Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fajne zapoznanie się z autorem, chociaż nie wszystkie opowiadania trzymają tak samo mocno. "Zgroza..." wbiła mnie w fotel i zostanie ze mną na długo, ale reszta albo jest raczej luźnym pod względem napięcia wprowadzeniem, tak jak "Zew..." albo jakoś nie czuje się w nich wagi wydarzeń, bo opowiadane są z perspektywy czasu, jak "Widmo..." czy "Kolor...", gdzie o niebezpieczeństwie dowiadujemy się już jak zostało zażegnane. I to nie do końca tak, że już go nie ma, ale te opowiadania kończą się raczej uspokajającą nutą. Było to przyjemne spotkania i chętnie będę kontynuować znajomość z autorem, ale jeśli ktoś szuka czegoś namacalnie przerażającego, to tutaj raczej tego nie znajdzie. Co nie znaczy, że na początek zbiór nie jest dobry, bo jeśli ktoś dopiero zaczyna z niepokojącą fikcją, to zdecydowanie bardzo dobra pozycja.

Fajne zapoznanie się z autorem, chociaż nie wszystkie opowiadania trzymają tak samo mocno. "Zgroza..." wbiła mnie w fotel i zostanie ze mną na długo, ale reszta albo jest raczej luźnym pod względem napięcia wprowadzeniem, tak jak "Zew..." albo jakoś nie czuje się w nich wagi wydarzeń, bo opowiadane są z perspektywy czasu, jak "Widmo..." czy "Kolor...", gdzie o...

Dobrze się bawiłam, ale to nie jest jakiś wybitny, wbijający w fotel kryminał. Więcej tu w sumie romansu i obyczajówki, bohaterowie są jacyś dziwni, ale może to kwestia epoki. Rozwiązania idzie się domyślić, jeśli nie po tropach i poszlakach, które padają, to po dialogach, które są nad wyraz nienaturalne, a jednocześnie łopatologiczne jak w podstawówce. Z tych średnich, ani nie najlepsza, ani nie najgorsza.

Dobrze się bawiłam, ale to nie jest jakiś wybitny, wbijający w fotel kryminał. Więcej tu w sumie romansu i obyczajówki, bohaterowie są jacyś dziwni, ale może to kwestia epoki. Rozwiązania idzie się domyślić, jeśli nie po tropach i poszlakach, które padają, to po dialogach, które są nad wyraz nienaturalne, a jednocześnie łopatologiczne jak w podstawówce. Z tych średnich, ani...

Książka jest wyjątkowo bezbarwna, zupełnie pozbawiona stylu, autorka nie przekazała siebie w najmniejszym calu. Pozycja jest wypełniona prostackimi informacjami, którymi może chwalić się fan kryminalnych seriali, zbyt uboga jak na kogoś, kto jest w samym centrum wydarzeń i zajmuje się badaniem zbrodni od 30 lat.
Ta książka powinna mieć na okładce wielkie ostrzeżenie o spojlerach. Jest nimi wypełniona, a autorka sama nie wie, co jest tak naprawdę ważne dla historii. Podaje rozwiązania zagadek z lekkością, po czym dodaje, że nie powie dokładnie, kto to zrobił, bo to by było już za dużo.
Jak dla mnie strata czasu, polecam lepiej poczytać samą Christie albo książki pisane przez znanych ze swoich dokonań w świcie zbrodni specjalistów.

Książka jest wyjątkowo bezbarwna, zupełnie pozbawiona stylu, autorka nie przekazała siebie w najmniejszym calu. Pozycja jest wypełniona prostackimi informacjami, którymi może chwalić się fan kryminalnych seriali, zbyt uboga jak na kogoś, kto jest w samym centrum wydarzeń i zajmuje się badaniem zbrodni od 30 lat.
Ta książka powinna mieć na okładce wielkie ostrzeżenie o...