Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest ofiarą moich zbyt wysokich oczekiwań, spowodowanych poprzednią powieścią Autorki.
Nie jest to zła literatura. Samo zakończenie, jak i moment w środku książki, w którym nieco bardziej poznajemy background Ji-hye, oceniam zdecydowanie na plus. Przyznam, że trudno było mi wczuć się w fabułę i z zaciekawieniem śledzić losy bohaterów mimo, że czasami sama mam poczucie nijakości i bycia statystą we własnym życiu. Myślę jednak, że istnieje grupa odbiorców, którzy będą bardziej rezonować z tą powieścią. Do mnie jednak zdecydowanie przemówił "Almond".

Książka jest ofiarą moich zbyt wysokich oczekiwań, spowodowanych poprzednią powieścią Autorki.
Nie jest to zła literatura. Samo zakończenie, jak i moment w środku książki, w którym nieco bardziej poznajemy background Ji-hye, oceniam zdecydowanie na plus. Przyznam, że trudno było mi wczuć się w fabułę i z zaciekawieniem śledzić losy bohaterów mimo, że czasami sama mam...

Czytam ponownie po latach.

Ta część wciągnęła mnie bardzo, mimo, że dość dobrze pamiętałam najważniejsze rozwiązania fabularne. W tej części lepiej poznajemy nie tylko Katniss, ale też innych bohaterów. Sytuacja polityczna w Panem natomiast robi się coraz bardziej gorąca...

Czytam ponownie po latach.

Ta część wciągnęła mnie bardzo, mimo, że dość dobrze pamiętałam najważniejsze rozwiązania fabularne. W tej części lepiej poznajemy nie tylko Katniss, ale też innych bohaterów. Sytuacja polityczna w Panem natomiast robi się coraz bardziej gorąca...

Zaprawdę jest to opus magnum Tolkiena. Jego erudycja i wykreowany świat zadziwiają z każdą stroną. Bywają też przytłaczające - szczególnie mnogość imion i nazw własnych - ale tu z pomocą przychodzi niezawodny słowniczek. Cieszę się, że w końcu udało mi się przeczytać.

Zaprawdę jest to opus magnum Tolkiena. Jego erudycja i wykreowany świat zadziwiają z każdą stroną. Bywają też przytłaczające - szczególnie mnogość imion i nazw własnych - ale tu z pomocą przychodzi niezawodny słowniczek. Cieszę się, że w końcu udało mi się przeczytać.

Jako laik w świecie poezji nie pokuszę się o wystawienie oceny gwiazdkowej. Wiersze na pewno nie pozostawiają obojętnym, niektóre są bardzo piękne, z większości natomiast da się wyczuć namacalny wręcz smutek i brutalną rzeczywistość wojenną.

Jako laik w świecie poezji nie pokuszę się o wystawienie oceny gwiazdkowej. Wiersze na pewno nie pozostawiają obojętnym, niektóre są bardzo piękne, z większości natomiast da się wyczuć namacalny wręcz smutek i brutalną rzeczywistość wojenną.

Powieść, która zaintrygowała mnie już od pierwszych stron. Kuang ma niesamowity talent do opisywania świata przedstawionego - czytając, miałam czasami wrażenie, że sama jestem studentką Oksfordu.

Niesamowitą pracę Autorka włożyła w kwestie dotyczące wszelkich ciekawostek tłumaczeniowych, potrzebnych do działania magii w tej powieści. Paradoksalnie właśnie te spokojne momenty, gdzie akcja niespiesznie posuwała się do przodu, są moim zdaniem siłą tej książki. W momentach kulminacyjnych czułam się wybita z rytmu i nie wszystkie rozwiązania fabularne mi odpowiadały, ale to jedynie moja preferencja (dodatkowo, dość mocne wskazówki co do zakończenia powieści znajdują się na jej początku).

Powieść jest niezwykle trafnym komentarzem na temat imperializmu i kolonializmu, z jego plusami dla kolonizatorów i wszelkimi minusami dla podległych narodów. Wszelkie tego typu moralne wątpliwości wyrażone są w osobach głównych bohaterów. Każda z nich jest inna, ale nie są to czarno-białe postaci. Motywy ich postępowania są często dość dramatyczne, ale wszystkie są jak najbardziej zrozumiałe. Wszystkim tym dylematom towarzyszy zaś rozważanie - czy możliwe jest osiągnięcie swoich celów bez sięgania do przemocy, czy też z oprawcami należy rozmawiać za pomocą jedynego znanego im języka?

Zdecydowanie polecam tę książkę choć rozumiem, dlaczego niektórzy odbiją się od niej.

Powieść, która zaintrygowała mnie już od pierwszych stron. Kuang ma niesamowity talent do opisywania świata przedstawionego - czytając, miałam czasami wrażenie, że sama jestem studentką Oksfordu.

Niesamowitą pracę Autorka włożyła w kwestie dotyczące wszelkich ciekawostek tłumaczeniowych, potrzebnych do działania magii w tej powieści. Paradoksalnie właśnie te spokojne...