Mężczyzna bez twarzy

Mimo sugestywnej, erotycznej okładki, to nie jest powieść o takim charakterze. Erotyka jest tu raczej ujęta w sposób symboliczny, jako podtekst tego, co przyciąga bohaterkę do tajemniczego mężczyzny. Związek małżeński Agaty oparty jest na szczerości, ale mimo to Agata ukrywa przed Tomaszem swoją konwersację SMS-ową. Brnie coraz bardziej, próbując dociec, kim jest nieznajomy rozmówca i coraz bardziej angażując się w to emocjonalnie. Niby nie ma tu zdrady, ale osoba Tomasza została zepchnięta do "uczuciowego śmietnika". Trochę niesmak po tym został, bo jednak miałam cichą nadzieję, że tajemniczy mężczyzna okaże się jej mężem.

Mimo sugestywnej, erotycznej okładki, to nie jest powieść o takim charakterze. Erotyka jest tu raczej ujęta w sposób symboliczny, jako podtekst tego, co przyciąga bohaterkę do tajemniczego mężczyzny. Związek małżeński Agaty oparty jest na szczerości, ale mimo to Agata ukrywa przed Tomaszem swoją konwersację SMS-ową. Brnie coraz bardziej, próbując dociec, kim jest nieznajomy...

Oto siedzę w cukierni przez szyby której widać bank. Duże okna wychodzą na wszystkie strony miasta, widać ludzi pędzących do pracy. W rękach ściskają kubki z kawą na wynos lub rączkę dziecka truchtającego u boku. Są i desperaci szukający miejsca do zaparkowania bieg, chaos, szum, klaksony. Ale ten szum nie ma nic wspólnego z ciszą panującą we wnętrzu. Kelnerka przynosi mi ogromny kawałek sernika z brzoskwinkami na kruchym spodzie i kruszonką na wierzchu. Z boku gałka lodów ozdobiona listkiem mięty. Dla kobiety lubiącej słodycze nie ma nic bardziej kuszącego i smakowitego. Dla kobiety takiej jak ja, to raj na talerzu. Obok mnie siedzi Anna, autorka „Mężczyzny bez twarzy”. Spotkałyśmy się aby porozmawiać o książce ale i nie tylko. O książce, która mnie złości i mierzi – czego nie ukrywam.
Już od drugiej strony wiesz, co to za powieść. „Jak Pani pies, Pani Agato?” - sms od prezesa banku, który trzy lata wcześniej udzielił głównej bohaterce kredytu gotówkowego. Niby pomyłka, niby nie lecz odbiorcę Agata ma zapisanego w telefonie. Jednak życie plącze nam drogi pod nogami i w konwersacji okazuje się, że pod tym numerem to nie ów „gbur”. Że to ktoś obcy, z kim się ciekawie pisze. Ale jak pisze – każdego dnia więcej i więcej i nagle ten ktoś jest na stałe w naszej głowie. A, że nie znam jego twarzy? Cóż, tajemniczość pobudza przecież wyobraźnię, kobiecą tym bardziej. I choć w pierwszym odruchu myślisz - co ma wierzba do wiatraka? Jak prezes banku mógłby po trzech latach pisać sms? Ale...
Agata dostaje erotycznych wręcz skrzydeł. Chodzi kilka centymetrów ponad ziemią z głową w marzeniach o nim, o mężczyźnie, którego twarzy nie zna. Roi sobie domniemane sytuacje, żąda sms-owego oddania, bliskości i (co dla mnie, dorosłej kobiety śmieszne) miłości. Ta wymiana wiadomości przypomina czasem teksty rodem z Szekspira. Dlatego i ja posłużę się teatralnymi słowami opisując to, co mnie razi i złości i o czym rozmawiam z autorką nad słodkim sernikiem.
Akt I – Agata ma męża i syna – dlaczego nie pada słowo zdrada małżeńska? Agata zakochuje się rozbijając związek, jaki ma obecnie.
Akt II – ów sms-owy tajemniczy pan to tylko wyobrażenia. Nie można kochać kogoś, kogo się nie widzi, nie przytula, nie dotyka. Kogo się nie zna z codzienności.
Akt III – Agata okłamuje rodzinę, a szczera jest tylko wobec przyjaciół. Jest egoistyczna i samolubna – powiem wprost. I jak znajomi mogą jej doradzać słuszność wyboru owego sms-owego kogoś? Dlaczego mąż nic nie wie? A syn?
Akt IV – Pani prezes banku nie zachowuje się tak, jak Agata i jej współpracownicy.
Kurtyna opada, na widowni brak widzów. Cisza, nikt nie bije braw.
To moje zdanie – nieco inne, niż większości, ale szczere. Nie ukrywam, że „Mężczyzna bez twarzy” Anny Wysockiej-Kalkowskiej jest napisany poprawnie, ale banalnie. To lektura na czas wakacji, na bujanie w hamaku, na rozpalenie w sobie jakiś marzeń. Ale to nic poza tym. Kolega Agaty, Krzysiek, to ktoś na wzór dobrego i mądrego doradcy – ale gdzie w tym wszystkim jest uczciwość wobec męża? Ta powieść po skończeniu czytania wywołała we mnie lawinę pytań i zaczęłam wyciągać niedorzeczności. Oburza mnie nieco. Bo jest w niej wiele fałszu głównej bohaterki wobec bliskich.

