Niedawno skończyłam czytać drugi tom Midnight Chronicles Magia krwi. Tym razem Laura Kneidl i Bianca Iosivoni zabierają nad do Edynburga - macierzystej kwatery Wardena. Chłopak próbuje dokończyć wynalazek ojca aby pomóc Roxy w odnajdywaniu wypuszczonych przez nią dusz. Poza tym łowca musi zmierzyć się z demonami przeszłości w postaci swojej dawnej partnerki. Warden i Cain zbliżają się do siebie i wspólnymi siłami próbują odnaleźć zaginionego kuzyna łowczyni.

Jak już wspominałam przy poprzednim tomie, wieje tu Darami Anioła z daleka. Podobieństw jest tak wiele że zabrakłoby mi miejsca w poście żeby je wszystkie wymienić 😂😂😂 ale pomijając tą inspiracje jest to całkiem ciekawa książka.

W pierwszym tomie narracje prowadzili Roxy i Show, w drugim natomiast Warden i Cain. W tym tomie mamy wyraźny wątek romansu między głównymi bohaterami. Miejscami przysłania całą fabułę i fantastyczną historię. Szczerze mówiąc trochę mi to przeszkadzało, jednak to nie jest zły romans. Autorki wiedzą jak to się pisze i szczerze mówiąc czytałam stricte romanse, które były gorzej prowadzone niż ten tutaj.

W kilku miejscach fabuła mnie zaskoczyła - myślałam że nic już się nie wydarzy a tu nagle boom! Bohaterowie są wyraziści, to istne indywidualności, wytrawni łowcy. Autorki rozwiązują większość wątków edynburdzkich i popychają Roxy i Showa w dalszą drogę, z nowymi kompanami.

Jeśli ktoś lubi Dary Anioła to myślę że tu po prostu wsiąknie. Historia czyta się mega szybko i tak samo szybko wciąga. Po pierwszych kilku dziesięciu stronach nie byłam w stanie się oderwać 😍😍😍

Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy 😅 😅 😅
Serdecznie polecam

Niedawno skończyłam czytać drugi tom Midnight Chronicles Magia krwi. Tym razem Laura Kneidl i Bianca Iosivoni zabierają nad do Edynburga - macierzystej kwatery Wardena. Chłopak próbuje dokończyć wynalazek ojca aby pomóc Roxy w odnajdywaniu wypuszczonych przez nią dusz. Poza tym łowca musi zmierzyć się z demonami przeszłości w postaci swojej dawnej partnerki. Warden i Cain...

"Midnight Chronicles. Magia krwi" jest poświęcona jednemu z drugoplanowych bohaterów znanych już z części pierwszej – Wardenowi – a także jego dawnej przyjaciółce Cain. Akcja toczy się w Edynburgu, za co książka z marszu dostała ode mnie mały plus (przyznaję, że uwielbiam klimat tego miasta 🙈).

Spora część historii skupia się w zasadzie na relacji Cain i Wardena. Kwestie ponadnaturalne i sprawa wampirów, która jest tutaj drugim najważniejszym wątkiem, na jakiś czas nieco zeszły na dalszy plan. Nie oznacza to jednak, że jestem tym zawiedziona. Wręcz przeciwnie. Ta część serii podobała mi się nawet bardziej niż pierwsza. Fabuła jest dość ciekawa i tajemnicza. Są w niej momenty, od których włoski na karku mogą stanąć dęba, a są i takie, które wywołują w czytelniku emocje. Połączenie tego wszystkiego z motywem friends to enemies to lovers było moim zdaniem strzałem w dziesiątkę. Wątki przeplatają się też z tymi znanymi z poprzedniej części, za sprawą Roxy i Shawa, którzy co jakiś czas się tutaj pojawiają.

Lubię styl pisania Laury Kneidl. Jest prosty i przyjemny w odbiorze. Podobnie jak w "Mocy amuletu" tutaj także nie ma rozległych opisów, jednak w przeciwieństwie do tamtej części, tu nie odczułam żadnego niedosytu. Czuję, że wszystko zostało wyjaśnione i jestem w tej kwestii po prostu zadowolona.

Ta seria może i nie jest perfekcyjna, ale myślę, że jeśli podobała Wam się "Moc amuletu", to nie zawiedziecie się "Magią krwi". Osobiście z utęsknieniem wyczekuję informacji o dacie polskiej premiery kolejnego tomu. Mam nadzieję, że ta niedługo nadejdzie, bo mam wielką chrapkę na więcej historii z tego cyklu.

