Śniadanie u Tiffany'ego

Czegoś mi tu zabrakło.
Opowiadania były ciekawe, ale jednocześnie nie umiałam się w nie wciągnąć i ciągle łapałam się na tym, że myślami gdzieś uciekam.

Czegoś mi tu zabrakło.
Opowiadania były ciekawe, ale jednocześnie nie umiałam się w nie wciągnąć i ciągle łapałam się na tym, że myślami gdzieś uciekam.

Lektura łatwa, lekka I dość przyjemna. Najbardziej byłam ciekawa tytułowej historii. Lekka I płytka. Podobnie jak I inne opowiadania. Na jeden wieczór.

Lektura łatwa, lekka I dość przyjemna. Najbardziej byłam ciekawa tytułowej historii. Lekka I płytka. Podobnie jak I inne opowiadania. Na jeden wieczór.

Dobrze i lekko się czyta, bo język niewyszukany. Wszystkie 4 opowiadania łączy ciekawa historia, jednak w każdym brakuje głębi. W skrócie mówiąc, przyjemne lekkie opowiadania bez większych refleksji, dobre na letni dzień na tarasie przy lampce wina.

Dobrze i lekko się czyta, bo język niewyszukany. Wszystkie 4 opowiadania łączy ciekawa historia, jednak w każdym brakuje głębi. W skrócie mówiąc, przyjemne lekkie opowiadania bez większych refleksji, dobre na letni dzień na tarasie przy lampce wina.

Kultowy film z Audrey Hepburn w roli głównej to ekranizacja tylko jednej, z krótkich czterech noweli zawartych w tej książeczce.
W pierwszym tytułowym opowiadaniu poznajemy młodziutką Holly Golightly, która pracując jako dama do towarzystwa zakochuje się w brazylijskim dyplomacie. W pozostałych trzech, zdecydowanie krótszych nowelkach, mamy również do czynienia z historiami miłosnymi w różnych odsłonach. Wydźwięk całego zbioru jest jednak słodko-gorzki. Pogoń za mężczyznami, wygodą i klejnotami bywa niestety zgubna.
Kultowa historia, którą warto znać, jeszcze lepiej obejrzeć - zwłaszcza, że niewiele brakowało, aby główną postać zagrała Merlin Monroe ‼️

Kultowy film z Audrey Hepburn w roli głównej to ekranizacja tylko jednej, z krótkich czterech noweli zawartych w tej książeczce.
W pierwszym tytułowym opowiadaniu poznajemy młodziutką Holly Golightly, która pracując jako dama do towarzystwa zakochuje się w brazylijskim dyplomacie. W pozostałych trzech, zdecydowanie krótszych nowelkach, mamy również do czynienia z historiami...

Nie najgorsza, ale jak dla mnie ilość niezakończonych wątków była o wiele bardziej irytująca niż główna bohaterka. Ciekawe doświadczenie, ale nie przekonujące. Zbyt płytkie.

Nie najgorsza, ale jak dla mnie ilość niezakończonych wątków była o wiele bardziej irytująca niż główna bohaterka. Ciekawe doświadczenie, ale nie przekonujące. Zbyt płytkie.

Tak, całkiem szczerze w tym przypadku film kocham zdecydowanie bardziej niż książkę - natomiast myślę, że jest warta przeczytania - ciekawa historia, ciekawa wykreowana postać Holy - którą można kochać, albo nienawidzić - każdy według siebie oceni :)

Tak, całkiem szczerze w tym przypadku film kocham zdecydowanie bardziej niż książkę - natomiast myślę, że jest warta przeczytania - ciekawa historia, ciekawa wykreowana postać Holy - którą można kochać, albo nienawidzić - każdy według siebie oceni :)

Młoda dziewczyna ze wsi przyjeżdża do Nowego Jorku i "bierze" życie pełnymi garściami. Sięga po łatwe i szybkie pieniądze. Do realizacji tego celu używa swojego ciała (i powiązanej z nim urody) oraz angażuje trochę zdolności umysłowych. Jest "wyzwolona" seksualnie. Ma swoje młodzieńcze kaprysy wynikające z hedonistycznych pobudek. Według mnie opowiadana historia ma niewiele wspólnego z prawdziwym romantyzmem – jest płytka emocjonalnie. Występuje duża powierzchowność w całej treści. Niestety, nie mam czym się zachwycić.

Młoda dziewczyna ze wsi przyjeżdża do Nowego Jorku i "bierze" życie pełnymi garściami. Sięga po łatwe i szybkie pieniądze. Do realizacji tego celu używa swojego ciała (i powiązanej z nim urody) oraz angażuje trochę zdolności umysłowych. Jest "wyzwolona" seksualnie. Ma swoje młodzieńcze kaprysy wynikające z hedonistycznych pobudek. Według mnie opowiadana historia ma niewiele...