Ale...
Sama, zanurz nos w „Mężczyźnie...” i oceń.

Oto siedzę w cukierni przez szyby której widać bank. Duże okna wychodzą na wszystkie strony miasta, widać ludzi pędzących do pracy. W rękach ściskają kubki z kawą na wynos lub rączkę dziecka truchtającego u boku. Są i desperaci szukający miejsca do zaparkowania bieg, chaos, szum, klaksony. Ale ten szum nie ma nic wspólnego z ciszą panującą we wnętrzu. Kelnerka przynosi mi...

Agata, niedawno awansowała na dyrektora banku. Szczęśliwa żona oraz jej życie emocjonalne, jak i zawodowe jest poukładane....
„Nie pamiętam już, kiedy byłam gdzieś sama”.
Pewnego dnia zaczyna anonimową rozmowę, zupełnie obcym człowiekiem. Jest zaskoczona, że mężczyzna, którego na oczy nie widziała,wzbudza w niej zakazane uczucia, które prowadzą do tego że zaczyna go pragnąć.
„Te pragnienia przychodziły zawsze wtedy, kiedy byłam już pewna, że daję radę i burzyły to, co już zbudowałam. Mimo wszystko lubiłam je i coraz bardziej oswajałam. Przyjemnie było czasem zamknąć oczy i przytulić mężczyznę bez twarzy. Tylko przytulić, tak po prostu, jak bliskiego człowieka. Zamiast tego napisałam kilka zdań, że powinien bardziej dbać o swoje zdrowie”.
Czy główna bohaterka w końcu dowie się, kim jest tajemniczy mężczyzna?
Według mnie kobieta bardziej swoje szczęście i związek traktuje jako codzienną rutynę.Od momentu pisania z nieznanym amatorem pozwala sobie na coś zakazanego.
„– Ale my się nie spotkaliśmy.
– Nigdy?
– Raz jeden… Ja nie wiem, jak on wygląda.
– Co ty mówisz? – zapytała, patrząc na mnie z niedowierzaniem”.
Czy ten „zakazany owoc” sprawi, że Agata coś straci?
Nie wiem, czy popierałam jej postępowanie... Z pewnością ją rozumiałam, ponieważ każda kobieta ma prawo do swoich fascynująco-erotyczno-seksualnych pragnień.
Ponadto w książce mamy motyw przyjaźni damsko-męskiej, która mi osobiście się spodobała i jest dowodem na to, że taka przyjaźń istnieje. Agata mogła powiedzieć o wszystkim Krzyśkowi, powierzyć mu swoje najskrytsze sekrety, bo komu się mówi o wszystkim, jak nie przyjacielowi?

Agata, niedawno awansowała na dyrektora banku. Szczęśliwa żona oraz jej życie emocjonalne, jak i zawodowe jest poukładane....
„Nie pamiętam już, kiedy byłam gdzieś sama”.
Pewnego dnia zaczyna anonimową rozmowę, zupełnie obcym człowiekiem. Jest zaskoczona, że mężczyzna, którego na oczy nie widziała,wzbudza w niej zakazane uczucia, które prowadzą do tego że zaczyna go...

