🌈🌻

Szesnastoletnia Tessa tymczasowo traci wzrok na skutek wypadku samochodowego. Z dziewczyny kochającej życie i poezję, zmienia się w cień samej siebie. Chcąc pomóc jej w powrocie do rutyny, dziadkowie, z którymi się wychowuje, zamieszczają w gazecie ofertę pracy dla osoby, która pomogłaby Tessie w spisywaniu wierszy.

Na ogłoszenie odpowiada Weston, rówieśnik Tessy, który za sprawą swojej niepełnosprawności ma poczucie, że może zrozumieć dziewczynę. Prosi jednak jej dziadków, by utrzymali ten fakt w tajemnicy. Tessa nie jest w stanie zobaczyć Westona, więc traktuje go bez taryfy ulgowej, początkowo nawet z niechęcią. Chłopak, przyzwyczajony do spojrzeń pełnych litości, z radością przyjmuję tę odmianę i dzień za dniem wraca do domu Tessy.

🎨💛

To jedna z najbardziej uroczych młodzieżowek, jakie czytałam.

Wciągnęła mnie od pierwszej strony i przeczytałam ją na raz podczas podróży pociągiem.

To piękna, delikatna, poruszająca historia o trudnych doświadczeniach, o życiu z niepełnosprawnością oraz o odnajdywaniu nadziei i swojej wewnętrznej siły.

Autorka wykreowała cudownych bohaterów, mam tutaj zwłaszcza na myśli Westona. Uwielbiam, gdy w młodzieżówkach mam do czynienia z tak wrażliwymi i empatycznymi postaciami.

Wielka polecajka!

✨🌅

[12+]

[współpraca reklamowa z @wydawnictwoyoung]

🌈🌻

Szesnastoletnia Tessa tymczasowo traci wzrok na skutek wypadku samochodowego. Z dziewczyny kochającej życie i poezję, zmienia się w cień samej siebie. Chcąc pomóc jej w powrocie do rutyny, dziadkowie, z którymi się wychowuje, zamieszczają w gazecie ofertę pracy dla osoby, która pomogłaby Tessie w spisywaniu wierszy.

Na ogłoszenie odpowiada Weston, rówieśnik Tessy,...

Jeśli miałabym opisać tę historię w paru słowach to na pewno użyłabym tych: delikatna, wzruszająca, smutna.

”-Nie potrzebujesz tego, wiesz? Wyglądasz pięknie bez makijażu. Ale z makijażem też wyglądasz pięknie. Zawsze wyglądasz pięknie. Nawet kiedy płaczesz.”

Tessa w wyniku wypadku traci wzrok. Jej świat w jednym momencie się zawalił. Weston to chłopak, który jak nikt inny potrafi zrozumieć Tessę. To on uczy ją jak na nowo cieszyć się każdym dniem. Jak funkcjonować za pomocą pozostałych zmysłów. Weston wypełnił tę historię nadzieją. Nadzieją, której starczyłoby na kilka osób.

„Siedzicie tu, oddychacie, widzicie, słyszycie, pewnie czujecie jakieś smaki, zapachy, a po wyjściu ze szkoły poczujecie słońce na twarzy. To kilka naprawdę dobrych powodów, aby nie być nieszczęśliwym. A jeśli będziecie szukać, znajdziecie nowe. Ale musicie wybierać. I to cały czas. Każdego dnia, o każdej godzinie, czasami w każdej minucie. Musicie wybierać tę drogę.”

Ta książka jest tak piękna!!! W każdym tego słowa znaczeniu. W środku i z zewnątrz. Każda strona, zdanie i słowo było warte przeczytania!! Trafia do moich ulubieńców🥹🩵

Jeśli miałabym opisać tę historię w paru słowach to na pewno użyłabym tych: delikatna, wzruszająca, smutna.

”-Nie potrzebujesz tego, wiesz? Wyglądasz pięknie bez makijażu. Ale z makijażem też wyglądasz pięknie. Zawsze wyglądasz pięknie. Nawet kiedy płaczesz.”

Tessa w wyniku wypadku traci wzrok. Jej świat w jednym momencie się zawalił. Weston to chłopak, który jak nikt...