Ocena: 4,5/5 🥃

– Magda

"Midnight Chronicles. Magia krwi" jest poświęcona jednemu z drugoplanowych bohaterów znanych już z części pierwszej – Wardenowi – a także jego dawnej przyjaciółce Cain. Akcja toczy się w Edynburgu, za co książka z marszu dostała ode mnie mały plus (przyznaję, że uwielbiam klimat tego miasta 🙈).

Spora część historii skupia się w zasadzie na relacji Cain i Wardena. Kwestie...

Dalsza część przychód hunterów, którzy poszukują wampirów i innych stworzeń, Kolejna część nawiązuje do poprzednich bohaterów ale tworzy tutaj kolejną ciekawą dwójkę którą kiedyś łączyła partnerska relacja Cain i Warden, od przyjaźni i miłości do nienawiści jest cieńka nić, czy oni mają szansę te strzępki powiązać?? Swietnie trzymająca w napięciu z kolejnymi przygodami i tragicznymi dziejami. Swiat fantastyczny osadzony w dzisiejszych czasach to coś naprawdę ciekawego.

Dalsza część przychód hunterów, którzy poszukują wampirów i innych stworzeń, Kolejna część nawiązuje do poprzednich bohaterów ale tworzy tutaj kolejną ciekawą dwójkę którą kiedyś łączyła partnerska relacja Cain i Warden, od przyjaźni i miłości do nienawiści jest cieńka nić, czy oni mają szansę te strzępki powiązać?? Swietnie trzymająca w napięciu z kolejnymi przygodami i...

„Magia krwi” jest moim zdaniem gorsza od części pierwszej „Midnight Chronicles” – podczas gdy w „Mocy amuletu” przynajmniej pierwsza połowa utrzymana była na poziomie powieści obyczajowej, tak tom drugi to już w całości tylko infantylne fantasy z cukierkowym, mydlanym wątkiem miłosnym.
Wprawdzie język narracji jest bardzo poprawny, a opisy zdarzeń i postaci dość przyzwoite, zatem książkę można przeczytać łatwo i szybko, ale nie jest to lektura, która szczególnie by wciągała czy zaskakiwała. Fabuła nie porywa, a pod koniec występuje w niej tak bezsensowna scena, że tym bardziej obniża ogólną jakość tekstu w oczach odbiorcy. Mianowicie bohaterka zaczaja się na grupę wampirów, atakując je z nożami w rękach, po czym, utraciwszy je w walce, nagle wyciąga pistolet – co natychmiast nasuwa czytelnikowi oczywiste pytanie, dlaczego nie użyła go od razu, aby z bezpiecznej odległości owe potwory wyeliminować. Niestety nie ma wcześniej żadnej informacji, że np. choć posiadała przy sobie broń palną, nie była dostatecznie dobrym strzelcem, by woleć użyć jej zamiast sztyletów, albo że musiała zrezygnować z pistoletu z jakichś innych przyczyn. Jedynym rozwiązaniem tego stanu rzeczy, jaki mi się nasuwa, jest dopasowywanie przez pisarki wydarzeń na siłę tak, aby potem można było zastosować zaplanowaną sekwencję scen – a że dany fragment kuleje pod kątem logicznym, to e tam, już trudno. Powoduje to we mnie nieprzyjemne wrażenie, że autorki w takiej sytuacji po prostu nie szanują mnie jako czytelnika. Ale nawet jeśli napisały tę scenę przez nieuwagę i brak wystarczającej analizy, to i tak w niczym im to nie pomaga, bo świadczy o warsztatowym niechlujstwie. Bardzo nie lubię takich nieścisłości logicznych w tekście - odbierają mi one przyjemność z lektury, ponieważ całkowicie psują wiarygodność prezentowanej historii w ramach jej świata przedstawionego.
Z uwagi na pewną brutalność i sceny seksu „Magia krwi” to zdecydowanie lektura 16+, aczkolwiek treść jest co najmniej mało ambitna. Mimo to powieść czyta się dość lekko, no i, rzecz jasna, bez specjalnego wysiłku intelektualnego, więc być może nastolatkom się spodoba.
Żałuję, że autorki zdecydowały się w tej części pójść w stronę naiwnego, „romansidłowego” fantasy, bo jak pokazały w pierwszej połowie „Mocy amuletu”, stać je było na napisanie znacznie inteligentniejszej książki. Raczej nie będę czekać na wydanie w Polsce tomu kolejnego.