Agata jest artystką z ogromną wrażliwością, swoje emocje przelewa na malowane obrazy. Jej relacja z mężczyzną bez twarzy jest inna, intrygująca, nieschematyczna, świeża. Bohaterka otacza się bardzo ciekawymi osobowościami, od niezwykłego przyjaciela Krzysztofa, przez nietuzinkową pod każdym względem Magdę (O rany! Co za kobieta!) aż do męża Tomasza i syna Kuby, którzy idealnie pasują do przypisanych im w książce ról.

Naprawdę pokochałam Agatę! Jest w jej charakterze coś magnetycznego i niesamowitego. Ta nić porozumienia, którą bohaterka nawiązuje z mężczyzną bez twarzy ma zaskakujący wpływ na jej codzienność, postrzeganie świata oraz stosunki z najbliższymi. Znajomość, która rozpoczęła się przez złamanie pewnej ważnej zasady stała się zbyt istotna, zbyt niebezpieczna, zbyt ryzykowna…

„Mężczyzna bez twarzy” to opowieść, która ma niewiele ponad 200 stron, ale historia zapisana na jej stronach przewyższa swym bogactwem emocji i wrażeń wiele obszerniejszych powieści. Nie pamiętam, kiedy ostatni raz spotkałam się z tak pięknie wyrażoną tęsknotą, z tak wzruszającą opowieścią o stracie i smutku, kiedy wylało się ze mnie tyle współczucia, kiedy pojawiały się tak szczere łzy wzruszenia. Oczywiście dla równowagi nie zabraknie też poczucia humoru i wydarzeń, które wywołają uśmiech na twarzy, ale jednak te smutniejsze uczucia zapisały się w mojej pamięci.

Recenzja w całości: https://mamao.pl/mezczyzna-bez-twarzy-anna-wysocka-kalkowska/

Agata jest artystką z ogromną wrażliwością, swoje emocje przelewa na malowane obrazy. Jej relacja z mężczyzną bez twarzy jest inna, intrygująca, nieschematyczna, świeża. Bohaterka otacza się bardzo ciekawymi osobowościami, od niezwykłego przyjaciela Krzysztofa, przez nietuzinkową pod każdym względem Magdę (O rany! Co za kobieta!) aż do męża Tomasza i syna Kuby, którzy...

"Czemu ludzie ciągle z czymś gonią i potrzebują tak wiele do szczęścia, kiedy wszystko, co najpiękniejsze, leży w zasięgu ręki?"

Lubię sięgać po książki tej autorki, oferują piękne opowieści o tym, co w życiu najważniejsze, a przy tym ciekawie splatają losy postaci. Literatura obyczajowa, która przekonuje, bazuje na prawdziwych odniesieniach, różnorodności postaci, ciepłym klimacie. Słodkie i gorzkie smaki codzienności, sukcesów i porażek, marzeń i zawodów. Wzloty i upadki ukazane z wyczuciem, bez epatowania skrajnymi emocjami i uproszczonymi schematami. To drugi człowiek prowadzi ku spełnieniu. Intymne dotykanie dusz, podobnie jak oswajanie wiatru targającego ludzkimi losami, wspaniale
równoważy to, co się nam przytrafia, osiągamy lub tracimy.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2022/01/mezczyzna-bez-twarzy.html

"Czemu ludzie ciągle z czymś gonią i potrzebują tak wiele do szczęścia, kiedy wszystko, co najpiękniejsze, leży w zasięgu ręki?"

Lubię sięgać po książki tej autorki, oferują piękne opowieści o tym, co w życiu najważniejsze, a przy tym ciekawie splatają losy postaci. Literatura obyczajowa, która przekonuje, bazuje na prawdziwych odniesieniach, różnorodności postaci,...