Ta książka według mnie to absolutne cudo. Całość jest świetnie napisana, sam pomysł jest niesamowity i został również doskonale pociągnięty. Takie perełki trudno znaleźć, naprawdę trudno, a ja miałem szczęście się na taką natknąć! Szkoda że nie jest bardziej znana. Podoba mi się również że postacie nie są idealne. Czasami mam wrażenie że niewidoma bohaterka zapomina o swojej niepełnosprawności albo nawet widzi rzeczy, ale nie wiem, nie jestem do końca pewien, może nic takiego nie wystąpiło.
:>

Ta książka według mnie to absolutne cudo. Całość jest świetnie napisana, sam pomysł jest niesamowity i został również doskonale pociągnięty. Takie perełki trudno znaleźć, naprawdę trudno, a ja miałem szczęście się na taką natknąć! Szkoda że nie jest bardziej znana. Podoba mi się również że postacie nie są idealne. Czasami mam wrażenie że niewidoma bohaterka zapomina o...

Liczyłam na przepiękną historię i właśnie taką dostałam.

🌻 Od samego początku czuć klimat, jak i uczucia, co otula i wciąga czytelnika w całą historię. Czytając czułam tak wiele emocji, nadzieję, nostalgię, ogromną motywację, a także siłę.

🌻 Jest to książka, która uświadamia odbiorcę od samego początku, o tym, jak łatwo można wszystko stracić, że na wiele rzeczy nie mamy wpływu i nie powinniśmy się obarczać winą.

🌻 Ta pozycja reprezentuję osoby z niepełnosprawnościami i uświadamia lekko w tym zakresie.

🌻 Na pierwszy rzut oka myślałam, że właściwie nie poznajemy postaci, natomiast kiedy zaczęłam o nich myśleć okazało się, że wszystko kryje się za zmysłami, za każdym dotykiem, za każdym zapachem, i to było wspaniałe.

🌻 Bardzo zżyłam się z postaciami, czułam ich ból, ich emocję, to jak byli uparci.

🌻 Momentami miałam wrażenie, że autorka zapomina o tym, że główną bohaterka nie widzi.

╰┈➤ Przepiękna i wzruszająca historia, którą zdecydowanie potrzebowałam.

Ocena: 4,25⭐

[Współpraca reklamowa]

Liczyłam na przepiękną historię i właśnie taką dostałam.

🌻 Od samego początku czuć klimat, jak i uczucia, co otula i wciąga czytelnika w całą historię. Czytając czułam tak wiele emocji, nadzieję, nostalgię, ogromną motywację, a także siłę.

🌻 Jest to książka, która uświadamia odbiorcę od samego początku, o tym, jak łatwo można wszystko stracić, że na wiele rzeczy nie mamy...

"- O rany - odzywa się. - Należysz do tego rodzaju ludzi?
- To znaczy jakiego rodzaju? - pytam z uśmiechem.
- Ludzi, którzy niepotrzebnie wszystko komplikują.
- Tak. - Chichoczę. - Stanowczo należę do tego rodzaju ludzi."

Historia Tessy jest jedną z tych, obok której nie można przejść obojętnie. Główna bohaterka traci wzrok z powodu powikłań po wyp*dku samochodowym. Nie potrafi odnaleźć się w nowej sytuacji, a wręcz zmienia się jej podejście do świata - nie tworzy poezji, nie spotyka się z przyjaciółkami. Dni spędza w swoim pokoju, a dziadkowie widząc dziewczynę w smutku, postanawiają napisać do lokalnej gazety i poszukać osoby, która będzie "oczami" Tessy. Cóż, możecie się domyślać, że zrobili to bez konsultacji, jednak odwołanie zgłoszenia sprawiło, że... wszystko się zaczęło.

