Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wstrząsająca historia, która wydarzyła się naprawdę.
Życie pisze najgorsze scenariusze, niestety...
Wielokrotnie przerywałam lekturę, gdyż nie byłam w stanie przebrnąć przez ogrom cierpienia dzieci. Tym bardziej, ze te dzieci były w wieku moich synów. Moich dzieci, w których widzę sama słodycz, promienie słońca na mojej życiowej ścieżce i cudowne istoty, które będę chronić dopóki życia mi wystarczy.
Za każdym razem zadawałam sobie pytanie jakim trzeba być potworem, by zgotować taki los najbliższej, bezbronnej i zdanej na nas osobie.
Nie obyło się bez łez i nawet pisząc te słowa mam lzy w oczach.

Wstrząsająca historia, która wydarzyła się naprawdę.
Życie pisze najgorsze scenariusze, niestety...
Wielokrotnie przerywałam lekturę, gdyż nie byłam w stanie przebrnąć przez ogrom cierpienia dzieci. Tym bardziej, ze te dzieci były w wieku moich synów. Moich dzieci, w których widzę sama sło...

Rozwiń

Zwiń

Wysluchalam audiobooka w interpretacji pana Bluszcza - skądinąd świetnego aktora i równie dobrego lektora.
A jednak cos tu poszło nie tak.
Fatalnie odczytane są wszystkie kwestie głównej bohaterki.
Lektor interpretujący jej wypowiedzi ścisza glos niemalże do szeptu i prawie nie wymawia końcówek zdań.
Słuchaczowi wydaje się, jakby ta kobieta właśnie słabła, lub miała na wszystko zupełnie wywalone, ze nawet nie chce się jej gadać.
Podobnie sprawa ma się z wypowiedziami starszych osób. Są co prawda donośniejsze, ale i tak za bardzo karykaturalne.

Wysluchalam audiobooka w interpretacji pana Bluszcza - skądinąd świetnego aktora i równie dobrego lektora.
A jednak cos tu poszło nie tak.
Fatalnie odczytane są wszystkie kwestie głównej bohaterki.
Lektor interpretujący jej wypowiedzi ścisza glos niemalże do szeptu i prawie nie wymawia...

Rozwiń

Zwiń

Poddaję się po wątku Pauliny.
Gorszego bachora nie da się znaleźć ze świecą.
Co za durna, okrutna i samolubna istota.
Dziewczyna ma 12 - 13 a potem 16 lat i jest tak okropnie zle skonstruowaną postacią, jakby miała tych latek zaledwie 4 i rzeczywiście musiała prosić mamusię o ugotowanie zupki.
Nie dowiem się czym było spowodowane jej okrucieństwo wobec babek i nieczułość na cierpienie, ale zakładam ze niczym.
To po prostu okropna, kiepsko napisana postać.

Poddaję się po wątku Pauliny.
Gorszego bachora nie da się znaleźć ze świecą.
Co za durna, okrutna i samolubna istota.
Dziewczyna ma 12 - 13 a potem 16 lat i jest tak okropnie zle skonstruowaną postacią, jakby miała tych latek zaledwie 4 i rzeczywiście musiała prosić mamusię o ugotowanie z...

Rozwiń

Zwiń

Pozycja warta przeczytania, ale niestety, nie warta wysłuchania w formie audiobooka przez osoby, które znają język niemiecki.
Ja do tych osób należę.
Pan Filip Kosior należy zaś moim zdaniem do grona najlepszych polskich lektorów naszych czasów, jednak niestety nie zna niemieckiego (bo nie musi znać wszystkiego).
Po co zatem bierze na siebie przeczytanie takiego utworu?
Robi krzywdę tej przejmującej, poważnej i poruszającej lekturze, bo nie potrafi sobie poradzić z niemieckimi nazwami i zwrotami, które występują tu w co drugim zdaniu.
Niemal każda niemiecka nazwę i wyrażenie odczytuje blednie, kaleczy, przez co tak poważna lektura traci wiele ze swej powagi i należnego słuchaczom (a przede wszystkim opisanym w książce ofiarom) szacunku.
To nie kryminał, żeby cos w czytaniu sknocić. To zbyt poważny temat, żeby podejść sobie do niego ad hoc, nie przygotowując się należycie, nie biorąc pod uwagę swoich językowych ułomności i ograniczeń, i mimo nich, zdecydować się na publiczne przeczytanie utworu.
Razi mnie brak szacunku do wszystkich niemieckojęzycznych słuchaczy audiobooka, ale przede wszystkim razi mnie brak szacunku do ofiar.
Ich tragicznym historiom opisanym w książce należy się ogromna uważność i powaga, a nie kaleczenie i błędne odczytywanie słów, które były dla nich niejednokrotnie najważniejsze i najtragiczniejsze w życiu.
Były tragicznym, niezasłużonym wyrokiem śmierci.

Autorka pisała te książkę wiele lat. Znać w książce szacunek i staranność.
Lektura jest przejmująca, daje inne światło, rozszerza myślenie.
To byli ludzie niesłusznie skazani na śmierć i upokorzenie.
To byli ludzie którzy niczemu nie zawinili.
Mieli prawo być piękni, normalni (jak każdy z nas), być atrakcyjni i cieszyć się życiem.
Podstawowe prawo żeby mieć włosy na głowie, sukienkę, płaszcz gdy jest zimno i szczoteczkę do zębów.
A jednak ktoś im to bestialsko odebrał.

Pozycja warta przeczytania, ale niestety, nie warta wysłuchania w formie audiobooka przez osoby, które znają język niemiecki.
Ja do tych osób należę.
Pan Filip Kosior należy zaś moim zdaniem do grona najlepszych polskich lektorów naszych czasów, jednak niestety nie zna niemieckiego (bo ni...

Rozwiń

Zwiń