Każdy z nas czasami zastanawia się, czy coś można w życiu zmienić, ulepszyć, a może jak byłoby gdyby...? No właśnie. Mogłoby się wydawać, że Agata jest szczęśliwa, ma kochającego męża, nastoletniego syna, a na dodatek dostała nieoczekiwany awans na stanowisko kierownicze, które niestety ją tylko blokuje i nie daje poczucia spełnienia - a przecież to powinno być najważniejsze.
Pewnego dnia dostaje sms od mężczyzny, który zaburza jej dotychczasowe życie.
Z każdym dniem Agata walczy ze swoimi myślami i chęcią napisania do mężczyzny bez twarzy. Mogłoby wydawać się to dziwne, ale mimo udanego związku, pociąga ją to nieznane.
Co jeszcze życie po drodze ofiaruje bohaterce?
Czy nieznane zawsze jest tak pociągające?
------
Pierwszy raz miałam okazję czytać książkę tej autorki, a także była moją ostatnią w 2021 roku. "Mężczyznę bez twarzy" będę wspominać bardzo dobrze, wydaje mi się bardzo życiową pozycją i chociaż momentami ciężko było mi zrozumieć bohaterkę, wiem, że w życiu każdego człowieka przychodzi moment niezdecydowania i chęci zasmakowania nowego. Pokazuje jak ważne jest, by sięgać po to, co tak na prawdę się kocha i o czym się skrycie marzy. Przyjaźń to coś co jest na wagę złota. A życie nie zawsze jest kolorowe i potrafi dokopać w najmniej oczekiwanym momencie.
Ważne jest, by po upadku podnieść się i stoczyć walkę z właśnymi słabościami, bólem i smutkiem, a słońce wyjdzie szybciej niż nam się wydaje.

Każdy z nas czasami zastanawia się, czy coś można w życiu zmienić, ulepszyć, a może jak byłoby gdyby...? No właśnie. Mogłoby się wydawać, że Agata jest szczęśliwa, ma kochającego męża, nastoletniego syna, a na dodatek dostała nieoczekiwany awans na stanowisko kierownicze, które niestety ją tylko blokuje i nie daje poczucia spełnienia - a przecież to powinno być...

"Mężczyzna bez twarzy" to książka, którą każda z czytelniczek odbierze na swój sposób. Mnie bardzo przypadła do gustu. Może dlatego, że mam już sporo lat za sobą, trochę już w zyciu przeżyłam i w niejednej sytuacji byłam. Często się zastanawiałam nad moimi wyborami i podobnie pewne rzeczy przeżywałam, tak jak główna bohaterka opowieści.
Czasami mamy "wszystko". Poukladane życie, ukochaną osobę przy boku. A jednak czegoś nam brakuje. Znajdujemy przysłowiową dziurę w całym. Cały problem w tym, czy "zakleimy" tą dziurę i o niej zapomnimy, czy pozwolimy się jej powiększać. Nie jest to takie proste. Życie nie jest proste. Jest nieprzewidywalne.
Fajnie, że są takie książki jak "Mężczyzna bez twarzy". Pozwalają na przemyślenie i zastanowienie się nad sobą. Nad tym co było, a może jest. Cieszę się, że autorka pozostawiła otwarte zakończenie...
Podobało mi się. Polecam!

"Mężczyzna bez twarzy" to książka, którą każda z czytelniczek odbierze na swój sposób. Mnie bardzo przypadła do gustu. Może dlatego, że mam już sporo lat za sobą, trochę już w zyciu przeżyłam i w niejednej sytuacji byłam. Często się zastanawiałam nad moimi wyborami i podobnie pewne rzeczy przeżywałam, tak jak główna bohaterka opowieści.
Czasami mamy "wszystko". Poukladane...

Główna bohaterka powieści- Agata wiedzie spokojne, poukładane życie. Posiada rodzinę, która jest dla niej największą wartością. Mąż Tomasz i nastoletni syn Jakub oraz przyjaciel Krzysztof są dla Agaty wszystkim. Bohaterka pracuje w banku, awansuje na wyższe stanowisko. Wydawałoby się, że ma wszystko, czego trzeba do szczęścia kobiecie. I tak jest- Agata jest bardzo szczęśliwa.
Jednak pewnego dnia dostaje sms-a od nieznajomego mężczyzny. Świat bohaterki zostaje przewrócony do góry nogami. Agata jest pewna swojej miłości do męża, jednak coś nie daje jej przerwać kontaktu z mężczyzną bez twarzy. Podczas kontaktu z mężczyzną pojawiają się nieznane dotąd emocje i lęki. Czy kobieta zerwie tą ryzykowną znajomość? Czy zaryzykuje spotkanie z nieznajomym? Zapraszamy Was do przeczytania książki.