"100 dni słońca" od pierwszych stron wprawiło mnie w melancholijny nastrój. Czytamy o wyp*dku, którego opis przyprawił mnie o ciarki. To, co spotkało Tessę było straszne, a jednocześnie sprawca pozostał bez szwanku. Utrata wzroku to jeden z najgorszych koszmarów, moich w szczególności, dlatego choć w niewielkim stopniu mogłam zrozumieć dziewczynę. Moja wada wzroku jest duża, na szczęście nie postępuje to tak szybko jak w poprzednich latach (i oby już nie postępowało, ja lubię swoje okulary). Początkowo, Dickinson kieruje złość, wściekłość. Czasami bezsilność. To właśnie ten jej charakter sprawił, że była autentyczna, bardziej ludzka niż tylko postacią z kartki. Jej zachowanie było uzasadnione zaistniałą sytuacją, dlatego z wielką ciekawością i czułością śledziłam jej postępy i te tytułowe odliczanie 100 dni. Jest to ciekawy zabieg (trochę jak u Silvery przy "Nasz ostatni dzień"),jednak do samego końca nie możemy przewidzieć czy wszystko powróci do normy. Coś się jednak zmienia... "100 dni słońca" poznajemy z jeszcze drugiej perspektywy, która równie mocno mnie ciekawiła. Weston Ludovico to bohater, którego poznajemy jako syna reportera lokalnej gazety, do którego dziadkowie Tessy piszą ogłoszenie. Jego opowieść jest tak samo przejmująca i szokująca. Dodatkowo, autorka pokusiła się o opisanie jego tajemniczej przeszłości oraz pewnej sytuacji, która doprowadziła do "tego jednego dnia". Od tego momentu Weston chce być traktowany jak normalna osoba i gdy przychodzi do domu Tessy wie, że będzie czuł się jak dawniej. To było piękne. Co ciekawe, chłopak wyróżnia się na tle innych postaci swoją postawą. Idzie przez życie z ogromną dawką sarkazmu (czarny humor też mile widziany),co można dostrzec w wielu dialogach, a po tych tragicznych wydarzeniach jest to wręcz oczyszczające dla niego. Pewnie zauważyliście, że nie pisze Wam o wszystkim, ale taka też jest ta opowieść - nie mówi nam wszystkich szczegółów. To od nas zależy czy będziemy chcieli je poznać. Ona wzrusza, przeraża, a jednocześnie napełnia nadzieją... Szczególnie relacja naszych głównych bohaterów. Początki nie były łatwe, ale dzięki Wesowi i jego misji (albo uporowi),coś się zmieniło. Idziemy z nimi przez wszystkie zmysły: węch, smak, słuch, dotyk, wzrok. A odkrywając kolejne detale otaczającego świata, jeszcze bardziej doceniamy to, co mamy obok. Ostatnie strony tego dowodzą. (Kto nie mógł powstrzymać łez? No ja)

Czytajcie! Przeżywajcie! Pokochajcie!

[ Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Young ]

"- O rany - odzywa się. - Należysz do tego rodzaju ludzi?
- To znaczy jakiego rodzaju? - pytam z uśmiechem.
- Ludzi, którzy niepotrzebnie wszystko komplikują.
- Tak. - Chichoczę. - Stanowczo należę do tego rodzaju ludzi."

Historia Tessy jest jedną z tych, obok której nie można przejść obojętnie. Główna bohaterka traci wzrok z powodu powikłań po wyp*dku samochodowym. Nie...

100 dni słońca to jedna z tych historii, których nie da się ocenić w skali gwiazdkowej. Nie jest to zwykła powieść, a piękna i wrażliwa historia.
Opowiada o Tessie, która uwielbia poezję i prowadzi bloga, na którym dzieli się swoją twórczością, jednak pewnego dnia ulega wypadkowi, wskutek czego traci wzrok na 100 dni. Jej dziadkowie szukają dla niej pomocnika, który pomógł by jej w prowadzeniu bloga. Tak właśnie poznaje Westona. Chociaż na początku nie darzą siebie sympatią, potem między nimi rodzi się nić porozumienia.
Ta książka zupełnie odbiegła od moich oczekiwań. Myślałam, że będzie w niej pełno wartościowych cytatów i będzie napisana poetyckim językiem, jednak tak nie było, ale w ogóle mi to nie przeszkadzało. Mimo, że jest napisana prostym językiem, a fabuła jest schematyczna to na kartkach tej książki znajdziecie pełno wrażliwości i delikatności.
Jeśli chodzi o wątek romantyczny to niezbyt mi się spodobał. Mam wrażenie, że bohaterowie zakochali się w sobie zbyt szybko. Jednak jest tylko drobną wada, bo cała reszta powieści ogromnie mi się spodobała.
Jeśli szukacie wrażliwej i pięknej młodzieżówki to koniecznie sięgnijcie po 100 dni słońca

