Może nie wybitna, ale bardzo dobra

Może nie wybitna, ale bardzo dobra

Po przeczytaniu pierwszej części - podpalacz, byłam zachwycona , druga -farma lalek - bula dobra ale nie tak jak pierwsza, nie widziałam czego się spordziwax po tej części, ale byłam zaskoczona pozytywnie , tak samo
Dobra jak pierwsza !

Po przeczytaniu pierwszej części - podpalacz, byłam zachwycona , druga -farma lalek - bula dobra ale nie tak jak pierwsza, nie widziałam czego się spordziwax po tej części, ale byłam zaskoczona pozytywnie , tak samo
Dobra jak pierwsza !

Kolejna część cyklu z komisarzem Mortką - jak zwykle świetny Chmielarz!

Kolejna część cyklu z komisarzem Mortką - jak zwykle świetny Chmielarz!

Ta część to totalne WOW, Mortka jak zwykle nieomylnie prowadzi dochodzenie. Mimo wielu trudności, nie tylko na drodze zawodowej, ale również w prywatnym życiu jest w stanie pogodzić te dwa światy. Wspaniale, że autor tak chętnie łączy wątki z poprzednich części, robi to tak doskonale, że również osoba nie czytająca dwóch pierwszych książek jest w stanie doskonale wczuć się w klimat.

Ta część to totalne WOW, Mortka jak zwykle nieomylnie prowadzi dochodzenie. Mimo wielu trudności, nie tylko na drodze zawodowej, ale również w prywatnym życiu jest w stanie pogodzić te dwa światy. Wspaniale, że autor tak chętnie łączy wątki z poprzednich części, robi to tak doskonale, że również osoba nie czytająca dwóch pierwszych książek jest w stanie doskonale wczuć się...

Kolejne spotkanie z komisarzem lecz tym razem, troszkę się rozczarowałam, dwie poprzednie książki pochłonęłam w mig, lecz w tej mnie coś blokowało. Fabuła dość dobra, lecz jednak nie aż tak, ale jak to mówią nie wszystkie książki mogą być dobre i coś w tym jest... Oczywiście serię z komisarzem Mortką dokończę bo mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie lepiej 😉 jak dla mnie było tu troszkę mało kryminału i troszkę za dużo chaosu, czasami się gubiłam, bo o ile coś się wyjaśniało to za moment się gmatwało i tak co jakiś czas. Trochę o książce, od kiedy nasz komisarz wrócił do Warszawy jest na L4, lecz nie dane mu z niego długo korzystać bo spada na niego kolejna zagadka do rozwiązania, trup zwisający z mostu ale żeby tylko, na domiar wszystkiego ma rozpruty brzuch, nie jest to takie proste jak by się wydawało i do pomocy w sprawie dostaje Aspirant Suchocką, na początku jest bardzo nie zadowolony, ale z czasem dają radę jako duet. Z biegiem czasu dochodzą do wniosku, że cała ta sprawa ma związek z przemytem narkotyków z Kolumbi i z kimś kogo nazywają Polaco. Ale czy wyjaśnią wszystkie okoliczności i uda im się rozwiązać zagadkę? No i kto to, ten caly Polaco? Żeby się tego dowiedzieć musicie sami sięgnąć po tą książkę, może wam się bardziej spodoba niż mi 😉.

Kolejne spotkanie z komisarzem lecz tym razem, troszkę się rozczarowałam, dwie poprzednie książki pochłonęłam w mig, lecz w tej mnie coś blokowało. Fabuła dość dobra, lecz jednak nie aż tak, ale jak to mówią nie wszystkie książki mogą być dobre i coś w tym jest... Oczywiście serię z komisarzem Mortką dokończę bo mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie lepiej 😉 jak dla...

Jedna za drugą, książki Wojciecha Ch. można połykać na śniadanie i na kolacje. Błyskotliwie napisane, a dodatkowo, z każdą książką widać wzrost pisarskiego kunsztu, chociaż ten, jest nadal bardzo rozrywkowy (ale za to prawdziwy z dobrymi metaforami). "Przejęcie" zaskoczyło mnie :) i zachęciło do poznania kolejnych książek (licznych) autora.

Jedna za drugą, książki Wojciecha Ch. można połykać na śniadanie i na kolacje. Błyskotliwie napisane, a dodatkowo, z każdą książką widać wzrost pisarskiego kunsztu, chociaż ten, jest nadal bardzo rozrywkowy (ale za to prawdziwy z dobrymi metaforami). "Przejęcie" zaskoczyło mnie :) i zachęciło do poznania kolejnych książek (licznych) autora.

Sam Mortka najlepszy z 3 części natomiast sama książka sama w sobie wydawała się być najsłabsza, na pewno zdecydowanie słabsza od części drugiej.

