Robert Harris dał mi możliwość zajrzenia do świata, do którego zwykły śmiertelnik nie ma szans się dostać. Nawet sam autor potrzebował specjalnych zezwoleń, żeby choćby wejść do miejsc, gdzie odbywa się tajny proces wybierania każdego nowego papieża. Wiele miejsc w Watykanie dostępnych jest dla publiczności, ale nie to. Również sama procedura głosowania i organizacja konklawe są obwarowane klauzulą tajności, a wierni mogą co najwyżej czekać na Placu Świętego Piotra, wpatrując się w dym unoszący się z komina.
Miałam wątpliwość, czy powieść o konklawe będzie interesująca dla mnie, czyli osoby, która sprawami Kościoła nie interesuje się prawie wcale. Wydawało mi się, że niemożliwym jest napisanie thrillera z akcją osadzoną wyłącznie za murami Kaplicy Sykstyńskiej i Domu Świętej Marty, bo cóż ciekawego może dziać się wśród zanurzonych w modlitwie duchownych, którzy przez kilka dni nie robią nić innego, jak tylko głosują. Robert Harris udowodnił mi, że może się dziać bardzo wiele i że dobry thriller to nie tylko ten, w którym wydarzenia lawinowo następują po sobie, ale też taki, w którym napięcie budowane jest powoli i wynika raczej z ujawnianych kolejno informacji.
Przez zawiły proces wyboru nowego Biskupa Rzymu prowadzi nas jeden z kardynałów uczestniczących w konklawe, Jacopo Lomeli. To on po nagłej śmierci papieża musi czuwać nad przebiegiem konklawe, w którym uczestniczy 118 kardynałów. Od samego początku nad tym wydarzeniem ciąży jakaś tajemnica, poczynając od okoliczności śmierci głowy Kościoła, poprzez niespodziewane pojawienie się kardynała, o istnieniu którego nikt nie słyszał, na niepokojących plotkach o kolejnych kandydatach kończąc. I mimo że jest to thriller to nie ma w nim morderstw, psychopatów, czy innych aktów przemocy. Jednak napięcie wzrasta wraz z kolejnymi turami głosowania. I nie chodzi tylko o to, na kogo pada odpowiednia ilość głosów, ale o to, kto na tę zaszczytną i odpowiedzialną funkcję zasługuje. Lomeli kilkakrotnie staje przed dylematem: czy ujawnić prawdę o życiu tego czy innego kardynała; czy zdemaskować nieprawidłowości w pełnieniu posługi duszpasterskiej?
Najciekawsze w „Konklawe” było dla mnie zaglądanie w zakamarki budowli watykańskich i możliwość śledzenia całego procesu wyboru papieża, który jak się okazuje, nie jest wcale taki prosty. Autor na końcu powieści składa podziękowania osobom, które umożliwiły mu zapoznanie się z zasadami konklawe, ale zaznacza, że nie wszystkich może wymienić z nazwiska, bo konsultacje odbyły się nieformalnie. I właśnie dzięki temu taki laik jak ja ma okazję, by zapoznać się z ceremoniałem żegnania zmarłego papieża, zasadami obowiązującymi elektorów biorących udział w konklawe, samą procedurą kolejnych głosowań i w końcu ogłoszenia nowego Biskupa Rzymu.
Harris nie poprzestał w swojej powieści jedynie na relacjonowaniu wydarzeń. Dużo miejsca poświęcił dylematom i rozważaniom moralnym na temat odpowiedzialności Głowy Kościoła, kryzysu tej instytucji we współczesnym świecie i roli papieża w przezwyciężeniu trudności. Ciekawie przedstawia również poszczególnych kandydatów. Okazuje się, że konklawe to nic innego jak kampania wyborcza, tyle że pod wezwaniem Ducha Świętego. Widzimy kardynałów, którymi targają niezdrowe ambicje, zawiść, którzy różnymi metodami próbują zdyskredytować rywali, którzy manipulują opinią innych. Są też tacy, którzy modlą się o to, żeby nie zostać wybranymi, bo ciężar odpowiedzialności jest dla nic nie do udźwignięcia. Kto zostanie wybrany i zostanie przywódcą duchowym wszystkich chrześcijan? To jest dopiero zaskoczenie!
Pierwsze spotkanie z Robertem Harrisem uznaję za udane, a jego powieść polecam wielbicielom dobrych thrillerów.

Robert Harris dał mi możliwość zajrzenia do świata, do którego zwykły śmiertelnik nie ma szans się dostać. Nawet sam autor potrzebował specjalnych zezwoleń, żeby choćby wejść do miejsc, gdzie odbywa się tajny proces wybierania każdego nowego papieża. Wiele miejsc w Watykanie dostępnych jest dla publiczności, ale nie to. Również sama procedura głosowania i organizacja...

Napisana dobrze, ale nic poza tym. Coś zaczyna dziać się dopiero w ostatniej 1/3 książki. Tak to nudy. To powinno być rozdziałami w innej, większej historii.
Jest tam parę mądrych stwierdzeń.