(współpraca reklamowa z Wydawnictwem Young)

100 dni słońca to jedna z tych historii, których nie da się ocenić w skali gwiazdkowej. Nie jest to zwykła powieść, a piękna i wrażliwa historia.
Opowiada o Tessie, która uwielbia poezję i prowadzi bloga, na którym dzieli się swoją twórczością, jednak pewnego dnia ulega wypadkowi, wskutek czego traci wzrok na 100 dni. Jej dziadkowie szukają dla niej pomocnika, który pomógł...

Książka "100 dni słońca" opowiada historię Tessy, która straciła wzrok w wypadku samochodowym. Lekarze dają jej nadzieję na odzyskanie widzenia w ciągu około stu dni. Tessa, która pisze wiersze potrzebuje pomocy, dlatego jej dziadkowie poszukują osoby, która wesprze ją w tym trudnym czasie. Pojawia się Weston, który oferuje pomoc pod jednym warunkiem – zachowania swojej tajemnicy przed Tessą. Osobiście, ta książka urzekła mnie. Jest pełna emocji i przekazuje wartościowe przesłanie. Relacja między Westonem a Tessą porusza serce. Gorąco polecam tę książkę wszystkim poszukującym lektury, która otuli ich jak ciepły kocyk.

Książka "100 dni słońca" opowiada historię Tessy, która straciła wzrok w wypadku samochodowym. Lekarze dają jej nadzieję na odzyskanie widzenia w ciągu około stu dni. Tessa, która pisze wiersze potrzebuje pomocy, dlatego jej dziadkowie poszukują osoby, która wesprze ją w tym trudnym czasie. Pojawia się Weston, który oferuje pomoc pod jednym warunkiem – zachowania swojej...

Tessa traci wzrok na 100 dni. Przed wypadkiem pisała wiersze, które później zamieszczała na swoim blogu. Tylko teraz nie ma już takiej możliwości… Dziadkowie postanawiają jej pomóc zamieszczając ogłoszenie w gazecie o poszukiwaniu kogoś kto będzie spisywał jej wiersze i zamieszczał je na blogu. Tessa nie jest zachwycona tym pomysłem i prosi dziadków o skasowanie wpisu. Zanim to się dzieje, ogłoszenie dostrzega Weston - syn redaktora gazety…

Kiedy Weston pierwszy raz przychodzi do Tessy prosi jej babcie aby nie wspominała o jego sekrecie, bo to właśnie on pomoże im zrozumieć się nawzajem. Czasami nie trzeba czegoś widzieć, żeby to zrozumieć. Zwłaszcza jeśli chodzi o pierwszą prawdziwą miłość.

Historia Tessy i Wesa to przepiękna droga do poznania siebie nawzajem przez zmysły, serce i umysł. Tessa panicznie boi się wyjść z domu po wypadku. Cały czas obwinia się o coś, na co nie miała wpływu. Nie widzi tego co jest przed nią, przez co nie czuje się bezpiecznie. Wes pokazał jej ten sam niebezpieczny świat z innej perspektywy przez zmysły i zaufanie. Okazuje się, że więcej można dostrzec nie widząc tego co jest dookoła nas.

„100 Dni Słońca” to piękny i wrażliwy romans przy którym łatwo się wzruszyć. Niepełnosprawność Tessy sprawia, że musi ona w pełni zaufać swoim pozostałym zmysłom, a jej relacja z Wesem staje się przez to „pierwotna” i pełna nadziei. To właśnie nadzieja daje jej motywację, żeby wytrwać do końca. Codziennie odlicza dni do momentu w którym znów będzie mogła ujrzeć świat. A może do momentu zobaczenia Wesa?

