Niesamowicie podobał mi się świat wykreowany przez Radka Raka w tej powieści. Akcja dzieje sie w mieście podobnym do Krakowa, w którym współistnieją magowie, czarodziejki, gobliny i zwykli ludzie. Ba, nawet przechadzają się po nim raki. Rzeczywistość przypomina tą, która panowała w Polsce w czasach komunizmu, gdyż na każdym kroku spotkać można ubecję, jednak lata liczone są tam w zupełnie inny sposób i w ogóle nie ma tam Polski :)
W mieście zaczynają ginąć ludzie, głównie młodzi a kiedy ginie także słuch po ojcu głównej bohaterki Sofji Kluk całość nabiera tempa, choć trzeba przyznać, że momentami nadmiernie się ślimaczy.
Sama Sofia moze też działać na nerwy, ale kiedy przypomne sobie bzdury, które sama robiłam w jej wieku to cała złość mi przechodzi.
Tym co jeszcze podoba mi sie w tej powieści to fakt, że nie jest cukierkowa, nie ma tam wyłącznie szcześliwych zakończeń i nie wszyscy wychodzą cało z opresji. Całkiem sporo jest też róznych życiowych mądrości, które można by może uznać za banalne i wszystkim wiadome, ale jednak kiedy się je czyta niejednokrotnie doznaje się olśnień.
Na pewno "Agla" to świetny umilacz czasu i na pewno sięgnę po drugi tom. Również w audiobooku.

Niesamowicie podobał mi się świat wykreowany przez Radka Raka w tej powieści. Akcja dzieje sie w mieście podobnym do Krakowa, w którym współistnieją magowie, czarodziejki, gobliny i zwykli ludzie. Ba, nawet przechadzają się po nim raki. Rzeczywistość przypomina tą, która panowała w Polsce w czasach komunizmu, gdyż na każdym kroku spotkać można ubecję, jednak lata liczone są...

nie doczytałam

nie doczytałam

Sofja Kluk mieszka na uniwersytecie w Tybil, magicznym mieście owianego tajemnicą Cara. Jej ojciec, będący przyrodnikiem, a więc profesorem sytuowanym w hierarchii niżej od magów wysoką gnozą, wyjechał za granicę prowadzić badania nad ćmami i motylami, lecz w czasie wyprawy odkrył rzecz zgoła inną, zdolną potencjalnie wywrócić cały świat nauki (i nie tylko) do góry nogami. Sofja, nie mając o niczym pojęcia, spędza czas z przyjaciółmi, Chiarą i Harunem, zastanawiając się nad zaginięciami, do których doszło w mieście, przez co zwraca na siebie uwagę Urzędu Bezpieczeństwa. Znajomi profesora Kluka decydują się oddać dziewczynę na prywatne nauki do czarodziejki. Nie zdają sobie sprawy, że Sofja, szukając informacji o swoim ojcu, wpadnie w poważne tarapaty. Przywołanie krwiożerczego potwora to dopiero ich początek.

Radek Rak kreśli barwny, choć także i mroczny, świat fantasy, w którym magia współistnieje z techniką, a podstawową dla wierzeń jest gnoza. „Agla” to jedna z lepszych książek, które przeczytałam w ostatnim czasie. Łatwo uwierzyć motywacjom postaci i kibicować ich wysiłkom. Duży plus za poczucie humoru równoważące bardziej krwawe sceny, intertekstualność i obecność związków nieheteronormatywnych.

Sofja Kluk mieszka na uniwersytecie w Tybil, magicznym mieście owianego tajemnicą Cara. Jej ojciec, będący przyrodnikiem, a więc profesorem sytuowanym w hierarchii niżej od magów wysoką gnozą, wyjechał za granicę prowadzić badania nad ćmami i motylami, lecz w czasie wyprawy odkrył rzecz zgoła inną, zdolną potencjalnie wywrócić cały świat nauki (i nie tylko) do góry nogami....

Świetna książka z niepowtarzalnym klimatem. Swoją magią wciągnęła mnie od pierwszych stron. Mamy tu przedziwną mieszankę. Jest magia, car, wyższe uczelnie, gobliny, bezpieka i wiele innych elementów, które tylko z pozoru do siebie nie pasują. Tutaj jednak tworzą spójny, trochę niepokojący świat. Mamy ciekawych bohaterów, którzy nie są czarno-biali. No i jeszcze raz klimat, klimat! Do tego wydanie jest piękne, zachwycająco zilustrowane. Jedyne co nie do końca mi w niej odpowiadało to sceny erotyczne, ale to dlatego, że jakoś zawsze takowe zgrzytają mi w książkach fantasy.

