Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia przedstawiona przez Mario Escobara to niezwykle wzruszająca, ale i dogłębnie poruszająca serce czytelnika historia aryjki, Helene Hannemann i jej rodziny o romskich korzeniach, która w 1943 roku została zesłana do Auschwitz. Kobieta sama mogła uniknąć trudów życia w obozie, jednak jej bezgraniczna miłość do męża i dzieci sprawiła, iż wybrała taki sam los, na jaki zostali oni skazani.

„Zło jest czymś znacznie większym niż aspołeczne zachowania czy niedoskonałości psychiki. Przede wszystkim to brak miłości do siebie samego i do bliźnich” [1].

Przystosowanie się do życia w nieludzkich obozowych warunkach graniczyło wręcz z cudem, jednak Helene dzięki swojej determinacji, miłości do dzieci i męża oraz pochodzeniu i wyuczonemu zawodowi pielęgniarki udało się na tyle, na ile mogło być to możliwe. Jej życie również się odmieniło, gdy w obozie pojawił się doktor Mengele. Nakazał on założenie przedszkola w obozie. Wyzwanie to spoczęło na barkach Helene, która z całych sił starała się dać obozowym dzieciom miłość, czułość i namiastkę normalności, pomimo tego, iż działalność Mengele daleko odbiegała od humanitarnego podejścia do człowieka. Był on wręcz bestią w ludzkiej skórze.

„Moja dusza miała wrażenie wolności. Ci brutalni mordercy nigdy nią nie zawładną. Wiedziałam, że nasza radość do pewnego stopnia oznacza dla nich nieszczęście. Jadali lepiej od nas, wedle własnej woli wychodzili w weekendy i spali, z kim im się podobało. Sami nie byli właściwie niczym więcej niż bezlitosnymi, okrutnymi bestiami. Jak pozbawione serca dzieci bawili się nami niczym uszkodzonymi zabawkami, tyle że ich bezmyślne kaprysy skazywały na śmierć setki ludzi” [2].

Historia przedstawiona w książce „Kołysanka z Auschwitz” ukazuje fabularyzowane losy Helene Hannemann, jej walkę o życie własne i swoich dzieci oraz trud codzienności obozowego życia. Niektóre opisy niezwykle mocno oddziałują na wyobraźnię czytelnika i sprawiają, iż staje się on prawie naocznym świadkiem bestialskiego traktowania w jednym z obozów koncentracyjnych. W moim przekonaniu, pomimo trudnej i ciężkiej emocjonalnie tematyki, warto przeczytać tę powieść. Z całą pewnością pozostanie ona na długo w pamięci czytelnika.

S.P.

[1] M. Escobar, Kołysanka z Auschwitz, Wydawnictwo Kobiece, 2019, s. 272.
[2] M. Escobar, Kołysanka z Auschwitz, Wydawnictwo Kobiece, 2019, s. 166

Historia przedstawiona przez Mario Escobara to niezwykle wzruszająca, ale i dogłębnie poruszająca serce czytelnika historia aryjki, Helene Hannemann i jej rodziny o romskich korzeniach, która w 1943 roku została zesłana do Auschwitz. Kobieta sama mogła uniknąć trudów życia w obozie, jednak jej bezgraniczna miłość do męża i dzieci sprawiła, iż wybrała taki sam los, na jaki...

Autorka w „Pułapce życia” podjęła trudne i kontrowersyjne tematy, które stały się istotnymi wątkami pobocznymi mającymi jednak zasadniczy wpływ na wydarzenia opisane w książce. Do tych tematów tabu warto zaliczyć w szczególności: alkoholizm wśród kobiet czy wchodzenie w związki i relacje homoseksualne. Klaudia Morawa umiejętnie wplata te zagadnienie w wymyśloną przez siebie historię kryminalną.