„Magia krwi” jest moim zdaniem gorsza od części pierwszej „Midnight Chronicles” – podczas gdy w „Mocy amuletu” przynajmniej pierwsza połowa utrzymana była na poziomie powieści obyczajowej, tak tom drugi to już w całości tylko infantylne fantasy z cukierkowym, mydlanym wątkiem miłosnym.
Wprawdzie język narracji jest bardzo poprawny, a opisy zdarzeń i postaci dość przyzwoite,...

Chociaż postacie z poprzednich tomów pojawiają się, a ich problemy wciąż są istotne, tym razem uwaga czytelnika zostaje skupiona na Cain oraz Wardenie. Kiedyś byli partnerami, łączyła ich przyjaźń, ale trudna sytuacja sprzed trzech lat rozdzieliła ich ścieżki. Teraz jednak na nowo krzyżują się, gdy Warden powraca do Edynburgu, a atak wampirów wyznacza dla niego i Cain wspólny cel. I ta zmiana perspektywy bardzo mi się spodobała, ponieważ Cain i Warden są świetni.

Choć Magia krwi rozwija się powoli, to z czasem zostajemy wrzuceni w wir akcji, poszukiwań, tajemnic oraz walk z wampirami. A nawet kiedy tempo trochę zwalnia, również nie można narzekać na nudę. Dynamika między bohaterami, poznawanie ich przeszłości oraz próba odbudowania relacji między nimi są ciekawe. Widać, że włożono w stworzenie tych bohaterów (a szczególnie Wardena) wysiłek, a takie działania zawsze doceniam.

Jeżeli czytając moje słowa, myślicie sobie: „ale ja chcę wiedzieć, co z Roxy i Shawem!‟, nie obawiajcie się. Również oni goszczą na kartach tej książki, choć jako postacie drugoplanowe. Ich problemy nadal są ważne, a rozwiązania poszukiwane. Autorkom doskonale udało się przepleść ze sobą losy różnych, licznych bohaterów. Obawiałam się, że mogę się pogubić, ale tak się nie stało.

(…)

Podsumowując, Magia krwi to dobra kontynuacja. To co prawda nowi bohaterowie, nowa historia, ale z umiejętnie wplecionymi elementami z Mocy amuletu. Książka bardzo przypadła mi do gustu i na pewno z chęcią sięgnę po trzeci tom.

Pełna recenzja: https://www.kulturalnameduza.pl/2021/09/magia-krwi-laura-kneidl-bianca-iosivoni.html

Chociaż postacie z poprzednich tomów pojawiają się, a ich problemy wciąż są istotne, tym razem uwaga czytelnika zostaje skupiona na Cain oraz Wardenie. Kiedyś byli partnerami, łączyła ich przyjaźń, ale trudna sytuacja sprzed trzech lat rozdzieliła ich ścieżki. Teraz jednak na nowo krzyżują się, gdy Warden powraca do Edynburgu, a atak wampirów wyznacza dla niego i Cain...

Dawniej partnerzy teraz unikają siebie jeśli mogą... Bloodhunterzy muszą zjednoczyć swoje siły aby pokonać króla wampirów...

Dawniej partnerzy teraz unikają siebie jeśli mogą... Bloodhunterzy muszą zjednoczyć swoje siły aby pokonać króla wampirów...

Tym razem spotykamy się przy drugim tomie serii/cyklu Midnight Chronicles „Magia krwi” Jak na razie to mój ulubiony tom może dlatego że sytuacje, bohaterowie przedstawione są z innej strony, ale co będziecie przeżywać to już wasze.
Poznasz Cain dziewczyna iście chodzący poukładany plan dnia i zawsze ma przemyślane/poukładane decyzje a Warden totalne jej przeciwieństwo. Wcześniej współgrali ze sobą tutaj niestety nie mogą na siebie patrzeć, ale to już pewnie wiesz, bo jesteś po pierwszym tomie.
W świecie, gdzie nie tylko żyją ludzie spotkasz znanych już tobie hunterów, którzy są łowcami. To właśnie uwielbiam w tej części, że mogłam poznać bliżej kim tak naprawdę są łowcy i jakie zasady u nich panują, bo musicie też wiedzieć, że nasza Cain chce dojść do pewnego stanowiska, ale to już Wam zostawiam do odkrycia. Czy jej droga do kariery będzie usłana różami czy może wszędzie w obrębie Jej pola widzenia pełno cierni i soli? Nic więcej nie napisze! :D
Nowi bohaterowie z historią z pierwszego tomu w tle i nowe działania dotyczące unicestwienia przeciwnika. Sami powiedzcie jak już ktoś zniszczy wasze zaufanie to, jak to wygląda przy kolejnym wspólnym projekcie? Potraficie zaufać na nowo? Tutaj mnóstwo akcji, intryg, ale i moment romansowy który gra na zmysły czytelnika.
Jeżeli książka jest super to zawsze musi się skończyć w momencie, kiedy już biorę książkę wszędzie, byleby przekonać się czy miałam racje i teraz muszę czekać na trzeci tom. Denerwują was takie zakończenia?
Za swój egzemplarz dziękuje Wydawnictwu Jaguar i już czekam na kolejny. Zapraszam i nie ukrywam, że ciekawa jestem waszych opinii.

