Fińska pisarka. Jej ojciec jest Finem, natomiast matka Estonką, co miało wpływ na literackie zainteresowania artystki. Studiowała teatrologię na Fińskiej Akademii Teatralnej. Otrzymała prestiżową nagrodę "Finlandia" w 2008 oraz nagrodę imienia Johana Runeberga w 2009 za "Oczyszczenie". W 2009 pisarka została jednogłośnie wybrana Osobowością Roku w Estonii przez największy estoński dziennik "Postimees", którego redaktor naczelny określił ją "nieoficjalnym ambasadorem kulturalnym Estonii".http://www.sofioksanen.com/
Psi park to w zasadzie historia z wątkiem kryminalnym, tylko że opowiedziana w ten sposób, że dowiadujemy się o tym dopiero pod koniec książki. Autorka dawkuje nam informacje, przenosząc opowieść kilkakrotnie w czasie i przestrzeni, tak że trzeba samemu dopasowywać kawałki tej układanki. Z początku dowiadujemy się niewiele więcej ponad to, że bohaterka musiała uciekać z Ukrainy, porzucając całkiem wygodne życie – ale dlaczego? Pojawia się zatem element sensacyjny, ale ten początek niespecjalnie mnie zaciekawił, wciągnęłam się dopiero kiedy cofamy się do dzieciństwa narratorki, spędzonego na ukraińskiej wsi. Opowiada ona o swojej rodzinie, smutnych sowieckich realiach, o walce o byt w momencie przemian ustrojowych. Ten wątek „ukraiński” jest pełen dynamiki i wydarzeń, w które wplecione są tamtejsze realia. Wszystko to odwzorowane jest we wstrząsający sposób, tylko że towarzyszyło mi trochę takie poczucie niewiary, związane z tym, że Sofi Oksanen nie jest przecież Ukrainką, a opowiada o tej Ukrainie tak, jakby nią była.
"Gdy zniknęły gołębie" to wstrząsająca powieść historyczna rozgrywająca się w Estonii podczas II wojny światowej oraz w latach 60 XX w. Jest to książka o kraju, który po utracie niepodległości został wcielony do Związku Radzieckiego, po czym znalazł się pod butem niemieckim, a następnie ponownie pod sowieckim. Bohaterowie tej książki z jednej strony szukają swojego miejsca w świecie oraz odpowiedzi na nurtujące ich pytania, zaś z drugiej idą na współpracę z okupantami, porzucając wyznawane przez siebie zasady oraz wyzbywając się jakichkolwiek zasad moralnych.
Powieść ta jest przesiąknięta atmosferą mroku, strachu i groteski. To historia ludzi mierzących się z przeszłością i własnymi obawami, chcących odkryć za wszelką cenę tajemnice własnych bliskich, nie liczących się z uczuciami innych. Jest to jedna z najbardziej wstrząsających książek, jaką miałem okazję ostatnio przeczytać. Polecam.