Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku było ciężko, ale to jak w większości książkę fantasy.
Zacznę od ogromnego minusu, którym jest główna bohaterka Fallon. Przeczytałam już sporo książek i ta kobieta wygrywa jeśli chodzi o bycie irytującym. Przysięgam. Dosłownie mówią jej coś i ona jakby tego nie słyszała i nie widziała. Zachowała się jakby miała 15 lat, a nie 22. Ja próbowałam się cieszyć książką, magicznym światem i nagle ona się odzywała albo zaczęła „myśleć”.
Nie mogę sie doczekać aż sięgnę po drugi tom. Bo jestem ciekawa co dalej się wydarzy z królestwem, z wronami i całym tym magicznym światem. I liczę, że Fallon trochę zmądrzeje.
Końcówka i zdobycie tych wron też trochę za easy poszło, ale dobrze się bawiłam.

Na początku było ciężko, ale to jak w większości książkę fantasy.
Zacznę od ogromnego minusu, którym jest główna bohaterka Fallon. Przeczytałam już sporo książek i ta kobieta wygrywa jeśli chodzi o bycie irytującym. Przysięgam. Dosłownie mówią jej coś i ona jakby tego nie słyszała i nie w...

Rozwiń

Zwiń

Skończyłam „powtórkę” i mam milion pytań i zero odpowiedzi. Książka wciąga od pierwszej strony, momentami zwalnia i fragmenty polityczne i gospodarcze mogą trochę przytłaczać.

Dobra to od początku. Nasz główny bohater Jeff w wieku 43 lat w 1988 dosłownie na pierwszych dwóch trzech stronach umiera. (To nie spojler, jest to dosłownie w opisie książki). Umiera tylko po to, żeby wrócić do czasów swojej młodości i przeżyć swoje życie jeszcze raz. I tak w kółko.

Ciągnęło mnie do końca bo chciałam poznać wyjaśnienie. Nie poznałam. Mam dużo pytań, dużo teorii. I jestem trochę zła, że nie mam tu wyjaśnienia, ale też nie wiem czy tu może być jakieś dobre wyjaśnienie. Prawdopobnie byłabym tylko rozczarowana taką końcówka.

Podczas przeżywania tylko kilku żyć nasz bohater podejmie różne decyzje. Przyzywa te życia w różny sposób i to skłania do refleksji.
Polecam! Trochę taki „Dzień Świstaka”. Mnie wciągnęło i zostawiło z mętlikiem.

Skończyłam „powtórkę” i mam milion pytań i zero odpowiedzi. Książka wciąga od pierwszej strony, momentami zwalnia i fragmenty polityczne i gospodarcze mogą trochę przytłaczać.

Dobra to od początku. Nasz główny bohater Jeff w wieku 43 lat w 1988 dosłownie na pierwszych dwóch trzech strona...

Rozwiń

Zwiń

Poruszający list do chorej córki przez umierającą matkę. Bardzo smutna i poruszająca.

Poruszający list do chorej córki przez umierającą matkę. Bardzo smutna i poruszająca.

Ciężko mi jest to ocenić bo wiem, że ta książka może pomóc innym i ma w sobie dużo mądrości. To jest dosłownie transkrypt rozmowy z terapeutą. Ciężko mi się to czytało. Nie potrafiłam się wczuć. Zmęczyłam się dosyć.
Nie mówię, że to była zła książka, ale chyba po prostu nie dla mnie. Czuje się, że jak mam to negować więc nie będę pisać dużo, ale na pewno porusza mnóstwo ważnych tematów

Ciężko mi jest to ocenić bo wiem, że ta książka może pomóc innym i ma w sobie dużo mądrości. To jest dosłownie transkrypt rozmowy z terapeutą. Ciężko mi się to czytało. Nie potrafiłam się wczuć. Zmęczyłam się dosyć.
Nie mówię, że to była zła książka, ale chyba po prostu nie dla mnie. Czuj...

Rozwiń

Zwiń

To nic, że muszę wstać o 6:30. Było warto

Tak jak pisałam w opinii do poprzedniej części. Ten świat mnie kupił. Magia pochodząca z kart. Mgła, ruiny i Duch Lasu. To wszystko od początku miało sens, budowało klimat i łączyło się w idealną całość. I w tej części to w ogóle nie traci jak to często bywa w drugich częściach.
Tutaj jest lepiej.
Od 50% ciężko jest odłożyć książkę i dosłownie zamiast spać żeby rano wstać wyspana to nie mogłam przestać dopóki nie skończyłam. Takie zakończenie jest idealna. Te dwie książki są idealne i nie mogę się już doczekać jak do nich wrócę.
Czytajcie!!

To nic, że muszę wstać o 6:30. Było warto

Tak jak pisałam w opinii do poprzedniej części. Ten świat mnie kupił. Magia pochodząca z kart. Mgła, ruiny i Duch Lasu. To wszystko od początku miało sens, budowało klimat i łączyło się w idealną całość. I w tej części to w ogóle nie traci jak to ...

Rozwiń

Zwiń

Zmierzch tylko, że w szkole dla nadprzyrodzonych istot na Alasce. Pod koniec już było męcząco. Odłożyłam ją na chwilę, zaczęłam czytać coś innego i zapomniałam o niej na kilka dobrych chwil i jakoś za bardzo nie tęskniłam. Było okej, ale bez szalu. Bardzo przewidywalnie, dużo dramy.

Zmierzch tylko, że w szkole dla nadprzyrodzonych istot na Alasce. Pod koniec już było męcząco. Odłożyłam ją na chwilę, zaczęłam czytać coś innego i zapomniałam o niej na kilka dobrych chwil i jakoś za bardzo nie tęskniłam. Było okej, ale bez szalu. Bardzo przewidywalnie, dużo dramy.

Audiobook

Po „przeklętym króliku” byłam ciekawa tej autorki i się nie zawiodłam. Było mrocznie, intensywnie. Duchy z wątkiem kryminalistycznym. Było dziwnie, był dyskomfort. Czasami się ciężko czytało, ale w jakiś taki dobry sposób. Podobał mi się wątek bycia nieżywym, ale nie martwym? Jesli dobrze to ujęłam. Nie mogę się doczekać reszty książkę Bory Chung. Ciężko było się oderwać i ile razy musiałam się zastanowić czy dobrze słyszałam co się tam działo? Uwaga: dużo przed przemocy. Polecam jeśli ktoś lubi literaturę dziwną i mroczna.

Audiobook

Po „przeklętym króliku” byłam ciekawa tej autorki i się nie zawiodłam. Było mrocznie, intensywnie. Duchy z wątkiem kryminalistycznym. Było dziwnie, był dyskomfort. Czasami się ciężko czytało, ale w jakiś taki dobry sposób. Podobał mi się wątek bycia nieżywym, ale nie martwym? ...

Rozwiń

Zwiń