Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z początku tom trzeci mnie nawet zaciekawił. Główna bohaterka w roli agentki? Czemu nie. Później ta lektura się dłużyła i skończyłam ją bardziej dla tego, że już miałam 3/4 za sobą. Zakończenie zostawiło mnie z masą pytań. Podsumowując, mogło być lepiej ;)

Z początku tom trzeci mnie nawet zaciekawił. Główna bohaterka w roli agentki? Czemu nie. Później ta lektura się dłużyła i skończyłam ją bardziej dla tego, że już miałam 3/4 za sobą. Zakończenie zostawiło mnie z masą pytań. Podsumowując, mogło być lepiej ;)

Od pierwszych stron książki wiedziałam już, że mi się spodoba. Podział akcji w rozdziałach na Mariannę czy Lucjana wyszedł rewelacyjnie. Jak zobaczyłam nazwisko głównego bohatera i Pani Sylwii to podświadomie byłam przekonana, iż napisała powieść o jej bliskich. Tematyka różniła się od innych wojennych powieści. Nie skupiono uwagi na obozach a na robotach u Bauerów. Za dużo o nich nie słyszałam, więc chwyciłam po utwór autorki. Będę czytać kolejne tomy, a także jej inne dzieła.

Od pierwszych stron książki wiedziałam już, że mi się spodoba. Podział akcji w rozdziałach na Mariannę czy Lucjana wyszedł rewelacyjnie. Jak zobaczyłam nazwisko głównego bohatera i Pani Sylwii to podświadomie byłam przekonana, iż napisała powieść o jej bliskich. Tematyka różniła się od innych wojennych powieści. Nie skupiono uwagi na obozach a na robotach u Bauerów. Za...

Najpierw obejrzałam serial, potem sięgnęłam po książkę. Nie widzę przeszkód, żeby zacząć tak, jak ja, bo ekranizacja mocno odbiegała od oryginału. Podobała mi się zarówno adaptacja jak i powieść. W tej pierwszej brakowało mi właśnie Gawrieli, liczyłam na kolejny sezon. W tym dziele literackim postacie zostały przedstawione bardziej realistycznie, może dlatego przynajmniej w moich bibliotekach ten tytuł nie należy do najpoczytniejszych. Mam jednak nadzieję, iż wiele osób po nią sięgnie, sami zobaczą, że jest warta przeczytania.

Najpierw obejrzałam serial, potem sięgnęłam po książkę. Nie widzę przeszkód, żeby zacząć tak, jak ja, bo ekranizacja mocno odbiegała od oryginału. Podobała mi się zarówno adaptacja jak i powieść. W tej pierwszej brakowało mi właśnie Gawrieli, liczyłam na kolejny sezon. W tym dziele literackim postacie zostały przedstawione bardziej realistycznie, może dlatego przynajmniej w...

Krótka japońska powieść o starszej Pani, która prowadzi rozmowę z samą sobą. Używa dialektu, więc pierwsze strony mogą spowalniać tempo, ale później jest z górki. Jest takie powiedzenie starość nie radość. Myślę, że dla niektórych równolatków głównej bohaterki będzie pokrzepieniem, zaś młodzież czy dorośli mogą wyciągać wnioski na przyszłość.

Krótka japońska powieść o starszej Pani, która prowadzi rozmowę z samą sobą. Używa dialektu, więc pierwsze strony mogą spowalniać tempo, ale później jest z górki. Jest takie powiedzenie starość nie radość. Myślę, że dla niektórych równolatków głównej bohaterki będzie pokrzepieniem, zaś młodzież czy dorośli mogą wyciągać wnioski na przyszłość.

Troszkę dlugo się rozwijał ten wątek miłosny, ale przyjemna lektura dla kobiet. Czułam delikatne klimaty Bridgertonów, więc jeśli lubicie, to można sięgnąć po tę pozycję. Była to moja pierwsza książka tej autorki, a okazała się 10 tomem. Czy wrócę do początku? Sama nie wiem.

Troszkę dlugo się rozwijał ten wątek miłosny, ale przyjemna lektura dla kobiet. Czułam delikatne klimaty Bridgertonów, więc jeśli lubicie, to można sięgnąć po tę pozycję. Była to moja pierwsza książka tej autorki, a okazała się 10 tomem. Czy wrócę do początku? Sama nie wiem.

Tom drugi zdecydowanie podszedł mi lepiej niż pierwszy. Może dlatego, że nie było tu widać widma mezaliansu. Znowu wspomniano o wieży, ale zdecydowanie nie tej, o której mowa w poprzedniej części.

