Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubicie kulturę Japońską w książkach?

Gdy wybranka Susanoo, boga piorunów, umiera, jego furia zmienia prastary porządek i powoduje, że świat kami oraz ludzi zmierza ku zagładzie. Bóg, wiedziony pragnieniem odzyskania utraconej miłości, schodzi w odmęty piekieł, by stawić czoła przerażającym próbom. Tymczasem Kana Yamamoto, członkini zasłużonego japońskiego rodu, walczy o przetrwanie swojego klanu w obliczu inwazji Mongołów. Nie wie jeszcze, że już wkrótce najeźdźcy zza morza będą najmniejszym z jej kłopotów. Niebawem losy Kany nierozerwalnie splotą się z planami okrutnego następcy cesarskiego tronu.

Przenieśmy się w czasy średniowiecznej Japonii, gdzie mitologia przeplata się z ludzkimi losami. Historia naznaczona tragizmem, który daje początek chaosowi. Konsekwencje utraconej miłości, która mogłaby być końcem, ale także i początkiem. Honor, zemsta oraz siła woli – trzy cechy, które towarzyszą nam przez całą podróż. Autor tworzy wielowątkową fabułę. Prowadzi nas przez labirynt spisków, walki o przetrwanie. Pokazuje, że w imię zwycięstwa wszystkie chwyty są dozwolone. Nie można ufać nikomu. Nawet najbliższa osoba może okazać się zdrajcą.

Tempo akcji było niezwykle szybkie i czasami się gubiłam. Musiałam wrócić do fragmentu, aby dokładnie zrozumieć, o co chodzi. Jednak nie przeszkadzało mi to, bo wszystko było spójne. Autor bardzo wnikliwie oddaje japońską kulturę, dzięki czemu czuć autentyczność opisywanych wydarzeń. Postacie są wykreowane w ciekawy sposób, co sprawia, że czułam do nich sympatię. Bez względu na to, jakie decyzje podejmowali. Jeśli tak wyglądają debiuty, to czekam na kolejną książkę Autora!

Lubicie kulturę Japońską w książkach?

Gdy wybranka Susanoo, boga piorunów, umiera, jego furia zmienia prastary porządek i powoduje, że świat kami oraz ludzi zmierza ku zagładzie. Bóg, wiedziony pragnieniem odzyskania utraconej miłości, schodzi w odmęty piekieł, by stawić czoła przerażając...

Rozwiń

Zwiń

Chcielibyście być szpiegiem lub prowadzić śledztwo?

Wybuch wojny w Ukrainie zmusza Amerykanów do oczyszczenia Polski z dobrze tu zadomowionych rosyjskich szpiegów. Dzięki informacjom od funkcjonariusza tajnej komórki polskiego wywiadu dziennikarz Rafał Terlecki dowiaduje się, że w jednym z pałaców w zachodniej Wielkopolsce funkcjonowała przed laty specjalna szkoła nielegałów stworzona przez jednego z asów sowieckiego wywiadu. Zadomowiony w lokalnej społeczności Terlecki ma szansę prześwietlić, co działo się za ceglanym pałacowym murem. Wraca więc do Wolsztyna, swojej rodzinnej miejscowości, w pobliżu której w styczniu 1945 roku założono tajną Jednostkę 22346, i rozpoczyna dziennikarskie śledztwo.

Książka, której akcja roztacza się w okresie wojny, gdzie walka polityczna i militarna była najmocniej widoczna. Autor zabiera nas w podróż w dwie przestrzenie czasowe, które wzajemnie się przenikają. Czytając książkę, miałam wrażenie, że wszystko dzieje się naprawdę. Momentami, akcja nabrała rumieńców – zrobiło się mrocznie i niebezpiecznie. Zatraciłam się w powieści i chyba to jest najlepsze określenie tej historii.