Niech pan nigdy nie kocha nic dzikiego (...). Nie wolno oddawać serca dzikiemu stworzeniu. Im bardziej je kochasz, tym ono staje się mocniejsze. Aż wreszcie jest dość silne, żeby uciec do lasu. Albo pofrunąć na drzewo. (...) A potem w niebo. (...) Jeśli pan sobie pozwoli kochać dzikie stworzenie, skończy pan na patrzeniu w niebo."

Capote jest pisarzem specyficznym i trzeba lubić ten sposób patrzenia na świat, który on uprawia. Dużo w tym uważności, ale też sporo niedopowiedzeń, przestrzeni, którą czytelnik musi sobie wypelnić, poza tym nic nie jest czarno-białe, ludzie po prostu spotykają się i ścierają, nikt nie jest jednoznacznoe dobry lub zły. Holly Golightly jest świetną postacią, pełną uroku, zachłanna, egoistyczną, rozmarzoną, a dzięki kreacji Audrey Hepburn w ekranizacji tej powieści, jest też swego porodzaju ikoną kultury i legendą. Dla mnie Holly pozostaje jednak archetypem marzycielki, kobiecą wersją Ikara w męskim mimo wszystko świecie. I widzę tragizm tej postaci, znacznie mocniej obecny w książce niż w filmie, który jednak mocno zmienia emocjonalną tonację powieści Capote'a. Piękna historia, pięknie napisana.

Niech pan nigdy nie kocha nic dzikiego (...). Nie wolno oddawać serca dzikiemu stworzeniu. Im bardziej je kochasz, tym ono staje się mocniejsze. Aż wreszcie jest dość silne, żeby uciec do lasu. Albo pofrunąć na drzewo. (...) A potem w niebo. (...) Jeśli pan sobie pozwoli kochać dzikie stworzenie, skończy pan na patrzeniu w niebo."

Capote jest pisarzem specyficznym i...

Oj, Holly Holly, gdybym nie obejrzał tego filmu, to raczej nie uwierzyłbym w Twoją magię. Nie przekonuje mnie ta kreacja uwodzicielskiej nastolatki po przejściach, która nauczona mówić bez akcentu zdobywa i wykorzystuje serca mężczyzn z Nowego Jorku.

“Ja się nie przyzwyczajam. Nigdy i do niczego. Kiedy się przyzwyczajasz, to jakbyś umierał.”

Dialogi są prowadzone mistrzowsko, narracja wciąga, ale czegoś jednak brakuje? Może historia jest zbyt banalna? Być może jest zbyt banalna dla mnie, millenialsa z czasów Netflix-a?

“Nie chcę niczego mieć, dopóki nie znajdę takiego miejsca, w którym ja i otoczenie będziemy do siebie pasować. Nie wiem jeszcze, gdzie to jest, ale wiem dokładnie, jak tam będzie.
- Jak u Tiffany'ego.”

W książce brak akcji. Wszystko jest impresją, podobnie jak wizyta przed słynnym wieżowcem i sklepem. Uczucia, wspomnienia, zapachy.

Oj, Holly Holly, gdybym nie obejrzał tego filmu, to raczej nie uwierzyłbym w Twoją magię. Nie przekonuje mnie ta kreacja uwodzicielskiej nastolatki po przejściach, która nauczona mówić bez akcentu zdobywa i wykorzystuje serca mężczyzn z Nowego Jorku.

“Ja się nie przyzwyczajam. Nigdy i do niczego. Kiedy się przyzwyczajasz, to jakbyś umierał.”

Dialogi są prowadzone...

Nie bardzo rozumiem dlaczego tytułowa bohaterka jest reklamowana w superlatywach typu "odważna, niezależna" skoro jest to zwykła utrzymanka, w dodatku toksyczna. Ciężko to nazwać "byciem wyzwoloną", skoro jest się całkowicie uzależnioną od kaprysów bogaczy. No ale, co ja będę mainsplainingował, może ktoś lubi, też spoko. Dość płytka historia o takiej księżniczce, ale bardzo ładnie napisana językowo. Pozostałe trzy nowelki do zapomnienia.

Nie bardzo rozumiem dlaczego tytułowa bohaterka jest reklamowana w superlatywach typu "odważna, niezależna" skoro jest to zwykła utrzymanka, w dodatku toksyczna. Ciężko to nazwać "byciem wyzwoloną", skoro jest się całkowicie uzależnioną od kaprysów bogaczy. No ale, co ja będę mainsplainingował, może ktoś lubi, też spoko. Dość płytka historia o takiej księżniczce, ale bardzo...