Ciekawe opowiadanie z okresu wojny secesyjnej o bohaterze który próbuje wyjaśnić paranormalne zdarzenia. Opowiadanie fajne, dziwne i zaskakujące i strasznie pomieszane tym samym dające do myślenia. Mi się podobało i napewno sięgnę po inne książki tego autora.

Ciekawe opowiadanie z okresu wojny secesyjnej o bohaterze który próbuje wyjaśnić paranormalne zdarzenia. Opowiadanie fajne, dziwne i zaskakujące i strasznie pomieszane tym samym dające do myślenia. Mi się podobało i napewno sięgnę po inne książki tego autora.

świetnie mi się słuchało. wciągająca opowieść, przepiękna narracja. Już wypatruję następnych książek autora

świetnie mi się słuchało. wciągająca opowieść, przepiękna narracja. Już wypatruję następnych książek autora

Opowiadanie z serii oczami Clive'a K. Phillipsa to mroczna podróż o podłożu mocno historycznym.
Nastrój zaczyna się jak w poprzedniej nowelce od gęstego, lepkiego niczym szlam mroku, ale dla odmiany z typowo romantyczno gotyckiego klimatu wchodzi w rejony mocniej horrorowego szaleństwa.
Jak dla mnie pozycja mocno świeża i mało oczywista, nieszablonowa.
Jak zawsze warsztat i styl są niezawodne, autor sprawnie operuje słowem pisanym tworząc obrazowe wizje, które zostają w człowieku na długo.
Przyjemnie się czytało i ciekawa jestem ile nawiązania do tego opowiadania będzie w powieści "Dziwny Zachód".
Polecam.

Opowiadanie z serii oczami Clive'a K. Phillipsa to mroczna podróż o podłożu mocno historycznym.
Nastrój zaczyna się jak w poprzedniej nowelce od gęstego, lepkiego niczym szlam mroku, ale dla odmiany z typowo romantyczno gotyckiego klimatu wchodzi w rejony mocniej horrorowego szaleństwa.
Jak dla mnie pozycja mocno świeża i mało oczywista, nieszablonowa.
Jak zawsze warsztat...

"Łowca spoza czasu" to już drugie opowiadanie Jarka Dobrowolskiego, będące zapowiedzią rzeczy niesamowitych. 🤠

Ponownie przenosimy się do wspomnień Clive'a Phillipsa, tym razem jednak będzie to opowieść, której wysłuchał z ust pewnego więźnia.

Północna Wirginia. Szeregowy Daniel O'Maley w prowizorycznyn więzieniu spokojnie oczekuje na niemalże zbawienną karę śmierci. Jego oblicze wyraża stan ukojenia, a nawet niecierpliwego oczekiwania na swój los, który ma się dopełnić już nazajutrz. Mężczyzna w celi, pomimo dość młodego wieku, ma coś unikatowego. To pewnego rodzaju mądrość, którą niewielu mogło się poszczycić, a właściwie jedynie ci, którzy balansowali na skraju szaleństwa, któremu nigdy nie dali się pochłonąć. Sprowadzenie kogoś, kto go wysłucha i uwierzy to ostatnie życzenie, tym sposobem pada właśnie na Phillipsa.

Opowieść traktuje o trzech mężczyznach.
Robert, Hartmann i O'Maley trafiają do tego samego pułku piechoty i w końcu postanawiają poszukać sposobności na ucieczkę, która pewnego dnia okazuje się możliwa. Trafiają na bagna, na które nigdy nie powinni się zapuścić...

W opowiadaniu dostajemy jeden z ciekawszych motywów pętli czasu, z którego wyciągnięte zostało to, co najlepsze, a krótki acz treściwy tekst subtelnie wprawi czytelnika w najprawdziwsze przerażenie niejednokrotnie wywołując ciarki. Opowieść ta wciąga, czyta się ją bardzo szybko a przy tym zostaje w głowie na długo po ostatniej kropce.

Okazuje się, że jeśli są jakieś pisarskie granice to Jarek przekracza je bez najmniejszego problemu stawiając poprzeczkę jeszcze wyżej.

