Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„– Byłam gotowa oddać ci wszystko siedem lat temu. A ty złamałeś mi serce.
Powoli skinął potakująco głową, akceptując prawdę.
– Jego cząstka zawsze należała do ciebie – wyszeptałam, gardło znowu mi się zaciskało.
– I nigdy jej nie oddam.”

Pierwszy tom serii „Cloverleigh Farms” ujął  mnie lekkością oraz przyjemnym, małomiasteczkowym klimatem, dlatego nie miałam wyjścia i musiałam sięgnąć po historię kolejnej siostry Sawyer. Zwłaszcza że Chloe zaintrygowała mnie swoją osobą już podczas lektury „Irresistible”. Dała się pokazać jako silna, ambitna i niezależna kobieta sukcesu, byłam ciekawa, jakie wydarzenia w jej życiu sprawiły, że skupiła się wyłącznie na pracy. Bo zawsze coś jest. 

„Undeniable” ukazuje historię w dwóch przestrzeniach czasowych. Teraźniejszość przeplatana jest z najbardziej znaczącymi wydarzeniami przyjaźni Chloe i Olivera, począwszy od wczesnych lat dziecięcych. Widać, że od początku była burzliwa, pełna przygód, wspólnych tarapatów, ale też naznaczona szczególną więzią. Choć wyzwalali w sobie nawzajem szaleńcze pomysły, to mimo wszystko na swój sposób byli sobie oddani. Nie obyło się jednak bez popełniania błędów, które potrafiły rozdzielać ich na lata, by po jakimś czasie ponownie splatać ich drogi. 

Teraźniejszość przede wszystkim uwydatnia między nimi brak zaufania, bo Oliver wielokrotnie zawiódł Chloe. Przez niedojrzałość nie potrafił dotrzymać danego słowa, ranił, opuszczał. Nic więc dziwnego, że perspektywa współpracy z Oliverem jest dla Chloe, lekko mówiąc, niezbyt zachęcająca. Jej marzenie o własnej gorzelni w pobliżu rodzinnego pensjonatu jest na wyciągnięcie ręki, lecz cena za nie wydaje się jej zbyt wysoka. Nie po tym, jak Oliver kilka lat wcześniej doszczętnie złamał jej serce. 

Ich relacja jest pełna wzlotów i upadków, przez co nie brak w niej emocji. Motyw drugiej szansy zawsze ich dostarcza i nie inaczej było tym razem. Polubiłam Chloe, jej zadziorność i wrażliwość. Oliver niestety musiał się trochę napracować, żeby zdobyć moją przychylność. Chłopak trochę nabroił, ale stopił moje serce prawdziwością uczuć i chęcią naprawienia błędów. Choć tak jak w przypadku pierwszego tomu czuję, że całość miała potencjał na odrobinę więcej, że pewne wydarzenia mogły zostać lepiej rozpisane, to i tak bawiłam się z tą powieścią bardzo dobrze. Pióro Melanie Harlow jest komfortowe, a przez historię dosłownie się płynie. Nie brakuje tu momentów, które chwytają za serce, ale też takich, które wywołują wypieki na policzkach. Historia jest niewymagająca, dynamiczna, słodka, ale przeplatana goryczą i żalem. Jej objętość jest niezbyt duża, a fabuła na tyle wciągająca, że czyta się ją jednym tchem i nie odkłada, póki nie dotrze się do końca. Może nie zostanie w mojej pamięci na długo, ale stała się świetnym oderwaniem od rzeczywistości, dlatego szczerze zachęcam Was do lektury. Teraz czekam na historię Meg, bo zapowiada się świetnie!

„– Byłam gotowa oddać ci wszystko siedem lat temu. A ty złamałeś mi serce.
Powoli skinął potakująco głową, akceptując prawdę.
– Jego cząstka zawsze należała do ciebie – wyszeptałam, gardło znowu mi się zaciskało.
– I nigdy jej nie oddam.”

Pierwszy tom serii „Cloverleigh Farms” ujął  mnie lekkością oraz przyjemnym, małomiasteczkowym klimatem, dlatego nie miałam wyjścia i...

„Przez większość życia zamykałem się w klatce za nieprzeniknionym murem gniewu, który narodził się tej nocy, gdy schowałem się pod łóżkiem i słuchałem, jak umiera mój ojciec. Stworzony przeze mnie potwór jest zarówno tarczą, jak i barykadą. Kiedy jestem z Tess, czuję, jak odpadają warstwy tej skorupy.”

Pierwszy tom serii „Odmieńcy z West Emerald” wzbudził we mnie mieszane uczucia, lecz wciągnął w swój świat na tyle, że zdecydowałam się sięgnąć po kontynuację. I nie żałuję, bo „Utracony” zrobił na mnie o wiele lepsze wrażenie. Nie było idealnie, ale wystarczająco satysfakcjonująco. 