Tom drugi zdecydowanie podszedł mi lepiej niż pierwszy. Może dlatego, że nie było tu widać widma mezaliansu. Znowu wspomniano o wieży, ale zdecydowanie nie tej, o której mowa w poprzedniej części.

Z pewnością w tym tomie można się dowiedzieć, w jakim aspekcie tytułowa bohaterka okazała się jeszcze wyjątkowa, bo inteligencja to nie wszystko. Dalej toporny był drobny druk, ale fabuła znowu mnie jakoś przytrzymała i skłoniła po sięgnięcie części trzeciej.

Z pewnością w tym tomie można się dowiedzieć, w jakim aspekcie tytułowa bohaterka okazała się jeszcze wyjątkowa, bo inteligencja to nie wszystko. Dalej toporny był drobny druk, ale fabuła znowu mnie jakoś przytrzymała i skłoniła po sięgnięcie części trzeciej.

Powieść ciekawa i wciągająca, ale opis z tyłu książki nie zgadzał się z fabułą książki. Momentami się gubiłam, a prędzej spodziewałabym się tego w jakimś kryminale.

Powieść ciekawa i wciągająca, ale opis z tyłu książki nie zgadzał się z fabułą książki. Momentami się gubiłam, a prędzej spodziewałabym się tego w jakimś kryminale.

Autorka powoli przedstawiła bohaterów książki, ale dzięki temu początkowo mylne wyobrażenie o niektórych postaciach szybko zostaje zweryfikowane. Wyczekiwałam momentu pojawienia się tytułowej bohaterki. Jedyne co mi się nie podobało to zbyt drobny druk, szybciej czytałam na czytniku niż z papieru. Zakończenie idealne dla osób, które nie chcą poznawać dalszych losów bohaterki oraz dla tych, co są ich ciekawi.

Autorka powoli przedstawiła bohaterów książki, ale dzięki temu początkowo mylne wyobrażenie o niektórych postaciach szybko zostaje zweryfikowane. Wyczekiwałam momentu pojawienia się tytułowej bohaterki. Jedyne co mi się nie podobało to zbyt drobny druk, szybciej czytałam na czytniku niż z papieru. Zakończenie idealne dla osób, które nie chcą poznawać dalszych losów...

Była perfumeria, zielarnia, nastał czas i na zimę w Małej Przytulnej. Miałam kiedyś podobną bibliotekę do tej z książki M. Witkiewicz. Ta powieść otuliła niczym ciepła kołderka, rozśmieszyła niczym dobra komedia. Sama bym chciała mieszkać w takim miejscu. Ucieszyła mnie wiadomość, iż autorka rozważa napisanie czwartej części. Fajnie by było, gdyby Gabrysia była dorosłym członkiem społeczności. Myślę, że ta część miała najwięcej ilustracji ze wszystkich książek pani Magdaleny. Według mnie wyszło rewelacyjnie.

Była perfumeria, zielarnia, nastał czas i na zimę w Małej Przytulnej. Miałam kiedyś podobną bibliotekę do tej z książki M. Witkiewicz. Ta powieść otuliła niczym ciepła kołderka, rozśmieszyła niczym dobra komedia. Sama bym chciała mieszkać w takim miejscu. Ucieszyła mnie wiadomość, iż autorka rozważa napisanie czwartej części. Fajnie by było, gdyby Gabrysia była dorosłym...

Bardzo krótka powieść o kocie, który przydałby się każdemu, kto zmaga się z samotnością albo cierpi po stracie kogoś bliskiego. Porusza wiele problemów, momentami miałam aż łzy w oczach. Frankie jest głównym narratorem i to on oprowadza nas po swoim świecie. Nie jest idealny, ale kto z nas jest? To książka skierowana nie tylko do miłośników tych zwierząt.

Bardzo krótka powieść o kocie, który przydałby się każdemu, kto zmaga się z samotnością albo cierpi po stracie kogoś bliskiego. Porusza wiele problemów, momentami miałam aż łzy w oczach. Frankie jest głównym narratorem i to on oprowadza nas po swoim świecie. Nie jest idealny, ale kto z nas jest? To książka skierowana nie tylko do miłośników tych zwierząt.

Przeczytana w ramach akcji czytaj.pl (szkoda, że dopiero w tym roku o niej usłyszałam). Myślę, iż warto przeczytać, nawet jeżeli mamy za sobą inne pozycje o Korei. Każdy pisarz ma swój unikatowy styl pisania, zwraca uwagę na coś innego. Bardzo przyjemna lektura, przeznaczono na nią dużo pracy, czasu czy pieniędzy, by sfotografować pewne śliczne widoki czy opisać w smaku pewne dania regionalne. Rady, jak zachować się na plaży, bardzo do mnie trafiły. Z szacunku do innych powinniśmy się do nich zastosować, odwiedzając Kraj Spokojnego Poranka.

