Joanna Łopusińska

Sięgnęłam po tę książkę z ciekawości. Wydawała mi się interesująca w tym gąszczu polskich thrillerów, w dodatku z tematyką naukową i Wielkim Zderzaczem Hadronów w tle. Myślałam zatem, że to nie może się nie udać. A jednak. Moim zdaniem bardzo się nie udało. Autorka miała bardzo dobry pomysł (który jak się okazuje na końcu jest bezpośrednio związany z jej życiem prywatnym) na fabułę, ale kompletnie go nie wykorzystała. Ale po kolei. Po pierwsze temat przewodni śmierci naukowca o imieniu Noe w Zderzaczu został nie jako sprowadzony do tła fabuły, w sumie to nawet nie wiem po zakończeniu książki czy go zabili czy sam się zabił. Na plan pierwszy wysuwa się jego siostra i jego były przyjaciel, którzy uciekają przed kim się tylko da, bo odkryli, że Noa coś wynalazł. Gonią ich jacyś dziwni ludzie, którym ewidentnie też chodzi o tajemnicze odkrycie naukowe. Goni ich policja, bo rozwiązują sprawę śmierci Noa. Generalnie cała ta ucieczka jest w stylu "zabili go i uciekł". Jest bezsensowna i ciągle dostajemy podprogowe nawiązania do Dana Browna i jego książek. Po drugie, jak dla mnie w całej tej gonitwie i odkrywaniu prawdy pojawia się za dużo bohaterów, którzy nie wiadomo czy są dobrzy czy źli i w pewnym momencie zgubiłam się kto jest kim. Po trzecie, w to wszystko wpleciona jest jeszcze retrospekcja sprzed trzech lat o tym, jak główni bohaterowie się poznali i jaką mają przeszłość, która kompletnie nic nie wnosi do fabuły. Może oprócz tandetnego wątku miłosnego, który już całkiem pogrążył fabułę (już pomijam te sceny seksu, które kompletnie nie pasują do stylistyki książki). Na końcu wszyscy spotykają się w jednym miejscu, wyznaczonym przez wskazówki zostawione przez Noa w notatniku, ginie kilka osób, inne przeżywają i generalnie tyle. Mówiąc wprost strasznie mnie książka wymęczyła. I albo przestałam być już targetem większości polskich thrillerów albo po prostu trafiam na złe książki. Nie przyniosła mi ona rozrywki, nie przyniosła emocji, strachu ani ekscytacji wątkiem naukowym. Gwiazdki daję jedynie za pomysł i nie wiem czy sięgnę jeszcze po kolejną książki autorki, bo zwyczajnie się zniechęciłam.