Republika smoka

Dużo lepsza od swojej poprzedniczki. Przede wszystkim w tym tomie bohaterka zaczyna być wyraźną, pewną siebie postacią, a nie głupiutką uczennicą. Dobrze rozwinięci i pogłębieni bohaterowie... no i ta akcja, od początku do końca. Bardzo polityczna ale przez to ciekawa. Oby zakończenie było na tym samym poziomie

Dużo lepsza od swojej poprzedniczki. Przede wszystkim w tym tomie bohaterka zaczyna być wyraźną, pewną siebie postacią, a nie głupiutką uczennicą. Dobrze rozwinięci i pogłębieni bohaterowie... no i ta akcja, od początku do końca. Bardzo polityczna ale przez to ciekawa. Oby zakończenie było na tym samym poziomie

Mam lekko mieszane uczucia co do drugiego tomu. Z jednej strony, przez początek było mi ciężko przebrnąć, a z drugiej, w dalszej części nie mogłem się oderwać. Przeszkadza mi trochę to że, przez kilkaset stron autorka budowała w napięciu całą historię konfliktu by później całość zakończyła się na kilkunastu stronach, ot rach ciach zabito tych którzy mieli być zabici, bez jakichś rozbudowanych scen pojedynku. Niemniej jako całość jest to bardzo dobra pozycja. Niepozbawiona humoru a jednocześnie momentami bardzo brutalna. Nie wiele jest książek fantasy gdzie w tak dosadny i obrazowy sposób pokazana jest wojna i jej przebieg. Krew leje się gęsto. Pomijając pewne elementy które akurat mnie przeszkadzały uważam że warto sięgnąć po tą pozycję i zapoznać się z kolejnymi przygodami Fang Runin. W wielu aspektach tom drugi jest znacznie bardziej interesujący od pierwszego.

Mam lekko mieszane uczucia co do drugiego tomu. Z jednej strony, przez początek było mi ciężko przebrnąć, a z drugiej, w dalszej części nie mogłem się oderwać. Przeszkadza mi trochę to że, przez kilkaset stron autorka budowała w napięciu całą historię konfliktu by później całość zakończyła się na kilkunastu stronach, ot rach ciach zabito tych którzy mieli być zabici, bez...

Bardzo sceptycznie podchodziłam do 2 tomu, czyli Republiki smoka, ponieważ Wojna makowa nie za bardzo mi przypadła do gustu, w ogóle bardzo długo zabierałam się za ten tomu, jakoś nie było mi po drodze.

Jest to bezpośrednia kontynuacja 1 tomu. Runin dalej walczy aby ujarzmić smoka, który w niej zamieszkał. Zawiera nowe sojusze aby pokonać Cesarstwo, co nie zawsze wychodzi jej na dobre.

Bardzo dużo się dzieje w tym tomie, pojawiają się nowe postacie, które chcą sobie podporządkować Runin. Autorka pozwala nam lepiej poznać świat, który stworzyła dla swoich bohaterów.

Tak jak nie podobało mi się postępowanie Runin w 1 tomie, to w tym całkiem popiera to jak działa i co chce osiągnąć, zwłaszcza podobała mi się końcówka i to że teraz będzie stawiać siebie na pierwszym miejscu, a zemsta podobno najlepiej smakuje na zimno.

3 tom postaram się przeczytać jeszcze w tym roku.

Bardzo sceptycznie podchodziłam do 2 tomu, czyli Republiki smoka, ponieważ Wojna makowa nie za bardzo mi przypadła do gustu, w ogóle bardzo długo zabierałam się za ten tomu, jakoś nie było mi po drodze.

Jest to bezpośrednia kontynuacja 1 tomu. Runin dalej walczy aby ujarzmić smoka, który w niej zamieszkał. Zawiera nowe sojusze aby pokonać Cesarstwo, co nie zawsze wychodzi...

Pierwsza część książki do połowy była nawet całkiem dobra. Dopiero potem się psuła. Ta druga, od samego początku jest beznadziejna.

