Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nieco wybiórcze biografio-wspomnienia słynnych postaci dawnych lat. Może gdyby o każdej z tych postaci było po 100 stron więcej, całość bardziej by mi się podobała. A tak mam wrażenie prześlizgnięcia się po tych życiorysach.

Nieco wybiórcze biografio-wspomnienia słynnych postaci dawnych lat. Może gdyby o każdej z tych postaci było po 100 stron więcej, całość bardziej by mi się podobała. A tak mam wrażenie prześlizgnięcia się po tych życiorysach.

Komiks o procesach psychologiczno-socjologicznych przeniesionych na zwierzęta. Klasyczna już powieść Orwella w wydaniu graficznym. Bardzo udana. Tak naprawdę jest tu esencja książki. Została podzielona na dziesięć rozdziałów. Ciekawe rysunki, przypominające ilustracje z elementarza, czy bajeczek dla małych dzieci. Mimo tego nieco infantylnego rysu, robi piorunujące wrażenie.

Komiks o procesach psychologiczno-socjologicznych przeniesionych na zwierzęta. Klasyczna już powieść Orwella w wydaniu graficznym. Bardzo udana. Tak naprawdę jest tu esencja książki. Została podzielona na dziesięć rozdziałów. Ciekawe rysunki, przypominające ilustracje z elementarza, czy ba...

Rozwiń

Zwiń

Ciekawe studium depresanta po czterdziestce. Napisane prostym językiem, momentami dość wulgarnym. Przypomina prozę Charlesa Bukowskiego. Jest trochę dłużyzn ale ogólnie przyzwoita powieść.

Ciekawe studium depresanta po czterdziestce. Napisane prostym językiem, momentami dość wulgarnym. Przypomina prozę Charlesa Bukowskiego. Jest trochę dłużyzn ale ogólnie przyzwoita powieść.

Książka z niezrealizowanym potencjałem. Mogło być naprawdę dobrze. Ciekawa koncepcja paranaukowa, ciekawa postać zbiorowa, czyli społeczność sekty ze swoim guru. A wyszło raczej przeciętnie. Autor poszedł w sensację.

Do przeczytania dla zabicia czasu i nic więcej.

Książka z niezrealizowanym potencjałem. Mogło być naprawdę dobrze. Ciekawa koncepcja paranaukowa, ciekawa postać zbiorowa, czyli społeczność sekty ze swoim guru. A wyszło raczej przeciętnie. Autor poszedł w sensację.

Do przeczytania dla zabicia czasu i nic więcej.

Mocno nierówna powieść obyczajowa. Jest tu sporo dobrych momentów, niejednoznaczności charakterystycznych dla Murakamiego. Ale jest też mnóstwo nic nie wnoszących dłużyzn. Pierwsza połowa mnie mocno znużyła. Później było trochę ciekawiej.

Całość bez szału.

Mocno nierówna powieść obyczajowa. Jest tu sporo dobrych momentów, niejednoznaczności charakterystycznych dla Murakamiego. Ale jest też mnóstwo nic nie wnoszących dłużyzn. Pierwsza połowa mnie mocno znużyła. Później było trochę ciekawiej.

Całość bez szału.

Książka wstrząsająca. Budząca skrajne emocje przez cały czas. Mocniejsza nawet niż film. Obserwujemy dwa typy uzależnień: jedno spowodowane chęcią odczuwania przyjemności, drugie chęcią zaistnienia i robienia tego za wszelką cenę. Degradacja człowieczeństwa w obu przypadkach jest podobna.

Pod względem budowy literackiej to też wyjątkowe dzieło. Język tu użyty jest potoczny, podkreśla charakter i inteligencję postaci. Inaczej mówi mądra i oczytana Marion, inaczej prosty (żeby nie powiedzieć prostacki) Tyrone. Autor zrezygnował z wyodrębnienia z tekstu dialogów. Czyta się to trochę jak biały wiersz. Z kontekstu wynika kto wygłasza dane frazy. Czasem nie wiadomo do końca, czy zostało dane słowo wypowiedziane naprawdę, czy może dzieje się to w głowie postaci. Z powodu takiego układu tekstu, czytelnik musi być bardzo uważny, czasem kilka razy wracać z tekstem, zastanawiać się nad sytuacjami z różnych kątów widzenia.

Warto posłuchać przed, po i w trakcie suity Clinta Mansella skomponowanej do filmu. Buduje napięcie i wciąga w akcję.

Prawdziwe arcydzieło.

Książka wstrząsająca. Budząca skrajne emocje przez cały czas. Mocniejsza nawet niż film. Obserwujemy dwa typy uzależnień: jedno spowodowane chęcią odczuwania przyjemności, drugie chęcią zaistnienia i robienia tego za wszelką cenę. Degradacja człowieczeństwa w obu przypadkach jest podobna. ...

Rozwiń

Zwiń

Świetna książka, której akcja toczy się podczas jednej nocy w metropolii. Przynosi na myśl takie dzieła filmowe jak "Przed wschodem słońca" oraz "Zakupy nocą". Zwyczajni ludzie wychodząc od zwyczajnych rozmów, dochodzą do rozważań o sensie życia i świata.

Murakami po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzem powieści obyczajowej.

Świetna książka, której akcja toczy się podczas jednej nocy w metropolii. Przynosi na myśl takie dzieła filmowe jak "Przed wschodem słońca" oraz "Zakupy nocą". Zwyczajni ludzie wychodząc od zwyczajnych rozmów, dochodzą do rozważań o sensie życia i świata.

Murakami po r...

Rozwiń

Zwiń