Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niespieszna, momentami wywołująca uśmiech na twarzy, opowieść o dawnej Irlandii, ludziach ją zamieszkujących, ich codzienności i stylu bycia. Nie żałuję chwil spędzonych nad lekturą, która była swoistym oddechem między bardziej ciężkimi książkami. Autor snuje swoje krótkie opowiastki, lekkim piórem nakreślając czytelnikom, niby mimochodem, esencję Irlandii i jej mieszkańców, kolejny raz udowadniając, że jest pisarzem sprawnym i utalentowanym.

Niespieszna, momentami wywołująca uśmiech na twarzy, opowieść o dawnej Irlandii, ludziach ją zamieszkujących, ich codzienności i stylu bycia. Nie żałuję chwil spędzonych nad lekturą, która była swoistym oddechem między bardziej ciężkimi książkami. Autor snuje swoje krótkie opowiastki, lekkim piórem nakreślając czytelnikom, niby mimochodem, esencję Irlandii i jej...

Zbiór utworów stanowiących przekrój rosyjskich 19 i 20 wiecznych pisarzy. Na kartach kilkunastu opowiadań, fatalistyczne losy bohaterów splatają się tu z nagłą śmiercią, nocnymi przygodami na odludziu, czy niepokojąco realistycznymi a jednak nadprzyrodzonymi epizodami. W niektórych utworach wyraźnie pobrzmiewają echa ludowych podań, w innych postawiono na turpistyczne opisy i intensywniejszy nastrój grozy, summa summarum jest nieźle.
Jeśli miałbym wyróżnić jednego autora, to postawię na mniej znanego z bardzo zacnego grona rosyjskich pisarzy a mianowicie na Michała Arcybaszewa i jego pomysłowe, pełne dystansu i ironii, ale i świadczące o wprawnym piórze, opowiadanie ''Z dzienników pewnego nieboszczyka"
Dla fanów gatunku i pisarstwa zza wschodniej miedzy, pozycja z pewnością godna polecenia.

Zbiór utworów stanowiących przekrój rosyjskich 19 i 20 wiecznych pisarzy. Na kartach kilkunastu opowiadań, fatalistyczne losy bohaterów splatają się tu z nagłą śmiercią, nocnymi przygodami na odludziu, czy niepokojąco realistycznymi a jednak nadprzyrodzonymi epizodami. W niektórych utworach wyraźnie pobrzmiewają echa ludowych podań, w innych postawiono na turpistyczne opisy...

,,Sny o pociągach", nierozerwalnie związane są z przyrodą, mającą w tym wypadku wiodącą rolę w życiu Roberta Grainiera, protagonisty tej mikropowieści. Równolegle na granicy USA i Kanady w początkach XX wieku dokonują się kolejne etapy drugiej rewolucji przemysłowej, którą niesie na swym nieugiętym grzbiecie kolej żelazna.
Grainier, robotnik leśny ima się różnorakich zajęć, by utrzymać swą 3 osobową rodzinę. Pojedyncze epizody z jego uczciwego, niełatwego życia stanowią przyczynek do refleksji o życiu, nieuchronności śmierci, słabości jednostki wobec ogółu, czy też natury.
Te dwie siły - człowiecza wola i żywotność, oraz matka ziemia, milczący acz aktywny świadek ludzkich losów - przenikają się wzajemnie, dając pole do metafor i refleksji.
Minimalizm i oszczędność słów, nie stanowią tu bariery nie do sforsowania: autor zręcznie wplata elementy realizmu magicznego, pokazując, że człowieczy cykl życia to zarówno interakcje z żywymi osobami, jak i z nieożywioną siłą, którą wydaje mi się łatwiej dostrzec, będąc doświadczonym życiowo człowiekiem

,,Sny o pociągach", nierozerwalnie związane są z przyrodą, mającą w tym wypadku wiodącą rolę w życiu Roberta Grainiera, protagonisty tej mikropowieści. Równolegle na granicy USA i Kanady w początkach XX wieku dokonują się kolejne etapy drugiej rewolucji przemysłowej, którą niesie na swym nieugiętym grzbiecie kolej żelazna.
Grainier, robotnik leśny ima się różnorakich...