„Fabryka szpiegów” to doskonale skrojony kryminał z ciekawymi wątkami, które dają do myślenia. Autor prowadzi nas przez labirynt pytań, a odpowiedzi czekają na końcu. Postać dziennikarza Terleckiego nie przykuła mojej uwagi na początku. Jednak z każdą kolejną stroną mnie intrygował i czekałam, co jest w stanie zrobić dla śledztwa. Solidna lektura z dreszczykiem, emocjami, ciekawym tematem, logicznie skonstruowana.

Chcielibyście być szpiegiem lub prowadzić śledztwo?

Wybuch wojny w Ukrainie zmusza Amerykanów do oczyszczenia Polski z dobrze tu zadomowionych rosyjskich szpiegów. Dzięki informacjom od funkcjonariusza tajnej komórki polskiego wywiadu dziennikarz Rafał Terlecki dowiaduje się, że w jednym ...

Rozwiń

Zwiń

Jaka jest Wasza ulubiona biografia?

Ted Bundy. Najsłynniejszy współczesny seryjny morderca. Dokonywał masakr. Ukrywał ciała ofiar i pozował je niczym kukły. Odgrywał z nimi makabryczne sceny. A to tylko początek nieprawdopodobnej historii. Rzeczywistość przerosła najbardziej przerażającą fikcję. Nigdy nie obcowaliście z tak czystym złem. Niepowtarzalna narracja pierwszoosobowa przyprawia o dreszcze. „Jestem całkowicie instynktem i popędem. Drapieżnikiem, myśliwym, łowcą”.

Książka, która od pierwszych stron przyprawiała mnie o dreszcze. Od samego początku jest obrzydliwie, zło czuć w każdym zdaniu. Zapach śmierci unosi się w powietrzu, oblepia czytelnika i nie pozwala odwrócić wzroku. Czułam wstręt i byłam zniesmaczona. Jednak nie byłam wstanie oderwać się od historii. Zatraciłam się całą sobą i wiem, że książka zostanie ze mną na dłużej. Autor, który wcielił się w postać Teda przeszedł samego siebie. Znam jego kilka książek, ale ta – ona wbija w fotel. Pierwszoosobowa narracja, która sprawia, że historia jest bardziej żywa. Czułam się jakbym znajdowała się w umyśle Teda i czuła każdą jego emocję. A może brak emocji mu towarzyszył?

Autor rzuca całkowicie nowe spojrzenie na historię Teda Bundy’ego. Opierająca się na faktach, jego postać stała się jeszcze bardziej mroczna, pokręcona i rzeczy, których się dopuścił – nie jestem w stanie zrozumieć. Myślę, że nikt nie jest. Przez całą książkę, miałam w głowie jedno pytanie – czy człowiek rodzi się zły? Czy może środowisko sprawia, że stajemy się tym kim jesteśmy? Nie wiem, czy poznam odpowiedź na to pytanie, ale wiem, że książka jest warta przeczytania. Jednak tylko dla osób o mocnych nerwach.

Jaka jest Wasza ulubiona biografia?

Ted Bundy. Najsłynniejszy współczesny seryjny morderca. Dokonywał masakr. Ukrywał ciała ofiar i pozował je niczym kukły. Odgrywał z nimi makabryczne sceny. A to tylko początek nieprawdopodobnej historii. Rzeczywistość przerosła najbardziej przerażającą ...

Rozwiń

Zwiń

Wierzycie, że druga szansa może coś zmienić?

Nazywam się Błażej Janczar. Po ojcu pozostała mi kolekcja winyli, po dawnej pracy - koszmary senne, a po siostrze - zagadka jej śmierci. Nigdy nie wierzyłem w to, że jeden dzień, godzina, czy nawet sekunda mogą wywrócić całe życie do góry nogami. A jednak - stało się. Dokładnie dziewięć lat temu, dwudziestego czerwca, zabiłem człowieka. Jest 2023 rok. Trwa wojna, Iga Świątek wygrywa kolejny turniej, partie polityczne prężą muskuły przed wyborami. A ja w dniu krwawego jubileuszu otrzymuję propozycję nie do odrzucenia. To los daje mi jedyną szansę, abym pomścił zamordowaną siostrę.