Jestem zachwycona jak z pozoru prosta fabuła, potrafi oczarować. Przez te 100 dni Tessa zmieniła całkowicie swoje postrzeganie świata. Najpierw pragnęła wrócić do „normalności” i odzyskać wzrok. Potem chciała pozbyć się męczącego Wesa. A na końcu zrozumiała, że prawdziwa miłość jest wtedy, kiedy doświadcza się ją każdym zmysłem, a wzrok jest sprawą drugorzędną.

Największy skarb kryje się tam, gdzie nasz wzrok już nie dociera.

Tessa traci wzrok na 100 dni. Przed wypadkiem pisała wiersze, które później zamieszczała na swoim blogu. Tylko teraz nie ma już takiej możliwości… Dziadkowie postanawiają jej pomóc zamieszczając ogłoszenie w gazecie o poszukiwaniu kogoś kto będzie spisywał jej wiersze i zamieszczał je na blogu. Tessa nie jest zachwycona tym pomysłem i prosi dziadków o skasowanie wpisu....

Wow-

Wow-

,,100 dni słońca”

Autorka: @makeyourstorymatter
Wydawnictwo: @wydawnictwoyoung
Ocena: ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

,,Nie jesteście swoją astmą, swoją cukrzycą, swoją depresją, swoją anoreksją ani swoim lękiem."

,,100 dni słońca” to historia Tessy, która w wyniku wypadku traci wzrok na 100 dni. Dziewczyna pisze wiersze, wiec jej dziadkowie szukają kogoś do pomocy.
Z pomocą przychodzi Weston, który chce jej pomóc, ale pod warunkiem, że Tessa nie będzie wiedziała o jego tajemnicy.
Czy Tessa odkryje to, co ukrywa Weston?

To było takie cudowne... Nie spodziewałam się, że aż tak bardzo mi się ta książka spodoba, że tak dużo z niej wyciągnę. Wzruszająca historia o odzyskiwaniu nadziei, poruszająca przy tym ważne tematy. Książka otula jak ciepły kocyk.
W książce znajdziemy bardzo dużo przepięknych i życiowych cytatów.
Co do bohaterów to autorka wspaniale ich wykreowała, myślę, że wiele osób może się z nimi chociaż trochę utożsamić.
Moje serce skradł Weston. To, co robił dla Tessy jest przeurocze i wielokrotnie rozpływałam się nad jego zachowaniem. Uważam, że każda potrzebuje takiego chłopaka w swoim życiu jak Weston, który będzie przynosił codziennie inne kwiaty, robił gofry czy grał na ukulele. Czyż to nie jest urocze?
Relacja przyjacielska pomiędzy Rudym i Westonem jest świetnie opisana. Wsparcie, jakie Rudy okazywał swojemu przyjacielowi jest niesamowite i uważam, że każdy zasługuje na takie wsparcie.
Czytając tę pozycję, odczuwałam naprawdę wiele emocji. Radość, smutek, wzruszenie, kilka razy zdarzyło mi się popłakać. Mocno się wczułam w tę historię, przez co przeżywałam ją razem z bohaterami.
Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny i lekki. Płynęłam przez tę książkę!

,,100 dni słońca” jest naprawdę bardzo wartościową pozycją, którą polecam naprawdę każdemu (12+). W wielu momentach pokazuje, że zawsze można poradzić sobie ze wszystkim, jeśli będzie się do tego dążyć. Swoją ciężką pracą możemy wszystko. Uczy nas też, że powinniśmy doceniać to, co teraz mamy.

{Współpraca reklamowa z @wydawnictwoyoung }

,,100 dni słońca”

Autorka: @makeyourstorymatter
Wydawnictwo: @wydawnictwoyoung
Ocena: ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

,,Nie jesteście swoją astmą, swoją cukrzycą, swoją depresją, swoją anoreksją ani swoim lękiem."

,,100 dni słońca” to historia Tessy, która w wyniku wypadku traci wzrok na 100 dni. Dziewczyna pisze wiersze, wiec jej dziadkowie szukają kogoś do pomocy.
Z pomocą...