Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kompletnie mnie nie wciągnęła ta historia. Zaczyna się obiecująco, ale potem ciągnie się jak flaki z olejem. Nasłuchałam się wielkich zachwytów nad Jakubem Szamalkiem od moich znajomych. Może zaczęłam znajomość z autorem od niewłaściwej książki. Rozczarowanie.

Kompletnie mnie nie wciągnęła ta historia. Zaczyna się obiecująco, ale potem ciągnie się jak flaki z olejem. Nasłuchałam się wielkich zachwytów nad Jakubem Szamalkiem od moich znajomych. Może zaczęłam znajomość z autorem od niewłaściwej książki. Rozczarowanie.

Bardzo dobra i dobrze napisana historia. Ma wszystko, co trzeba. Ciekawy plot, wyrazistych bohaterów, ekscytującą scenerię, niejednoznaczność i tajemnicę. Do łyknięcia w dzień, bo naprawdę trudno się oderwać. W zalewie nijakich i miałkich pseudokryminalnych powieści "Sarek" błyszczy. Co potwierdza moją teorię, że w przypadku kryminałów debiut jest często lepszy, bardziej przemyślany i dopracowany, niż późniejsza masowa produkcja. Bo "Sarek" to debiutancka książka Ulfa Kvenslera. I to jest świetny start.

Bardzo dobra i dobrze napisana historia. Ma wszystko, co trzeba. Ciekawy plot, wyrazistych bohaterów, ekscytującą scenerię, niejednoznaczność i tajemnicę. Do łyknięcia w dzień, bo naprawdę trudno się oderwać. W zalewie nijakich i miałkich pseudokryminalnych powieści "Sarek" błysz...

Rozwiń

Zwiń

Ruth Ware równa się zawsze dobrze opowiedziana historia.
Tak jest i tym razem. Może niezbyt oryginalna, może liżąca temat cyberbezpieczeństwo po wierzchu, ale trzyma w napięciu, jest dobrze skonstruowana i nieprzegadana. U Ruth Ware nie ma nigdy pisarskiej waty, tylko żelazna konstrukcja. I wiarygodne postacie bez pseudopsychologicznych analiz. Po prostu porządna rozrywka.

Ruth Ware równa się zawsze dobrze opowiedziana historia.
Tak jest i tym razem. Może niezbyt oryginalna, może liżąca temat cyberbezpieczeństwo po wierzchu, ale trzyma w napięciu, jest dobrze skonstruowana i nieprzegadana. U Ruth Ware nie ma nigdy pisarskiej waty, tylko żelazna konstrukcja....

Rozwiń

Zwiń

Dla wytrwałych. I znających temat. Chaotycznie i po amatorsku napisana książka. Doceniam wiedzę autora, ale gdzie był redaktor?

Dla wytrwałych. I znających temat. Chaotycznie i po amatorsku napisana książka. Doceniam wiedzę autora, ale gdzie był redaktor?

Ocena tej książki zależy od oczekiwań odbiorcy. Ja oczekiwałam inspiracji do włóczenia się po Berlinie, a dostałamt peplum dyrdum, czyli dużą dawkę ględzenia o wszystkim i niczym, a najbardziej o samym autorze. Szkoda czasu.

Ocena tej książki zależy od oczekiwań odbiorcy. Ja oczekiwałam inspiracji do włóczenia się po Berlinie, a dostałamt peplum dyrdum, czyli dużą dawkę ględzenia o wszystkim i niczym, a najbardziej o samym autorze. Szkoda czasu.

Relacja z piekła. Bardzo poruszająca książka pisana przez autorkę na bieżąco podczas dwóch pierwszych lat wojny domowej w Bejrucie, 1975-76. Jest to po trosze dziennik, po trosze dziennikarska relacja, po trosze impresja na temat kondycji człowieka w obliczu niebezpieczeństwa i śmierci. Intymnie. Szczerze. Poruszająco. Ta książka daje świadomość, że każdy z nas może znaleźć się nagle w sytuacji wojny. Liban - zasobne i eleganckie państwo nazywane Szwajcarią Bliskiego Wschodu, mekka establishmentu w Europy, miejsce, gdzie muzułmanie i chrześcijanie żyli obok siebie od czasów, gdy w Europie ledwo zeszliśmy z drzewa.
Czy wojna wszędzie jest taka sama? Nie mam pojęcia, ale myślę, że podobna książka mogłaby powstać w Syrii, w Ukrainie, w Gazie.
Świadectwo. Dobra literatura. Przestroga, której nikt nie słucha. Książkę znalazłam na najbardziej zakurzonej półce w bibliotece, co oznacza też, że nikt jej dawno nie czytał. A szkoda, bo warto.

Relacja z piekła. Bardzo poruszająca książka pisana przez autorkę na bieżąco podczas dwóch pierwszych lat wojny domowej w Bejrucie, 1975-76. Jest to po trosze dziennik, po trosze dziennikarska relacja, po trosze impresja na temat kondycji człowieka w obliczu niebezpieczeństwa i śmierci. In...

Rozwiń

Zwiń