Nie był to typowym kryminał. Nie zaczęło się od morderstwa, gdzie autor zabiera nas w poszukiwanie złoczyńcy. Nie znajdziemy tu zwrotów akcji i szybkiego tempa powieści. Chyba to najbardziej urzekło mnie w historii. Autor opisuje walkę z demonami przeszłości, poszukiwanie sprawiedliwości nawet po latach. Pokazuje, że czasem dostajemy od losu drugą szansę, aby dowiedzieć się, co wydarzyło się z bliską osobą. Nie zawsze zakopanie przeszłości i udawanie, że jej nie było wychodzi nam na dobre. Czasem zmierzenie się z nią, jest tym, czego najbardziej potrzebujemy.

W historii skrzy się gorzki humor wywołany realiami. Było to tłem dla fabuły, która rozwijała się powoli i nie czujemy upływu czasu. Autor zaserwował nam zakończenie, którego domyślałam się od początku. Jednak nie było to oczywiste – Pan Mariusz podkłada nam mylne tropy. Moje pierwsze spotkanie z Autorem, ale wiem, że nie ostatnie.

Wierzycie, że druga szansa może coś zmienić?

Nazywam się Błażej Janczar. Po ojcu pozostała mi kolekcja winyli, po dawnej pracy - koszmary senne, a po siostrze - zagadka jej śmierci. Nigdy nie wierzyłem w to, że jeden dzień, godzina, czy nawet sekunda mogą wywrócić całe życie do góry nogam...

Rozwiń

Zwiń

Czy przeciwieństwa mogą stworzyć udaną relację?

Danika Brown dobrze wie, czego chce: sukcesu zawodowego, renomy w akademickich kręgach i raz na jakiś czas udanego seksu, żeby odrobinę się odstresować. Ale miłość? Już to przerabiała i wystarczy. Bycie z kimś parą w najlepszym wypadku pochłania zbyt wiele uwagi, w najgorszym zaś jest prawdziwym utrapieniem. Gdy potężny, tajemniczy ochroniarz Zafir Ansari ratuje Dani z opresji podczas nieudanych ćwiczeń przeciwpożarowych, jest to dla niej wyraźny znak: doktorantce Dani i byłemu rugbiście Zafowi pisane jest przespanie się ze sobą. Kłopot w tym, że naburmuszony Zaf jest niepoprawnym romantykiem. W dodatku obrał sobie za cel skruszenie chłodnego realizmu Dani.

Autorka pokazuje jak przeciwieństwa mogą się przyciągać i osiągnąć wspólnie wiele rzeczy. Nie zawsze jest to możliwe, ale bohaterowie pozwalają sobie na podjęcie próby. Mają inne oczekiwania od życia, inne priorytety, ale oboje chcą tego samego. Bohaterowie, którzy chcą miłości jak z romantycznych książek, ale jednocześnie tego nie chcą. Wolą stłumić swoje pragnienia na rzecz drugiej osoby. Poświęcają siebie z nadzieją, że druga strona zmieni zdanie. Autorka porusza inne ważne tematy – strata, ataki paniki, zdrada, problemy emocjonalne czy toksyczna męskość. Wokół nich budowana jest fabuła.

Mam jednak zastrzeżenia do głównej bohaterki. Danika jest irytująca, wulgarna i czasami byłam zmęczona jej działaniami lub przemyśleniami. Zaf to bohater, który mi zaimponował. Był niesamowicie silną, kochaną i przeurocza postacią, która nie bała się mówić o swoich słabościach, a raczej te słabości przekuwał w swoją siłę i dzięki temu pomagał innym. Bardzo dobrze czytało mi się tą książkę. Miała swoje wady, ale jest to również wartościowa pozycja, która pokazuje ważne aspekty.

Czy przeciwieństwa mogą stworzyć udaną relację?

