Occulta

"Kruk nie miał traum, nie miał potwornego dzieciństwa, nikt nawet nie ukradł mu roweru. Po prostu był ZŁY. I bardzo to lubił."

Trzy miesiące. Dokładnie tyle minęło od zamknięcia sprawy seryjnego mordercy jakim był Anioł. Mogłoby się wydawać, iż życie Anki, Artura i Szepana wróciło do normalności. Aresztowanie Anioła wywołało w lokalnej społeczności niezwykłe poruszenie, dlatego też Artur wraz ze Szczepanem jeżdżą po Polsce, by dzielić się wiedzą o seryjnych mordercach. Natomiast Anka wciąż poszukuje dziennikarskiej sensacji. I na taką natrafia. Pewnego dnia dostaje zaproszenie na uczestnictwo w zorganizowanej orgii na jachcie Occulta, gdzie udział biorą same szychy. Anka zdaje sobie sprawę, iż ujawnienie tegoż precedensu okaże się skandaliczne. Wśród tych osób są też tacy, którzy zrobią wszystko, by sprawa Occulty pozostała tajemnicą. Kolejny raz prokurator, gliniarz i dziennikarka staną oko w oko z zabójcą.

Kto tym razem się nim okaże?

Kolejny morderca, kolejna zagadka do rozwiązania i te same relacje jakie połączyły głównych bohaterów. Tak jak w "Incognito" tak i tutaj nie miałam pojęcia, kim jest morderca. Tropów było tak wiele, że nawet najtęższe głowy ( mam na myśli Ankę, Artura i Szczepana oczywiście 😂) nie miały pomysłu kto nim był. Rozwiązanie zagadki było zaskakujące i z pewnością nieprzewidywalne, gdyż osobiście nie obstawiałam tej osoby. Co do relacji naszej trójcy? Wiele się zmieni i to za sprawą śledztwa. Pozostanie jednak cięty język i humorystyczne riposty. Polecam ❤️

"Kruk nie miał traum, nie miał potwornego dzieciństwa, nikt nawet nie ukradł mu roweru. Po prostu był ZŁY. I bardzo to lubił."

Trzy miesiące. Dokładnie tyle minęło od zamknięcia sprawy seryjnego mordercy jakim był Anioł. Mogłoby się wydawać, iż życie Anki, Artura i Szepana wróciło do normalności. Aresztowanie Anioła wywołało w lokalnej społeczności niezwykłe poruszenie,...

To było całkiem przyjemne kilka godzinek "of guilty pleasure". Wciągnęłam się tak, że ciężko było pójść spać czy zająć się czymś pożytecznym 😉 Podoba mi się ta ewolucja stylu autorki - coraz więcej mrocznego kryminału, ale z dużą dawką czarnego humoru, tylko doprawionego erotyką. Chociaż bohaterowie są już tak wyposzczeni i spragnieni, że chyba pora na ostatni tom trylogii, żeby im w końcu ulżyć 😉 i oczywiście rozwiązać sprawę tajnej zbrodniczej siatki...

To było całkiem przyjemne kilka godzinek "of guilty pleasure". Wciągnęłam się tak, że ciężko było pójść spać czy zająć się czymś pożytecznym 😉 Podoba mi się ta ewolucja stylu autorki - coraz więcej mrocznego kryminału, ale z dużą dawką czarnego humoru, tylko doprawionego erotyką. Chociaż bohaterowie są już tak wyposzczeni i spragnieni, że chyba pora na ostatni tom...

„Occulta” to drugi tom najnowszej serii Pauliny Świst. Zawsze traktuję te powieści jako swego rodzaju guilty pleasure, ale mam wrażenie, że coraz mniej guilty, a coraz bardziej pleasure ;)

Anka potrzebuje pilnie tematu, o którym mogłaby napisać, żeby nie stracić pracy. Dostaje anonimowy cynk o orgiach, w których uczestniczą ważni ludzie. Gdy bada sprawę, okazuje się, że ktoś na nią czyha. Artur i Szczepan zrobią wszystko, by ją ochronić i... zdobyć.

Książki tej autorki mają jedną wspólną cechę – są dość krótkie, czyta się je błyskawicznie i pozostawiają niedosyt. Tak było i tym razem, akcja pędzi, nie ma czasu, żeby się nudzić. A dzieje się bardzo dużo, zarówno w wątku kryminalnym, jak i bardziej osobistym.

Anka znajduje się w swego rodzaju trójkącie miłosnym. I nie jest to tandetna telenowela w stylu „Kocham obu, kogo wybrać?!”. Nie, sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana i zdecydowanie nie zazdroszczę Ance, że znalazła się w takiej sytuacji ;)

Wątek kryminalny jest świetny, mamy tu tajną organizację (o ile można tak nazwać kilka osób),na czele której stoi niejaki Nauczyciel – myślę, że tego poznamy w kolejnym tomie. „Oblitus” jest już dostępny, ale jeszcze go nie czytałam :) Zdecydowanie do nadrobienia.

Wiem, że Świst nie jest dla wszystkich, albo się ją uwielbia, albo nie trawi. Jestem w tej pierwszej grupie. Jeśli nie mieliście do tej pory styczności z autorką, myślę, że ta trylogią (pierwszy tom to „Incognito”) to dobry początek 😊

„Occulta” to drugi tom najnowszej serii Pauliny Świst. Zawsze traktuję te powieści jako swego rodzaju guilty pleasure, ale mam wrażenie, że coraz mniej guilty, a coraz bardziej pleasure ;)

Anka potrzebuje pilnie tematu, o którym mogłaby napisać, żeby nie stracić pracy. Dostaje anonimowy cynk o orgiach, w których uczestniczą ważni ludzie. Gdy bada sprawę, okazuje się, że...