Świetna książka z niepowtarzalnym klimatem. Swoją magią wciągnęła mnie od pierwszych stron. Mamy tu przedziwną mieszankę. Jest magia, car, wyższe uczelnie, gobliny, bezpieka i wiele innych elementów, które tylko z pozoru do siebie nie pasują. Tutaj jednak tworzą spójny, trochę niepokojący świat. Mamy ciekawych bohaterów, którzy nie są czarno-biali. No i jeszcze raz klimat,...

Powieść przygodowa, której akcja dzieje się w fantastycznym świecie, w mieście przypominającym Kraków. Główna bohaterka Sofja, córka profesora uniwersytetu mierzy się tu z wieloma problemami. Po pierwsze z samotnościa, bo nie ma matki, a ojciec wyjachał na wyprawę badawczą i nie wiadomo, kiedy wróci. Po drugie z dojrzewaniem i wszystkimi związanymi z tym trudnościami. Sofja przeżywa pierwszą miłość, doświadcza straty i upokorzeń, uczy się prawdy o sobie i swoim świecie.

Autor Radek Rak zachwycił mnie kiedyś swoją magią w "Baśni o wężowym sercu". Ta książka to zupełnie inna bajka. Dużo tu elementów nadprzyrodzonych, ale raczej nie z gatunku baśni tylko fantasy. Jest też trochę polityki, psychologii, biologii, religii.

Moim zdaniem to powieść raczej dla młodego czytelnika, ale nie tylko. Fabuła jest bardzo ciekawa, akcja biegnie szybko i nie wiadomo kiedy już jesteśmy na ostatniej stronie.
I nie pozostaje nic tylko szukać drugiego tomu, bo nie wiadomo, co dalej z naszą bohaterką będzie.

Ta książka nie przypomina niczego, co do tej pory czytałam. Na pewno sięgnę po kolejną część. Wam też polecam.

Powieść przygodowa, której akcja dzieje się w fantastycznym świecie, w mieście przypominającym Kraków. Główna bohaterka Sofja, córka profesora uniwersytetu mierzy się tu z wieloma problemami. Po pierwsze z samotnościa, bo nie ma matki, a ojciec wyjachał na wyprawę badawczą i nie wiadomo, kiedy wróci. Po drugie z dojrzewaniem i wszystkimi związanymi z tym trudnościami. ...

Zatapiając się w nokturnowym (nie)Krakowie - jego małomieszczaństwie, starych niedostępnych już czasach Kazimierza i akademickim światku, dotykamy brawurowej opowieści o dojrzewaniu. Dojrzewaniu, którego wielu z nas nigdy nie doświadczy.

Zatapiając się w nokturnowym (nie)Krakowie - jego małomieszczaństwie, starych niedostępnych już czasach Kazimierza i akademickim światku, dotykamy brawurowej opowieści o dojrzewaniu. Dojrzewaniu, którego wielu z nas nigdy nie doświadczy.

Główna akcja książki toczy się wokół losów Sofji Kluk, która dorasta wśród książek, biologii i entomologii. Mieszka z tatą na terenie uniwersytetu, na którym on wykłada. Jednak pewnego dnia jej ojciec tajemniczo i nagle znika. Dziewczyna trafia pod pieczę Czarodziejki Mai, gdzie zdobywa cenne umiejętności. Jednak los nie jest dla dziewczyny łaskawy i na swojej drodze spotyka coraz to nowe kłopoty.

Książka jest jednocześnie pozycją młodzieżową i nią nie jest. Mamy nastoletnią główną bohaterkę i jej typowe dla tego wieku zmartwienia, a równocześnie pojawiają się bardzo obrazowe sceny erotyczne oraz sporo wulgaryzmów. I chociaż obecnie młody czytelnik ma zapewne tego typu treści pod dostatkiem, ja osobiście wstrzymałabym się z poleceniem tej powieści osobie poniżej 18 roku życia.

“Agla. Alef” jest historią bardzo zawiłą. Klimatem przypomina carską Rosję, chociaż znajdujemy się niewątpliwie w Krakowie, moim zdaniem XIX wiecznym Krakowie. Świat przedstawiony jest tak realny, że jesteśmy w stanie uwierzyć, że tak wyglądało życie kilkaset lat temu. A jednocześnie w Hucie produkowane są golemy, po mieście biega bezpieka, są czary, jest mrocznie, magicznie i nieprzewidywalnie. Z każdą chwilą akcja plącze się coraz bardziej, a czytelnik zostaje w nią wessany w całości.

Radek Rak pisze w taki sposób, że nie da się tego opisać słowami. Zrozumie to tylko ten, kto już poznał jego pióro. Baśniowe, ale pełne wulgaryzmów. Przywodzące na myśl bajki dla dzieci, ale zdecydowanie dla dorosłych. Pełne realizmu, a równocześnie magiczne i nie z tej ziemi. W tym pięknym świecie można spotkać też szkaradę, możemy się śmiać, bać i płakać niemalże w jednej chwili. Kunszt pisarski jest tutaj na najwyższym poziomie, co czuje się całym sobą, choć książka nie męczy czytelnika w najmniejszym stopniu. W tym wypadku literatura fantastyczna przeplata się z literaturą piękną na wielu nieuchwytnych płaszczyznach.