Przeczytana w ramach akcji czytaj.pl (szkoda, że dopiero w tym roku o niej usłyszałam). Myślę, iż warto przeczytać, nawet jeżeli mamy za sobą inne pozycje o Korei. Każdy pisarz ma swój unikatowy styl pisania, zwraca uwagę na coś innego. Bardzo przyjemna lektura, przeznaczono na nią dużo pracy, czasu czy pieniędzy, by sfotografować pewne śliczne widoki czy opisać w smaku...

Widziałam film, ale książka okazała się o wiele lepsza. W sumie to znałam zakończenie. Chciałam zobaczyć tę historię oczyma wyobraźni. Mówi się, że stara miłość nie rdzewieje. Co ma być, to będzie. Jeśli kochasz, to pozwól odejść. Mamy szansę się przekonać, ile z powyższych zdań się sprawdzi. Ciekawi mnie tylko, dlaczego w serii Książki pisane sercem Pamiętnik to tom drugi, skoro była to pierwsza powieść Nicholasa Sparksa.

Widziałam film, ale książka okazała się o wiele lepsza. W sumie to znałam zakończenie. Chciałam zobaczyć tę historię oczyma wyobraźni. Mówi się, że stara miłość nie rdzewieje. Co ma być, to będzie. Jeśli kochasz, to pozwól odejść. Mamy szansę się przekonać, ile z powyższych zdań się sprawdzi. Ciekawi mnie tylko, dlaczego w serii Książki pisane sercem Pamiętnik to tom drugi,...

Może zacznę pokrótce od tego, że jest to trylogia, a czy w ogóle się na nią nadaje? No powiem, iż początek skusił mnie do zakupu e-booka, ale mam mieszane uczucia. Nie było tragicznie, lecz wcale mnie nie powaliła. Anna okazała się bohaterką zagubioną, sama nie wiedziała czego chciała. Książka została napisana lekkim piórem. Myślicie o tym tytule w perspektywie grzecznego romansu? Jesteście w dużym błędzie. Tom pierwszy został zakończony tak, aby kupić tom drugi. Nie lubię czegoś takiego. Autor powinien być na tyle pewny swojego dzieła, żeby nie uciekać do takich sztuczek, powiedzmy słabych. Jeśli coś jest dobre i tak po to chwycę. Nieco inaczej sobie to wyobrażałam...

Może zacznę pokrótce od tego, że jest to trylogia, a czy w ogóle się na nią nadaje? No powiem, iż początek skusił mnie do zakupu e-booka, ale mam mieszane uczucia. Nie było tragicznie, lecz wcale mnie nie powaliła. Anna okazała się bohaterką zagubioną, sama nie wiedziała czego chciała. Książka została napisana lekkim piórem. Myślicie o tym tytule w perspektywie grzecznego...

O Nicholasie słyszałam już jakiś czas temu, nawet kiedyś sięgnęłam po jego książkę. W głowie zrodziło się postanowienie, a może przeczytać wszystkie jego powieści? List w butelce może się spodobać lub nie, ale pokazuje prawdziwe uczucia Theresy i Garretta. Czy dla bohaterów czas stanie w miejscu? Wciągnęłam się od pierwszej strony, miałam nadzieję na inne zakończenie. Tak już po prostu miało być, prawdziwie.

O Nicholasie słyszałam już jakiś czas temu, nawet kiedyś sięgnęłam po jego książkę. W głowie zrodziło się postanowienie, a może przeczytać wszystkie jego powieści? List w butelce może się spodobać lub nie, ale pokazuje prawdziwe uczucia Theresy i Garretta. Czy dla bohaterów czas stanie w miejscu? Wciągnęłam się od pierwszej strony, miałam nadzieję na inne zakończenie. Tak...

Dlaczego nie słyszałam o tym tytule, dopóki nie trafiłam na jego ekranizację? Okazała się pouczająca, ciężka praca popłaca. Zrozumienie jej troszeczkę utrudniał staropolski, ale od czego ma się słownik. Na ogół nie czytam takich pozycji, jednak z miłą chęcią chwycę po kolejną tej autorki. Jeśli ktoś ma ochotę na starszą klasykę, to ta książka zdecydowanie jest dla niego. Momentami aż się uśmiałam dzięki niektórym bohaterom.