Przenosimy się do wydarzeń mających miejsce około roku po końcówce „Znienawidzonego”. Znając już naszych głównych bohaterów, nie potrzebujemy jakiegoś większego wprowadzenia w dynamikę ich relacji. Wiemy, że Tess i Micah traktują się raczej chłodno, a niechęć sięga wczesnych lat dziecięcych, co pokazuje nam prolog powieści. Obecnie raczej unikają kontaktu, ale przypadkowe spotkanie w barze po „złej” stronie miasta wszystko zmienia. Ich relacja szybko nabiera intensywności, przez co praktycznie od razu zatopiłam się w opowieści. Autorka postawiła na pikantną namiętność, która dostrzegalna jest w scenach zbliżeń. W naturalny sposób rodzi się między nimi coś więcej, wypierając niechęć. Zaciera się granica między dziewczyną z dobrego domu a zbuntowanym chłopakiem. Mimo iż popełniają błędy, ich uczucie z każdą próbą staje się silniejsze. Uczą się siebie nawzajem. Oboje przechodzą przemianę. Tess z dziewczyny będącej na każde skinienie palca swojego ojca, staje się kobietą dbającą o własne szczęście. Micah z zamkniętego i wkurzonego na cały świat chłopaka, staje się oddanym i troskliwym mężczyzną. Przemiana ta nie jest nagła, jest autentyczna. Jeśli mam być szczera, ich historia spodobała mi się bardziej. Nie miałam problemu z uwierzeniem w ich miłość, tak jak to było w pierwszym tomie, a co najważniejsze naprawdę mnie ujęli.

Tym razem szczególnie zwróciłam uwagę w motywy, które obiecywały wątek mafijny… tyle że w moim odczuciu wcale go nie dostałam. Dla mnie to bardziej sceny o sensacyjnym zabarwieniu, które owszem dostarczyły dawki adrenaliny i trzymały w napięciu, ale typową mafią nie były. Nie traktuję tego w kategorii wady, bo ostatecznie dreszczyk dostałam, ale czuję wewnętrzną potrzebę wyjaśnienia.

Choć przy tym tomie bawiłam się lepiej, to w dalszym ciągu odnoszę wrażenie, jakoby pióro autorki było nieco mechaniczne. Brak w nim większych przemyśleń, często jest po prostu lakonicznym streszczeniem wydarzeń dnia. Jednocześnie jednak ma w sobie pewną dynamiczność, która sprawia, że przez opowieść się płynie. Na ogół raczej ciężko mnie zaskoczyć, tym razem także co nieco udało mi się przewidzieć i kiedy mogłoby się wydawać, że już wszystko się wyjaśniło, to autorce udało się mnie wprawić mnie w osłupienie. Brawo!

„Utracony” to nie tylko pikantny romans z dozą sensacji. To wielowątkowa powieść, ukazująca zawiły i pełen koneksji świat polityki, jednocześnie zwraca też uwagę na wartości rodzinne i przyjaźń. Proste i lekkie pióro autorki sprawia, że się przez nią płynie. Może nie powaliła mnie na kolana, ale spędziłam z nią naprawdę przyjemne chwile. Na swój sposób stanowi powiew świeżości na rynku wydawniczym. Teraz niecierpliwie czekam na historię Connera i Haven. Czuję, że będzie się działo!

„Przez większość życia zamykałem się w klatce za nieprzeniknionym murem gniewu, który narodził się tej nocy, gdy schowałem się pod łóżkiem i słuchałem, jak umiera mój ojciec. Stworzony przeze mnie potwór jest zarówno tarczą, jak i barykadą. Kiedy jestem z Tess, czuję, jak odpadają warstwy tej skorupy.”

Pierwszy tom serii „Odmieńcy z West Emerald” wzbudził we mnie mieszane...

„– I chcesz, żeby te wakacje były wycieczką z twoim dziadkiem i dawnym wrogiem?
Śmieje się. To miękki dźwięk, mniej zestresowany niż wcześniej.
– To nie jest odcinek Scooby-​Doo, Shepard. Nigdy nie byłaś moim wrogiem. Byłaś moją… – Nienawidzę tego, jak wstrzymuję oddech. – Moją motywacją.”

„Podróż z tobą” to kolejna powieść wydawnictwa Hype, która skradła moje serce, począwszy od okładki, w której zakochałam się od pierwszego wejrzenia, po przepiękną i rozczulającą historię, którą znajdujemy wewnątrz. 

Noelle poznajemy w momencie, gdy bardzo jest zagubiona. Kilka miesięcy wcześniej straciła ukochaną babcię, która była dla niej najlepszą przyjaciółką. Jakiś czas później została zwolniona z pracy i chociaż nie była spełnieniem jej marzeń, sytuacja ta ją dobiła. Zmuszona jest do powrotu do domu rodziców, a tam podczas przeglądania rzeczy babci znajduje stary list, z którego wynika, iż kobieta, będąc jeszcze na studiach, miała romans i planowała ucieczkę ze swoim chłopakiem. 
Noelle za pośrednictwem TikToka rozpoczyna poszukiwania mężczyzny, który mógłby jej opowiedzieć tę nieznaną jej wcześniej historię. Kiedy pod filmem znajduje komentarz jego wnuka, nie ma pojęcia, iż wkrótce czekać będzie ją spotkanie z wrogiem z licealnych lat. Tym bardziej nie spodziewa się, że wyruszy z nim i jego dziadkiem w nieodbytą podróż poślubną Kat i Paula.