Głównymi bohaterkami zmagań z brutalną rzeczywistością opisaną przez autorkę były Nikki Black i jej nowa, atrakcyjna partnerka Jennifer Robbins. Konserwatywna detektyw Black, borykająca się z problemem alkoholowym i wychowująca samotnie po śmierci męża nastoletnią córkę, swoje frustracje wyładowuje na nowej współpracownicy. Obie jednak muszą zmierzyć się z trudną sprawą porwania kilkuletniego chłopca.

Cała historia kryminalna wraz z opisem problemów i zmagań głównych bohaterek została zaprezentowane jedynie w ciągu 17 dni. Dla wnikliwego czytelnika może być to stanowczo zbyt krótki czas, by dobrze poznać bohaterów, ich zwyczaje, charakter czy zagłębić się w ich problemy zawodowo-rodzinne.

W moim przekonaniu historia zaprezentowana w „Pułapce życia” warta jest bliższego poznania. Dialogi są krótkie, wartkie, ale i interesujące. Również bohaterowie są wyraźnie zarysowani i stanowią interesującą mieszankę różnych osobowości. Jednakże dla czytelnika, niektóre wątki mogą być potraktowane zbyt marginalnie i skrótowo. Wątpliwość budzi również usytuowanie przez polską autorkę wydarzeń, miejsc i nazwisk poza granicami rodzimego kraju. Historia mogłaby także zostać bardziej rozbudowana. Niemniej jednak twórczość p. Klaudii Morawy zapowiada się obiecująco.

S.P.

Autorka w „Pułapce życia” podjęła trudne i kontrowersyjne tematy, które stały się istotnymi wątkami pobocznymi mającymi jednak zasadniczy wpływ na wydarzenia opisane w książce. Do tych tematów tabu warto zaliczyć w szczególności: alkoholizm wśród kobiet czy wchodzenie w związki i relacje homoseksualne. Klaudia Morawa umiejętnie wplata te zagadnienie w wymyśloną przez siebie...

Historia przedstawiona przez Claire Douglas to smutna i tragiczna opowieść o losach trzydziestoletniej, młodej i pięknej kobiety – Abi, która po śmierci swojej siostry bliźniaczki próbuje odnaleźć swoje miejsce na świecie. Więź ze zmarłą siostrą, Lucy, była jednak tak wielka, iż kobieta nie radzi sobie z codziennym funkcjonowaniem. Tym bardziej, iż odczuwa nadal poczucie winy za śmierć swojej bliźniczki, pomimo tego, iż sąd ją uniewinnił.

Jej życie diametralnie się zmienia, gdy poznaje do złudzenia podobną do swojej siostry, Beatrice. Z początku znajomość wydaje się być jedynym panaceum na ból i żal po stracie, jednak z czasem okazuje się, iż Abi wpada w sieć intryg, kłamstw i tajemnic co ma wpływ na jej pogarszającą się kondycję psychiczną. Beatrice wydaje się być dla Abi bratnią duszą, przyjaciółką, która również związana ze swoim bratem-bliźniakiem rozumie rozterki młodej kobiety. Jednak wszystko z czasem zaczyna wymykać się spod kontroli. Abi i Ben pod okiem Beatrice zaczynają romansować, co spotka się z ogromnym oburzeniem, zazdrością ze strony Beatrice. Od tego czasu na światło dzienne wychodzą najbardziej skrywane tajemnice bliźniaków.

Historia przedstawiona w książce wydaje się być interesująca. Czytelnik jednak po lekturze może mieć mieszane uczucia, nie tylko co do bohaterów, ich wyrazistego zarysowania cech charakteru, ale i również do samego zakończenia. Z początku również historia wydaje się mało wciągająca, jednak z czasem przykuwa uwagę.

S.P.

Historia przedstawiona przez Claire Douglas to smutna i tragiczna opowieść o losach trzydziestoletniej, młodej i pięknej kobiety – Abi, która po śmierci swojej siostry bliźniaczki próbuje odnaleźć swoje miejsce na świecie. Więź ze zmarłą siostrą, Lucy, była jednak tak wielka, iż kobieta nie radzi sobie z codziennym funkcjonowaniem. Tym bardziej, iż odczuwa nadal poczucie...