Napisana dobrze, ale nic poza tym. Coś zaczyna dziać się dopiero w ostatniej 1/3 książki. Tak to nudy. To powinno być rozdziałami w innej, większej historii.
Jest tam parę mądrych stwierdzeń.

Bardzo dobra, lekkie i przyjemne czytanie. Książka ukazuje zasady jakie maja miejsce podczas konklawe oraz relacje które panują między monignorami które można porównać do teatru politycznego. Dla mnie książka lekka i przyjemna, idealna do popołudniowej kawy.

Bardzo dobra, lekkie i przyjemne czytanie. Książka ukazuje zasady jakie maja miejsce podczas konklawe oraz relacje które panują między monignorami które można porównać do teatru politycznego. Dla mnie książka lekka i przyjemna, idealna do popołudniowej kawy.

Książka fajna, ciekawa z nieoczekiwanym zakończeniem.

Książka fajna, ciekawa z nieoczekiwanym zakończeniem.

To nie jest thriller, a polityczna fikcja literacka. Książka jest ciekawa, chociaż trochę przewidywalna. Tym niemniej, fabuła wciąga i dobrze się czyta.

To nie jest thriller, a polityczna fikcja literacka. Książka jest ciekawa, chociaż trochę przewidywalna. Tym niemniej, fabuła wciąga i dobrze się czyta.

Niestandardowe spojrzenie na konklawe. Poza interesującymi opisami jego przebiegu, ciekawe ponadnaturalne wątki. Do tego oczywiście intrygi i polityczne rozgrywki, nieodzowne przy okazji wyboru głowy Kościoła. Dobra rozrywka.

Niestandardowe spojrzenie na konklawe. Poza interesującymi opisami jego przebiegu, ciekawe ponadnaturalne wątki. Do tego oczywiście intrygi i polityczne rozgrywki, nieodzowne przy okazji wyboru głowy Kościoła. Dobra rozrywka.

Przewidywalna oraz modernistyczna. Literatura 21wueku jest jak netflix .Jak autor czegoś nie wpisze to go nie wydrukują.
Jedna ze słabszych książek tego autora

Przewidywalna oraz modernistyczna. Literatura 21wueku jest jak netflix .Jak autor czegoś nie wpisze to go nie wydrukują.
Jedna ze słabszych książek tego autora

Czytało się przyjemnie, ale niedosyt pozostał. Przede wszystkim cała fabuła jest niemożliwie przewidywalna, wszystkie fabularne zagrywki autora są mocno wtórne i na większość już gdzieś kiedyś natrafiliśmy. W ogóle określenie tej książki mianem thrillera jest tutaj mocnym nadużyciem, bo dreszczyków napięcia i akcji jest tu jak na lekarstwo. No i duży minus za zakończenie, było tak absurdalne, że zaśmiałąm się w głos, co nieczęsto zdarza mi się nawet przy powieściach humorystycznych. Ale jeśli szukacie czegoś, co poleci w tle przy gotowaniu obiadu to śmiało spróbujcie, to jak oglądanie sobie kolejnego odcinka CSI - niby wiadomo co się wydarzy, ale miło czasem dla relaksu wziąć się za coś schematycznego.

Czytało się przyjemnie, ale niedosyt pozostał. Przede wszystkim cała fabuła jest niemożliwie przewidywalna, wszystkie fabularne zagrywki autora są mocno wtórne i na większość już gdzieś kiedyś natrafiliśmy. W ogóle określenie tej książki mianem thrillera jest tutaj mocnym nadużyciem, bo dreszczyków napięcia i akcji jest tu jak na lekarstwo. No i duży minus za zakończenie,...

Niby wiadomo, że przychodzi taki czas, aby Kościół zyskał "nową świeżość" po konklawe, ale wydarzenie to zawsze owiane jest jakąś tajemnicą. Harris, moim zdaniem, sprawnie wplutł intrygę w mury Watykanu i w pełni wykorzystał jego przestrzeń do stworzenia dobrej historii, co sprawiło, że książkę czytało się z dużym zaciekawieniem. Podobało mi się to, że wielokrotnie autor przytaczał fragmenty z Pisma Świętego i stosował specjalistyczną terminologię. To moj pierwsza, ale mam nadzieję nie ostatnia pozycja pozycja tego pisarza.

Niby wiadomo, że przychodzi taki czas, aby Kościół zyskał "nową świeżość" po konklawe, ale wydarzenie to zawsze owiane jest jakąś tajemnicą. Harris, moim zdaniem, sprawnie wplutł intrygę w mury Watykanu i w pełni wykorzystał jego przestrzeń do stworzenia dobrej historii, co sprawiło, że książkę czytało się z dużym zaciekawieniem. Podobało mi się to, że wielokrotnie autor...

Dobre czytadło, może przydać się w podróży. Zainteresował mnie opis przebiegu konklawe. Niestety, na 88 stronie czytelnik już wie, kto zostanie papieżem, a książka liczy stron 332;)

Dobre czytadło, może przydać się w podróży. Zainteresował mnie opis przebiegu konklawe. Niestety, na 88 stronie czytelnik już wie, kto zostanie papieżem, a książka liczy stron 332;)