Sam Mortka najlepszy z 3 części natomiast sama książka sama w sobie wydawała się być najsłabsza, na pewno zdecydowanie słabsza od części drugiej.

Nie jest źle. Wartka akcja, zaciekawia, czyta się szybko, a i bohater coraz bardziej do siebie przekonuje.

Nie jest źle. Wartka akcja, zaciekawia, czyta się szybko, a i bohater coraz bardziej do siebie przekonuje.

Do takich zwrotów akcji przyzwyczaił mnie pan Wojciech. Czytałem na wdechu chcąc wiedzieć co wydarzyło się dalej. Rodział się kończył i potrzebowałem rozpocząć nastepny. Jakub Mortka w swoim stylu.

Do takich zwrotów akcji przyzwyczaił mnie pan Wojciech. Czytałem na wdechu chcąc wiedzieć co wydarzyło się dalej. Rodział się kończył i potrzebowałem rozpocząć nastepny. Jakub Mortka w swoim stylu.

Kolumbia. Grupa Polaków wybranych do reklamy Coca- Coli spędza wakacje życia w luksusowym hotelu nad oceanem. Ale kiedy beztroscy turyści dostaną od Kolumbijczyków propozycję nie do odrzucenia, raj zamienia się w piekło… Warszawa sobota nad ranem, z mostu Gdańskiego zwisa ciało mężczyzny- rozpruty brzuch, ręce skrępowane na plecach, a w dłoni orzeszek ziemny. Śledztwo prowadzi komisarz Jakub Mortka. Czy powieść przypadła mi do gustu? Czy suspens i plot twist to wartość dodatnia kryminału? I czy podobały mi się sylwetki psychologiczne poszczególnych bohaterów? „Przejęcie” to naprawdę dobry kryminał. Narracja i poprowadzenie głównych wątków, na niezłym poziomie. Zdaje sobie sprawę, że wszystkie elementy i składowe, które charakteryzują i wyróżniają rasowy kryminał, niniejsza książka posiada. Ale w tym wszystkim zabrakło mi „ognia”, błysku i polotu. „Przejście” niczym się nie wyróżnia, na tle innych gatunkowo „spokrewnionych” pozycji. Z umiarkowanym zainteresowaniem pochłaniałem kolejne rozdziały. Wadą powieści jest zbyt duże nagromadzenie wątków. Notabene jestem jak najbardziej za takim poprowadzeniem narracji, ale w tym razem, za dużo grzybów w tym barszczu. Fabuła po prostu się rozjechała. Na czym ucierpiała „przejrzystość”, głównych wątków. Natomiast jeśli chodzi o sam suspens i plot twist. Tu również wyczuwam pewien deficyt. Nie czułem większego napięcia, pomimo paru brutalnych scen. Opisy nie działały inwazyjnie na moją wyobraźnię. A plot twist tak został „rozcieńczony” przez inne „zabiegi” autora, że mnie usatysfakcjonował. Natomiast w mojej ocenie najmocniejszą stroną powieści są jej bohaterowie. Prowadzący śledztwo komisarz Jakub Mortka, musi się nie tylko zmierzyć ze skomplikowanym śledztwem, ale również z nawarstwiającymi się problemami prywatnymi. Z jednej strony nie poruszył mnie pokręcony umysł mordercy, ale za to główny protagonista to postać, która dźwiga na barkach całą fabułę. Jakub Mortka to postać, która nie jest krystalicznie czysta. Jest upaprany w bagno układów, pomówień i kalumnii. A jak dobrze wiemy nie ma krystalicznie czystej postawy społecznej, która by była na wskroś nieskazitelna. Każdy z nas posiada wady i zalety. Niektóre decyzje mogą być moralnie nie w porządku. Ale w tym wszystkim nie można sobie pozwolić, aby te skazy na naszym charakterze odrywały i miały decydujące znaczenie. Podsumowując, „Przejście” mniej mi się podobało jako przedstawiciel gatunku stricte zagadki, łamigłówki i szarady, a bardziej jako przedstawienie stadium zgnilizny społeczeństwa, której doskwierają choroby cywilizacyjne. Ponad to powieść, bardziej się wyróżnia zarysem sylwetek psychologicznych, niż samymi wydarzeniami, które powinny napędzić fabułę. Wiem, że Wojciecha Chmielarza stać na więcej. Ale nadal jest do dobra pozycja, którą z ręką na sercu polecam.

Kolumbia. Grupa Polaków wybranych do reklamy Coca- Coli spędza wakacje życia w luksusowym hotelu nad oceanem. Ale kiedy beztroscy turyści dostaną od Kolumbijczyków propozycję nie do odrzucenia, raj zamienia się w piekło… Warszawa sobota nad ranem, z mostu Gdańskiego zwisa ciało mężczyzny- rozpruty brzuch, ręce skrępowane na plecach, a w dłoni orzeszek ziemny. Śledztwo...