Szkoda, że autor nie poprzestał na pierwszej części, gdy główny bohater osiągnął czego chciał i zdobył władzę. Teraz się trochę ciągnie i ślimaczy. To już nie ten Francis, prawie całkiem inny sztab ludzi wokół niego, cel polityczny niejasny, a dążenie po trupach do tego, by utrzymać się na stołku już nie tak fascynujące, jak walka o tenże stołek, sorry - raczej o fotel szefa rządu.
W powieści stracił się gdzieś pazur, a we mnie fascynacja. Choć nadal czytało się nieźle (tylko nieźle),to z obawą myślę o trzecim tomie.

Szkoda, że autor nie poprzestał na pierwszej części, gdy główny bohater osiągnął czego chciał i zdobył władzę. Teraz się trochę ciągnie i ślimaczy. To już nie ten Francis, prawie całkiem inny sztab ludzi wokół niego, cel polityczny niejasny, a dążenie po trupach do tego, by utrzymać się na stołku już nie tak fascynujące, jak walka o tenże stołek, sorry - raczej o fotel...

Ojć... względem pierwszego tomu jest spory spadek jakości (syndrom drugiego tomu?). Historia jest wciągająca, ale po głębszym zastanowieniu brakuje w niej czegoś. Cała książka jest mocno przewidywalna i brakuje jej tego co ma serial. Postaci są wyrachowane, ale czy rewelacyjnie napisane mam wątpliwości co do tego. Szczerze mówiąc te dramy w wielu przypadkach są małostkowe i naciągane... I ten cliffhanger na końcu... Ale jako czytadło daje jakoś radę, choć nie jest to raczej najlepszy tytuł w swoim gatunku. 6/10.

Ojć... względem pierwszego tomu jest spory spadek jakości (syndrom drugiego tomu?). Historia jest wciągająca, ale po głębszym zastanowieniu brakuje w niej czegoś. Cała książka jest mocno przewidywalna i brakuje jej tego co ma serial. Postaci są wyrachowane, ale czy rewelacyjnie napisane mam wątpliwości co do tego. Szczerze mówiąc te dramy w wielu przypadkach są małostkowe i...

Dla mnie przeczytać (albo przelecieć wzrokiem) i zapomnieć. Czy coś się w ogóle dzieje w tej części? Zachęcona końcówką pierwszej od razu pobiegłam po drugą część, a tu flaki z olejem...

Dla mnie przeczytać (albo przelecieć wzrokiem) i zapomnieć. Czy coś się w ogóle dzieje w tej części? Zachęcona końcówką pierwszej od razu pobiegłam po drugą część, a tu flaki z olejem...

Wpadłam w błędne koło. Nie widziałam serialu (tak, pewnie żyję pod kamieniem i jestem jedną z niewielu, którzy go nie widzieli),a wątpię, czy po lekturze dwóch tomów będę miała ochotę na seans #houseofcards.

Walka o władzę wszędzie wygląda podobnie.

Nie umiem nie porównać tych książek do trylogii “W kręgach władzy” Mroza - nie umiem i już. I tu, i tu toczy się bezpardonowa potyczka o najwyższe stanowiska w państwie. I tu, i tu bohaterowie nie mają większych skrupułów, a jednak u Mroza wciąga się to maksymalnie szybko, podczas gdy w brytyjskich realiach opisanych w książce Michaela Dobbsa, niemiłosiernie namęczyłam się podczas lektury, by w jakikolwiek sposób wciągnąć się w meandry działań Francisa Urquharta.

I tak, jestem świadoma, że może to wynikać po prostu z faktu, iż w polskiej rzeczywistości politycznej orientuję się bardziej niż w brytyjskiej. Ale równie dobrze może wynikać też z innego stylu pisania. Dobbs tworzy naprawdę sporo opisów, które nawet jeśli coś wnoszą do fabuły, i nierzadko są to fakty istotne, to ciężko do nich dotrzeć.

I mimo, że naprawdę się dzieje sporo, a afera goni aferę, to nie umiałam znaleźć w sobie tyle zainteresowania, ile bym chciała. Dlatego trzeciemu tomowi na razie mówię “goodbye”, ale nie czuję, że będę żałować.

Wpadłam w błędne koło. Nie widziałam serialu (tak, pewnie żyję pod kamieniem i jestem jedną z niewielu, którzy go nie widzieli),a wątpię, czy po lekturze dwóch tomów będę miała ochotę na seans #houseofcards.

Walka o władzę wszędzie wygląda podobnie.

Nie umiem nie porównać tych książek do trylogii “W kręgach władzy” Mroza - nie umiem i już. I tu, i tu toczy się...

Super wątek relacji Davida i Kennyego. :)

Super wątek relacji Davida i Kennyego. :)

Dobry pomysł słaba narracja

Dobry pomysł słaba narracja

Może i niezła, ale nie angażuje emocjonalnie.

Może i niezła, ale nie angażuje emocjonalnie.

Nieco spokojniej niż w pierwszej części, wciąż jednak powieść trzyma poziom. Interesujące spojrzenie na postać Urquharta z zupełnie innej perspektywy - nie zawsze pewnego siebie, poddającego się ludzkim słabościom, nadal jednak bijącego się o władzę do końca.

Nieco spokojniej niż w pierwszej części, wciąż jednak powieść trzyma poziom. Interesujące spojrzenie na postać Urquharta z zupełnie innej perspektywy - nie zawsze pewnego siebie, poddającego się ludzkim słabościom, nadal jednak bijącego się o władzę do końca.

Drugi tom zwalnia trochę tempa. Po pierwszej intensywnej części dostajemy odpoczynek, który finalnie utrzymuje się przez większość książki. Czy to źle? Wydaje mi się, że nie, jednak porwany "Bezwględną grą o władzę" jako czytelnik oczekuje, że poleje się krew na lewo i prawo. Jest natomiast tak stabilnie i bezpiecznie można by rzecz.

Drugi tom zwalnia trochę tempa. Po pierwszej intensywnej części dostajemy odpoczynek, który finalnie utrzymuje się przez większość książki. Czy to źle? Wydaje mi się, że nie, jednak porwany "Bezwględną grą o władzę" jako czytelnik oczekuje, że poleje się krew na lewo i prawo. Jest natomiast tak stabilnie i bezpiecznie można by rzecz.

Czytałem tą trylogię, jestem trochę zszokowany że nie mam jej ocenionej... Niemniej jednak, co tu dużo mówić - serial lepszy, przynajmniej te właściwe sezony...

Czytałem tą trylogię, jestem trochę zszokowany że nie mam jej ocenionej... Niemniej jednak, co tu dużo mówić - serial lepszy, przynajmniej te właściwe sezony...