Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wampiry, wilkołaki, oraz świat wyciągnięty z generatora losowych nazw... (albo ze "Zmierzchu" w fantasy-średniowieczu). Miałem dać 5, ale jednak nie było tak aż tak źle. Erotyk fantasy napisany raczej dla kobiecej publiczności. Taka oto młodzieżówka.

+ plot twisty (najmocniejszy aspekt, pięknie zamotane),
+ umieralni bohaterowie,
+ ukazanie religii jako narzędzia manipulacji,

+/- dokładne opisanie scen seksu, momentami było naprawdę poetycko i wrażliwie, momentami śmiałem się ze względu na komiczne słowa, których bohaterowie używali np. "miód!" :D oooook.

- oszczędne przedstawienie świata (królestwa, magii), nie czujemy tego świata do końca,
- wszystko się kręci wokół głównej bohaterki, jesteśmy skazani na jej monologi,

Wampiry, wilkołaki, oraz świat wyciągnięty z generatora losowych nazw... (albo ze "Zmierzchu" w fantasy-średniowieczu). Miałem dać 5, ale jednak nie było tak aż tak źle. Erotyk fantasy napisany raczej dla kobiecej publiczności. Taka oto młodzieżówka.

+ plot twisty (najmocniejszy...

Rozwiń

Zwiń

Ważne:
zastanowiłbym się, czy na pewno mental, który jest tutaj przedstawiony prowadzi ku gwiazdom, czy raczej ku łóżku szpitalnemu.
Nie zachęcam do takiego podejścia do trenowania, zniszczysz sobie organizm na całe życie.
Zachęcam do zaczerpnięcia postawy Gogginsa: nigdy się nie poddawaj + ciężka praca.

Jak ktoś lubi masochistyczne, brutalne treningi to świetnie odnajdzie się w tej historii. Wpływ na to miała przemoc i maltretowanie w dzieciństwie przez ojca. Autor jak sam opisuje walczy z samym sobą i psychologicznie w swoich oczach chcę odnaleźć akceptację i poczucie spełniania.

Motywująca, ale i smutna opowieść.

Ważne:
zastanowiłbym się, czy na pewno mental, który jest tutaj przedstawiony prowadzi ku gwiazdom, czy raczej ku łóżku szpitalnemu.
Nie zachęcam do takiego podejścia do trenowania, zniszczysz sobie organizm na całe życie.
Zachęcam do zaczerpnięcia postawy Gogginsa: nigdy się nie poddawa...

Rozwiń

Zwiń

Szacunek dla każdego kto walczy o swoje zdrowie w beznadziejnej sytuacji.

Ciężko mi ocenić książkę o ludzkich cierpieniach. Wyczuwam syndrom sztokholmski. Nikt za kogoś zawodu nie wybiera, a i zawsze można pracę zmienić. Zgrzyta mi tu naiwność z narzekaniem. Klawisza, lekarza, pielęgniarki w psychiatryku i uwaga chyba samego autora reportażu. Wydaje mi się, że dołożył dużo od siebie. Na każdy przypadek chirurg rzuca łaciną przy rozmowie z innym lekarzem? Mam wrażenie, że te historie są podbite, żeby jeszcze bardziej zdołować. Na myśl mi przychodzi E. Jaworowicz.

Czego się spodziewać po takim tytule. Jak ktoś nie zna środowiska szpitalnego z drugiej strony to może to połknie jak pelikan. Są oddziały, gdzie praca jest średnio ciężka. Są oddziały gdzie jest tak ciężko jak to opisane w tym tytule. Prawda jest taka, że w każdym worku pacjentów jak i lekarzy znajdą się oszuści jak i ci co "primus non nocere".

Szacunek dla każdego kto walczy o swoje zdrowie w beznadziejnej sytuacji.

Ciężko mi ocenić książkę o ludzkich cierpieniach. Wyczuwam syndrom sztokholmski. Nikt za kogoś zawodu nie wybiera, a i zawsze można pracę zmienić. Zgrzyta mi tu naiwność z narzekaniem. Klawisza, lekarza, pielęgniark...

Rozwiń

Zwiń

"Nie błagamy o wolność, my walczymy o wolność"
gen. Witold Urbanowicz

Piękna ilustracja, twarda okładka, czuć moc naszej historii Polski.
Opisy, obrazy, relacje z bitew, kroniki - wszystko w pigułce. Bibliografia na końcu każdej bitwy.
Brakowało mi trochę rozrysowania taktyk armii na szczegółowych mapkach, ale zbytnio się czepiam.

Smutny wniosek odnośnie naszego narodu - często brakowało "wbicia klina" po skończonych potyczkach, aby wykorzystać wygraną maksymalnie - politycznie i w zajmowaniu terytorium.
Pozytywny wniosek - nie można odmówić nam jako narodu wartości bojowej i odwagi. Często w bilansie strat to przeciwnik tracił kilkukrotnie więcej żołnierzy.

"Nie błagamy o wolność, my walczymy o wolność"
gen. Witold Urbanowicz

Piękna ilustracja, twarda okładka, czuć moc naszej historii Polski.
Opisy, obrazy, relacje z bitew, kroniki - wszystko w pigułce. Bibliografia na końcu każdej b...

Rozwiń

Zwiń

"Obserwowałem jego oczy, myśląc, że są za małe, żeby pomieścić całe życie, które się za nimi kryło."

Przyjemne podążanie za pierwszoosobowym narratorem w jego hołdzie pisania biografii ulubionego pisarza.
Spokojnie, relaksująco spacerujemy szukając okruchów życia mentora. Wydawać się mogło nudna książka, ale cały czas masz wrażenie, że coś jest nie tak. Mam skojarzenie z serialem "WandaVision".
Czytając "Kraina Chichów" nie oczekiwałbym od niej wiele, lepiej jak ten świat nagle Ciebie zaskoczy zagięciem istniejących prawd.

+ bardzo ciekawe rozważania "kiedy człowiek nie boi się śmierci i zaczyna życie na maxa",
+ wątek miłosny,
+ świetne realistyczne, opisy zachowań postaci w tle, uwierzyłem w ich relacje, miasteczko w którym funkcjonują,
+ ciekawy finałowy plot-twist, który dopiero wtedy ocierać się może o horror, może bardziej thriller,
+ humor,
+ fantastyka,

"Obserwowałem jego oczy, myśląc, że są za małe, żeby pomieścić całe życie, które się za nimi kryło."

Przyjemne podążanie za pierwszoosobowym narratorem w jego hołdzie pisania biografii ulubionego pisarza.
Spokojnie, relaksująco spacerujemy szukając okruchów życia mentora. Wydaw...

Rozwiń

Zwiń