Błędy logiczne bardzo gęste i ogólnie wypłycenie fabuły oraz języka. Bardzo się rzuca w oczy totalny brak empatii, typowy dla Chińczyków. Mimo że autorka mieszka w USA, to nie nabyła empatii jak to u chińczyka

Główna bohaterka, to typowe popychadło bez ambicji. Bardzo podobna postać jak "Ahaja" Ziemiańskiego. Równie idiotyczna postać. Tutaj ta tylko morduje z przyjemnością, bez najmniejszej refleksji.

Czy Lin chodzi w ubraniach z azbestu? Czy stałe naga po zabawie ogniem :-)

Posiekani szamani się odradzają, pociwartowani także, a rozstrzelani arkabuzem już.nie? Logiczne bledy i głupoty w setkach w tej książce.

Oceny od 1 negatywna do 10 pozytywna.
Fabuła: 1
Pomysł: 4
Logika: -5
Jakość treści: 2
Przewidywalność: 1
Oparcie w faktach: nie dotyczy.
Chęć do następnych książek autora: 1
Zakończenie: 2
Wartość płynąca z książki: 3
Ogólna ocena odbioru: 1

Pierwsza część książki do połowy była nawet całkiem dobra. Dopiero potem się psuła. Ta druga, od samego początku jest beznadziejna.

Błędy logiczne bardzo gęste i ogólnie wypłycenie fabuły oraz języka. Bardzo się rzuca w oczy totalny brak empatii, typowy dla Chińczyków. Mimo że autorka mieszka w USA, to nie nabyła empatii jak to u chińczyka

Główna bohaterka, to typowe...

Poleciłem znajomym.

Poleciłem znajomym.

Może nie tak dobra jak pierwsza część, ale wciąż to pozycja warta uwagi. Może mniej jest tutaj uwagi poświęconej głównej bohaterce, za to za wszelkie niuanse i alegorie geopolityczne, społeczne, religijne - chapeau bas dla autorki.
Bezzwłocznie sięgam po część trzecią.

Może nie tak dobra jak pierwsza część, ale wciąż to pozycja warta uwagi. Może mniej jest tutaj uwagi poświęconej głównej bohaterce, za to za wszelkie niuanse i alegorie geopolityczne, społeczne, religijne - chapeau bas dla autorki.
Bezzwłocznie sięgam po część trzecią.

trzyma poziom pierwszej części - jest tak samo nudna. wzięłam ją z nadzieją na to, że wątek romantyczny, którym tyle osób się zachwyca sprawi, że będzie lepsza od wojny makowej, ale jego prawie wogóle tu nie ma??? ta część to jedno wielkie lanie wody

trzyma poziom pierwszej części - jest tak samo nudna. wzięłam ją z nadzieją na to, że wątek romantyczny, którym tyle osób się zachwyca sprawi, że będzie lepsza od wojny makowej, ale jego prawie wogóle tu nie ma??? ta część to jedno wielkie lanie wody

autorka stwierdziła, że musi sprzedać parę zawałów i momentów, kiedy zabolało serduszko, ale było nieźle

autorka stwierdziła, że musi sprzedać parę zawałów i momentów, kiedy zabolało serduszko, ale było nieźle