Dlaczego nie słyszałam o tym tytule, dopóki nie trafiłam na jego ekranizację? Okazała się pouczająca, ciężka praca popłaca. Zrozumienie jej troszeczkę utrudniał staropolski, ale od czego ma się słownik. Na ogół nie czytam takich pozycji, jednak z miłą chęcią chwycę po kolejną tej autorki. Jeśli ktoś ma ochotę na starszą klasykę, to ta książka zdecydowanie jest dla niego....

Osoby piszące, że połowa książki to powtarzanie zasad chyba jej nie przeczytały. Nie całkiem rozumiem do czego zmierza autor. Ta książka ma pomóc ruszyć do przodu, ale ja tego nie czuję. Może, gdyby zakończenie byłoby inne, to wtedy trafiłby do mnie jego przekaz. Nie czekam na kolejną część z taką euforią, jaka towarzyszyła mi po drugim tomie. Po przeczytaniu "Zanim wyblakną wspomnienia" jestem bardzo zawiedziona.

Osoby piszące, że połowa książki to powtarzanie zasad chyba jej nie przeczytały. Nie całkiem rozumiem do czego zmierza autor. Ta książka ma pomóc ruszyć do przodu, ale ja tego nie czuję. Może, gdyby zakończenie byłoby inne, to wtedy trafiłby do mnie jego przekaz. Nie czekam na kolejną część z taką euforią, jaka towarzyszyła mi po drugim tomie. Po przeczytaniu "Zanim...

Jest już prawie koniec października a niedługo premiera ekranizacji świątecznej książki Pani Magdaleny, więc postanowiłam powoli przenieść się w ten magiczny klimat. Biorąc ją z półki, sądziłam, że to właśnie ona będzie puszczana w kinach w listopadzie. Tego bym Pani Madzi życzyła, może w kolejne święta? Lubię książki skłaniające do refleksji nad życiem. Podobało mi się podejście Pani Maryli do pomocy drugiemu człowiekowi, mam podobne. Dla osób, które lubią, gdy w powieści są listy, świąteczny klimat i nie tylko.

Jest już prawie koniec października a niedługo premiera ekranizacji świątecznej książki Pani Magdaleny, więc postanowiłam powoli przenieść się w ten magiczny klimat. Biorąc ją z półki, sądziłam, że to właśnie ona będzie puszczana w kinach w listopadzie. Tego bym Pani Madzi życzyła, może w kolejne święta? Lubię książki skłaniające do refleksji nad życiem. Podobało mi się...

Niegrzeczny romans, nic nadzwyczajnego, ale napisany lekkim piórem. Osadzony we współczesności, ale postaci odrealnione. Życie to nie bajka, lecz w romantycznej powieści nawet rycerz na białym koniu się znajdzie. Czy warto? Jest to kwestia gustu. Nie było najgorzej czy wybitnie, więc dla zabicia czasu można dodać na półkę.

Niegrzeczny romans, nic nadzwyczajnego, ale napisany lekkim piórem. Osadzony we współczesności, ale postaci odrealnione. Życie to nie bajka, lecz w romantycznej powieści nawet rycerz na białym koniu się znajdzie. Czy warto? Jest to kwestia gustu. Nie było najgorzej czy wybitnie, więc dla zabicia czasu można dodać na półkę.

Pamiętam, jak stałam w księgarni zafascynowana okładką, opis też mi się spodobał. Zaczęłam czytać kilka stron, ale zdenerwował mnie chaos wypowiedzi tzn. nie było sprecyzowane, który z bohaterów zabiera głos. Odłożyłam książkę, odeszłam i po czasie przez przypadek znów na nią trafiłam. W sumie przebrnęłam przez początek, później było z górki. Kolejne rozdziały zostały bardziej dopracowane, powoli z chaosu zrobił się ład. Autor wykonał kawał dobrej roboty. W skrócie książka jest o bezinteresownej pomocy drugiemu człowiekowi. Skłania do refleksji, jak to często bywa w powieściach japońskich pisarzy. Okazała się fajną pozycją po "Zanim wystygnie kawa", bo również mamy do czynienia z podróżą w przeszłość, tylko w innej formie.

Pamiętam, jak stałam w księgarni zafascynowana okładką, opis też mi się spodobał. Zaczęłam czytać kilka stron, ale zdenerwował mnie chaos wypowiedzi tzn. nie było sprecyzowane, który z bohaterów zabiera głos. Odłożyłam książkę, odeszłam i po czasie przez przypadek znów na nią trafiłam. W sumie przebrnęłam przez początek, później było z górki. Kolejne rozdziały zostały...