Tym razem spotykamy się przy drugim tomie serii/cyklu Midnight Chronicles „Magia krwi” Jak na razie to mój ulubiony tom może dlatego że sytuacje, bohaterowie przedstawione są z innej strony, ale co będziecie przeżywać to już wasze.
Poznasz Cain dziewczyna iście chodzący poukładany plan dnia i zawsze ma przemyślane/poukładane decyzje a Warden totalne jej przeciwieństwo....

Kilka dni temu skończyłam czytać drugi tom serii "Midnight Chronicles", współtworzonej przez Laurę Kneidl i Biancę Iosivoni i powiem Wam, że właśnie takiego resetu potrzebowałam.
O ile do pierwszego tomu miałam pewne uwagi, o tyle przez drugi przemknęłam w błyskawicznym tempie. To zapewne spora zasługa tego, że zawsze miałam słabość do książek z wampirzym motywem (a wokół polowań właśnie na tego rodzaju kreatury kręci się fabuła wspomnianej części),ale także dynamiki akcji, która ani na moment nie pozwalała na nudę.

Bohaterami "Magii krwi" uczyniły autorki tym razem blood hunterów, czyli łowców wampirów i innych istot żywiących się ludzką posoką. Tego rodzaju hunterzy wyróżniają się wrodzonym darem ich wyczuwania, odpornością na ugryzienia i następujące po nich transformacje, nie wspominając już o zdolności do przyspieszonego gojenia ran. Poza tymi uzdolnieniami niczym nie różnią się od innych - mają swoje marzenia, plany, pragnienia, choć z ich realizacją naprawdę różnie bywa.

Sięgając po książkę przeniesiecie się na ulicę Edynburga, dołączając do polowań na wampiry. Waszymi przewodnikami będą Cain i Warden - jeszcze niedawno para przyjaciół i odnoszących spektakularne sukcesy łowców, teraz - po pewnych tragicznych zdarzeniach, mocno unikających się wzajemnie młodych ludzi. Czy stając u swojego boku, kierowani zupełnie odmiennymi motywacjami, odnajdą drogę do siebie, odbudują przyjaźń, a może nawet zyskają szansę na coś więcej? Przekonajcie się sami.

Będzie ciekawie, dynamicznie i krwawo. Nie zabraknie silnych emocji i prawdziwych dylematów, gdy w grę wejdą więzi rodzinne i uczucia.
Myślę, że fanów Roxy i Shawa ucieszy fakt, że na kartach powieści nie zabraknie i tej pary, choć nie ona w dramatycznej rozgrywce zagra pierwsze skrzypce.

Już i tak dynamiczną akcję wyraźnie podkręcił niespodziewany zwrot w finale.

Kolejny tom po prostu musi być równie, a może i jeszcze bardziej ciekawy. Mocno na to liczę i zachęcam do lektury. 😘

Kilka dni temu skończyłam czytać drugi tom serii "Midnight Chronicles", współtworzonej przez Laurę Kneidl i Biancę Iosivoni i powiem Wam, że właśnie takiego resetu potrzebowałam.
O ile do pierwszego tomu miałam pewne uwagi, o tyle przez drugi przemknęłam w błyskawicznym tempie. To zapewne spora zasługa tego, że zawsze miałam słabość do książek z wampirzym motywem (a wokół...