W porównaniu do pierwszego tomu, powieść wypada znacznie gorzej i nie za bardzo podeszła mi ta przygoda, pomimo tego, że czyta się bardzo dobrze. Rin, bohaterka, której nie da się lubić i z każdą stroną coraz bardziej irytuje. Dowódca, który nie dowodzi, wojownik, który właściwie nie walczy około 3/4 powieści, strateg, który nie ma pojęcia co się dzieje wokół niej. Poleciało tu wszystko na łeb na szyję - sama powieść to wydmuszka, bohaterowie miotają się jak ryby w sieci, niby coś się dzieje, ale najważniejsze wydarzenia są opisywane bardzo pobieżnie, natomiast rozterki Rin - jej wspomnie o Altanie, oraz samobiczowanie, jest rozdmuchane do granic. Rin, absolwentka Sinegardu - elitarnej szkoły wojskowej, dla której zdała Keju, pracując dwa lata ciężko, została jedną z najlepszych studentów na roku - miała do wyboru strategię albo tradycję do dalszej nauki, wybrała to drugie, poznała prawdę o świecie i bogach! Zidiociała w drugim tomie do poziomu zwykłego wieśniaka. Nie widzi, że każdy chce ją wykorzystać, wrzuca się w wir idiotycznej kampanii skazanej na przegraną, do tego traci jeszcze moc, ćpa na maksa i żadnego pożytku nie ma z niej. Leci sztampą, że aż ręce opadają - powieść straciła mocno na oryginalności, jedyne co ratuje ten świat to prawda o trójcy (ciekawsze to od przygód Rin),oraz sam wykreowany panteon i bogowie. Szczytem była dla mnie śmierć jej podwładnego z cike, gdzie skwitowała, że w sumie to nic a nic jej to nie rusza ani nie obchodzi, bo uwaga "w sumie nie znałam gościa więc mi go nie żal"... Dowódca na medal! Czyta się oczywiście bardzo dobrze - prostymi słowami napisana ta opowieść, jest kilka ciekawych zwrotów jak np. Nezha i jego zdolności, ale tak jak przy poprzednim tomie pisałem w recenzji - to już gdzieś było, gdzieś to człowiek czytał, a wręcz schemat głównego bohatera został powielony niczym z kalki z innych powieści - bohater z zera staje się kimś, wywalczył swoje, zyskuje super moce, następnie traci te moce, a sam staje się wyrzutkiem banitą, i oczywiście moce odzyskuje w jakiś magiczny sposób - jest jeszcze lepszy i sprawniejszy. W tej powieści możemy dołożyć zamiast lepszy to durniejszy, z każdą stroną mam wrażenie, że główna postać przeżywa kosmiczny regres. I nie ratuje tego nawet końcówka powieści - brnięcie 700 str. by dostać esencję - nie tędy droga. Przewija się w książce, wiele postaci - ludzi, którzy kreowani są na niesamowitych strategów i wojowników, ale kij tam rozum zdajemy się na życie chwilą, a nawet najgłupszego rozkazu nie cofamy! Mam nadzieje, że 3 tom będzie lepszy od tego -bardziej spójny logicznie, treściowo i że główny motyw będzie się kleił jakoś, a nie dostaniemy znowu biadolącą i umartwiającą się dalej Rin, która bez pomocy z zewnątrz niedługo zapomni jak się oddycha - mając swojego arcywroga na talerzu nagle odechciało jej się zabijać, z niezrozumiałych przyczyn i motywacji tak głupiej, że aż się roześmiałem do rozpuku.

W porównaniu do pierwszego tomu, powieść wypada znacznie gorzej i nie za bardzo podeszła mi ta przygoda, pomimo tego, że czyta się bardzo dobrze. Rin, bohaterka, której nie da się lubić i z każdą stroną coraz bardziej irytuje. Dowódca, który nie dowodzi, wojownik, który właściwie nie walczy około 3/4 powieści, strateg, który nie ma pojęcia co się dzieje wokół niej....

Nie jest to jakaś szczególna pozycja. Dosyć przewidywalna historia o dziewczynce z mocą ognia, której jedyną siłą napędową są gniew, nienawiść, strach i własne ego. Książka ma traktować o zemście z doznane krzywdy i o dokładnie o tym jest, ale nie ma w tym nic czego gdzieś do tej pory nie było by okazji przeczytać. Mnie ani grzeje ani ziębi ta historia, bo takich w literaturze fantasy jest sporo. Co jednak jest ciekawego w tej serii to świat bogów i ich wpływu na otaczającą bohaterów rzeczywistość. Niestety, ten aspekt jest bardzo skąpo poruszony w samej książce i nawet na tym polu mam poczucie, że czegoś brakuje.

Nie jest to jakaś szczególna pozycja. Dosyć przewidywalna historia o dziewczynce z mocą ognia, której jedyną siłą napędową są gniew, nienawiść, strach i własne ego. Książka ma traktować o zemście z doznane krzywdy i o dokładnie o tym jest, ale nie ma w tym nic czego gdzieś do tej pory nie było by okazji przeczytać. Mnie ani grzeje ani ziębi ta historia, bo takich w...