Jedna z najlepszych części tej serii – wielokrotnie zakręcona intryga, niespodziewany zwroty akcji, cały czas wysoki poziom napięcia. Jak zwykle przydałyby się skróty i odsianie bezsensownych szczegółów, ale ogólnie dobry kryminał.

Jedna z najlepszych części tej serii – wielokrotnie zakręcona intryga, niespodziewany zwroty akcji, cały czas wysoki poziom napięcia. Jak zwykle przydałyby się skróty i odsianie bezsensownych szczegółów, ale ogólnie dobry kryminał.

Zdarzyło mi się po raz pierwszy przejrzeć zamiar autora. Oczywiście w jednej tylko kwestii ale i tak taka sytuacja cieszy. Zakończenie nie wyjaśnia pewnego wątku , co nasuwa przypuszczenie , że bezimienny bohater może być użyty późniejszym czasie. Remigiusz Mróz chyba lubi Kubę Wojewódzkiego o czym czytelnik przekona się zapoznawszy się z końcową treścią książki.

Zdarzyło mi się po raz pierwszy przejrzeć zamiar autora. Oczywiście w jednej tylko kwestii ale i tak taka sytuacja cieszy. Zakończenie nie wyjaśnia pewnego wątku , co nasuwa przypuszczenie , że bezimienny bohater może być użyty późniejszym czasie. Remigiusz Mróz chyba lubi Kubę Wojewódzkiego o czym czytelnik przekona się zapoznawszy się z końcową treścią książki.

Cześć tak naprawdę przedstawiająca sprawę Chyłki. W pewnym momencie zapomniałam nawet, że w tym samym czasie trwa druga ze spraw. Dużo uczuć i historia głównych bohaterów. Sporo zwrotów akcji za co duży plus! :)

Cześć tak naprawdę przedstawiająca sprawę Chyłki. W pewnym momencie zapomniałam nawet, że w tym samym czasie trwa druga ze spraw. Dużo uczuć i historia głównych bohaterów. Sporo zwrotów akcji za co duży plus! :)

Dużo czasu upłynęło od mojego ostatniego spotkania z Chyłką i Zordonem. Po poprzednim tomie miałam już ich zdecydowany przesyt i wydawało mi się, że już na dobre się z nimi rozstałam. Nigdy jednak nie należy mówić nigdy, no i jakoś stało się tak, że po ponad czterech latach (!)😲 do nich powróciłam.
Totalnie nie pamiętałam co zdarzyło się w ostatniej części, trochę więc nie ogarniałam wszystkich faktów i sytuacji wspominanych przez bohaterów, pamiętałam jednak ogólny zarys i tego się trzymałam.
No cóż można powiedzieć o fabule książki, chyba tylko Chyłce może przytrafić się taka nierealna akcja (no nie, sory, może jeszcze ewentualnie Forstowi😝). Nie ma co doszukiwać się tu jakiejkolwiek przewidywalności, ani próbować zgadnąć co będzie dalej - nie ma szans. Choć jednego faktu byłam pewna jak nic, kto czytał ten bedzie wiedział o co (a raczej o kogo) chodzi🤫
Na plus niezmiennie bohaterowie, fajnie że cały czas są oni sobą, znakomity duet, który wciąż zachowuje swoje najlepsze cechy.
No i cóż mogę rzec, chyba się znowu w tę historię wciągnęłam😁

Dużo czasu upłynęło od mojego ostatniego spotkania z Chyłką i Zordonem. Po poprzednim tomie miałam już ich zdecydowany przesyt i wydawało mi się, że już na dobre się z nimi rozstałam. Nigdy jednak nie należy mówić nigdy, no i jakoś stało się tak, że po ponad czterech latach (!)😲 do nich powróciłam.
Totalnie nie pamiętałam co zdarzyło się w ostatniej części, trochę więc nie...

Kolejna super część :-)

Kolejna super część :-)

Ten tom serii z Chyłką na pewno będzie zaliczał się do jednego z ulubionych. Dostajemy tu takie nagromadzenie emocji i zwrotów akcji, że aż nie chciało się kończyć czytać. Miałam ochotę złapać za kolejny tom, zwłaszcza po TYM zakończeniu!
No ale nie wszystko na raz, trzeba złapać trochę oddechu od Chyłki i Zordona.

Autor świetnie manewruje pomiędzy swoimi książkami. Wiem, że w "Ekstradycji" pojawili się bohaterowie serii z komisarzem Forstem, której jeszcze nie miałam przyjemności czytać, ale to się zmieni 😉

W jednym z tomów serii z Chyłką pojawiła się również Tesa, bohaterka książki "Hashtag", która czeka na moim regale na swoją kolej.
Jestem pod wrażeniem tego, że autor się w tym wszystkim nie gubi.

Czytanie książek Remigiusza Mroza to niekończąca się przygoda. Polecam 😊

Ten tom serii z Chyłką na pewno będzie zaliczał się do jednego z ulubionych. Dostajemy tu takie nagromadzenie emocji i zwrotów akcji, że aż nie chciało się kończyć czytać. Miałam ochotę złapać za kolejny tom, zwłaszcza po TYM zakończeniu!
No ale nie wszystko na raz, trzeba złapać trochę oddechu od Chyłki i Zordona.