Autorka pisze bardzo ciekawie. Fabuła książki jest bardzo interesująca, byłby z niej niezły film. Pojawia się wiele niespodziewanych wydarzeń, które mocno zmieniają życie bohaterów.
Anna bardzo ciekawie stworzyła główną bohaterkę. Pod wpływem wielu wydarzeń Agata bardzo się zmienia, rzuca pracę w banku, zaczyna zajmować się tym, o czym zawsze marzyła. Staje się jeszcze silniejszą kobietą, dojrzewa do pewnej ważnej decyzji.
Narracja jest pierwszoosobowa, mamy wrażenie, że czytamy pamiętnik Agaty. Taka narracja pomaga nam lepiej poznać bohaterkę, jej emocje i pragnienia.
Zakończenie jest piękne, deszcz jest pewnym symbolem, który bardzo wzrusza. Autorka zostawia w nas nutkę niepewności, co jest bardzo ciekawe, możemy się domyślać dalszych losów Agaty.

Główna bohaterka powieści- Agata wiedzie spokojne, poukładane życie. Posiada rodzinę, która jest dla niej największą wartością. Mąż Tomasz i nastoletni syn Jakub oraz przyjaciel Krzysztof są dla Agaty wszystkim. Bohaterka pracuje w banku, awansuje na wyższe stanowisko. Wydawałoby się, że ma wszystko, czego trzeba do szczęścia kobiecie. I tak jest- Agata jest bardzo...

Czasem w życiu, choć mamy wszystko, wydaje się nam, że ciągle czegoś brakuje. I to wcale nie chodzi o rzeczy materialne. Szukamy czegoś, co wypełni tę lukę i nagle pojawia się ktoś, kto wkracza w ten obszar naszego życia, czyniąc je ciekawszym…

Agata to kobieta sukcesu – ma kochającego męża, wspaniałego syna, niezwykłego przyjaciela i mnóstwo życzliwych ludzi wokół. W życiu zawodowym też wszystko układa się w jak najlepszym porządku, a nawet na horyzoncie pojawia się awans. W jej poukładane życie wkracza jeszcze ktoś – mężczyzna bez twarzy. Zaczyna się od jednego niewinnego SMS-a i znajomość rozkręca się z każdym dniem.
Czy jednak warto brnąć w coś, co może stać się potencjalnym zagrożeniem dla tego, co mamy? Agata staje przed dylematem – z jednej strony szczęśliwe, uporządkowane życie, a z drugiej nieznany mężczyzna, który nawet nie ma twarzy, bo przecież się nie widzieli. Ciekawość nie daje za wygraną, choć co chwilę pojawiają się jakieś wątpliwości.

Na domiar złego w życiu głównej bohaterki i jej bliskich pojawiają się czarne chmury, a tak naprawdę to huragan, który zmiata z powierzchni ziemi spokój. Jej najlepszy przyjaciel ma wypadek i nie wiadomo, co dalej… Agata czuje, że jej wspaniałe życie się sypie.
Nasze szczęście to układanka z wielu elementów – kiedy jeden z puzzli znika, nigdy już nie będzie tak samo… Czy tę pustkę uda się jakoś wypełnić? A może pora na nowy widok i trzeba zacząć układać wszystko od nowa?

Czasem w życiu, choć mamy wszystko, wydaje się nam, że ciągle czegoś brakuje. I to wcale nie chodzi o rzeczy materialne. Szukamy czegoś, co wypełni tę lukę i nagle pojawia się ktoś, kto wkracza w ten obszar naszego życia, czyniąc je ciekawszym…

Agata to kobieta sukcesu – ma kochającego męża, wspaniałego syna, niezwykłego przyjaciela i mnóstwo życzliwych ludzi wokół. W...

Agata uwielbia swoje życie, czuje się komfortowo, bezpiecznie i nie oczekuje niczego więcej. Mieszka w pięknym Toruniu, w szczęśliwym związku ze wspaniałym mężem, Tomaszem i cudownym dzieckiem, Kubą, a do tego nie musi martwić się o finanse, gdy oboje mają dobrze płatną pracę. Jest osobą lubianą, obowiązkową, więc wkrótce otrzymuje awans na dyrektora banku.