Wejście w tę powieść może być z początku odrobinę trudne, bo Radek Rak od pierwszych stron wprowadza nas mocno w świat przedstawiony. Nie cacka się z czytelnikiem, liczy na jego zaangażowanie i inteligencję. Ja osobiście lubię takie książki, w których autor nie traktuje czytelnika jak mało rozumne dziecko. Jeśli się tylko nie zniechęcisz i dotrwasz do dalszej części opowieści, otworzy się przed Tobą nowy, niezwykły i mroczny świat. Według mnie zdecydowanie warto!
________
Na całość recenzji oraz dyskusję na temat książki zapraszam tutaj: https://atramentowaprzystan.blogspot.com/2024/03/agla-alef-agla-tom-i-radek-rak.html

Główna akcja książki toczy się wokół losów Sofji Kluk, która dorasta wśród książek, biologii i entomologii. Mieszka z tatą na terenie uniwersytetu, na którym on wykłada. Jednak pewnego dnia jej ojciec tajemniczo i nagle znika. Dziewczyna trafia pod pieczę Czarodziejki Mai, gdzie zdobywa cenne umiejętności. Jednak los nie jest dla dziewczyny łaskawy i na swojej drodze...

Zajebiste! Tylko tak mogę określić „Aglę”. Pan Radek Rak dołączył właśnie do mojej krótkiej listy ludzi, których książki zamierzam kupować w ciemno, bez pytania, po prostu bierz moje pieniądze. Historia Sofji Kluk córki przyrodnika, w dziwnym magicznym mieście, w którym magia miesza się z technologią jest fascynująca, brawurowa, kolorowa i.. głęboka.
Gdybym miał 10 lat i zaczynał dopiero swą przygodę z czytelnictwem, dajmy na to od Harry’ego Pottera, to bym się tą książką zachwycił jak paczką musujących cukierków. Jest przygoda, jest zagadka, wartka akcja, magia i szkoła. Nie można się nudzić.

Gdybym miał 15 lat to też bym się zachwycił, bo to jest znakomita powieść o problemach młodego człowieka dopiero wchodzącego w świat dorosłych, zaczynającego rozumieć jakie są bolączki tych odpowiedzialnych dorosłych. A w tle pierwsze miłości, budząca się do życia seksualność i problemy w szkole: nauczyciele, koledzy, rodzice -triada , którą zna wielu z nas.

