Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak bardzo cenie sobie książki Jacka Komudy, to ta mi przypasowało bardzo średnio. Trochę za bardzo rozwlekłe opisy spowolniały akcje i powodowały niechęć do czytania. Plus za świetne rozeznanie historyczne do którego autor przyzwyczaił nas w swoich książkach. Same historie nie wciągnęły mnie wcale

Jak bardzo cenie sobie książki Jacka Komudy, to ta mi przypasowało bardzo średnio. Trochę za bardzo rozwlekłe opisy spowolniały akcje i powodowały niechęć do czytania. Plus za świetne rozeznanie historyczne do którego autor przyzwyczaił nas w swoich książkach. Same historie nie wciągnęły mnie wcale

Chyba najlepsza z części o Anecie. Dobra kontynuacja serii z małymi nawiązaniami do serii o milicjantach. Czyta się przyjemnie i szybko.

Chyba najlepsza z części o Anecie. Dobra kontynuacja serii z małymi nawiązaniami do serii o milicjantach. Czyta się przyjemnie i szybko.

Rewelacyjny thriller polityczny. Czyta się z zapartym tchem. Postacie bardzo dobrze zbudowane, pokazują jak wygląda kuchnia polityczna w przypadku poważnej afery i w obliczu wyborów prezydenckich. Pokazane możliwości PRowe, socjotechnine, psychologiczne oraz techniczne, nawet jeżeli tylko wymyślone na potrzeby książki to robią wrażenie.

Rewelacyjny thriller polityczny. Czyta się z zapartym tchem. Postacie bardzo dobrze zbudowane, pokazują jak wygląda kuchnia polityczna w przypadku poważnej afery i w obliczu wyborów prezydenckich. Pokazane możliwości PRowe, socjotechnine, psychologiczne oraz techniczne, nawet jeżeli tylko wymyślone na potrzeby książki to robią wrażenie.

Książka, która bardziej mnie irytowała niż śmieszyła. Nieporadność w życiu i przy wychowywaniu dzieci jest śmieszna ale tylko do pewnego momentu. Jak jest tego za dużo to człowiek się zastanawia jak tacy ludzi żyją i gdzie pomoc dla nich. Straszne zachowania, zamiast być śmieszne są już tylko przejawem braku odpowiedzialności oraz zwykłej głupoty

Książka, która bardziej mnie irytowała niż śmieszyła. Nieporadność w życiu i przy wychowywaniu dzieci jest śmieszna ale tylko do pewnego momentu. Jak jest tego za dużo to człowiek się zastanawia jak tacy ludzi żyją i gdzie pomoc dla nich. Straszne zachowania, zamiast być śmieszne są już tylko przejawem braku odpowiedzialności oraz zwykłej głupoty

Lee Child trzyma poziom a przygody Reachera można zawsze brać w ciemno wiedząc, że człowiek się nie zawiedzie. W tej części Jack próbuje znaleść właścicielkę sygnetu z West Point, tym razem mniej samotnie.

Lee Child trzyma poziom a przygody Reachera można zawsze brać w ciemno wiedząc, że człowiek się nie zawiedzie. W tej części Jack próbuje znaleść właścicielkę sygnetu z West Point, tym razem mniej samotnie.

Druga części przygód Tekli i jej kuzynki. Dalej walczą z przesądami, pechem i spora ilością wyimaginowanych problemów. Ciągle zabawna ale już trochę mniej od pierwszej części.

Druga części przygód Tekli i jej kuzynki. Dalej walczą z przesądami, pechem i spora ilością wyimaginowanych problemów. Ciągle zabawna ale już trochę mniej od pierwszej części.

Mam dość mieszane uczucia o tej książce. Początek mnie mocno męczył. Rozwlekłe opisy, dygresje itp. nużyły i powodowały, że chciałem odłożyć tą książkę na bok. Skakanie w czasie co rozdział również nie pomagało. Na szczęście nie odłożyłem książki na bok. Akcja się rozkręciła i pod koniec ciężko było oderwać się od czytania.

Mam dość mieszane uczucia o tej książce. Początek mnie mocno męczył. Rozwlekłe opisy, dygresje itp. nużyły i powodowały, że chciałem odłożyć tą książkę na bok. Skakanie w czasie co rozdział również nie pomagało. Na szczęście nie odłożyłem książki na bok. Akcja się rozkręciła i pod koniec ciężko było oderwać się od czytania.

Pamiętam jak za nastolatka zagrywałem się Quake-iem, Doomem itd. Gry były od dzieciństwa ze mną i czasem nawet do teraz umilają mi życie. Jak mówi moja żona "lepiej żebyś grał niż szlajał się po mieście". Dlatego obok tego tytułu nie mogłem przejść obojętnie. Historia twórców najważniejszych strzelanek w historii gier, opisana w świetny i wciągający sposób. Śledząc ich historie wspomina się własne chwile przy grach przez nich stworzonych i emocje jakie dawały.

Pamiętam jak za nastolatka zagrywałem się Quake-iem, Doomem itd. Gry były od dzieciństwa ze mną i czasem nawet do teraz umilają mi życie. Jak mówi moja żona "lepiej żebyś grał niż szlajał się po mieście". Dlatego obok tego tytułu nie mogłem przejść obojętnie. Historia twórców najważniejszych strzelanek w historii gier, opisana w świetny i wciągający sposób. Śledząc ich...