Danika Brown dobrze wie, czego chce: sukcesu zawodowego, renomy w akademickich kręgach i raz na jakiś czas udanego seksu, żeby odrobinę się odstresować. Ale miłość? Już to przerabiała i wystarczy. Bycie z kimś parą w najlepszym wypadku pochł...

Rozwiń

Zwiń

Co można zmienić w ciągu roku?

Jeśli przeżywasz czas zmiany, a nadal budujesz most pomiędzy miejscem, w którym jesteś, a miejscem, w którym chcesz być – pamiętaj, że osoba, którą się stajesz, jest już w Tobie. Pewnego dnia uświadomisz sobie, że szczęście nie zależy od wyglądu twojego domu, tylko od miłości, jaką darzysz mieszkających w nim ludzi. Szczęście nie polega na posiadaniu wszystkiego, co najlepsze, tylko na umiejętności zrobienia ze wszystkiego jak najlepszego użytku.

Moje kolejne spotkanie z Autorką i znów jestem oczarowana. Brianna przygotowała 365 krótkich rozważań na każdy dzień roku. Nie jest typową książką, którą przeczytamy od deski do deski. Oczywiście, możemy tak zrobić, ale właśnie jej urok polega na czytaniu jednego dnia każdego dnia. Każdy dzień to osobna refleksja, która pozwala nam spojrzeć na różne ważne kwestie. Każdy dzień to krótka lekcja, która wnosi coś do naszego życia.

Książkę przeczytałam jednym tchem. Czasem zatrzymywałam się i szukałam odniesienia w swoim życiu. Stawiałam pytania, które skłaniały mnie do refleksji. To nie jest zwykła książka, którą możemy odłożyć na półkę. „365 dni, które zmienią Twoje życie” to nie tylko książka – to codzienny towarzysz. Polecam ją wszystkim, którzy odczuwają jakieś zgrzyty w swoim dotychczasowym życiu i chcą sobie co nieco poukładać w głowie.

Co można zmienić w ciągu roku?

Jeśli przeżywasz czas zmiany, a nadal budujesz most pomiędzy miejscem, w którym jesteś, a miejscem, w którym chcesz być – pamiętaj, że osoba, którą się stajesz, jest już w Tobie. Pewnego dnia uświadomisz sobie, że szczęście nie zależy od wyglądu twojego domu...

Rozwiń

Zwiń

Chcielibyście mieszkać na farmie?

Kiedy Noah spotyka Sky ― tak mógłby brzmieć tytuł komedii romantycznej. Albo pierwsze zdanie w książce o wielkiej miłości. Tymczasem, kiedy tych dwoje spotyka się po raz pierwszy, dziewczyna jest w desperacji. Dopiero co przeleciała przez pół świata, doświadczyła największego jetlaga w historii i przekonała się, że jej wielkie australijskie marzenie o fascynującej pracy na antypodach legło w gruzach, jest więc po prostu wściekła. A tu jeszcze przystojny koleś w drogim garniturze wrzuca jej do kubka po kawie dziesięć dolarów. Jak żebraczce. Litując się nad Sky, Noah nie ma pojęcia, że drobnym gestem dobrej woli prowokuje los. I wcale nie jest zadowolony, gdy zauważa obdarowaną pieniędzmi „żebraczkę” przed bramą swojej farmy.

Mam bardzo mieszane uczucia względem tej książki. Początek zrobił na mnie złe wrażenie, a małe literki potęgowały to uczucie. Jednak, postanowiłam dać szanse tej książce i cieszę się, że to zrobiłam. Moje odczucia względem książki zmieniały się bardzo często. Bohaterowie drażnili mnie, irytowali, aby za chwilę poczuć sympatię. Sky i jej wewnętrzne dialogi były dziwne. Noah – jego zachowanie względem Sky było karygodne. Nieważne jakie cele mu przyświecały, ale żadne zachowanie go nie usprawiedliwia.