Mam ponad 30 lat i jestem "Aglą" absolutnie zachwycony. Brawura z jaką ta powieść została napisana wbiła mnie w fotel. Zabawa konwencją na tak wielu poziomach, że można się pogubić. Jest i i element łotrzykowski, i analiza panoramy społecznej bardzo zróżnicowanego świata. Głęboki namysł nad problemami trapiącymi ów świat miesza się „Agli” z przygodową warstwą powieści. W moim wypadku nastąpiła pełna imersja i zdecydowanie chce jeszcze!
[+] Bohaterki nie tylko są znakomicie napisane, ale również doświadczają rzeczy oczywistych, ale w powieściach wszelakich raczej niespotykanych. Mianowicie mają okres, co raz w miesiącu wpływa na sposób ich funkcjonowania i czasem krzyżuje plany. Rzecz tak oczywista, że aż zdumiewająca.
[+] Poczucie humoru, niech wybaczą mi moi sąsiedzi, ale czytając tę książkę bywały fragmenty, że rżałem jak koń. Są sceny całe, solowe dialogi czy ledwie szpileczki, wbite na przykład w jakąś postać historyczną czy ideę, które sprawiają, że się szczerze śmieje. Bardzo odpowiada mi poczucie humoru Autora.
[+] Jak już się człowiek wyśmieje z wbitej na przykład Sapkowskiemu szpileczki to dociera do niego, że mowa jest w danym akapicie o bardzo, bardzo poważnych i ważnych sprawach.
[+] Apelatyw, czyli nazwiska postaci mówią. Czy można sobie wyobrazić lepsze imię i nazwisko dla czarodziejki niż Maja Ułuda? Uwielbiam tę grę między autorem, a czytelnikiem w ile smaczków jesteś w stanie wyłapać.
[+] Pełna imersja zanurzyłem się w ten świat bez reszty. Znakomita stylizacja językowa, co Rak umie po Mistrzowsku, nie wszyscy tutaj mówią pięknym, literackim językiem, co tylko pomaga wsiąknąć w świat wykreowany.
[-] Powieść jest za krótka. Tyle znakomitych wątków zostało napoczętych, postaci o ogromnym potencjale wykreowanych i ledwie muśniętych, że całkowicie usprawiedliwionym byłoby, gdyby objętościowo było to jeszcze raz takie albo i dwa.
[-] Przez ten pośpiech czasami cierpi psychologia postaci. Miłość, nienawiść rodzi się raptem na kartach kilku rozdziałów, w moim odczuciu można by nieco wolniej, a dokładniej.
[-] Powieść wymaga dla dojrzałego przeczytania sporych kompetencji kulturowych – jak snobowała by się Olga Tokarczuk – naprawdę dyskusji z twórcami, ideami i koncepcjami jest w tej książce cała masa. Od Tyrmanda, Rowling przez Marksa razem z Engelsem na Sapkowskim i Mannie skończywszy. Zawahałem się nad tym minusem, bo wbrew nadziejom snobów Radek Rak stworzył powieść dla młodych i starych jednocześnie.
[-] Bardzo trudne zadanie trzymania tych wszystkich wątków rozpoczętych w tej powieści czeka twórcę. To jest materiał na rozległy, bardzo, bardzo rozległy świat, ba uniwersum całe. Przy kimś z mniejszym talentem obstawiałbym, że nie ma siły – murowana wywrotka.
Ale tutaj mowa o Radku Raku, dla mnie to znak jakości. Idzie nowa fala polskich pisarzy, którzy gdyby pisali w bardziej rozpowszechnionych językach byliby gwiazdami nie tylko lokalnie. Są młodzi, pełni zajebistych pomysłów i potrafią korzystać ze wszystkich dobrodziejstw kultury masowej, będąc przy tym wszystkim wnikliwymi obserwatorami rzeczywistości. Ode mnie 8 pełne zachwytów, aczkolwiek jestem przekonany, że Rak jest blisko tego momentu, gdzie wstawię mu po prostu „10 „ Kusiło, żeby już to zrobić, ale wiem, że jest w tym gościu ogromny potencjał. Od piekielnie zdolnych pisarzy wymagam diabelnie dużo.

Zajebiste! Tylko tak mogę określić „Aglę”. Pan Radek Rak dołączył właśnie do mojej krótkiej listy ludzi, których książki zamierzam kupować w ciemno, bez pytania, po prostu bierz moje pieniądze. Historia Sofji Kluk córki przyrodnika, w dziwnym magicznym mieście, w którym magia miesza się z technologią jest fascynująca, brawurowa, kolorowa i.. głęboka.
Gdybym miał 10 lat i...

Rzadko kiedy tak mam, że po przeczytaniu książki nie wiem czy mi się podobała czy nie? Z Aglą właśnie tak jest, bo książka ma kilka zalet ale także sporo wad, z czego największa, to że w sumie nie do końca wiadomo o czym jest. Do zalet na pewno trzeba zaliczyć lekkie pióro Radka Raka, przez co czyta się to bardzo dobrze, płynie wartko przez historię. Język jest interesujący, równocześnie prosty i wystarczająco poetycki, kiedy trzeba. A propos linii fabularnej, to jest niemiłosiernie rozwleczona. Wątek główny, to może kilkanaście stron, reszta to "przygody" głównej bohaterki, luźno (lub wcale) związane z główną osią fabularną. Może był to celowy zamysł autora, który chciał po prostu opisać historię młodej dziewczyny wchodzącej w dorosłość? Niezbyt poukładanej, nieco irytującej jak większość nastolatków, w której życiu dzieją się rzeczy nie zawsze składne? Może, niemniej wyszło to ogólnie tak sobie. Pewnie sięgnę po drugi tom, który ponoć jest lepszy i mniej chaotyczny. Aha, to nie do końca jest fantastyka, mam wrażenie że pod ten płaszczyk autor wepchnął opowieść bardziej obyczajową.

Rzadko kiedy tak mam, że po przeczytaniu książki nie wiem czy mi się podobała czy nie? Z Aglą właśnie tak jest, bo książka ma kilka zalet ale także sporo wad, z czego największa, to że w sumie nie do końca wiadomo o czym jest. Do zalet na pewno trzeba zaliczyć lekkie pióro Radka Raka, przez co czyta się to bardzo dobrze, płynie wartko przez historię. Język jest...

Cudowna, niezwykła, rozbuchana, wciągająca jak diabli... komplementy można by mnożyć. Już dawno nie czytałam książki, którą chciałabym od razu przeczytać na nowo po dojściu do ostatniej strony!

Cudowna, niezwykła, rozbuchana, wciągająca jak diabli... komplementy można by mnożyć. Już dawno nie czytałam książki, którą chciałabym od razu przeczytać na nowo po dojściu do ostatniej strony!