemy zrobić coś o czym zawsze myśleliśmy, że jest nie do zrobienia, to trzeba przestawić to założenie na pytania: jak to zrobić? Jak się za to zabrać najpierw? Oprócz myśli, wg fińskiego sisu to zdrowe i mocne ciało oraz kontakt z naturą ma ogromne znaczenie w naszym życiu. Zatem hop do lodowatej wody, sauny, rower, ogródka… Po zdrowie fizyczne i psychiczne!
Osobiście opisane hartowanie ciała i kontakt z naturą były dla mnie niezwykle odkrywcze. Mimo, że sama staram się jak najwięcej ćwiczyć, to nie wpływa to na moją wagę, co doprowadza mnie do złości na siebie i poczuciu własnej nieudolności. Po przeczytaniu tej książki (w czasie pandemii) odkryłam na nowo spacery, jazdę na rowerze, chodzenie po lesie, ćwiczenia w domu, lodowate prysznice, a przede wszystkim to, że te czynności są idealnym czasem dla mnie, w którym się odstresowuję, myślę o planach na przyszłość, o rodzinie i o sobie. Dawno nie czułam się tak dobrze.

Po pierwsze osobiście lubię książki subiektywne, pisane przez konkretną osobę, w której autor opisuje swoje własne doświadczenia, dodatkowo posiłkując się jakimiś naukowymi czy powszechnie znanymi definicjami, bądź też dialogiem z ludźmi. Żyjemy w czasach liberalnych, w których jednostka jest ciekawsza i ma więcej do powiedzenia niż grupa. Podobno. Każdy z nas jest zatem...

Książka mnie zawiodła, ale chyba dlatego, że dość często bywam w Finlandii i nie jest to dla mnie nic nowego. Wiele wątków powtarzało się. Jeśli ktoś chce poznać fińskie sisu to jak najbardziej polecam tę pozycję, ponieważ można wyciągnąć z niej dużo informacji i wykorzystać je w swoim życiu.

Książka mnie zawiodła, ale chyba dlatego, że dość często bywam w Finlandii i nie jest to dla mnie nic nowego. Wiele wątków powtarzało się. Jeśli ktoś chce poznać fińskie sisu to jak najbardziej polecam tę pozycję, ponieważ można wyciągnąć z niej dużo informacji i wykorzystać je w swoim życiu.

„Odnaleźć sisu. Fiński sposób na szczęście przez hartowanie ciała i ducha” to dzieło Katji Pantzar - córki fińskich emigrantów, która obecnie mieszka i pracuje w Helsinkach. Autorka już na wstępie zdradza czytelnikowi, że przez wiele lat zmagała się z depresją, a pomogły jej dopiero przeprowadzka do Finlandii i rzeczy, których się tam nauczyła i o których opowiada w książce.

Książka zawiera rady, których wcielenie w życie ma sprawić, że będziemy czuć się lepiej zarówno psychicznie, jak i fizycznie i upodobnimy się do Finów, czy też do innych mieszkańców Skandynawii.

Sisu to pojęcie, które ciężko zdefiniować. Określa wyjątkowy rodzaj fińskiej wytrzymałości i niepoddawania się. Jest starym fińskim powiedzeniem nawiązującym do psychicznej twardości, hartu ducha i wytrzymałości. To także podejście polegające na przekształcaniu wyzwań w sposobności, niezwykle ważne w fińskiej kulturze, której fundament stanowi od lat.

Od długiego czasu trwa moda na kulturę skandynawską. Autorka uświadamia nam, że cenione na całym świecie fińskie podejście do życia tkwi w prostocie. Sisu to chociażby samodzielność, wybór roweru zamiast samochodu, naprawianie przedmiotów zamiast kupowania nowych, czy zdrowe odżywianie. Mówi też o zmianie naszego podejścia do wszelkich problemów, na przykład zamianie powtarzanego przez nas „nie dam rady" na „jak mogę to zrobić?". Przybliża nam również idee morsowania i minimalizmu.

Książka oprócz praktycznych rad zawiera też opowieści z życia autorki, dzięki którym możemy dowiedzieć się więcej na temat życia w Finlandii, co moim zdaniem jest bardzo interesujące. Tę lekturę mogę polecić każdemu, od osób interesujących się kulturą skandynawską, po każdego, kto chciałby zmienić coś w swoim życiu. Bo dzieło Katji Pantzar jest dowodem na to, że zmiany nie muszą być złożone, aby były skuteczne.
Maja, lat 15
źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl

„Odnaleźć sisu. Fiński sposób na szczęście przez hartowanie ciała i ducha” to dzieło Katji Pantzar - córki fińskich emigrantów, która obecnie mieszka i pracuje w Helsinkach. Autorka już na wstępie zdradza czytelnikowi, że przez wiele lat zmagała się z depresją, a pomogły jej dopiero przeprowadzka do Finlandii i rzeczy, których się tam nauczyła i o których opowiada w...

Miałem wrażenie, że sporo wątków się powtarza, ale doczytałem do końca i byłem w stanie wyciągnąć coś dla siebie. M.in. to, że cieszyć powinno nie tylko słońce, uśmiechy i ciągłe towarzystwo, ale również zimno, deszcz, wiatr i czas na zadumę - i że to nic złego.

Bardzo spodobały mi się opisy miasta, natury i fińskich zwyczajów oraz przytoczone badania, nie urzekło mnie jednak mędrkowanie i wywody na temat życia. Nie, że ich nie lubię, ale tutaj są moim zdaniem mierne.

Okropnie irytowało mnie nadużywanie słowa "sisu", szczególnie na początku, bo potem autorka przestała to robić nagminnie. Miałem przez to ochotę odłożyć tę książkę, bo w momentach gdy to słowo znajdowało się co dwie linie, czułem się jakbym czytał poradnik dołączony do gazetki

Miałem wrażenie, że sporo wątków się powtarza, ale doczytałem do końca i byłem w stanie wyciągnąć coś dla siebie. M.in. to, że cieszyć powinno nie tylko słońce, uśmiechy i ciągłe towarzystwo, ale również zimno, deszcz, wiatr i czas na zadumę - i że to nic złego.

Bardzo spodobały mi się opisy miasta, natury i fińskich zwyczajów oraz przytoczone badania, nie urzekło mnie...

O fińskim podejściu do życia na swoim przykładzie.

O fińskim podejściu do życia na swoim przykładzie.

Dla miłośników Finlandii super lektura 😊

Dla miłośników Finlandii super lektura 😊

Mało konkretów! Spodziewałem się, że będzie więcej konkretów np. o saunowaniu. Trochę taka opowiastka jak to fajnie jest jeździć rowerem i chodzić po lesie.

Mało konkretów! Spodziewałem się, że będzie więcej konkretów np. o saunowaniu. Trochę taka opowiastka jak to fajnie jest jeździć rowerem i chodzić po lesie.