Pomimo wielu rzeczy, które mi nie pasowały – to wiem, że ta książka szybko nie wypadnie mi z głowy. Może przez kalejdoskop emocji, które wywołała. Od nienawiści to rozczulenia, a nawet przerażenie i smutek. Motyw stresu pourazowego był ciekawym elementem. Pokazywał człowieka naznaczonego wojną, który musi mierzyć się z nową rzeczywistością. Był to element, który niekiedy tłumaczył zachowanie Noah.

Chcielibyście mieszkać na farmie?

Kiedy Noah spotyka Sky ― tak mógłby brzmieć tytuł komedii romantycznej. Albo pierwsze zdanie w książce o wielkiej miłości. Tymczasem, kiedy tych dwoje spotyka się po raz pierwszy, dziewczyna jest w desperacji. Dopiero co przeleciała przez pół świata, dośw...

Rozwiń

Zwiń

Czy oceniacie książkę po okładce?

Aria Green to niezwykle ambitna siedemnastolatka, która marzy, by dostać się na studia literackie. Jest wychowywana przez surowych rodziców, przez co nie korzysta z rozrywek dostępnych dla ludzi w jej wieku. Trzymana przez całe życie pod kloszem, musi nagle stawić czoła dorosłemu życiu, gdy jej rodzice oznajmiają, że się rozwodzą, ojciec się wyprowadza, a jego miejsce w domu zajmuje obecny partner matki. Wydawać by się mogło, że to właśnie w nowo poznanym chłopaku, Gabrielu Bennetcie, Aria odnajdzie bezpieczną przystań i zrozumienie.

Dwoje bohaterów, którzy wydają się tak różni, a jednocześnie podobni. Aria – dziewczyna, która żyła pod dyktando rodziców. Gabriel – naznaczony przeszłością, o której chciałby zapomnieć. Jedno spotkanie, które zmieni los bohaterów i naznaczy ich przyszłość. Historia, która da początek czemuś lepszemu i piękniejszemu. Autorka zabrała mnie w cudowną podróż z bohaterami, których los nie oszczędzał. Na każdym kroku napotykali przeciwności losu. Walczyli o swoje uczucie, którego nie akceptowały najbliższe osoby.

Historia, która pokazuje jak mylnie możemy ocenić człowieka na podstawie jego wyglądu. Jak nie wiele brakuje, aby skreślić go za wyrażanie swojego indywidualizmu. Zostaje osądzony i skazany bez rozprawy. Jak najbliższe osoby potrafią nas zaskoczyć – nie tylko w pozytywnym znaczeniu. Jak człowiek, który jest obok okazuje się obcy. Jak wiele poświęcamy dla innych, bo uważamy, że to uratuje relacje – jednak przy tym tracimy cząstkę siebie. Jak toksyczne relacje zabierają radość życia. Zapominamy, że miłość ma różne oblicza i potrafi dodać nam skrzydeł.

Czy oceniacie książkę po okładce?

Aria Green to niezwykle ambitna siedemnastolatka, która marzy, by dostać się na studia literackie. Jest wychowywana przez surowych rodziców, przez co nie korzysta z rozrywek dostępnych dla ludzi w jej wieku. Trzymana przez całe życie pod kloszem, musi nag...

Rozwiń

Zwiń

Czy lubiliście grać w The Sims?

Czy wszechwiedzący autor może być wszechmocny w swoim świecie? Kto kieruje naszymi poczynaniami? Może jesteśmy tylko lalkami w Wielkim Teatrze? Młody student poszukuje odpowiedzi na te pytania czując, że ktoś śledzi każdy jego ruch. W międzyczasie pisze książkę, którą właśnie Państwo trzymają. Uporządkowany świat zaczyna przyćmiewać groza i niepewność. Czy ta historia może skończyć się dobrze?