Autor świetnie manewruje pomiędzy swoimi książkami. Wiem,...

Wciąga, ale liczba nieprawdopodobnych scenariuszy i zwrotów akcji przekroczyła limit. Poprzedni tom był bardzo dobrym thrillerem, tu jest mocno na siłę, wydarzenia się nie zazębiają, nie wynikają z siebie, są rzucane dość losowo. Jakaś frajda była, ale...

Wciąga, ale liczba nieprawdopodobnych scenariuszy i zwrotów akcji przekroczyła limit. Poprzedni tom był bardzo dobrym thrillerem, tu jest mocno na siłę, wydarzenia się nie zazębiają, nie wynikają z siebie, są rzucane dość losowo. Jakaś frajda była, ale...

Minęło kilka miesięcy, od kiedy Joanna Chyłka uciekła z transportu więziennego. Ślad po niej zaginął, wystawiono za nią Europejski Nakaz Aresztowania, ale pomimo tego służby nie potrafią odnaleźć żadnego tropu po prawniczce, co specjalnie nikogo nie dziwi. Jednak Zordon też nie może znaleźć żadnego punktu zaczepienia by zacząć szukać Joanny. Wszystko zmienia nowa sprawa, do której zostaje wyznaczony Oryński. Człowiek, który wybudził się po półtorarocznej śpiączce w klinice, Witalij Demczenko, jest oskarżony o to, że zastrzelił trzy osoby. Motywu jego działań nigdy nie ustalono, nie udało się też odnaleźć narzędzia zbrodni ani świadków. Witalij nie pamięta niczego, co wydarzyło się przed tym, zanim znalazł się w stanie wegetatywnym.
Jednak sprawa odchodzi na drugi plan gdy Witali wypowiada jedno zdanie, które zmienia wszystko. Chyłka oznajmia wielki comeback.

Wróciłam do Chyłki po bardzo długiej przerwie i chociaż na początku nie mogłam wskoczyć na odpowiednie tory to skończyłam tą książkę z 🤯. Relacja Chyłki i Zordona jest tak wyjątkowa, że chyba nie znam drugiej pary książkowej, która przez ciągłe dogryzanie sobie pokazywała sobie takie uczucie jakim tych dwoje się darzy. Prawniczy żargon dodaje fajnego klimatu, który totalnie do mnie trafia, chociaż nie zawsze go rozumiem 😂
Zawiłość sprawy, zwroty akcji i poszukiwanie prawdy wciągają w książkę jak nie jedna hiszpańska telenowela, a końcówka to istny zawrót głowy. Oj Panie Mróz you did it again 😂
Ps. Mieszkam od wielu lat w Rembertowie i baru tu nie widziałam, proszę autora o nazwę miejsca i adres bo chyba nie do końca znam tą dzielnice 😂

Minęło kilka miesięcy, od kiedy Joanna Chyłka uciekła z transportu więziennego. Ślad po niej zaginął, wystawiono za nią Europejski Nakaz Aresztowania, ale pomimo tego służby nie potrafią odnaleźć żadnego tropu po prawniczce, co specjalnie nikogo nie dziwi. Jednak Zordon też nie może znaleźć żadnego punktu zaczepienia by zacząć szukać Joanny. Wszystko zmienia nowa sprawa, do...

Autor niezawodnie zwodzi czytelnika pozwalając mu wielokrotnie w trakcie lektury uwierzyć w coś, co za jakiś czas okazuje się mylnym tropem.

Autor niezawodnie zwodzi czytelnika pozwalając mu wielokrotnie w trakcie lektury uwierzyć w coś, co za jakiś czas okazuje się mylnym tropem.

“Ekstradycja” to jedenasty tom serii o Joannie Chyłce. W tej części serii, Chyłka uciekła z kraju i nie skontaktowała się z nikim w Polsce. W międzyczasie, Oryński przyjmuje sprawę człowieka, który wybudził się po półtorarocznej śpiączce w klinice. Ukrainiec, Witalij Demczenko, jest oskarżony o to, że wtargnął do jednej z restauracji na Powiślu i zastrzelił trzy osoby. Motywu nigdy nie ustalono, nie udało się też odnaleźć narzędzia zbrodni ani świadków. W dodatku Witalij nie pamięta niczego, co wydarzyło się przed tym, zanim znalazł się w stanie wegetatywnym. Pamięta jedno: że ma dla Oryńskiego wiadomość od Chyłki.

“Ekstradycja” to jedenasty tom serii o Joannie Chyłce. W tej części serii, Chyłka uciekła z kraju i nie skontaktowała się z nikim w Polsce. W międzyczasie, Oryński przyjmuje sprawę człowieka, który wybudził się po półtorarocznej śpiączce w klinice. Ukrainiec, Witalij Demczenko, jest oskarżony o to, że wtargnął do jednej z restauracji na Powiślu i zastrzelił trzy osoby....