Pewnego dnia otrzymuje nieoczekiwanie sms od nieznajomego mężczyzny, o którym wie tylko, że trzy lata temu jego bank udzielał jej kredytu. Najpierw uważa, że to pomyłka, ale wkrótce daje się porwać kuszącej wymianie zdań.

"W przyjaźni jest jak w miłości: jeśli nie dbasz o chemię, kiedyś się ulotni albo przestanie być magiczna"

Najnowsza powieść Anny Wysockiej-Kalkowskiej złożona została z kilku wątków, ale obserwujemy je z punktu widzenia Agaty, a dzięki temu wraz z nimi charakteru Agaty, jej przemyśleń i emocji. Sms-owe dialogi są motywem przewodnim tej opowieści, ale poza nimi równolegle biegną motywy, które są związane z główną bohaterką. Wraz z poznawaniem jej historii śledzimy także losy jej przyjaciół. Magda to zwariowana singielka, która prowadzi bujne życie towarzyskie i pracuje w tej samej placówce, co Agata. Jednak jej osoba niknie w cieniu Krzysztofa, który ujmuje swoją osobowością od początku a jego perypetie sercowe wzruszają, jak i jego cała historia. Łączą go z główną bohaterką szczere, niemal braterskie więzy, z którym ona potrafi rozmawiać o swoich najskrytszych sprawach, o czym nie jest w stanie powiedzieć nawet mężowi.

Mimo sugestywnej, erotycznej okładki, to nie jest powieść o takim charakterze. Erotyka jest tu raczej ujęta w sposób symboliczny, jako podtekst tego, co przyciąga bohaterkę do tajemniczego mężczyzny. Nie ma tu opisów scen seksualnych uniesień, ale za to są emocje, odsłaniane stopniowo pragnienia i charakter mężczyzny, który wyłania się z pisanych tekstów. Chemia jest tu eteryczna, pokazana w sposób subtelny i odbiegający od znanych schematów.

"Czasami w życiu pojawia się jakiś nieoczekiwany zwrot akcji i człowiek nie wie, czy to co robi, jest dobre, zanim się z tego zrezygnuje"

Pani Anna Wysocka – Kalkowska porusza kilka istotnych kwestii, stawiając pytanie o uczciwość w związku. Trochę dziwiła mnie postawa Agaty wobec męża, z którym ma bardzo swobodny układ. Oboje się kochają, łączy ich silna więź, nie ograniczają się wzajemnie, ufając sobie całkowicie. Ich związek oparty jest na szczerości, ale mimo to Agata ukrywa przed Tomaszem swoją konwersację SMS-ową. Brnie coraz bardziej, próbując dociec, kim jest nieznajomy rozmówca i coraz bardziej angażując się w to emocjonalnie.

Powieść płynie, niczym statek po morzu, które czasami jest wzburzone, czasami szarpie wiatrem, ale też głaszcze lekkim zefirkiem. Kolejne rozdziały nawiązują swoimi tytułami do rejsu, który symbolicznie nawiązują do toczących się wydarzeń oraz oddają charakter danego epizodu, zapowiadając, czego możemy się w nim spodziewać.

Autorka pokazuje, że życie czasami stawia przed nami wyzwania, które stawiają nas przed wyborem między sercem a rozumem. To bardzo refleksyjna opowieść o przyjaźni, relacjach damsko-męskich, miłości, ale też o tęsknotach, skrywanych gdzieś w głębi duszy i fascynacji drugą osobą. Pokazuje, że nawet w idealnym związku, w którym pozornie wszystko się układa i wszyscy są szczęśliwi, ukrywa się potrzeba przełamania codziennej rutyny, chęć zmiany i wzbogacenia życia. Wystarczy tylko iskra, która zapali skrywany wygasły ogień pożądania i namiętności

https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/12/966-mezczyzna-bez-twarzy.html

Agata uwielbia swoje życie, czuje się komfortowo, bezpiecznie i nie oczekuje niczego więcej. Mieszka w pięknym Toruniu, w szczęśliwym związku ze wspaniałym mężem, Tomaszem i cudownym dzieckiem, Kubą, a do tego nie musi martwić się o finanse, gdy oboje mają dobrze płatną pracę. Jest osobą lubianą, obowiązkową, więc wkrótce otrzymuje awans na dyrektora banku.

Pewnego dnia...