„Podróż z tobą” to ciepła i rozkoszna lektura, która otula wieloma emocjami. Na jej kartach poznajemy właściwie dwie przepiękne historie miłosne. Tę sprzed lat za pomocą listów oraz opowieści Paula, która wskutek przeciwności losu nie miała szans trwać. Tę aktualną, którą swoje korzenie ma w licealnej rywalizacji. Obie równie istotne i wartościowe. Jestem zachwycona tym, jak autorka je poprowadziła, jak fantastycznie je ze sobą splotła, tworząc cudowną, spójną całość. Opowieść poznajemy z punktu widzenia Noelle, co jest emocjonalną wędrówką poprzez stratę, żałobę, poczucie porażki. Obserwujemy, jak stopniowo odnajduje swoją nową drogę w świecie, gdzie nie ma jej przewodniczki, za to spotyka dwie osoby, które stają się jej niezwykle bliskie. To podróż nie tylko śladami nieodbytej podróży poślubnej, to podróż do zakamarków wnętrza bohaterów.

Relacja Noelle i Theo jest nieco skomplikowana. W liceum rywalizowali na każdym kroku, a teraz po latach w oczach Noelle ona poniosła porażkę. Bez pracy, bez mieszkania w zestawieniu z wrogiem, który odniósł ogromny sukces jako współtwórca aplikacji podróżniczej. Widzimy w niej niepewność, ale też chęć zaimponowania mu. Od samego początku wyczuwalny jest między nimi pazur, taka iskrząca zadziorność, która zapewnia zabawne potyczki słowne. Fantastyczne jest to, że nie zanika i jest obecna do samego końca. W miarę rozwoju więzi emocjonalnej wzbogacona jest o wsparcie, zaufanie, czułość, przyciąganie, a w rezultacie i miłość. Chemia między nimi jest wspaniała, a sceny intymne dodają dozy pikanterii. Tutaj autorka postawiła na mały slow burn i wyszło naprawdę fajnie. Były takie momenty, gdy żałowałam, że nie mogę wejść do głowy Theo, ale dzięki temu historia zyskała pewną tajemniczość, bo musimy poczekać, by poznać jego uczucia. Podobało mi się również to, że ich relacja wymagała pracy, nie zrobiło się nagle słodko i mdło, a oboje musieli włożyć wysiłek w to, żeby między nimi zagrało. Dwa silne charaktery, które znalazły w sobie oparcie w trudnych chwilach. Coś wspaniałego! 

Historia Kat i Paula, mimo iż nie doczekała się swojego happy endu, jest niezwykła. Pełna emocji, bólu, przeciwieństw, ale też wsparcia i uczucia. Byli swoimi pierwszymi miłościami, ale nie ostatnimi. Na ich przykładzie autorka pokazuje, że prawdziwie kochać możemy więcej niż raz. Cudowne jest to, że nie było w nich żalu, bo potem spotkali w swoim życiu osoby, które ich uszczęśliwiły. Motyw listów dodał tutaj pewnej wyjątkowości, bardzo lubię w powieściach ten element, a w tym przypadku jest wzruszającym i nostalgicznym powrotem do przeszłości. Autorka serwuje ich historię kawałek po kawałeczku, tym samym potęgując ciekawość czytelnika.

Jestem niesamowicie zauroczona tą powieścią. Wciągnęła mnie od samego początku, zachwyciła pięknymi więziami wnuków ze swoimi dziadkami, oczarowała dwoma cudownymi historiami miłosnymi, w których dostrzegalne są drobne podobieństwa. Jessica Joyce ujmuje lekkim i przyjemnym piórem, wspaniale wplatając w opowieść emocje i pikanterię. Jedyne, do czego mogłabym się przyczepić to korekta, bo w niektórych momentach literówki biły po oczach. Jeśli szukacie komfortowej i emocjonalnej powieści, która poruszy Was do głębi, urzeknie, a przy okazji wprowadzi odrobinę wakacyjnego klimatu, to koniecznie skuście się na „Podróż z tobą”. Polecam z całego serca! 

„– I chcesz, żeby te wakacje były wycieczką z twoim dziadkiem i dawnym wrogiem?
Śmieje się. To miękki dźwięk, mniej zestresowany niż wcześniej.
– To nie jest odcinek Scooby-​Doo, Shepard. Nigdy nie byłaś moim wrogiem. Byłaś moją… – Nienawidzę tego, jak wstrzymuję oddech. – Moją motywacją.”

„Podróż z tobą” to kolejna powieść wydawnictwa Hype, która skradła moje serce,...