Książka, która swoją krótką formą zaskakuje. Autor nawiązuje do toposu teatru, w którym człowiek przedstawiony jest jako marionetka. Odgrywa swoją rolę. Moje pierwsze skojarzenie to była właśnie gra z pytania. Postać, która ma ustawione cele i mechanizmy, aby wykonywać powierzone zadania. Bohater jest pisarzem, ale nie pamięta niczego, co stworzył. Jest zafascynowany postacią Lalkarza, który według mnie utożsamiony jest z Bogiem. Chce do niego dotrzeć, aby zrozumieć cel oraz sens własnej egzystencji. Determinacja, która przejawia się na każdej płaszczyźnie jego życia.

Ręce na sznurkach to powieść wielowątkowa oraz wielowarstwowa. Niezwykle dojrzała, która zachęca nas do refleksji nas własnym teatrem życia. Czy jest ono determinowane przeze mnie, a może wpływ mają czynniki zewnętrzne? Czy naszym życiem rządzi siła wyższa, która steruje nami jak my ludzikami w grze? Kolejkujemy zadania, wybieramy dla niego scenariusze i odcinamy mu wolną wolę. Postać podatna na sugestie, która nie wnosi żadnego sprzeciwu.

Czy lubiliście grać w The Sims?

Czy wszechwiedzący autor może być wszechmocny w swoim świecie? Kto kieruje naszymi poczynaniami? Może jesteśmy tylko lalkami w Wielkim Teatrze? Młody student poszukuje odpowiedzi na te pytania czując, że ktoś śledzi każdy jego ruch. W międzyczasie pisze ksi...

Rozwiń

Zwiń

Jaki jest Wasz ulubiony aktor?

Ostatnia rozmowa z Emilianem Kamińskim – aktorem, reżyserem, dyrektorem teatru, ale przede wszystkim człowiekiem wrażliwym na świat, konsekwentnie realizującym swoje marzenia. Szczerze opowiedział w niej o dzieciństwie, rodzinie, mistrzach, teatrze. Jedynym tematem, którego nie poruszył, była jego choroba. Kamiński miał na koncie ponad setkę ról teatralnych, filmowych i dubbingowych. Z miłości do teatru i Warszawy w 2009 roku w zrujnowanych piwnicznych pomieszczeniach stworzył Teatr Kamienica. Scenę, która w niedługim czasie stała się ważnym punktem na kulturalnej mapie stolicy, traktował jako dom i filozofię życia.

Emilian Kamiński był wybitnym aktorem, reżyserem oraz człowiekiem. Osoba, która dążyła do spełnienia największego marzenia jakim było założenie teatru. Aktor wszechstronnie uzdolniony, który swoim kunsztem zaskarbił sobie serca nie tylko widzów, ale innych aktorów. Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie i pierwszy raz od dawna, tak cudownie płynęło mi się w czyjejś biografii. Zasługa cudownego tekstu jak i ilustracji, które przybliżają nam postać Aktora.

Postać Emiliana poznajemy na dwóch płaszczyznach. Pierwsza to wywiad, w którym odpowiada na pytania. Dzieli się z nami anegdotkami, historiami i swoją miłością do sztuki. Czytając jego słowa, czułam bijący żar pasji. Druga część to opowieści jego rodziny, przyjaciół i towarzyszy z aktorskiego szlaku. Dowiadujemy się jak był postrzegany przez innych, m.in. Krystynę Jandę, Wiktora Zborowskiego czy Piotra Fronczewskiego. Największe wrażenie wywarła opowieść żony i syna. Historia, przy której możemy się wzruszyć jak i roześmiać. Warta przeczytania.

Jaki jest Wasz ulubiony aktor?

Ostatnia rozmowa z Emilianem Kamińskim – aktorem, reżyserem, dyrektorem teatru, ale przede wszystkim człowiekiem wrażliwym na świat, konsekwentnie realizującym swoje marzenia. Szczerze opowiedział w niej o dzieciństwie, rodzinie, mistrzach, teatrze. Jedynym ...

Rozwiń

Zwiń