Niezmiennie polecam!

"Łowca spoza czasu" to już drugie opowiadanie Jarka Dobrowolskiego, będące zapowiedzią rzeczy niesamowitych. 🤠

Ponownie przenosimy się do wspomnień Clive'a Phillipsa, tym razem jednak będzie to opowieść, której wysłuchał z ust pewnego więźnia.

Północna Wirginia. Szeregowy Daniel O'Maley w prowizorycznyn więzieniu spokojnie oczekuje na niemalże zbawienną karę śmierci....

„„W jego oczach odbijało się to, czego na próżno było szukać u większości ludzi. Była to pewnego rodzaju mądrość, jaką mogą się poszczycić tylko ci, którzy balansowali na skraju szaleństwa lecz nigdy nie dali mu się pochłonąć.”

„Miałem wrażenie, że rechot żab odbija się wewnątrz mojej czaszki, że bagna skupiają na mnie swoją uwagę, wplątują mnie w macki swojej niewidzialnej siły, wciągają mnie w odmęty czasu i powracają.”

Śledząc ostatnie poczynania Jarka Dobrowolskiego, śmiało mogę napisać, że czuję się prawie jak amerykańscy czytelnicy II połowy XIX wieku. Spragniony dynamiki, sensacji i solidnych akcji umiejscowionych w złotej erze Dzikiego Zachodu, z niecierpliwością czekam na kolejne opowieści z uniwersum nadchodzącej powieści autora.

O samej powieści jeszcze nie mogę pisać zbyt dużo, ale na szczęście Jarek zadbał o to, by temat żył swoim życiem, podsycany przez kolejne historie autorstwa niejakiego Clive’a K. Phillipsa. Owianego tajemnicą i narastającymi legendami enigmatycznego rewolwerowca, który jest jednocześnie spoiwem uniwersum, jak i stałym elementem Dzikiego Zachodu Dobrowolskiego.

O postaci Clive’a pisałem już przy okazji pierwszego opublikowanego opowiadania pt. „Sekret Murraya Daveporta” toteż nie widzę sensu, by znowu próbować kreślić jego owianą tajemnicą przeszłość. Wystarczy żebyście wiedzieli, że Clive to samozwańczy pisarz i badacz wszelkich spraw nadnaturalnych, a każda z takich historii to mały fragment tego, czego doświadczył i ujrzał zanim stał się osobą, którą spotkacie w nadchodzącej powieści.

„Łowca spoza czasu” to zapiski będące efektem jednej z takich spraw. Podróżując po Ameryce II połowy XIX wieku, Clive trafia na intrygującą historię młodego dezertera Daniela O’Maley'a, który w wyniku kilku okoliczności zostaje złapany przez wojsko i skazany na karę śmierci. Phillips wysłuchuje zeznań młodego żołnierza, i jak się szybko okazuje sprawa ma o wiele większą głębię niż ktokolwiek byłby w stanie podejrzewać.

Opowiadanie ma raptem dwadzieścia stron, jednak uważam, że autor wycisnął z tej historii wszystko co się da. Łowca jest dynamiczny, wypełniony po brzegi gryzącym dymem unoszącym się z luf rewolwerowców a do tego świetnie wykorzystuje pewną znaną z fantastyki konwencję. Dobrowolski bawi się czytelnikiem, stawia wiele otwartych pytań i tworzy coś, co powinno ostatecznie przekonać Was do nadchodzącej powieści.

Cieszę się, że mogłem być jednym z pierwszych, którzy czytali to opowiadanie. Jarek ma talent, pomysł na siebie i zostaje mieć nadzieje, że pisanie nigdy mu się nie znudzi.

„„W jego oczach odbijało się to, czego na próżno było szukać u większości ludzi. Była to pewnego rodzaju mądrość, jaką mogą się poszczycić tylko ci, którzy balansowali na skraju szaleństwa lecz nigdy nie dali mu się pochłonąć.”

„Miałem wrażenie, że rechot żab odbija się wewnątrz mojej czaszki, że bagna skupiają na mnie swoją uwagę, wplątują mnie w macki swojej...