Ten tom jest o poziom lub dwa lepszy niż pierwsza część. Nie wiem co się zmieniło, bo i sposób narracji, jak i prowadzenie fabuły - powoli odkrywamy sekret za sekretem, jedno zdarzenie prowadzi do kolejnego - się nie zmieniły. Bohaterowie również nie są szalenie szczegółowo opisani, a ich emocje często trzeba samemu rozgryźć. Ale ten tom jest lepszy.

Podoba mi się też zmiana głównych bohaterów. Poznajemy Cain i kontynuujemy przygodę z Wardenem. Ma to sens, ponieważ ten tom "Magia Krwi" jak można się domyślić dotyczy blood hunterów (jezu nie mogę z tych spolszczeń). Polujemy tu też nie na 449 stworzeń, które uwolniła Roxy (choć ta pojawia się w tle),ale na jedno, a konkretne.

Czy ta książka mnie zaskoczyła? Nie do końca. Spodziewałam się, jak może się skończyć. Nie do końca jednak przewidziałam kto i kogo. Ale mimo to czytało się przyjemnie. Wciąga, ale też spokojnie można ją odłożyć na bok i nie będziemy cały dzień o niej myśleć. Jak na fantastykę jest to książka dość lekka. No i uwaga: mamy tu romans. Jednak na szczęście nie jest on elementem przewodnim i w zasadzie jest kulminacją emocji i uczuć bohaterów, więc wyszedł naprawdę sensownie i na miejscu.

Ten tom jest o poziom lub dwa lepszy niż pierwsza część. Nie wiem co się zmieniło, bo i sposób narracji, jak i prowadzenie fabuły - powoli odkrywamy sekret za sekretem, jedno zdarzenie prowadzi do kolejnego - się nie zmieniły. Bohaterowie również nie są szalenie szczegółowo opisani, a ich emocje często trzeba samemu rozgryźć. Ale ten tom jest lepszy.

Podoba mi się też...

" Jedna sekunda. Na tylko jedną cholerną sekundę spuściłem z oczy tego wampira i już nie żył."
*
Cain i Warden są swoimi przeciwieństwami ↔️. Ona zawsze przestrzega zasad i dba o swoją reputację. On woli działać na własną rękę i nie przejmuje się konsekwencjami. Tym, co ich łączy jest fakt, że są wybitnymi łowcami i to, że pomimo wieloletniej przyjaźni obecnie nie są w stanie się nawzajem znieść. Jednak, za sprawą tragedii, jaka dotyka Kwaterę Łowców w Edynburgu oraz przez powrót, króla wampirów Isaaca, ta dwójka musi połączyć siły. Czy Cain i Warden dadzą rade się dogadać i pokonać wspólnego wroga, czy prędzej sami skoczą sobie do gardeł?
*
"Midnight Chronicles. Magia krwi" to drugi tom serii i muszę przyznać, że o ile pierwszy - "Moc amuletu" - był dość fajny, to ten podobał mi się zdecydowanie bardziej. Co zadziałało na jego korzyść?
*
🗡 Zmiana głównych bohaterów. Cain i Warden znacznie bardziej przypadli mi do gustu niż ich poprzednicy, a ich słodko-gorzka relacja nie raz mnie rozbawiła.
🗡 Mniej gadania, więcej akcji. W pierwszym tomie pojawiło się sporo fragmentów, które nic nie wnosiły do fabuły. Tutaj o wiele trudniej doszukać się takich sytuacji .
🗡 Wychodzi na to, że w tej serii wampiry i walka z nimi są bliższe mojemu zaczytanemu sercu niż polowania na duchy.
*
Jednak nie wszystko było idealnie. Podobnie, jak w pierwszym tomie kompletnie nie czuć tutaj presji czasu, która powinna nieustannie dawać o sobie znać. Dodatkowo uważam, że było za mało naszego niepoprawnego posłańca śmierci Kevina!
*
"Magię krwi" oceniam na 8/10. Ciekawa jestem, jak dalej potoczy się ta seria, jakie postacie jeszcze poznamy oraz na kogo przyjdzie im zapolować.

" Jedna sekunda. Na tylko jedną cholerną sekundę spuściłem z oczy tego wampira i już nie żył."
*
Cain i Warden są swoimi przeciwieństwami ↔️. Ona zawsze przestrzega zasad i dba o swoją reputację. On woli działać na własną rękę i nie przejmuje się konsekwencjami. Tym, co ich łączy jest fakt, że są wybitnymi łowcami i to, że pomimo wieloletniej przyjaźni obecnie nie są w...