W Katowicach pojawił się seryjny morderca, a jako kolejną ofiarę upatrzył sobie Ankę, która jest dziennikarką śledczą przyjaźniącą się z policjantem i prokuratorem. Aby zwrócić na siebie uwagę zwyrodnialec morduje kolejno dwie kobiety stylizując ja tak aby przypominały jak Anka
Trójka przyjaciół podejmuje podejmuje grę z mordercą, trafiając po drodze na statek Occulta, gdzie odbywają się orgie.
Kolejny raz zaskakuje mnie fenomen Pauliny Świst. Gdyby odrzucić te wszystkie erotyczne opisy, przekleństwa, pozostałoby może 100 stron dosyć słabej, płytkiej historyjki. Niestety zakończenie wskazuje że będzie kolejna część. Z pewnością moja koleżanka, która jest wielbicielką Pauliny Świst i pożycza mi jej książki będzie zadowolona.

W Katowicach pojawił się seryjny morderca, a jako kolejną ofiarę upatrzył sobie Ankę, która jest dziennikarką śledczą przyjaźniącą się z policjantem i prokuratorem. Aby zwrócić na siebie uwagę zwyrodnialec morduje kolejno dwie kobiety stylizując ja tak aby przypominały jak Anka
Trójka przyjaciół podejmuje podejmuje grę z mordercą, trafiając po drodze na statek Occulta,...

Dobra, teraz kolej na trzecią część. Szkoda, że są tylko trzy.

Dobra, teraz kolej na trzecią część. Szkoda, że są tylko trzy.

W odrobinę innym wydaniu niż do tej pory. Czekam na rozstrzygnięcie relacji w trzecim tomie. Akcja trochę nie równa. Raz wciąga i ciężko się oderwać, aby chwilę potem zgubić to zainteresowanie. Zakończenie jakieś takie prędkie i jakby instant. Pokładam dużo wiary w następny tom.

W odrobinę innym wydaniu niż do tej pory. Czekam na rozstrzygnięcie relacji w trzecim tomie. Akcja trochę nie równa. Raz wciąga i ciężko się oderwać, aby chwilę potem zgubić to zainteresowanie. Zakończenie jakieś takie prędkie i jakby instant. Pokładam dużo wiary w następny tom.

Jak nie lubisz Śwista, to nie lubisz, ja tam lubię i dobrze się bawiłam. Pochłonęłam w jeden dzień i lecę tym razem poznać Nauczyciela. Polecam

Jak nie lubisz Śwista, to nie lubisz, ja tam lubię i dobrze się bawiłam. Pochłonęłam w jeden dzień i lecę tym razem poznać Nauczyciela. Polecam

Jak ta kobieta umie w kryminały 🤩 Wciągam książki @paulina_swist jednym tchem, nie potrafię się oderwać i tak w parę godzin kończę kolejny tom 🤩

Trzy miesiące po tragicznych wydarzeniach, życie Anki, Artura i Szczepana wraca na właściwe tory. Mężczyźni ruszają w kraj, by prowadzić wykłady o sprawie seryjnej morderczyni Sonii Aniołowocz, którą schwytali zanim zabiła Ankę i Artura. Natomiast Ania wraca do swoich spraw i tak trafia na jacht Occulta, na którym ma się odbyć orgia z ważnymi personami w roli głównej. Kiedy nasi bohaterowie są w Trójmieście, w ich mieście dochodzi do kolejnego morderstwa. Ofiara wygląda identycznie jak Ania, a to oznacza tylko jedno. Pogoń za dziewczyną nie skończyła się.

Kto aż tak nienawidzi dziennikarki, że chce ją zamordować? Czy przyjaciele zdołają jej upilnować? Czy Anna zazna wreszcie odrobinę spokoju?

Jak ta kobieta umie w kryminały 🤩 Wciągam książki @paulina_swist jednym tchem, nie potrafię się oderwać i tak w parę godzin kończę kolejny tom 🤩

Trzy miesiące po tragicznych wydarzeniach, życie Anki, Artura i Szczepana wraca na właściwe tory. Mężczyźni ruszają w kraj, by prowadzić wykłady o sprawie seryjnej morderczyni Sonii Aniołowocz, którą schwytali zanim zabiła Ankę i...

Trudno pozbyć się wrażenia, że Pani Świst miast pisać, po prostu produkuje już książki. Wszystko "made in Świst" mam i przeczytałem, natomiast "Occulta", to bardzo słaba pozycja. To co mnie zaskoczyło, to fatalna jakość papieru (nie mówię o okładce) i to wszystko. Jak to mówią najstarsi Górale, nic nie trwa wiecznie. Tak, roszczę sobie prawo do tak krytycznej uwagi, albowiem trochę czytam, mam punkt odniesienia, zatem powiem na koniec: "Occulta", to strata czasu. Ta pozycja mogłaby nie istnieć w ogóle, bo rzuca bardzo słabe światło na dotychczasową twórczość...Brakło Pani pomysłu, weny i może przede wszystkim czasu na doszlifowanie tej książki. Męczyłem to dwa dni-porażka.

Trudno pozbyć się wrażenia, że Pani Świst miast pisać, po prostu produkuje już książki. Wszystko "made in Świst" mam i przeczytałem, natomiast "Occulta", to bardzo słaba pozycja. To co mnie zaskoczyło, to fatalna jakość papieru (nie mówię o okładce) i to wszystko. Jak to mówią najstarsi Górale, nic nie trwa wiecznie. Tak, roszczę sobie prawo do tak krytycznej uwagi,...

Ale ja to lubię, lubię, lubię!!!

Ale ja to lubię, lubię, lubię!!!