Sympatyczna

Sympatyczna

Kolejne opowiadania w stylu „Zanim wystygnie kawa” Toshikazu Kawaguchiego, napisane w łatwy i przystępny sposób, można by uznać że wręcz naiwnym i infantylnym językiem. I porównując z tamtymi, detektywi smaku są dużo mniej ciekawe i jakieś takie płytkie. Ponieważ uwielbiam gotować i jestem fanem kuchni japońskiej, to największą moją ciekawość i zainteresowanie wzbudziły jedynie opisy dań i szczegóły dotyczące wyjątkowej zastawy w której były podawane. Pewnie sama chciałabym mieć takie perełki w swojej kolekcji.

Kolejne opowiadania w stylu „Zanim wystygnie kawa” Toshikazu Kawaguchiego, napisane w łatwy i przystępny sposób, można by uznać że wręcz naiwnym i infantylnym językiem. I porównując z tamtymi, detektywi smaku są dużo mniej ciekawe i jakieś takie płytkie. Ponieważ uwielbiam gotować i jestem fanem kuchni japońskiej, to największą moją ciekawość i zainteresowanie wzbudziły...

Cieplej na serduszku mi było, jak to czytałam, a poza tym opis jedzenie jest po prostu wyśmienity

Cieplej na serduszku mi było, jak to czytałam, a poza tym opis jedzenie jest po prostu wyśmienity

Niesamowicie urocza lektura! Ma cudowny klimat, emanuje łagodnością, spokojem i jest tak apetyczna, że od samego czytania „ślinka cieknie”!
*Bardzo dobrze czytało mi się ją przed snem. Koi zmęczony umysł i dobrze nastraja na odpoczynek.

Niesamowicie urocza lektura! Ma cudowny klimat, emanuje łagodnością, spokojem i jest tak apetyczna, że od samego czytania „ślinka cieknie”!
*Bardzo dobrze czytało mi się ją przed snem. Koi zmęczony umysł i dobrze nastraja na odpoczynek.

Pomysł uroczy ale czegoś zabrakło .

Pomysł uroczy ale czegoś zabrakło .

Bardzo smaczna opowieść. Naprawdę ciekawy pomysł na śledztwo dań, chociaż wolałabym dostać trochę więcej opisów tej pracy śledczej.
Prawdziwa gratka dla fanów kuchni japońskiej.
Językowo troszkę mi kulało, niektóre momenty były strasznie sztywne i nienaturalne, ale poza tym przyjemna lektura.
Tylko... Człowiek się od niej robi strasznie głodny 😅

Bardzo smaczna opowieść. Naprawdę ciekawy pomysł na śledztwo dań, chociaż wolałabym dostać trochę więcej opisów tej pracy śledczej.
Prawdziwa gratka dla fanów kuchni japońskiej.
Językowo troszkę mi kulało, niektóre momenty były strasznie sztywne i nienaturalne, ale poza tym przyjemna lektura.
Tylko... Człowiek się od niej robi strasznie głodny 😅

Sama fabuła była ciekawa, ale dialogi strasznie nienaturalne. Jak dla mnie tłumaczenie książki jest nieudane, dużo zwrotów brzmiało jak kalki językowe i przez to ciężko było się wczuć w postacie.

Sama fabuła była ciekawa, ale dialogi strasznie nienaturalne. Jak dla mnie tłumaczenie książki jest nieudane, dużo zwrotów brzmiało jak kalki językowe i przez to ciężko było się wczuć w postacie.

Pyszne azjatyckie jedzonko, filiżanka herbaty ryżowej i spokojna, schematyczna książeczka o poszukiwaniu smaków z dawnych lat...
Ta książka nie porusza żadnych ważnych wątków, ale wydaje mi się, że jej powtarzalność i sentymentalność może pomóc się wyciszyć czytelnikowi, który akurat tego potrzebuje. Rozumiem zarzut, że książka jest o niczym, ale smakoszom kuchni azjatyckiej może się spodobać.

Pyszne azjatyckie jedzonko, filiżanka herbaty ryżowej i spokojna, schematyczna książeczka o poszukiwaniu smaków z dawnych lat...
Ta książka nie porusza żadnych ważnych wątków, ale wydaje mi się, że jej powtarzalność i sentymentalność może pomóc się wyciszyć czytelnikowi, który akurat tego potrzebuje. Rozumiem zarzut, że książka jest o niczym, ale smakoszom kuchni...

Książka idealna na jeden wieczór. Nie zachwyciła mnie ona bardzo, ale czytało mi się ją dobrze. Historia przedstawiona w książce, była bardzo ciekawa sama w sobie.

Książka idealna na jeden wieczór. Nie zachwyciła mnie ona bardzo, ale czytało mi się ją dobrze. Historia przedstawiona w książce, była bardzo ciekawa sama w sobie.

Niech będzie przeklęty ten, kto pierwszy wydał szmirę spod znaku "healing novels" i otrąbił wydawniczy sukces. Człowiek jak patrzy na nowości wydawnicze może odnieść wrażenie, że literatura japońska to lekkie jak wydmuszka banalne powieścidełka o niczym.

Tak jak tu. Tajemna restauracja przygotowuje potrawy, które odtwarzają zapamiętany, ulotny smak. Mniejsza z tym, dlaczego sama idea przywrócenia smaku z odległej przeszłości jest mrzonką - ten zarzut świadomie odkładam na bok, bo fikcja rządzi się swoimi prawami.
Ale dlaczego ta fikcja koncentruje się na najmniej intersujących aspektach każdej "misji" tropicieli smaków? Nie ma w niej właśnie tego, co by było najciekawsze: dochodzeń, dociekań, detektywistycznego rekonstruowania miejsc i przepisów. Dostajemy kilka zdań zdawkowego wyjaśnienia i cóż, trzeba obejść się smakiem. Dowiadujemy się za to czegoś tam o klientach, ale ich historie są dokładnie takie, jak możecie zgadnąć na podstawie innych healing novels.

Książka ulatuje z pamięci tak szybko, jak się ją czytało, wrażenia żadne. Tyle dobrego, że nie trzeba zgagi leczyć.

Niech będzie przeklęty ten, kto pierwszy wydał szmirę spod znaku "healing novels" i otrąbił wydawniczy sukces. Człowiek jak patrzy na nowości wydawnicze może odnieść wrażenie, że literatura japońska to lekkie jak wydmuszka banalne powieścidełka o niczym.

Tak jak tu. Tajemna restauracja przygotowuje potrawy, które odtwarzają zapamiętany, ulotny smak. Mniejsza z tym,...